ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 22 Νοέμβρη 2011
Σελ. /32
Θάβουν ό,τι απειλεί τα μονοπώλια

Γρηγοριάδης Κώστας

Στην 23η μέρα της απεργίας τους μπαίνουν σήμερα οι εργάτες της «Ελληνικής Χαλυβουργίας». Ενας αγώνας για τη ζωή τους και τη ζωή των παιδιών τους. Αγώνας για μεροκάματο και δουλειά με αξιοπρέπεια. Επί 23 μέρες, οι απεργοί μπροστά από την πύλη του εργοστασίου δίνουν μια παλικαρίσια μάχη απέναντι στην εργοδοσία και τους μηχανισμούς της. Ταυτόχρονα, εδώ και τουλάχιστον μια βδομάδα, έχει απλωθεί ένα πρωτοφανές κίνημα αλληλεγγύης από εργατικά σωματεία, από τη φτωχή αγροτιά και μικροεπαγγελματίες, από μαθητές και φοιτητές.

Παρ' όλα αυτά, τα αστικά μέσα ενημέρωσης δεν προβάλλουν τον αγώνα τους. «Θάβουν» τον αγώνα των απεργών της «Ελληνικής Χαλυβουργίας», «θάβουν» και το πρωτοφανέρωτο κίνημα αλληλεγγύης. Οπως ακριβώς έχουν κατά καιρούς «θάψει» κάθε εργατική κινητοποίηση, που με τα αιτήματά της και το πλαίσιο πάλης της στοχεύει την εργοδοτική επιθετικότητα. Τους ενοχλεί και τους ανησυχεί κάθε αγώνας, που αναδεικνύει ότι πηγή των λαϊκών προβλημάτων είναι η ενίσχυση της εκμετάλλευσης και αυτήν είναι που πρέπει να στοχεύουν οι εργάτες με τους αγώνες τους, με ταξική ενότητα και αλληλεγγύη. Μόνον ο «Ριζοσπάστης» και ο «902» - τηλεοπτικός και ραδιοφωνικός - μιλούν γι' αυτήν τη μεγαλειώδη μάχη που δίνουν μέρα και νύχτα οι χαλυβουργοί. Οι εργάτες μπορούν να βγάλουν συμπεράσματα, και από αυτό το παράδειγμα, για το ποιος είναι πραγματικά δίπλα τους και ποιος όχι.

Τέμνονται στον αντικομμουνισμό

Το ένα χέρι νίβει το άλλο και τα δυο πασχίζουν να λαμπικάρουν το σάπιο μέχρι το μεδούλι αστικό πολιτικό σύστημα. Ο λόγος για τον ΛΑ.Ο.Σ. και τη ΔΗΜΑΡ, εκπρόσωποι των οποίων εμφανίστηκαν την Κυριακή σε τηλεοπτική εκπομπή του «Μέγκα», για να ανταλλάξουν φιλοφρονήσεις. Ο μεν Βορίδης έλεγε ότι η ΔΗΜΑΡ θα έπρεπε να είναι στη συγκυβέρνηση και έκανε ξεχωριστό σχόλιο για τον Γρ. Ψαριανό, ότι θα μπορούσε να είναι υπουργός στη συγκυβέρνηση, αφού κάνει «δομημένες και συγκροτημένες τοποθετήσεις» και συμφωνεί στα βασικά, που είναι «η παραμονή της χώρας στο ευρώ και η εκταμίευση της έκτης δόσης». Παίρνοντας τη σκυτάλη στην ίδια εκπομπή, ο βουλευτής της ΔΗΜΑΡ Ψαριανός ανταπέδωσε, λέγοντας ότι ο Βορίδης είναι ένας «πρώην φασίστας» και πρόσθεσε ότι τον ίδιο τον ενοχλεί ο «αριστερός ολοκληρωτισμός». Κατέληξε λέγοντας ότι όλα τα κόμματα εκτρέφουν φασισμό και το ίδιο ισχύει και για την αριστερά. Ολα αυτά στην εκπομπή του Στ. Θεοδωράκη, ο οποίος, βάζοντας στο κάδρο και την Α. Διαμαντοπούλου, έκανε αγιογραφία της νέας κυβέρνησης και των στελεχών της, για να νομιμοποιήσει στις λαϊκές συνειδήσεις - εκτός από το κόμμα του αντικομμουνισμού και της προβοκάτσιας - και τους κάθε λογής τυχάρπαστους, που αυτοαποκαλούνται «αριστεροί» και συναντιούνται με τον ΛΑ.Ο.Σ. στον αντικομμουνισμό. Οσο εκτίθενται, τόσο αποκαλύπτονται στο λαό, που έχει κάθε συμφέρον να τους πολεμήσει σαν κόμματα και δυνάμεις εχθρικές προς τα συμφέροντά του.

