Ο υπουργός κινδυνολογεί ξανά περί μη δυνατότητας του ασφαλιστικού συστήματος να καταβάλει τις συντάξεις το 2015. Επικεντρώνει σε δήθεν εγγενείς αδυναμίες του ασφαλιστικού συστήματος για να συγκαλύψει ότι μία από τις βασικές αιτίες των οικονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν σήμερα τα Ταμεία είναι η επί δεκαετίες συστηματική κλοπή των τεράστιων αποθεματικών τους από τις κυβερνήσεις του κεφαλαίου, για λογαριασμό του τελευταίου. Ακόμα θέλει να κρύψει ότι καμία μέχρι σήμερα μεταρρύθμιση δεν είχε στόχο την επίλυση του Ασφαλιστικού. Πραγματικός στόχος όλων - και της σημερινής - είναι το πώς θα μειωθεί παραπέρα το λεγόμενο μη μισθολογικό κόστος της εργασίας, αλλά και να βρεθούν τρόποι ώστε το κεφάλαιο να αρπάξει ακόμα περισσότερα από τους εργαζόμενους μέσω της μετατροπής των συντάξεων, της υγείας και της πρόνοιας σε αντικείμενα εμπορικής συναλλαγής και τζογαρίσματος.
Με την ίδια αποπροσανατολιστική στόχευση ο υπουργός κατηγορεί, μεταξύ άλλων, το ΚΚΕ για «στείρα άρνηση». Κάνει δηλαδή ότι δεν ξέρει πως το ΚΚΕ σήμερα είναι το μόνο κόμμα που έχει ξεκάθαρη, ολοκληρωμένη και συγκροτημένη πρόταση για την Κοινωνική Ασφάλιση. Μόνο που η πρόταση αυτή είναι διαμορφωμένη με βάση τις ανάγκες των εργαζομένων και αυτό είναι αντίθετο στα σχέδια της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ που μιλά για λογαριασμό των βιομηχάνων και των τραπεζιτών. Εν κατακλείδι, αν και ο υπουργός φέρει την ιδιότητα του επιστήμονα, οι διαπιστώσεις του στηρίζονται στην απόκρυψη, τη διαστρέβλωση και την παραπλάνηση. Εύλογη αντίδραση όταν προσπαθείς να πείσεις ότι ...η Γη είναι επίπεδη.
Από πουθενά δεν προκύπτει ο πρωτοσέλιδος τίτλος της χτεσινής «Ελευθεροτυπίας» ότι τάχα ο Γ. Παπανδρέου ανοίγει «μέτωπο» κατά των «οίκων» (σ.σ. αξιολόγησης) και μάλιστα από κοινού με Σαρκοζί και Θαπατέρο. Είναι τίτλος καθαρά προπαγανδιστικός που εξωραΐζει την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης και από την άποψη αυτή μάλλον «υπηρεσία» προσφέρει. Ο Γ. Παπανδρέου και η κυβέρνησή του όχι μόνο δεν έχουν ανοίξει κανένα μέτωπο με τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης, δηλαδή τα όργανα των διεθνών τοκογλύφων της χρηματιστικής ολιγαρχίας, αλλά σε κάθε ευκαιρία προσφέρει διαβεβαιώσεις ότι «θα κάνει ό,τι ζητούν», δηλαδή θα πάρει όλα τα αντιλαϊκά - αντεργατικά μέτρα στο όνομα της μη «υποβάθμισης». Οτι δεν έχει καμία διάθεση αντιπαράθεσης και σύγκρουσης με τους «οίκους αξιολόγησης» και βέβαια τα αφεντικά τους, τα μονοπώλια, φάνηκε καθαρά και από την ομιλία του στην ΚΟ του ΠΑΣΟΚ το Σάββατο, όπου όχι μόνο δεν έκανε καμία σχετική αναφορά, αλλά αντίθετα έστειλε μήνυμα πλήρους συμμόρφωσης και υποταγής στις αξιώσεις τους, διαβεβαιώνοντας ότι «θα δράσουμε τώρα και αποφασιστικά» και αναγορεύοντας το 2010 ως έτος «των μεγάλων αλλαγών και ανατροπών παντού». Το μόνο που ζητά ο πρωθυπουργός από τους «διεθνείς οίκους» είναι, όπως ο ίδιος παραδέχθηκε, «μια ανάσα» για να επιβάλει τα νέα αντιλαϊκά - αντεργατικά μέτρα. Αλλά από το σημείο αυτό μέχρι να υποστηρίζεται ότι ανοίγει μέτωπο, υπάρχει χάος απροσμέτρητο, που μόνο μια «αδέσμευτη» εφημερίδα δεν μπορεί να διακρίνει...
«Στόχος μου είναι να αξιοποιήσω τους διάφορους μηχανισμούς διαχείρισης κρίσεων που διαθέτουμε ήδη και πρέπει να τους αναπτύξουμε περαιτέρω, όπως και τις πολιτικές και στρατιωτικές μας δυνατότητες, ώστε να έχουμε επιτυχία». Αυτή είναι η προτεραιότητα της νεόκοπης, ελέω συνθήκης Λισαβόνας, «υπουργού Εξωτερικών» της ΕΕ Κ. Αστον, προκειμένου όπως σημειώνει να γίνει «πιο δυνατή η φωνή της ΕΕ στην παγκόσμια σκηνή». Προκειμένου να μην αφήσει αμφιβολίες, η ύπατη εκπρόσωπος της ΕΕ για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής ξεκαθαρίζει ότι θα συνεχιστούν και θα ενταθούν οι «πολιτικές και στρατιωτικές αποστολές» της ΕΕ, που αυτή τη στιγμή βρίσκονται σε εξέλιξη «σε τέσσερις διαφορετικές ηπείρους», όπως καυχάται σε άρθρο της που δημοσιεύεται στην «Καθημερινή». Διακηρυγμένος στόχος είναι «η από κοινού δράση με τις ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή», αλλά και στο Αφγανιστάν και το Ιράν. Επίσης πέρα από το «σημαντικό ρόλο» που διαδραματίζει η ΕΕ στα Βαλκάνια και στο Νότιο Καύκασο, ιδιαίτερη σημασία αποδίδει στην επέκταση στην Αφρική, όπου όπως αναφέρει η ΕΕ δραστηριοποιείται γύρω από το Κέρας της Αφρικής και «με ζωτικής σημασίας χερσαίες πρωτοβουλίες». Οι παραπάνω δηλώσεις επιβεβαιώνουν πανηγυρικά την εκτίμηση του ΚΚΕ ότι η συνθήκη της Λισαβόνας είναι ένα βασικό εργαλείο για την παραπέρα στρατιωτικοποίηση και συντονισμό των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων σε όλα τα μέρη του πλανήτη.