ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ηξεραν αλλά τη «φούσκωναν»

Από το περασμένο Σάββατο εξελίσσεται και ένας ανταγωνισμός στα αστικά ΜΜΕ για το ποιος υποτίθεται θα βγάλει περισσότερα «άπλυτα στη φόρα» για τη Χρυσή Αυγή και τη δράση της. Αλλά υπάρχουν και αποκαλύψεις που το λιγότερο που κάνουν είναι να επιβεβαιώνουν τις ευθύνες του αστικού πολιτικού συστήματος στη μη αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής. Για παράδειγμα, στα χτεσινά «Νέα» υπάρχει «αποκαλυπτική αναφορά της Ελληνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (ΕΥΠ) του Φλεβάρη 2012 για τον χρυσαυγίτη "νονό" Γ. Λαγό». Λέει αυτή η έκθεση της ΕΥΠ ότι ήταν εκβιαστής, «προστάτης» μαγαζιών της νύχτας, διακινούσε γυναίκες με σκοπό την πορνεία. Επίσης, η ΕΥΠ είχε σχηματίσει εικόνα για το δίκτυο της Χρυσής Αυγής ως ένα συνονθύλευμα από μαχαιροβγάλτες, κοινούς εγκληματίες, απόστρατους και νοσταλγούς της χούντας. Αλλά οι εκλογές που μεσολάβησαν το Μάη και τον Ιούνη του 2012, όπως λένε, έβαλαν την παρακολούθηση και την έρευνα των πρωτοπαλίκαρων της Χρυσής Αυγής στο ντουλάπι, ενώ μετά την εκλογή τους ως βουλευτών σταμάτησε εντελώς. Στη συνέχεια εξηγείται ότι υπήρξε αμηχανία και αναποφασιστικότητα αν πρέπει να χρησιμοποιηθεί ο μηχανισμός καταστολής για να αντιμετωπιστεί ένας πολιτικός οργανισμός που έχει μπει στη Βουλή και η ...στροφή επήλθε μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα.

Ολη αυτή η ιστορία, όμως, αυτό που αποδεικνύει είναι ακριβώς ότι το αστικό κράτος, τα αστικά κόμματα, οι κυβερνήσεις, και ήξεραν και είχαν το νομικό πλαίσιο για να αντιμετωπίσουν τους εγκληματίες. Και εδώ προκύπτει μέγα ερώτημα. Γιατί, ενώ ήξεραν, άφησαν τη φασιστική συμμορία να αναπτυχθεί; Ηξεραν ότι οι ναζιστές είχαν σχέσεις με το οργανωμένο έγκλημα, με τμήματα των μηχανισμών καταστολής. Γιατί δεν προχώρησαν στην αντιμετώπισή τους;

Φαίνεται ότι ευνοήθηκε το φούντωμα της Χρυσής Αυγής, για να χρησιμοποιηθεί, όπως έγινε, για την τρομοκράτηση εργατών, για το χτύπημα του εργατικού κινήματος, γιατί λειτουργεί άμεσα ως μπράβος των αφεντικών. Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι: Γιατί τώρα επιλέγουν να «αφοπλίσουν» τη ναζιστική οργάνωση; Πώς θα αξιοποιηθεί αυτή η εξέλιξη για την κυοφορούμενη και επιδιωκόμενη αναμόρφωση του πολιτικού συστήματος, μέρος του οποίου είναι η Χρυσή Αυγή, αλλά και τη θωράκιση της αστικής εξουσίας με ακόμη πιο αντιδραστικούς νόμους, παρακαταθήκη για το χτύπημα του λαϊκού κινήματος;

Οι εργάτες, κάθε λαϊκός αγωνιστής, κάθε βιοπαλαιστής, πρέπει να είναι ψυλλιασμένοι μ' αυτή την υπόθεση. Ιστορικά έχει αποδειχθεί ότι ο φασισμός γεννιέται από τα σπλάχνα του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος, χρησιμοποιείται ως ο πέλεκυς ενάντια στο εργατικό και το επαναστατικό κίνημα. Οπως σημειώνει το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στην τελευταία του ανακοίνωση για τις εξελίξεις με τη Χρυσή Αυγή, «το ναζισμό δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το σάπιο αστικό κράτος, αλλά η λαϊκή συμμαχία που θα έχει στόχο να βάλει τέρμα στην εξουσία των μονοπωλίων, στο καπιταλιστικό σύστημα που γεννά και θρέφει ναζιστικά μορφώματα, όπως τη δολοφονική Χρυσή Αυγή και τις παραφυάδες της». Σε αυτή την κατεύθυνση θα συμβάλει κάθε μέλος του ΚΚΕ με τη δράση του μέσα στο λαϊκό κίνημα.

