Για το «ήθος αυτών των συμπεριφορών» (σ.σ. της ματαίωσης του «κοινωνικού διαλόγου» από τη δυναμική κινητοποίηση του ΠΑΜΕ) αγωνιά η «Αυγή». Η οποία (σε σχόλιο του Κάρη Κ.) επέλεξε να μιλήσει για την παρεμπόδιση και αποκάλυψη των τρομοκρατικών αντεργατικών σχεδίων των «κοινωνικών εταίρων» όχι έστω απλά για να το καταγράψει, αλλά για να εκφράσει τη δυσαρέσκειά της επειδή (όπως λέει) «στόχος» της παρέμβασης ήταν «αποκλειστικά η ηγεσία της ΓΣΕΕ, και όχι - όπως ίσως περιμένατε - η ηγεσία των εργοδοτών».
Εχουμε να πούμε στην «Αυγή», την εφημερίδα των ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, και στους συντάκτες της, αν είναι όντως τόσο παρατηρητικοί να ανατρέξουν στη δήλωση που έκαναν τα στελέχη του ΠΑΜΕ μετά το μπλοκάρισμα του «διαλόγου» διαμηνύοντας σε κάθε μεγαλοεργοδότη πως οι ταξικές δυνάμεις θα κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους για να γίνουν οι τόποι δουλειάς κόλαση για την εργοδοσία. Γιατί για το ΠΑΜΕ είναι καθαρό πως εργοδότες κι εργάτες όχι μόνο δεν είναι «εταίροι» αλλά είναι αντίπαλοι. Επειδή, όμως, η «Αυγή» κι ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ θεωρούν πως οι εργάτες μπορούν άνετα να κάθονται και να τα λένε σα φιλαράκια με όσους τους εξαθλιώνουν, γι' αυτό και θίγονται κάθε φορά που χαλάει η εικόνα της ΓΣΕΕ, που ξεμπροστιάζεται ο προδοτικός και βαθιά αντεργατικός της ρόλος. Αλλωστε, για την «Αυγή» και το ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ αυτές οι συνδικαλιστικές ηγεσίες είναι «αποτυχημένες» ή «υποχωρητικές». Γι' αυτούς, δεν είναι μοχλοί του κεφαλαίου μέσα στο εργατικό κίνημα, αφού παζαρεύουν τα δικαιώματα που θα χάσουν οι εργαζόμενοι, προστατεύουν την «ανταγωνιστικότητα», μιλούν για μείωση μισθολογικού και μη μισθολογικού «κόστους» (όπως ακριβώς οι μεγαλοβιομήχανοι και οι κυβερνήσεις τους) λες και είναι κόστος οι κατακτήσεις των εργαζομένων. Καθείς εφ' ω ετάχθη όμως: Η «Αυγή» κι ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ με τα φιλαράκια των βιομηχάνων και το ΠΑΜΕ με τα συμφέροντα των εργατών.
ΥΓ: Για την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων που συζητούν οι «εταίροι» (μαζί και η ΓΣΕΕ) όπως αποκάλυψε το ΠΑΜΕ, πότε θα βγει να μιλήσει η «Αυγή»;
Μα, τολμούν να διαμαρτύρονται κιόλας επειδή το ΠΑΜΕ τους αποκαλύπτει; Μετά την ανοιχτή στήριξη που προσέφεραν στον Μάνεση μη στηρίζοντας την απεργία αλληλεγγύης στους χαλυβουργούς που πρότειναν οι ταξικές δυνάμεις στο Εργατικό Κέντρο Μαγνησίας, έχουν το θράσος να αντιδρούν κι από πάνω επειδή το ΠΑΜΕ τους καταλογίζει αυτά που κάνουν και υπονομεύουν τον αγώνα;
Ο λόγος για τις δυνάμεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, που αντί να τρέξουν να κρυφτούν, αντιδρούν (με ανακοίνωση του Δικτύου Συνδικαλιστών Ριζοσπαστικής Αριστεράς που εκδόθηκε ως σχόλιο για την ανακοίνωση του ΠΑΜΕ σχετικά με την έκφραση αλληλεγγύης στους χαλυβουργούς) και εντοπίζουν «επίθεση του ΠΑΜΕ», η οποία «δεν έχει καμιά πραγματική βάση» και «γίνεται προφανώς στο πλαίσιο των προεκλογικών σκοπιμοτήτων του ΚΚΕ»... Γιατί δε λένε; Αρνήθηκαν ή δεν αρνήθηκαν τη συμμετοχή στην απεργία που πρότειναν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στο Εργατικό Κέντρο Μαγνησίας; Πρόβαλε ή δεν πρόβαλε ο εκπρόσωπός τους το επιχείρημα ότι (άκουσον - άκουσον!) οι απεργίες βοηθούν την εργοδοσία; Ισοδυναμεί ή δεν ισοδυναμεί αυτό με ανοιχτή στήριξη της εργοδοσίας; Είναι ή δεν είναι η στάση τους εφόδιο στα χέρια του Μάνεση όταν οι άνθρωποί του ασκούν πρωτόγνωρους εκβιασμούς για να μη σηκώσουν κεφάλι οι εργάτες σε Βόλο και Βελεστίνο;
Μετά από όλ' αυτά και αντί να πάνε να κρυφτούν, βρίσκουν τα μούτρα και μιλάνε για «αλληλεγγύη στους χαλυβουργούς». Αμα έχουν τέτοιους «φίλους» οι χαλυβουργοί, τι να τους κάνουν τους εχθρούς...