ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 21 Μάρτη 2002
Σελ. /40
Οι «επαναστάτες»...

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Θα ξαναβγούμε στα Τέμπη», δήλωσε ο Θ. Κοκκινούλης, πρόεδρος της Ενωσης Συνεταιρισμών Λάρισας, μόλις έγινε γνωστό και επισήμως ότι κοντά στους 200.000 τόνους από τη φετινή παραγωγή βαμβακιού μένουν εκτός επιδότησης.

«Επαναστάτης» μεν ο πρόεδρος, αλλά καθότι ...εκ των υστέρων και εκ του ασφαλούς, μάλλον, δεν πείθει για τις ...αγνές προθέσεις του. Και δεν πείθει, όχι μόνο γιατί ήταν ένα από τα αγροτικά στελέχη της ΝΔ που «έβαλαν το χεράκι τους» για να διαλυθούν τα μπλόκα στα Τέμπη και σε άλλες περιοχές της χώρας, αλλά και διότι εξακολουθεί να κινείται στην τακτική υπονόμευσης των ενωτικών αγώνων της αγροτιάς.

Στα πλαίσια αυτής της υπονομευτικής τακτικής, κινείται και η πρότασή του να πάνε οι αγρότες να «γιορτάσουν αγωνιστικά» το Κιλελέρ στο χώρο όπου θα βρίσκονται οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης - μπορεί να παραβρεθεί και ο πρόεδρος της ΝΔ - την ίδια μέρα και ώρα που θα πραγματοποιείται ο αγωνιστικός, πανελλαδικός γιορτασμός του Κιλελέρ, με παναγροτικό συλλαλητήριο στην κεντρική πλατεία της Λάρισας!

Καλύτερο «φίλο και συμπαραστάτη» δε θα βρει ο υφυπουργός Γεωργίας, Β. Αργύρης, χρησιμότερο «αντίπαλο» δε θα πετύχει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και καλύτερο «κυβερνητικό αγροτοσυνδικαλιστή» δεν πρόκειται να έχει ο Κ. Καραμανλής, αν ποτέ γίνει πρωθυπουργός...

... των μεγαλοσυμφερόντων

Ο Θ. Κοκκινούλης, ο Θ. Νασίκας, ο Γ. Τσακίρης κι άλλοι τινές εκ των ηγετικών αγροτοσυνδικαλιστών της ΝΔ, προκειμένου να «ξεπλύνουν» την «ντροπή των Τεμπών» - που βαρύνει πολιτικά τη ΝΔ και συνδικαλιστικά τους ίδιους - επιχειρούν, εκ των υστέρων, να εμφανιστούν σαν «συνεπείς συνεχιστές του αγώνα». Στα πλαίσια αυτής της τακτικής κινείται και η πρωτοβουλία τους για την πραγματοποίηση νέας πανελλαδικής αγροτικής σύσκεψης, το ερχόμενο Σάββατο, στις Σέρρες.

Η εν λόγω αγροτοσυνδικαλιστική ομάδα είναι επιζήμια για το αγροτοσυνδικαλιστικό κίνημα, επειδή εισάγει σ' αυτό την τακτική της διάσπασης. Είναι, όμως, και επικίνδυνη διότι επιχειρεί την αλλοίωση του διεκδικητικού πλαισίου, προβάλλοντας αιτήματα που αφορούν στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων των μεγαλοαγροτών κι όχι της μικρομεσαίας αγροτιάς.

Ετσι εξηγείται και το γεγονός ότι αυτοί οι αγροτοσυνδικαλιστές «βγάζουν σπυράκια», όταν το αγροτικό κίνημα θέτει, καθαρά και ξάστερα, ως διεκδικητικό στόχο του την ανατροπή της αντιαγροτικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που εφαρμόζουν οι ελληνικές κυβερνήσεις, επιχειρώντας το «ξεκλήρισμα» των φτωχών και μεσαίων αγροτών και την παράδοση της γης σε μεγαλοαγρότες και μεγαλοεπιχειρηματίες, οι οποίοι θα εξελιχθούν σε νεοτσιφλικάδες...

Το δικομματικό σόου...

Το σημείωσε προχτές η Αλ. Παπαρήγα, μιλώντας στη Βουλή για την επικύρωση της Συνθήκης της Νίκαιας και δεν έπεσε καθόλου έξω. Συμφωνήσατε ουσιαστικά σε όλα, είπε απευθυνόμενη στους Κ. Σημίτη και Κ. Καραμανλή, και μετά ανεβάσατε τους τόνους, δίνοντας ένα χαρακτηριστικό σόου δικομματικής κοκορομαχίας, ώστε να δώσετε και ανάλογη τροφή στα ΜΜΕ. Και, πράγματι, αυτό έγινε. Ορίστε, ορισμένοι χαρακτηριστικοί τίτλοι από τα αντίστοιχα ρεπορτάζ των χτεσινών εφημερίδων: «Καυγάς στη Βουλή για ευρωστρατό και... εκλογές», «Αντιπαράθεση Σημίτη - Καραμανλή σε ιδιαίτερα υψηλούς τόνους», «Εκνευρισμένος Σημίτης για τον ευρωστρατό - Ο πρωθυπουργός δεν άντεξε τη σκληρή κριτική του κ. Καραμανλή για το ευαίσθητο θέμα που θίγει τα εθνικά συμφέροντα».


Πολλά ζητάμε!