Απαράδεκτοι και επικίνδυνοι

Απάντηση προς τη ΓΣΕΕ για τη στάση του συνδικαλιστικού κινήματος το επόμενο διάστημα, απέστειλε η Ομοσπονδία Εργατών Επισιτισμού και Υπαλλήλων Τουριστικών Επαγγελμάτων. Στην κατακλείδα της σημειώνει: «Τέλος η ανέξοδη καταγγελτικότητα και η ανεύθυνη απαίτηση για εκτροπή της δράσης μας σε εξτρεμιστικές πρακτικές μπορεί να οδηγήσει τη χώρα σε τριτοκοσμικές ατραπούς». Δε γνωρίζουμε σε ποιους αναφέρεται η πλειοψηφία της Ομοσπονδίας με τη συγκεκριμένη διατύπωση. Το σίγουρο είναι ότι πρόκειται τουλάχιστον για απαράδεκτη και επικίνδυνη θέση. Από πού και ως πού η δράση του συνδικαλιστικού κινήματος μπορεί να ταυτίζεται με «εξτρεμιστικές πρακτικές»; Από πού και ως πού οι αγώνες των εργαζομένων, οι καταγγελίες τους και η δράση των συνδικάτων παραλληλίζονται με τέτοιου είδους πρακτικές και μάλιστα αυτό να εκστομίζεται από έναν συνδικαλιστικό φορέα; Και αυτό να γίνεται σε μια στιγμή όπου συντεταγμένα και από διαφορετικές πλευρές επιχειρείται να παρουσιαστούν οι αγώνες του λαού ως κάτι που ενέχει κινδύνους για τη «σταθερότητα» και την «ομαλότητα»; Τέτοιες τοποθετήσεις όχι μόνο ρίχνουν νερό στο μύλο της αντίδρασης και των φορέων της αντιλαϊκής πολιτικής, αλλά ευθέως στοχοποιούν τη λαϊκή πάλη. 'Η μήπως αυτός είναι ο στόχος των συντακτών; Τέτοιες υπηρεσίες προσφέρουν οι εργατοπατέρες. Οι εργαζόμενοι να βγάλουν συμπεράσματα και να τους γυρίσουν την πλάτη.

Παριστάνουν τους ... ανήξερους

«Τότε δεν τους ξέραμε», ισχυρίστηκε ο κ. Πρετεντέρης στο «Μέγκα», αναφερόμενος στη στάση των ΜΜΕ όλα αυτά τα χρόνια απέναντι στη Χρυσή Αυγή. Αλλά προκαλεί κατάπληξη, άνθρωποι όπως οι τηλεαστέρες που (λένε ότι) τα ξέρουν όλα, να παριστάνουν τόσο οι ίδιοι όσο και οι πολιτικοί τους φίλοι τους ανήξερους.

Ηταν ανήξεροι, για παράδειγμα, για την ύπαρξη ναζιστικού μορφώματος που έχει διακηρύξει τη λειτουργία του από το 1983. Ηταν ανήξεροι για τον ιδρυτή του, τον Μιχαλολιάκο, που είχε καταδικαστεί από το 1978 για ακροδεξιά τρομοκρατία και για τις βόμβες στο ΡΕΞ και στην ΕΛΛΗ. Ηταν ανήξεροι για τη δολοφονική επίθεση εναντίον του φοιτητή Κουσουρή και των συναδέλφων του το 1998 στην Ευελπίδων. Ηταν ανήξεροι περί το όνομα «Περίανδρος». Ηταν ανήξεροι για το γεγονός ότι ο επί Παπαδήμου συγκυβερνήτης των Σαμαρά - Βενιζέλου, ο Καρατζαφέρης, είχε συμπεριλάβει στο ψηφοδέλτιο του ΛΑ.Ο.Σ. το 2002 τέσσερα πρωτοπαλίκαρα της Χρυσής Αυγής.

