Η πλειοψηφία επιχείρησε να επιβεβαιώσει τη γραμμή της υποταγής των εργαζομένων στις απαιτήσεις του κεφαλαίου, να δικαιολογήσει τις οργανωτικές «αλλαγές» που υπηρετούν αυτήν ακριβώς τη γραμμή.

Τα στελέχη του ΠΑΜΕ, πρόβαλλαν την ανάγκη οι εργαζόμενοι να βάλουν «στο περιθώριο τη γραμμή του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού». Μιλώντας στο συνέδριο ο Γ. Μαυρίκος, μέλος της Γραμματείας του ΠΑΜΕ, υπογράμμισε, ότι στα συνδικάτα απαιτούνται αλλαγές που θα ισχυροποιούν αυτές τις οργανώσεις σαν ταξικές επάλξεις, που θα εμπλουτίζουν τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος.

Αναλυτικό ρεπορτάζ από τις εργασίες του συνεδρίου θα δημοσιεύσουμε στο φύλλο του «Ρ» της Τρίτης 26 Νοέμβρη 2002. Ο «Ρ» δημοσιεύει σήμερα αποσπάσματα από την παρέμβαση του Γ. Μαυρίκου στο συνέδριο:

«Για το ΠΑΜΕ - σημείωσε - αξία έχει να απαντηθεί από ταξική σκοπιά γιατί η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ προχώρησε στο καταστατικό συνέδριο της Συνομοσπονδίας; Ποιοι τελικά είναι οι βαθύτεροι λόγοι αυτής της απόφασης.

Μήπως θέλει η πλειοψηφία να δυναμώσει και να ενισχύσει το συνδικαλιστικό κίνημα; Να ενώσει την εργατική τάξη απέναντι στον Ιμπεριαλισμό και τη Νέα Τάξη;

Μήπως έχει στόχο να μαζικοποιήσει τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, ώστε να τις καταστήσει πιο αποτελεσματικές στον αγώνα απέναντι στο κεφάλαιο;

'Η μήπως στοχεύει με τις καταστατικές αλλαγές να χτίσει ένα στέρεο κυματοθραύστη που απάνω του να σπάνε τα κύματα που γεννά η αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης;

Τίποτα απ' όλα αυτά.

Οι στόχοι που έχουν οι ηγεσίες των συνδυασμών ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και "Αυτόνομη Παρέμβαση" είναι μέσα από τις οργανωτικές αλλαγές να ισχυροποιηθεί ένας αδιαπέραστος γραφειοκρατικός μηχανισμός, που θα είναι εναρμονισμένος με τις κεντρικές επιλογές του κεφαλαίου για τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις».

Εμείς ξέρουμε πολύ καλά πως δε σας νοιάζει η οργάνωση της εργατικής τάξης, η αυξημένη της συμμετοχή και η άνοδος της δράσης της. Αυτό που σας απασχολεί είναι πρωταρχικά πώς θα ελέγξετε τις εξελίξεις.

Πώς και μέσα από ποιες νέες δομές θα ισχυροποιήσετε το μηχανισμό εξουσίας που έχετε.

Είναι υποκρισία ότι τάχα θέλετε να αλλάξουν προς το καλύτερο τα πράγματα μέσα στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα.

Αφού εσείς είστε που υπογράψατε μέσα από την απάτη του "Κοινωνικού Διαλόγου" τις επώδυνες για τους μισθωτούς αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις.

Αφού εσείς είστε που αποδεχτήκατε το χτύπημα των ασφαλιστικών δικαιωμάτων.

Αφού εσείς έχετε συνυπογράψει κατ' επανάληψη διετή δεσμά για τους όρους πώλησης της εργατικής δύναμης μέσα από τις Εθνικές Γενικές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας.

Εσείς δεν είστε που βαφτίζετε τις ιδιωτικοποιήσεις μετοχοποιήσεις και ουσιαστικά τις ευλογήσατε;

Αρα; Τι κίνημα θέλετε; Τι ΓΣΕΕ χρειάζεστε;

Θέλετε τους μηχανισμούς εκείνους που ακριβώς θα επιτρέπουν με το λιγότερο δυνατό κόστος να προωθείτε και να ισχυροποιείτε την ταξική συνεργασία, τους κοινωνικούς διαλόγους και την υποταγή στον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό.

