ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Υποκριτές που χτυπούν πισώπλατα τους χαλυβουργούς

Γρηγοριάδης Κώστας

Επιμένουν να σπιλώνουν τον αγώνα των χαλυβουργών οι διάφορες ομάδες που έπιασαν δουλειά, δήθεν «ενοχλημένες» από την προσπάθεια της «Χρυσής Αυγής» να το παίξει φίλος των χαλυβουργών. Κι επιλέγουν, σε μια περίοδο που η εργοδοσία κλιμακώνει τις προκλήσεις και την επιθετικότητά της, να εξαπολύουν επίθεση στους χαλυβουργούς και το σωματείο τους, στο ΠΑΜΕ, στο ΚΚΕ για τη δράση τους υπέρ των χαλυβουργών, προσφέροντας έτσι ανοιχτή στήριξη στον Μάνεση. Ετσι, η χτεσινή «Αυγή» βλέπει ότι είναι «έκθετοι το ΚΚΕ και η διοίκηση του σωματείου των χαλυβουργών» και ενοχλείται επειδή το σωματείο ξεμπρόστιασε με ανακοίνωσή του όλους μα όλους όσοι φορούν τη προβιά του «αλληλέγγυου» (αυτό κάνει και η «Χρυσή Αυγή»), ή του «επαναστάτη» σαν κάτι «αντιεξουσιαστές», τη ΣΕΚ ή το δήθεν επαναστατικό «Ξεκίνημα» και με τον έναν ή τον άλλο τρόπο βγαίνουν και σπιλώνουν τον αγώνα των απεργών. Κάτι τέτοιοι είναι κι αυτοί, που τις τελευταίες μέρες τρέχουν να πουν ότι πρέπει να σταματήσει η ταξική αλληλεγγύη στους χαλυβουργούς. Γιατί ενοχλείται η «Αυγή» από το ξεμπρόστιασμα τέτοιων δυνάμεων;

Αποκαλυπτική είναι όμως και η νέα παρέμβαση που έκανε το «Ξεκίνημα»: Δυναμώνοντας τη συκοφάντηση της απεργίας και συνεχίζοντας την επίθεση στο ΚΚΕ διαπιστώνει ότι «ο σταλινισμός ιστορικά υποτιμά τον κίνδυνο του φασισμού». Φτάνει, μάλιστα, να φορτώσει στο ΚΚ Γερμανίας την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία! Είναι ανιστόρητοι; Δεν έχουν διαβάσει τίποτα; Δεν ξέρουν ότι η σοσιαλδημοκρατία της Γερμανίας ήταν η βασική πολιτική δύναμη που σχεδιασμένα ανέδειξε τους ναζιστές στην κυβέρνηση; Οχι. Απλά: αναπαράγουν συνειδητά την κυρίαρχη ιμπεριαλιστική προπαγάνδα, καλλιεργώντας συνειρμούς για την ταύτιση κομμουνισμού - ναζισμού, επιβεβαιώνοντας και με αυτόν τον τρόπο το ρόλο τους ενάντια στα συμφέροντα της εργατικής τάξης.

Μονόδρομος υπέρ της πλουτοκρατίας

Ούτε «παράλογα» ούτε «αναποτελεσματικά» είναι τα μέτρα του νέου μνημονίου, όπως θέλουν να τα παρουσιάσουν διάφοροι αναλυτές και πολιτικές δυνάμεις που επιδιώκουν να αποκρύψουν τα βαθύτερα αίτια της κρίσης και άρα τη μοναδική φιλολαϊκή διέξοδο που υπάρχει, τη ρήξη και ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων. Τα μέτρα αυτά είναι βαθιά ταξικά, είναι μονόδρομος για να διασωθεί η πλουτοκρατία και το καπιταλιστικό σύστημα, μετακυλίοντας τα βάρη της χρεοκοπίας στο λαό και δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για ανάκαμψη πάνω στα ερείπια των εργασιακών και λαϊκών δικαιωμάτων. Το λένε, άλλωστε, ανοικτά οι εκπρόσωποι της πλουτοκρατίας και της μαύρης συγκυβέρνησης. «Δεν υπάρχει άλλος δρόμος», δήλωσε ευθέως ο πρόεδρος του ΣΕΒ, ενώ ο υπουργός Οικονομικών βάφτισε το νέο μνημόνιο ως «η μόνη εθνική στρατηγική που έχει προταθεί και που μπορεί να μας οδηγήσει με ασφάλεια στο μέλλον». Μάλιστα, ο Δ. Δασκαλόπουλος σε χτεσινή συνέντευξή του (στον «Real Fm») άφησε στην άκρη τα προσχήματα και τις μάσκες του προστάτη των εργαζομένων που κρατούσε το προηγούμενο διάστημα και επικρότησε τη σφαγή των μισθών και την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων. «Στην εποχή της κρίσης πρέπει να προσαρμόζονται οι επιχειρήσεις είτε με επιχειρησιακές συμβάσεις είτε με άλλες συμφωνίες και ρυθμίσεις με τους εργαζόμενους», υποστήριξε, εννοώντας προφανώς τις ατομικές συμβάσεις ή τις άτυπες και ευέλικτες εργασιακές σχέσεις.