«Εγγραφες δεσμεύσεις» και θεατρινισμοί

Σε βαρετή φαρσοκωμωδία έχει εξελιχθεί το σίριαλ με τις «έγγραφες δεσμεύσεις» που ζητά το Γιούρογκρουπ από την κυβέρνηση του μαύρου μετώπου και τα κόμματα που τη στηρίζουν. Ιδιαίτερα κουραστικοί είναι οι θεατρινισμοί του προέδρου της ΝΔ, ο οποίος όσο διακηρύσσει υποκριτικά «εγώ δεν υπογράφω», τόσο περισσότερες υπογραφές βάζει κάτω από τα βάρβαρα μέτρα, που μέχρι πρόσφατα δημαγωγικά έλεγε «όχι», όπως το μεσοπρόθεσμο και το πολυνομοσχέδιο. Εκ των υστέρων, έρχεται και λέει ένα... περήφανο «ναι» σε όλα τα άγρια μέτρα που περιλαμβάνονται σε αυτά που χρεοκοπούν ανεξέλεγκτα το λαό, δεσμευόμενος ότι θα υπερψηφίσει τον προϋπολογισμό του 2012, στον οποίο «επισυνάπτονται» ο νόμος για το μεσοπρόθεσμο και το πολυνομοσχέδιο. Για την απόλυτη δέσμευσή του στην εφαρμοζόμενη πολιτική διαβεβαιώνει επίσης και τους ομοϊδεάτες του στο ΕΛΚ. «Η Νέα Δημοκρατία υποστηρίζει πλήρως τους στόχους της δημοσιονομικής προσαρμογής, αναφορικά με την εξάλειψη του ελλείμματος και την αντιστροφή της δυναμικής του χρέους», τονίζει στην επιστολή που έστειλε στις 13 του μήνα. Προκειμένου να μη μένει στα γενικά προχώρησε και στα συγκεκριμένα: «Επίσης υποστηρίζει "εργαλεία" που ήδη εφαρμόζονται (αν και ανεπιτυχώς), και ειδικότερα την περικοπή των δημοσίων δαπανών, την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων και την αξιοποίηση της ανεκμετάλλευτης ακίνητης δημόσιας περιουσίας», συμπληρώνει, δεσμευόμενος για στήριξη στο σύνολο των αντιλαϊκών μέτρων. Ο λαός δεν έχει καμία ψευδαίσθηση για τις δεσμεύσεις της ηγεσίας της ΝΔ και των άλλων κομμάτων της συγκυβέρνησης και το θέατρο με τις υπογραφές τον αφήνει παγερά αδιάφορο. Το ζητούμενο είναι η οργάνωση της αντεπίθεσης για την ανατροπή της κυβέρνησης και της εξουσίας των μονοπωλίων.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Καζάνι η ΕΕ