Να γιατί σαν ΠΑΜΕ είμαστε αντίθετοι στις κεντρικές κατευθύνσεις και στην ουσία των προτεινόμενων από την πλειοψηφία αλλαγών».

Να νιώθει ο κάθε εργάτης, ανεξάρτητα από χρώμα, φύλο και θρήσκευμα ότι στο συνδικάτο θα βρει υπερασπιστές. Πως εκεί είναι οι δικοί του άνθρωποι που θα μπορεί να τους εμπιστεύεται. Που δε θα φοβάται μήπως τον πουλήσουν.

Για το λόγο αυτό υποστηρίζουμε ότι είναι ανάγκη επιτακτική να ταραχτούν τα λιμνασμένα νερά στα πρωτοβάθμια Σωματεία. Να ενισχύσουν τα δημοκρατικά τους χαρακτηριστικά, να συγκρουστούν με κατεστημένες και ρουτινιασμένες αντιλήψεις, να αποχτήσουν νεύρο, ζωντάνια, αμεσότητα και να αγκαλιάζουν τον κάθε εργαζόμενο, τον κάθε άνεργο, τον κάθε νέο.

Να προβάλλουν και να συντηρούν ακατάλυτες αξίες του κινήματος όπως η συλλογικότητα, η αξία και η ομορφιά του αγώνα, η αξιοπρέπεια, η αποστροφή στο ραγιαδισμό, την υποτέλεια και την εξάρτηση.

Μέσα από τέτοια σωματεία μπορεί να πυκνώσει η συμμετοχή της νέας γενιάς στα σωματεία και στη δράση.

Σωματεία με αυτά τα χαρακτηριστικά μπορούν να αποτελέσουν παραδείγματα θετικά για το σύνολο του κινήματος.

Σαν ΠΑΜΕ εκτιμούμε ότι σήμερα το Εργατικό Συνδικαλιστικό Κίνημα μαζί με μια σειρά τομές που χρειάζεται, έχει ανάγκη κι από τη διαμόρφωση και την ανάδειξη ενός στελεχικού δυναμικού που να είναι δακτυλοδεικτούμενο για την ανιδιοτέλειά του, για την αγωνιστικότητά του, για τη δυνατότητά του να δένεται με τον απλό κόσμο και να μπορεί να αφουγκράζεται και να νιώθει τα βάσανα και τις αγωνίες των εργαζομένων. Ενα ανθρώπινο στελεχικό δυναμικό, που θα αντέχει στις δυσκολίες και θα είναι ασυμβίβαστο απέναντι στην εργοδοσία και στους πολιτικούς της εκπροσώπους. Που θα εμφορείται απ' τα ιδανικά και την κουλτούρα της εργατικής τάξης.

Εμείς από το ΠΑΜΕ είμαστε περήφανοι γι' αυτά τα νέα παιδιά που είτε ανεμίζοντας τα κόκκινα λάβαρα, είτε κρατώντας τις σημαίες του ΠΑΜΕ συγκρούονται με τα ΜΑΤ, περικυκλώνουν ΝΑΤΟικά στρατόπεδα, κοροϊδεύουν με τα συνθήματα τους υπουργούς και προκαλούν τους ιμπεριαλιστές. Κι είμαστε περήφανοι γιατί απ' αυτούς ξεπηδά η νέα φουρνιά που θα πάρει στα νεανικά και άξια χέρια της το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα.

Με βάση όλα αυτά οι προτάσεις που έχει καταθέσει το ΠΑΜΕ και εδώ στο συνέδριο και στη βάση του συνδικαλιστικού κινήματος θέλουμε να γίνουν αντικείμενο συζήτησης από τους ίδιους τους εργαζόμενους. Μονάχα από τα κάτω μπορούν να επιβληθούν σκέψεις, προτάσεις και διαδικασίες που θα βάζουν στο περιθώριο τη γραμμή του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού και θα πολλαπλασιάζουν τη δυναμική του ΠΑΜΕ και την προοπτική της ταξικής γραμμής».