Θυμηθήκαμε το γεγονός, διαβάζοντας χτες στην «Αυγή» τη διακήρυξη του ΣΥΝ για τις ευρωεκλογές, όπου ο τελευταίος απορρίπτει το Ευρωσύνταγμα, επειδή «αναγορεύει το νεοφιλελευθερισμό σε αρχή της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης». Δεν απορρίπτει, βέβαια και «την πολιτική ενοποίησης της Ευρώπης». Ισα ίσα, το αντίθετο, ο ΣΥΝ συμφωνεί και στηρίζει αυτή την πολιτική. Θέλει, όμως, από την ευρωένωση του ευρωπαϊκού μεγάλου κεφαλαίου, να φτιάξει ένα Ευρωσύνταγμα, όπου θα υπάρχει «η πλήρης διασφάλιση της λαϊκής κυριαρχίας και των μορφών ουσιαστικής άσκησής της»...
Απορούμε, γιατί δε ζητούν από τους κεφαλαιοκράτες, να οικοδομήσουν και την Ευρώπη του σοσιαλισμού...
Βέβαια, στην προαναφερόμενη διακήρυξη του ΣΥΝ δεν απορρίπτεται μόνο το συγκεκριμένο σχέδιο Ευρωσυντάγματος. Απορρίπτεται και ο ευρωστρατός. Δεν απορρίπτεται, όμως, η ανάγκη Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Αμυνας (ΚΕΠΠΑ) της ΕΕ. Απορρίπτονται τα σημερινά και μόνο σχέδια για τη δημιουργία του ευρωστρατού, επειδή «προωθείται με λογική συμπληρωματική και ουσιαστικά υποτελή στο ΝΑΤΟ, ως δύναμη ταχείας επέμβασης σε όλο τον κόσμο».
Στόχος μας, λέει η διακήρυξη του ΣΥΝ, είναι «μια ενωμένη Ευρώπη με κοινή εξωτερική πολιτική και άμυνα, χειραφετημένη από τον Ευρωατλαντισμό και το ΝΑΤΟ, χωρίς ξένες βάσεις, που θα αγωνίζεται για τη μείωση του στρατιωτικού ανταγωνισμού και της κούρσας των εξοπλισμών. Μια ενωμένη Ευρώπη της ειρήνης και της αλληλεγγύης, χωρίς πυρηνικά όπλα, που θα πρωταγωνιστεί στην ειρηνική πολιτική επίλυση των διαφορών σε όλο τον κόσμο».
Τώρα, αν αναρωτιέστε, με ποιο τρόπο είναι δυνατό, ο ευρωσυνεταιρισμός των κεφαλαιοκρατών - ακόμη και αν χειραφετηθεί από τον Ευρωατλαντισμό και το ΝΑΤΟ - να μετατραπεί σε δύναμη ειρήνης, εμείς δεν έχουμε απάντηση. Ούτε στη διακήρυξη του ΣΥΝ βρήκαμε κάτι σχετικό. Προφανώς, οι... ανανεωτικές θεωρήσεις του σύγχρονου ιμπεριαλισμού συμπεριλαμβάνουν, μαζί με τον... τετραγωνισμό του κύκλου και τον φιλειρηνικό χαρακτήρα του κεφαλαίου. Αλλιώς, δεν εξηγείται...
Άύριο το μεσημέρι, τελευταια μέρα της προθεσμίας υποβολής των συνδυασμών, θα δημοσιοποιήσει ο Γ. Παπανδρέου το ευρωψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ, το οποίο χειρίζεται προσωπικά, όπως δηλώνουν όλα τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Οι πληροφορίες λένε, πως ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και το στενό επιτελείο του «παιδεύονται» πολύ και κάνουν διάφορους συνδυασμούς, καθώς στηρίζουν πολλές προσδοκίες στη σύνθεση του ευρωψηφοδελτίου και θέλουν να αποτελέσει το βασικό μοχλό ενίσχυσης της αδύνατης συσπείρωσης των ψηφοφόρων του μέχρι προχτές κυβερνώντος κόμματος. Εγχείρημα, το οποίο παρουσιάζει εύλογες αντιφάσεις και απαιτεί το συνδυασμό ετερόκλητων παραγόντων. Χαρακτηριστικό της όλης υπόθεσης είναι το γεγονός πως προχτές οι ευρισκόμενοι κοντά στον Γ. Παπανδρέου διοχέτευαν στα ΜΜΕ ότι ο τελευταίος πρότεινε στον Ακη Τσοχατζόπουλο να ηγηθεί του ευρωψηφοδελτίου, αλλά κύκλοι προσκείμενοι στον πρώην υπουργό υπογράμμιζαν πως δεν έχει υπάρξει καμιά επαφή και «δεν υφίσταται τέτοιο θέμα». Την ίδια μέρα, επίσης, κυκλοφορούσε έντονα και το όνομα του κ. Παπαντωνίου, παρά το γεγονός πως ο τελευταίος υπογραμμίζει, σε κατ' ιδίαν συζητήσεις, ότι δεν επιθυμεί να μετακινηθεί στην Ευρωβουλή.
Κι όλ' αυτά, στο φόντο της πρόσφατης δήλωσης του Ευάγγ. Βενιζέλου, υπεύθυνου υποτίθεται του ευρωεκλογικού αγώνα του ΠΑΣΟΚ πως περιμένει με αγωνία το ψηφοδέλτιο...
Φανταζόμαστε πως το κριτήριο της ασφάλειας θα ήταν από τα βασικότερα - αν όχι το πρώτο - στην εξέταση των υποψήφιων πόλεων για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012, από τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή. Σύμφωνα, λοιπόν, με προχτεσινή ανακοίνωση της τελευταίας, οι πέντε υποψήφιες πόλεις για την τελική επιλογή είναι το Λονδίνο, η Νέα Υόρκη, το Παρίσι, η Μόσχα και η Μαδρίτη. Και, βέβαια, δεν έχουμε τίποτε με τη Νέα Υόρκη και οι απόψεις μας περί της διεθνούς τρομοκρατίας είναι γνωστές, αλλά η αμερικανική μεγαλούπολη έχει ιδιαίτερα βεβαρημένο παρελθόν, μετά την τραγωδία των δίδυμων πύργων. Και όχι μόνον αυτό, αλλά κατέχει και τα παγκόσμια πρωτεία στην οπλοφορία και την εγκληματικότητα, χώρια τους άστεγους, τους φτωχούς, τις μειονότητες, τις συμμορίες, κλπ., κλπ.
Αν για την Αθήνα γράφονται όσα βλέπουν τελευταία το φως της δημοσιότητας στα διεθνή ΜΜΕ, σχετικά με την ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων, φανταστείτε τι μπορεί να γράψει κανείς, για την υποψηφιότητα της Νέας Υόρκης. `Η, καλύτερα, σκεφθείτε ότι άλλα πράγματα κρύβονται και άλλου είδους «παιγνίδια» παίζονται, πίσω απ' όλες αυτές τις φασαρίες...