Με καζάνι που βράζει έτοιμο να εκραγεί μοιάζει σήμερα ο ευρωενωσιακός ιμπεριαλισμός. Η Ευρωζώνη συγκλονίζεται από τεκτονικούς σεισμούς, που απειλούν να τη διαμελίσουν στα εξ ων συνετέθη. Το άθλιο, αντιλαϊκό αυτό οικοδόμημα σπαράσσεται λόγω κρίσης από την όξυνση των ανταγωνισμών και της ανισομετρίας. Αλλά στη συντριπτική τους πλειοψηφία τα κόμματα των χωρών της ΕΕ, είτε πρόκειται για συντηρητικά, είτε για σοσιαλδημοκρατικά, είτε για «αριστερά» - οπορτουνιστικά, τάσσονται υπέρ της διατήρησής της. Κι όμως, η φυλακή αυτή των ευρωπαϊκών λαών κινδυνεύει από διαλυτικές τάσεις. Οι ίδιοι οι νόμοι ανάπτυξης του κεφαλαίου, που πυροδοτούν τον ενδομονοπωλιακό ανταγωνισμό και οδηγούν στην κυριαρχία των πιο ισχυρών μονοπωλίων σε βάρος των πιο αδύνατων, την ανισομετρία της ανάπτυξης ολόκληρων χωρών και περιοχών, εμπεριέχουν το σπέρμα τέτοιων διαλυτικών τάσεων. Η εκδήλωση της διεθνούς καπιταλιστικής κρίσης ήρθε να οξύνει στο έπακρο τις αντιθέσεις αυτές, με τα σημερινά τους αποτελέσματα. Το ΚΚΕ, βεβαίως, όχι μόνο αντιτάχθηκε στη συμμετοχή της Ελλάδας στην ΕΕ αλλά η θέση του διαχρονικά είναι ξεκάθαρη: Αποδέσμευση με λαϊκή εξουσία.

Με τη φωτιά της κρίσης να εξαπλώνεται με ταχείς ρυθμούς, οι κυβερνήσεις των πληττόμενων χωρών βγάζουν απελπισμένες κραυγές βοήθειας και ζητούν παρέμβαση της ΕΕ προκειμένου να αποτραπεί η εξάπλωση της κρίσης. Ετσι, επανεμφανίζονται προτάσεις για την έκδοση ευρωομολόγου, τη δραστικότερη παρέμβαση της ΕΚΤ στην αγορά ομολόγων, ενώ οι φωνές των ισχυρών αξιώνουν ακόμα και επανακαθορισμό του ρόλου και του εύρους τόσο της Ενωσης όσο και του ευρώ. Εθελοτυφλούν. Καμία από τις προτάσεις αυτές, ακόμα και αν εφαρμοστούν συνδυαστικά ή κατά μόνας, δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση. Γιατί πρόκειται για κρίση της καπιταλιστικής παραγωγής και όχι κρίση του χρηματοπιστωτικού τομέα, λ.χ. κρίση χρέους, όπως θέλουν να την παρουσιάσουν. Οι προτάσεις που κάνουν δεν αντιμετωπίζουν ούτε τα συμπτώματα της κρίσης, ούτε βεβαίως την ίδια την κρίση.

Υπό το βάρος των εξελίξεων αυτών, τα επιτελεία των πιο ισχυρών χωρών της ΕΕ ανακατεύουν την τράπουλα των συμμαχιών και επεξεργάζονται τα σενάρια της επόμενης μέρας. Είναι προφανές ότι όλο και λιγότεροι πιστεύουν ότι είναι δυνατή η ύπαρξη της ευρωένωσης με τη σημερινή της μορφή, τα επόμενα χρόνια. Ετσι βλέπουμε τη διαρροή σεναρίων ακόμα και για διάλυση της Ευρωζώνης και τη δημιουργία δύο ενώσεων: Της Ενωσης του «Νότου» με επικεφαλής τη Γαλλία και τη συμμετοχή των χωρών της μεσογειακής Ευρώπης και την Ενωση των χωρών του «Βορρά» με επικεφαλής τη Γερμανία και τη συμμετοχή της Ολλανδίας, της Φινλανδίας και ενδεχομένως της Σλοβενίας και Σλοβακίας. Ολα όμως τα σενάρια αυτά επιδιώκουν τη διατήρηση του καπιταλισμού στην Ευρώπη ακόμα και αν χρειαστούν νέες συμμαχίες του ευρωπαϊκού κεφαλαίου.

Ο καπιταλισμός δεν μπορεί να καταρρεύσει από μόνος του. Χρειάζεται ταξική πολιτική πάλη των εργατών και των συμμάχων τους για να ανατραπεί. Η εποχή μας, ο 21ος αιώνας, είναι ο αιώνας περάσματος από τον σάπιο και ιστορικά ξεπερασμένο καπιταλισμό στο σοσιαλισμό. Η πάλη για την αποδέσμευση της Ελλάδας από τη λυκοσυμμαχία της ΕΕ με μονομερή διαγραφή του χρέους και η λαϊκή εξουσία είναι η μόνη φιλολαϊκή διέξοδος από την κρίση. Στην κατεύθυνση αυτή θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