ΥΓ: Οσο και αν ο πρόεδρος του ΣΕΒ προσπαθεί να δείξει ότι κρατάει τάχα αποστάσεις από το «αναξιόπιστο» πολιτικό σύστημα, ωστόσο ομολόγησε ότι η κυβέρνηση Παπαδήμου είναι «δικό τους» δημιούργημα. «Τις "προαπαιτούμενες δράσεις" (σ.σ. το πακέτο των μέτρων πριν την εκταμίευση του δανείου) θα τα κάνει η κυβέρνηση που βάλαμε (!) από το Νοέμβριο», είπε χαρακτηριστικά. Γλώσσα λανθάνουσα...

«Διαμαρτυρίες» για το θεαθήναι

«Εξοργισμένα» με την απόφαση του προέδρου της ΝΔ να υπερψηφίσει το νέο μνημόνιο δηλώνουν με επιστολή που του απέστειλαν τα μέλη του προεδρείου της ΔΑΚΕ Ιδιωτικού Τομέα, ενώ ταυτόχρονα διαμαρτύρονται για την «αθέτηση των δεσμεύσεών του απέναντι στη ΓΣΕΕ», όταν τον είχε επισκεφτεί πριν από έναν περίπου μήνα. Μάλλον τους εαυτούς τους και τους εργαζόμενους κοροϊδεύουν τα γαλάζια συνδικαλιστικά στελέχη. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι η ηγεσία της ΝΔ, πίσω από τις αντιμνημονιακές μάσκες, σταθερά τα δύο προηγούμενα χρόνια έβαλε γερές πλάτες για να περάσουν τα βάρβαρα μέτρα του μνημονίου, υπερψήφισε τη συντριπτική πλειοψηφία των αντιλαϊκών νομοσχεδίων, ενώ άνοιγε διαρκώς δρόμους για πιο αντιδραστικές διαρθρωτικές αλλαγές όπως αυτές που περιλαμβάνονται στο δεύτερο μνημόνιο, κλίνοντας σε όλες τις πτώσεις την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των επιχειρήσεων. Αυτό ακριβώς είπε ο Α. Σαμαράς στην αντιπροσωπεία της ΓΣΕΕ, ότι δηλαδή «φυσικά και πρέπει να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας», αλλά οι εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ επέλεξαν τότε να βγάλουν προς τα έξω κλίμα «σύμπτωσης απόψεων» με την ηγεσία της ΝΔ όσον αφορά τη μείωση του μισθολογικού κόστους! Η εκ των υστέρων διαμαρτυρία τους είναι υποκριτική και για το θεαθήναι, αφού την ίδια στιγμή συμμετείχαν ενεργά στο «διάλογο» των κοινωνικών εταίρων και πρωτοστατούσαν στην εφαρμογή επιχειρησιακών συμβάσεων και γενικότερα των ευέλικτων εργασιακών σχέσεων, βάζοντας πάνω απ' όλα τη διάσωση των επιχειρήσεων. Αυτό ακριβώς συνεχίζουν να κάνουν και τώρα και άρα επί της ουσίας καθόλου δε διαφωνούν με την πολιτική της ηγεσίας του κόμματός τους.