Πριν φτάσουμε, δηλαδή, στα πογκρόμ κατά μεταναστών, στη δολοφονική επίθεση κατά μελών του ΚΚΕ στο Πέραμα, στο έγκλημα στο Κερατσίνι, όλα τα προηγούμενα τους ήταν... άγνωστα.

Αλλά τώρα τα... έμαθαν. Μπράβο!

Υπόσχονται παράδεισο στους επιχειρηματίες

«Η πολιτική των μνημονίων είναι αυτή που διώχνει τις επιχειρήσεις. Μια πολιτική ανόρθωσης και παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας όχι μόνο δε θα διώχνει, αλλά θα προσελκύει επιχειρήσεις όλων των τύπων και μεγεθών, πριν απ' όλα γιατί θα είναι σαφείς οι αναπτυξιακοί και οι παραγωγικοί προσανατλισμοί». Από συνέντευξη του Γ. Δραγασάκη στην «Ημερησία» με αφορμή τη μεταφορά της έδρας της «Βιοχάλκο» στο Βέλγιο. Ο ΣΥΡΙΖΑ βρήκε ένα ακόμη παράδειγμα για να στοιχειοθετήσει την ανάγκη εφαρμογής της δικής του «αντιμνημονιακής» στρατηγικής ανάπτυξης της καπιταλιστικής οικονομίας, συγκαλύπτοντας την ουσία τέτοιων φαινομένων. Γιατί μεταφορά εταιρειών από χώρα σε χώρα δε γίνεται πρώτη φορά, ούτε μόνο σε περιόδους οικονομικής κρίσης, ούτε βεβαίως μόνο από καπιταλιστικές οικονομίες που εφαρμόζονται πολιτικές «μνημονίων». Η ελευθερία κίνησης κεφαλαίων σε συνδυασμό με την ανταγωνιστικότητα ωθεί σε τέτοιες μετακινήσεις. Και η ανταγωνιστικότητα περιλαμβάνει βεβαίως χαμηλούς μισθούς, χαμηλή φορολογία, χρηματοδότηση με χαμηλά επιτόκια, δυνατότητες άντλησης κεφαλαίων από τα χρηματιστήρια, μείωση κόστους μεταφοράς, αν και στην περίπτωση της «Βιοχάλκο», η παραγωγή παραμένει στην Ελλάδα. Απ' όλα αυτά τίποτα δεν είναι ωφέλιμο για την εργατική τάξη. Και ταυτόχρονα ομολογεί πως όλ' αυτά θα τα εφαρμόσει η «αντιμνημονιακή» στρατηγική ανάπτυξης για να προσελκύει επιχειρήσεις και επενδύσεις. Παράδεισο για τους μεγαλοεπιχειρηματίες υπόσχονται.

Αλλα έχουν στο νου τους

«Η κυβέρνηση μπορεί να κάνει ό,τι θέλει»(!) έλεγε και ξανάλεγε χτες ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ, ο Μ. Βορίδης, μιλώντας σε ραδιοφωνικό σταθμό και απαντώντας στα ερωτήματα σχετικά με τις νομοθετικές ρυθμίσεις που ετοιμάζονται σχετικά με τη Χρυσή Αυγή.

Μόνο που οι διατυπώσεις προδίδουν. Προδίδουν τόσο τις αντιλήψεις τους, όσο και το πού στοχεύουν. Γιατί μια αντίληψη που καθοδηγείται από την αρχή ότι «η κυβέρνηση μπορεί να κάνει ό,τι θέλει» (!), είναι προφανές ότι μόνο ως πρόσχημα αξιοποιεί τη Χρυσή Αυγή για «να κάνει ό,τι θέλει». Και είναι εξίσου προφανές ότι επιδιώκουν «να κάνουν ό,τι θέλουν» όχι για την αντιμετώπιση του φασισμού, που γεννιέται και τροφοδοτείται από το σύστημά τους. Αλλά ενάντια στο εργατικό και λαϊκό κίνημα, ενάντια στις ταξικές δυνάμεις, ενάντια δηλαδή σε όσους αντιδρούν και αντιπαλεύουν την πολιτική των Βορίδηδων, δηλαδή την πολιτική που υπηρετεί το ίδιο σύστημα, τον καπιταλισμό, όπως και ο φασισμός.