ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 2 Αυγούστου 2013
Σελ. /24
Τι λένε τώρα για την «Αραβική άνοιξη»;

Από συγκέντρωση του ΚΚΕ ενάντια στην ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Λιβύη
Από συγκέντρωση του ΚΚΕ ενάντια στην ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Λιβύη
Την 1η Σεπτέμβρη 2011, επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, έγινε στο Παρίσι μια διεθνής διάσκεψη των λεγόμενων «Φίλων της Λιβύης», με στόχο τη διανομή της λείας από το ιμπεριαλιστικό μακελειό που είχε προηγηθεί σε βάρος του λαού της χώρας. Στη διάσκεψη συμμετείχαν συνολικά 60 αντιπροσωπείες, 13 αρχηγοί κρατών και 19 πρωθυπουργοί. Ανάμεσά τους ο Γ. Παπανδρέου, εκ μέρους της Ελλάδας, η Χ. Κλίντον, η Α. Μέρκελ, ο Μπαν Κι Μουν του ΟΗΕ, οι επικεφαλής του ΝΑΤΟ, του Αραβικού Συνδέσμου, καθώς και αντιπροσωπείες από την Τυνησία και την Αίγυπτο. Παίρνοντας το λόγο, ο Ελληνας πρωθυπουργός είπε μεταξύ άλλων στη διάσκεψη: «Οπως γνωρίζετε, η Ελλάδα γειτνιάζει άμεσα με τη Λιβύη και, από την πρώτη στιγμή, παρείχαμε ενεργό στήριξη, μέσω της βάσης και της υποδομής που διαθέτουμε στη Σούδα (...) και συμμετείχαμε σε επιχειρήσεις, μέσω των διαφόρων ελληνικών αεροπορικών μας βάσεων»! Η κυνική ομολογία του Γ. Παπανδρέου δεν ήταν τίποτα περισσότερο απ' όσα είπε ο υπουργός Αμυνας των ΗΠΑ μετά τη συνάντηση που είχε με τον Δ. Αβραμόπουλο στην Ουάσιγκτον. Σύμφωνα με ανακοίνωση του αμερικανικού Πενταγώνου, ο Τσ. Χέιγκελ «ευχαρίστησε τον Δ. Αβραμόπουλο για τη συνεχιζόμενη φιλοξενία των στρατιωτικών δυνάμεων των ΗΠΑ στη βάση της Σούδας», συμπληρώνοντας ότι «η βάση της Σούδας είναι "κλειδί" στην επίτευξη των στρατηγικών στόχων των ΗΠΑ στην περιοχή και η σημασία της φάνηκε στη διάρκεια της επιχείρησης "Unified Protector" στη Λιβύη». Δύο σχεδόν χρόνια μετά, ο λαός μπορεί να δει πιο καθαρά ποια ήταν τα αποτελέσματα της ιμπεριαλιστικής επέμβασης στη Λιβύη, με τη συμμετοχή και της Ελλάδας. Η λεγόμενη «Αραβική άνοιξη», που στηρίχτηκε στα όπλα και στα αεροπλάνα των ιμπεριαλιστών, έχει ισοπεδώσει τους λαούς της Β. Αφρικής, που έχουν κάθε δικαίωμα να ζητάνε ένα καλύτερο μέλλον. Ας τα 'χουν αυτά στο μυαλό τους όλοι εκείνοι που άκουγαν με ευαρέσκεια τις ζητωκραυγές του ΣΥΡΙΖΑ για την «Αραβική άνοιξη» και τις ανταποκρίσεις δημοσιογράφων - στελεχών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ από τη Λιβύη, όπου έκαναν λόγο για επανάσταση του λαού...