Να συντριβούν και στην κάλπη

Με δυο βασικά σκέλη στην προπαγάνδα τους, τα αστικά κόμματα δείχνουν το κλίμα που θα επιδιώξουν να καλλιεργήσουν ενόψει εκλογών. Το πρώτο αφορά στη σκοπιμότητα της εκλογικής αναμέτρησης. Λένε ωμά ότι μετά τη διευθέτηση της νέας δανειακής σύμβασης, οι κάλπες πρέπει να δράσουν «εκτονωτικά και λυτρωτικά» για το λαό. Τι λένε επί της ουσίας; Οτι οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα δεν έχουν κανένα λόγο να οργανώνονται και να παλεύουν ενάντια στα μέτρα και την πολιτική που τα γεννά, αλλά πρέπει να περιμένουν την κάλπη για να εκτονωθούν. Ξέρουν ότι η λαϊκή δυσαρέσκεια που κλιμακώνεται πρέπει να ενσωματωθεί και με τις εκλογές, πριν ριζοσπαστικοποιηθεί και απειλήσει τη σταθερότητα του αστικού συστήματος.

Αυτό θα επιδιώξουν με τους εκβιασμούς και τα ψευτοδιλήμματα που θα κορυφωθούν προεκλογικά. Είναι χαρακτηριστικός ο τρόπος που ο Ν. Δένδιας, βουλευτής της ΝΔ, περιέγραψε χτες στη Βουλή το διακύβευμα των επερχόμενων εκλογών, από τη σκοπιά των αστικών κομμάτων. Οπως είπε, η εκλογική μάχη θα είναι για το «αν η ελληνική κοινωνία θα αποφασίσει να μείνει στην Ευρώπη και να επιδιώξει ένα καλύτερο μέλλον ή αν θα επιλέξει δυνάμεις που εκπροσωπούν το χάος και το μπάχαλο! Αν θα επιλέξει δυνάμεις που εκπροσωπούν την εικόνα της Αθήνας τις προηγούμενες μέρες εδώ έξω, δυνάμεις που επιθυμούν και καλύπτουν την πλήρη αποχαλίνωση των πάντων, εκπροσωπούν και πρεσβεύουν το γεγονός ότι το ελληνικό κράτος πρέπει απολύτως να γονατίσει, ώστε εκ της καταστροφής του να δικαιωθούν!».

Τι λέει; Με την ΕΕ, το ευρώ, το μνημόνιο, το κεφάλαιο και τα κόμματά του, αλλιώς χάος! Μονόδρομος, δηλαδή, τα μέτρα και η πτώχευση του λαού, γιατί αλλιώς παραμονεύει το μπάχαλο, που έστησαν το κράτος και οι μηχανισμοί του, για να προβοκάρουν την εργατική λαϊκή πάλη, να χτυπήσουν το ταξικό κίνημα. Είναι αδίστακτοι στον τρόπο που πολεμούν το λαό. Επί της ουσίας, του λένε ότι αν στις εκλογές δε διαλέξει ανάμεσα στα κόμματα που υπερασπίζονται την κυρίαρχη πολιτική, αν χρησιμοποιήσει και την κάλπη, για να πολεμήσει τη βαρβαρότητα στη ζωή του, αυτό ισοδυναμεί με χάος. Ταυτίζουν, δηλαδή, το χάος με τη δύναμη που έχει ο λαός να καθορίζει ο ίδιος τη μοίρα του, με οργανωμένη πάλη, αξιοποιώντας και την ψήφο του.

Μάλιστα, είναι τέτοιος ο φόβος τους για το λαό, που έφτασαν στο σημείο να συμπεριλάβουν τον εκβιασμό για «πολιτική σταθερότητα» ακόμα και στην απόφαση του Γιούρογκρουπ. Καμιά ανοχή στην προπαγάνδα τους. Οι εκλογές για τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα, δεν πρέπει να είναι ούτε εκτόνωση, ούτε λύτρωση. Η ψήφος θα γίνει όπλο στα χέρια τους, αν την αξιοποιήσουν για να τσακίσουν στην κυριολεξία τα κόμματα που του μαυρίζουν τη ζωή, ενισχύοντας ταυτόχρονα το ΚΚΕ, για να μεγαλώσουν τα ρήγματα στο αστικό σύστημα. Ενα τέτοιο αποτέλεσμα θα δώσει ώθηση στην πάλη τους, που πρέπει να κλιμακωθεί, βάζοντας στο στόχαστρο όχι μόνο τα μέτρα, τα μνημόνια και τα κόμματα που τα υπηρετούν, αλλά την ίδια τη δικτατορία των μονοπωλίων, μέχρι να την ανατρέψουν.