Με τις πιο αντιδραστικές και σκουριασμένες ιδέες του καπιταλισμού θέλει να πουλήσει «ανανέωση» ο Αντ. Σαμαράς, όπως προκύπτει ξεκάθαρα από την ομιλία του στο προσυνέδριο του κόμματός του την Κυριακή. Ο τρόπος που αντιλαμβάνεται τις ιδέες αυτές ο πρόεδρος της ΝΔ επιβεβαιώνει του λόγου το αληθές. Η έννοια της ελευθερίας για παράδειγμα είναι απόλυτα ταυτισμένη με την ελευθερία δράσης του κεφαλαίου και του συστήματος. Ο,τι εμποδίζει και αντιστρατεύεται αυτή την ελευθερία είναι ...τυραννία. Ιδού το σχετικό απόσπασμα από την ομιλία του Αντ. Σαμαρά για την «ωδή στην ελευθερία»: «Ελευθερία δεν είναι πενήντα άνθρωποι να παραλύουν μιαν ολόκληρη πόλη. Ελευθερία δεν είναι μια μειοψηφία να ταλαιπωρεί καθημερινά μιαν ολόκληρη κοινωνία. Ελευθερία δεν είναι λίγοι θρασείς να τρομοκρατούν και να φιμώνουν τους πολλούς. Αυτό είναι Τυραννία!». Ειδικά όσον αφορά τους μετανάστες, ελευθερία είναι «να κάνουμε τους ξένους να νιώσουν Ελληνες. Και να γίνουν Ελληνες»(!). Το ίδιο περιεχόμενο δίνει και στις άλλες αξίες-πυλώνες της «νέας» ιδεολογικής φυσιογνωμίας του κόμματός του, δηλαδή την Δικαιοσύνη, την Ισονομία και την ...Ανταγωνιστικότητα παντού. Μάταια ωρύεται ο Αντ. Σαμαράς ενώπιον των γαλάζιων στελεχών, ζητώντας να σηκώσουν ψηλά τη σημαία των ιδεών και των αξιών του κοινωνικού φιλελευθερισμού. Η σημαία είναι κουρελιασμένη από τους ατέλειωτους αγώνες που έχει δώσει για το συμφέρον της πλουτοκρατίας.

Τη δικαιολογία την έχουν πάντα έτοιμη οι παρατάξεις ΔΑΚΕ και ΠΑΣΚΕ στο ΔΣ της ΕΘΕΛ. Αποφάσισαν στάση εργασίας αντί για απεργία, με το αιτιολογικό ότι αυτό θα διευκολύνει τη μεταφορά του κόσμου στη συγκέντρωση. Δεν μπορούσαν να βρεθούν άλλες λύσεις (π.χ., προσωπικό ασφαλείας, περιορισμένα δρομολόγια πριν και μετά τη συγκέντρωση, λεωφορεία με αποκλειστικό προορισμό τη συγκέντρωση, κ.ά.), προκειμένου και η μεταφορά να πραγματοποιηθεί και οι εργαζόμενοι στην ΕΘΕΛ να δώσουν ηχηρή απεργιακή απάντηση για τα πολλά και μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν;

Η απόφαση για στάση εργασίας τη μέρα που όλοι οι κλάδοι θα απεργούν είναι συνεπής προς τη στάση του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού για τα γενικότερα ζητήματα. Γι' αυτό και στο ΔΣ που έγινε οι παρατάξεις αυτές δεν αναφέρθηκαν καθόλου σε ασφαλιστικά, μισθολογικά δικαιώματα των εργαζομένων, στο μειωμένο συγκοινωνιακό έργο, στις ελλείψεις προσωπικού στην ΕΘΕΛ, στα τεράστια ελλείμματα (πάνω από 2 δισ. και δάνεια πάνω από 1,5 δισ.) που υπάρχουν στην ΕΘΕΛ από τη μη επίδοση της κρατικής ενίσχυσης σε ένα κοινωνικό παρεχόμενο έργο. Γι' αυτό άλλωστε και απέρριψαν σύσσωμοι την πρόταση της «Δημοκρατικής Αγωνιστικής Συνεργασίας» ακόμα και για να γίνει Γενική Συνέλευση ώστε να συζητήσουν και να αποφασίσουν οι εργαζόμενοι τι θα κάνουν.