Ορίστε

οι μπατίρηδες

και οι φτωχο-

διαβόλοι,

θέλουν, λέει,

τη σύνταξη

να την εισπράττουν

όλη,

γιατί, μωρέ,

η «μερική»

σας πέφτει τάχα

λίγη;

για άλλους είναι

τα λεφτά

κι όχι για σας

κολίγοι!

* * *

Ορίστε

οι μπατίρηδες

λένε δεν

τους αρέσει,

λες κι είναι

η πρώτη η φορά

που τους φοράμε

«φέσι»,

αφήστε όλοι,

αγαπητοί,

τα «όχι»,

τα «δε θέλω»,

ο Ρέππας ήδη

προωθεί

το νέο

το «καπέλο»!


Ο οίστρος

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Μια αντιδραστική Συνθήκη

Ψηφίστηκε, τελικά, από τη Βουλή, με τις ψήφους των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας και την «ανοχή» των βουλευτών του Συνασπισμού, η Συνθήκη της Νίκαιας. Παρόν και πάλι το μέτωπο των θιασωτών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, όπως στην ψήφιση της Συνθήκης του Μάαστριχτ και της Συνθήκης του Αμστερνταμ.

Πριν δεκαπέντε μήνες, το Δεκέμβρη του 2000, συνήλθε η Σύνοδος Κορυφής της Νίκαιας με σκοπό τη «θεσμική μεταρρύθμιση» της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ουσιαστικά τον καθορισμό των μεριδίων εξουσίας μεταξύ των «μεγάλων» της ΕΕ. Αν ανατρέξει κάποιος στους τίτλους των μεγαλύτερων ευρωπαϊκών εφημερίδων εκείνης της περιόδου σχετικά με το τι διαμείφθηκε στη Σύνοδο, θα διαβάσει για «άθλια παζάρια», για «αδυσώπητους ανταγωνισμούς», για «προσπάθεια επιβολής του 4ου Ράιχ στην Ευρώπη» κλπ.

Στη Νίκαια, λοιπόν, αποφασίστηκε η κατάργηση του βέτο στη λήψη των αποφάσεων. Συγκεκριμένα, από τα 50 θέματα για τα οποία ίσχυε το δικαίωμα του βέτο, καταργήθηκαν τα 39! Αποφασίστηκε ακόμη ότι στο Συμβούλιο της ΕΕ οι τέσσερις μεγάλες χώρες (Γερμανία, Γαλλία, Βρετανία, Ιταλία) θα τριπλασιάσουν τις ψήφους τους, ενώ οι υπόλοιπες θα τις διπλασιάσουν... Η Σύνοδος της Νίκαιας έγινε το πεδίο εκδήλωσης των σκληρότατων ανταγωνισμών μεταξύ των «μεγάλων» της ΕΕ στην προσπάθειά τους να διατηρήσουν, ή να διευρύνουν τα ποσοστά επιρροής τους στη σημερινή και στην αυριανή (διευρυμένη) Ευρωπαϊκή Ενωση. Δημιουργείται έτσι αντικειμενικά ο «σκληρός πυρήνας», ο οποίος θα έχει «το πάνω χέρι» στις αποφάσεις που αφορούν στις τύχες των λαών. Και αφού θα διαχειρίζεται τα συμφέροντα των ευρωπαϊκών μονοπωλίων, για τους λαούς σημαίνει ακόμη χειρότερες μέρες.

Ετσι, η Συνθήκη της Νίκαιας είναι το προϊόν μιας συναλλαγής που δεν έχει καμιά σχέση με τα οράματα και τα ιδανικά των λαών, όπως ακούσαμε να ισχυρίζονται οι ομιλητές των δύο μεγάλων κομμάτων στη Βουλή. Η Συνθήκη αυτή ήταν η τυπική επικύρωση της ανισότιμης σχέσης των κρατών-μελών στο πλαίσιο της ΕΕ. Οι «μικρές» χώρες, όπως η Ελλάδα, έχασαν ψήφους και επιρροή στη λήψη των αποφάσεων, αλλά έχασαν και το δικαίωμα να αποτρέπουν μια απόφαση που μπορεί να βλάπτει τα συμφέροντά τους. Αυτό δεν εμπόδισε τον πρωθυπουργό να πει χτες στη Βουλή ότι η Συνθήκη της Νίκαιας «προωθεί τα εθνικά μας συμφέροντα», όταν εκχωρούνται κυριαρχικά δικαιώματα στην ΕΕ, και ότι η Ελλάδα «συμμετέχει πλέον ισότιμα στη λέσχη των ισχυρών»! Βεβαίως, όταν ο πρωθυπουργός ομιλεί περί «εθνικών συμφερόντων», εννοεί αυτά της άρχουσας τάξης και όχι του λαού.

Η επικύρωση της Συνθήκης της Νίκαιας προσθέτει μια επιπλέον θωράκιση στην «Ευρώπη των τραπεζιτών και των μονοπωλίων». Ωστόσο, ούτε οι προηγούμενες, ούτε αυτή μπορούν να ανακόψουν το ρεύμα της οργής και της αντίστασης, που ξεκινώντας από το κάθε κράτος-μέλος συγκλίνει στην κοινή κοίτη των μεγάλων κινητοποιήσεων, όπως πριν λίγες μέρες στη Βαρκελώνη, όπου εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές διατράνωσαν: «Οχι στην Ευρώπη του κεφαλαίου».



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