Περισσότερα από 40 χρόνια υπηρετεί το αμερικανικό κράτος και τις εκάστοτε ηγεσίες του Λευκού Οίκου ο Τζον Νεγκροπόντε, γιος Ελληνα εφοπλιστή, που γεννήθηκε στο Λονδίνο. Και πάντοτε σε θέσεις κλειδιά. Χωρίς να διστάζει μπροστά και στις πλέον «βρώμικες» δουλιές. Η καριέρα του ξεκίνησε στο Βιετνάμ, στις αρχές της δεκαετίας του 1960. Οταν οι Αμερικανοί διώχτηκαν κακήν κακώς από τους «ξυπόλυτους» Βιετκόγκ, ανέλαβε διάφορες δουλιές και πόστα στη Λατινική Αμερική. Οποιος ψάξει, θα τον βρει πίσω από τον εξοπλισμό των ανταρτών «Κόντρας» και τον εμφύλιο στη Νικαράγουα, την υπόθεση πώλησης όπλων στο Ιράν (τη γνωστή και ως «όπλα αντί ναρκωτικών»), τα αποσπάσματα θανάτου και τους βασανισμούς στην Ονδούρα κλπ, κλπ. Μέχρι τώρα, κατείχε τη θέση του Αμερικανού πρεσβευτή στο Ιράκ, όπου διαδέχτηκε τον κατοχικό διοικητή, Τζ. Μπρέμερ, και προηγούμενα, ήταν ο εκπρόσωπος των ΗΠΑ στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, όταν το τελευταίο συζητούσε τη χρήση ένοπλης βίας ενάντια στο Ιράκ.

Τις προάλλες, λοιπόν, ο Τζορτζ Μπους διόρισε τον Τζ. Νεγκροπόντε στη θέση του γενικού αρχηγού των Εθνικών Υπηρεσιών Πληροφοριών των ΗΠΑ, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται η ΣΙΑ, η ΝΤΙΑ και όλα τα γνωστά... ευαγή ιδρύματα. Σύμφωνα με τον Τζ. Μπους, «ο νέος διευθυντής είναι το καταλληλότερο πρόσωπο, για τη νέα θέση». Προφανώς, σ' αυτό έχει δίκιο...

Στις 9 Φλεβάρη ρεπορτάζ του «Ριζοσπάστη» αποκάλυπτε και κατάγγελνε, ότι η κυβέρνηση χαρίζει στην Εκκλησία το φόρο εισοδήματος από ακίνητη περιουσία. Στο θέμα επανήλθε με σχόλιο της στήλης στις 12 Φλεβάρη και με σχετικό άρθρο στις 15 Φλεβάρη, στη σελίδα του «Ημεροδρόμου».

Χtες, η εφημερίδα «Τα Νέα» έκανε το θέμα αυτό πρωτοσέλιδο. Και δε λέμε, εκτιμούμε τη... βοήθειά τους στην ενημέρωση των πολιτών, αλλά κάποιοι άγραφοι κανόνες επιβάλλουν μια ελάχιστη αναφορά στην πηγή. Φαίνεται, πως η «ελεύθερη αγορά» έφαγε κι αυτούς τους κανόνες...

Οταν η εμπορευματοποίηση καλλιεργείται πολύμορφα και οι κυρίαρχες λογικές επιτάσσουν τον κανόνα «όλα πουλιούνται και όλα αγοράζονται». Οταν, ακόμη και τα βρέφη ορίζονται ως «εμπόρευμα» και αλλάζουν χέρια εν ριπή οφθαλμού στις λεωφόρους της «μαύρης αγοράς», τότε γιατί να μην παραχωρείται έναντι αμοιβής και η κοιλιά μιας εγκύου;

Ναι, σωστά διαβάσατε. Ουσιαστικά, φθάσαμε κιόλας στην εμπορευματοποίηση της ζωής εν τη γενέσει της. Μια Νεοζηλανδή, μέλλουσα μητέρα επτά μηνών, μετά τις σχετικές προτροπές του συζύγου της, όχι μόνον έβγαλε την κοιλιά της σε διαφημιστικό πλειστηριασμό στο Ιντερνετ, αλλά και βρήκε «αγοραστή» μια εταιρία εκτελωνισμών... Κι έτσι, ως το τέλος της εγκυμοσύνης και έναντι 161 δολαρίων, η μέλλουσα μητέρα θα φορά μαύρο μπλουζάκι με το σλόγκαν της εταιρίας... Η ίδια «υπερασπίστηκε» την πράξη της λέγοντας πως δεν κάνει τίποτε κακό, αφού με τα λεφτά θα μπορεί να «κακομάθει το μικρό της με μερικά καλούδια».

Αν και δε θα πρέπει να αμφιβάλλουμε για την «ποιότητα» της διαπαιδαγώγησης που θα δώσει στο βρέφος η μητέρα, το ζήτημα δεν είναι τόσο η ίδια, όσο το σύστημα που δημιουργεί καθημερινά θύματα της εμπορευματοποίησης των πάντων...