Στήνουν δόκανο στη λαϊκή δυσαρέσκεια

Τα στοιχεία του τελευταίου Ευρωβαρόμετρου, για το μήνα Μάη, δείχνουν ότι οι Ελληνες είναι οι τελευταίοι σε όλη την ΕΕ που αισθάνονται Ευρωπαίοι. Στην ερώτηση «εάν αισθάνεστε Ευρωπαίος πολίτης», οι Ελληνες δίνουν τα λιγότερα «ναι» με 44%. Με αντίστροφη σειρά ακολουθούν οι Κύπριοι (45%) και λίγο παρακάτω οι Βρετανοί (48%). Παράλληλα, το 90% των Ελλήνων «τείνουν να μην εμπιστεύονται την κυβέρνησή τους» (71% στην ΕΕ), ενώ ανάλογη άποψη για το Κοινοβούλιο της χώρας έχει το 89% (68% στην ΕΕ). Την ΕΕ δεν εμπιστεύονται το 80% των Ελλήνων και το 60% των πολιτών στην ΕΕ. Τα στοιχεία αυτά περιγράφουν ως ένα βαθμό την απαξίωση της ΕΕ στα μάτια των λαϊκών στρωμάτων σε σχέση με το παρελθόν και τη ρευστή κατάσταση που επικρατεί στο πολιτικό σύστημα, χωρίς όμως από μόνα τους να αντανακλούν διεργασίες ριζοσπαστικοποίησης στις λαϊκές συνειδήσεις. Σε κάθε περίπτωση, τα στοιχεία ανησυχούν τα αστικά επιτελεία, που θα ήθελαν μεγαλύτερη σταθερότητα στο αστικό πολιτικό σύστημα και στις δομές του, ώστε να μην κινδυνεύουν από τους κραδασμούς που αντικειμενικά προκαλεί η αντιλαϊκή διαχείριση της κρίσης. Γι' αυτό κάνουν ό,τι μπορούν για να ενσωματώσουν αυτή τη λαϊκή δυσαρέσκεια, πριν ριζοσπαστικοποιηθεί και γίνει πάλη ταξική. Για παράδειγμα, ο ευρωσκεπτικισμός που αναπτύσσεται από πολλά αστικά και οπορτουνιστικά κόμματα, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα, στοχεύει στο να πείσει το λαό ότι η ΕΕ μπορεί να μεταλλαχθεί σε φιλολαϊκή, αν αναδειχτούν δυνάμεις που υπερασπίζονται άλλο μείγμα στη διαχείριση της κρίσης, που όμως δεν αμφισβητεί τα μονοπώλια και την εξουσία τους, την κυριαρχία τους στην οικονομία. Αλλες φωνές κάνουν λόγο για έξοδο από το ευρώ, όχι όμως από την ΕΕ, ή για έξοδο από την ΕΕ, ακριβώς για να ισχυροποιηθούν τα ντόπια μονοπώλια, όπως κάνουν οι λεγόμενοι «ευρωσκεπτικιστές» στην Αγγλία. Ολα αυτά ένα και μόνο σκοπό έχουν: Να κρύψουν τις αιτίες της καπιταλιστικής κρίσης και τη μόνη φιλολαϊκή διέξοδο, που είναι η αποδέσμευση από την ΕΕ με λαϊκή εξουσία και η μονομερής διαγραφή του χρέους, για ανάπτυξη υπέρ του λαού με τα κλειδιά της οικονομίας στα χέρια του.

Γελοιότητες...

Συνεχίζει η εφημερίδα «Το Ποντίκι» να δημοσιεύει ανακρίβειες για το ΚΚΕ και τον «Ριζοσπάστη», κάνοντας «ρεπορτάζ» από τα αναμασήματα που σπέρνουν διάφοροι στο διαδίκτυο, έχοντας πάρει ανοιχτά θέση ενάντια στο ΚΚΕ και την πολιτική του. Στο χτεσινό της φύλλο, η εφημερίδα γράφει ότι οι απολυμένοι του «Ριζοσπάστη» αντικαθίστανται από συνταξιούχους, που προσφέρουν εθελοντικά την εργασία τους. Καμιά τέτοια αντικατάσταση δεν υπάρχει, παρά μόνο στα άρρωστα κεφάλια ορισμένων που έχουν κάνει κύριο επάγγελμα τη συκοφάντηση του ΚΚΕ. Ολοι αυτοί εκθέτουν και γελοιοποιούν τον εαυτό τους. Αν το «Ποντίκι» ζήλεψε τη «δόξα» τους, με γεια του, με χαρά του...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Λαϊκή απάντηση σε μέτρα και εκβιασμούς

Οι απειλές και τα τελεσίγραφα της κυβέρνησης, της Κομισιόν και του ΔΝΤ, όπως καταγράφονται στις εκθέσεις τους για την Ελλάδα, μεταφράζονται στο εξής ψευτοδίλημμα για το λαό: «Δέξου τα μέτρα που έχουμε συναποφασίσει σε βάρος σου, διαφορετικά θα αναγκαστούμε να πάρουμε μέτρα σε βάρος σου»! Αυτός είναι ο πραγματικός εκβιασμός που εκτοξεύουν στη λαϊκή οικογένεια, όταν της λένε να αποδεχτεί την επέκταση του χαρατσιού της «αλληλεγγύης» και της ΔΕΗ, με την απειλή ότι αλλιώς θα επιβάλλουν νέους φόρους. Οταν της λένε να αποδεχτεί να δουλεύει με μισθό πείνας και εργασιακές σχέσεις λάστιχο, εκβιάζοντας ότι σε διαφορετική περίπτωση θα «αναγκαστούν» να μειώσουν κι άλλο τους μισθούς και τις συντάξεις...

Οταν της λένε, ακόμα, να υπομείνει τα πάνδεινα για να προκύψει δημοσιονομικό πλεόνασμα, γιατί διαφορετικά θα πάρουν κι άλλα μέτρα, τα οποία ήδη ανακοινώνουν για το Σεπτέμβρη, ενόψει της αποταμίευσης της επόμενης δόσης. Πρόκειται για εκβιασμό χωρίς τέλος και φαύλο κύκλο από απειλές και μέτρα που είναι προαποφασισμένα και χτυπάνε την καρδιά της εργατικής δύναμης. Στην πραγματικότητα λένε στον πτωχευμένο λαό να φοβηθεί την πτώχευση και να δεχτεί να δουλεύει σκλάβος. Καλλιεργούν τη λογική του μικρότερου κακού, σε συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ, που υπόσχεται να ανακουφίσει τα λαϊκά στρώματα και ταυτόχρονα να σώσει τα μονοπώλια από την κρίση. Τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει για το λαό αν ο ΣΥΡΙΖΑ κυβερνήσει και εφαρμόσει το μείγμα της διαχείρισης που προπαγανδίζει.

Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα: Κυβέρνηση και τρόικα λένε με μια φωνή, «απολύσεις στο Δημόσιο»! Ο ΣΥΡΙΖΑ, ενώ δημαγωγικά έταζε επαναπρόσληψη όσων απολυθούν, τώρα συνειδητά λέει ότι θα «αποκαταστήσει τις αδικίες», πάντα όμως στο όρια που επιτρέπει η δημοσιονομική προσαρμογή. Ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως και η κυβέρνηση, θέλει πρωτογενή πλεονάσματα και δεσμεύεται γι' αυτά στο κεφάλαιο και τους δανειστές. Θέλει επίσης να αποπληρώσει το χρέος της πλουτοκρατίας, το οποίο αναγνωρίζει, έστω κι αν ζητάει μερική διαγραφή του, για να περισσέψουν κονδύλια για τους ντόπιους επιχειρηματικούς ομίλους. Ολα αυτά συνηγορούν στο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί παρά να κινηθεί στα όρια της διαχείρισης που επιβάλλει ο στόχος για δημοσιονομική πειθαρχία (έστω και με βραδύτερους ρυθμούς) και ανάπτυξη για το κεφάλαιο.

Αυτό, όμως, σημαίνει παραπέρα συρρίκνωση των κοινωνικών παροχών και παραπέρα φτήνεμα της εργατικής δύναμης, όπως επιβάλλει συνολικά ο στόχος για βελτίωση της ανταγωνιστικότητας του ευρωενωσιακού κεφαλαίου. Στο πλαίσιο του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, όποιο παράπλευρο μονοπάτι κι αν ακολουθήσει κανείς, οδηγεί το λαό στον ίδιο γκρεμό, για να σωθούν και να ανακάμψουν τα μονοπώλια. Διέξοδος υπάρχει και βρίσκεται στην πάλη για ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης. Για να εκλείψουν οι αιτίες των μέτρων και των εκβιασμών, που είναι η θωράκιση του μονοπωλιακού κέρδους. Να γιατί το ΚΚΕ λέει λαϊκή συμμαχία και πάλη για αποδέσμευση από την ΕΕ με λαϊκή εξουσία και μονομερή διαγραφή του χρέους. Σε μια τέτοια προοπτική, που εγγυάται τη λαϊκή ευημερία, ο λαός αξίζει να καταθέσει κάθε θυσία.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