ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΑΛΕΚΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ

Με αισιοδοξία για πιο δυνατούς αγώνες

Μέλη της χορωδίας και μαντολινάτας του Συλλόγου Φαρακλάδων η «ΕΥΓΕΡΟΣ» Κεφαλονιάς και παιδιά από τη χορωδία της Περιφέρειας Νότιας Ελλάδας και Νήσων της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδας έψαλαν χτες το πρωί τα Κάλαντα στη ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ

Μέσα σε κλίμα εορταστικό, μέλη της χορωδίας και μαντολινάτας του Συλλόγου Φαρακλάδων η «ΕΥΓΕΡΟΣ» Κεφαλονιάς και παιδιά από τη χορωδία της Περιφέρειας Νότιας Ελλάδας και Νήσων της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδας, έψαλαν χτες το πρωί τα Κάλαντα στη ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα, στα γραφεία του Κόμματος στον Περισσό, παρουσία πολλών μελών της ΚΕ, καθώς και των εργαζομένων στην ΚΕ του Κόμματος. Η Αλέκα Παπαρήγα, αφού αντάλλαξε ευχές με τα παιδιά, τα οποία στη συνέχεια χόρεψαν παραδοσιακούς χορούς, μιλώντας σε δημοσιογράφους, έκανε την παρακάτω δήλωση:

«Ενα καλό νέο για το 2005 θα ήταν και θα είναι η ιρακινή και παλαιστινιακή αντίσταση να καταφέρουν σοβαρά χτυπήματα στην πολιτική των ΗΠΑ και στον ευρωατλαντισμό.

Ενα καλό νέο για την Ελλάδα θα ήταν η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα, η νεολαία, να βάλουν ισχυρά εμπόδια στα νέα μέτρα που έρχονται, ιδιαίτερα στους τομείς της παιδείας και της κοινωνικής ασφάλισης.

Καλά νέα θα υπάρχουν».

Χάριν παιδιάς...

Πάνε δεκαετίες ολόκληρες που τα Χριστούγεννα μου προξενούν, σύντροφοι, μια βαθιά ειλικρινή και οδυνηρή θλίψη. Οχι επειδή έχασα τέτοιες μέρες μάνα και πατέρα, αλλά πολύ πριν. Από τότε, στο τέλος της ηλικιακής αθωότητας, που συνειδητοποίησα ότι τέτοιες άγιες μέρες οι ανθρώπινοι διάβολοι πατούν ένα κουμπί στο εντός τους - το φαντάζομαι λίγο πάνω απ' το στομάχι - και γίνονται γλοιωδώς φιλάνθρωποι και φτηνιάρικα αλληλέγγυοι με φτωχούς, ανέργους, απόκληρους, γέρους.

Σιχαίνομαι τα στημένα ρεπορτάζ, το σκάψιμο των φτωχόσπιτων, τις εικόνες των κλειστών βιοτεχνιών, τις κραυγές για τις ακριβές γιορτές που ανοίγουν ως παρένθεση και κλείνουν μαζί με την υποχρεωτική διασκέδαση και το ρήμα που φτιάχτηκε για την περίσταση από τα γαλλικά «ρεβεγιονάρω». Τα σιχαίνομαι τα ευαισθησιόμετρα που παίρνουν φόρα και γιορτάρες μέρες γίνονται ένα γιγάντιο παχύδερμο υποκρισίας και μου πλακώνει την καρδιά. Γιατί εκτός των άλλων έρχονται και λοβοτομούν τη λογική, την ώρα ακριβώς της ...κλασικής υπερψήφισης του προϋπολογισμού.

Οι εντεταλμένοι ευαίσθητοι μαρκουτσοφόροι στην τηλεόραση, οι κατασκευαστές τίτλων στις εφημερίδες, κακοπληρωμένοι ή και απλήρωτοι οι ίδιοι, βγαίνουν κι ανακαλύπτουν αιφνιδίως τη δυστυχία, στηλιτεύουν το Σκρουτζ που κρύβει τάχα μου ο καθένας μας μέσα του και προσπαθούν να μας πείσουν ότι η φτώχεια δεν είναι πολιτικό πρόβλημα αλλά πνευματικό.

Ετσι συστηματικά, δυστυχώς, τα Χριστούγεννα και το γύρισμα του χρόνου γίνονται μια βαθύτατα αντιπνευματική διαδικασία συναγελασμού με το επίπλαστα ειρηνικό και το επίπλαστα αγαπητικό του άθλιου πολιτισμένου κόσμου.

«Αγορά» που κραυγάζει επειδή δε γιορτάζει. Αλλοίωση του φτωχού και παρουσίασή του ως αδύναμου να αναχθεί σε περιστασιακό υπερκαταναλωτή. Συστηματική συμβολική δολοφονία της συμβολιζόμενης ελπίδας που φέρνει κάθε γέννηση νέου ανθρώπου, του θεού του αύριο και της συνέχειας της ζωής.

Ομως, φέτος, σύντροφοι, η είδηση για τον παιδεραστή - μαστροπό - διακινητή διαδικτυακού πορνό που στεγαζόταν, δούλευε, εγκληματούσε μέσα στη ΓΣΕΕ και μάλιστα στο εξωραϊστικό της εικόνας, εξ ορισμού, γραφείο Τύπου μ' αποτέλειωσε. Δεν άφησε όρθιο όχι μόνο το μυαλό αλλά και το ίδιο το θυμητικό μου που γυρνάει στα παιδικά χρόνια της ψευδαίσθησης του Αϊ-Βασίλη όταν θέλει ν' αντιπαλέψει τον κυνισμό των υπαρκτών Ηρώδηδων όπου Γης. Οσο και άγριο να φαίνεται, απολίτιστο και κτηνώδες, πεθύμησα να ονειρευτώ φέτος έναν τελετουργικό φόνο, μια θεαματική εκτέλεση αυτού του τύπου. Να μπορούσα, σκέφτηκα, να ζητήσω απ' τον Αϊ-Βασίλη ένα δέντρο με τις καλυμμένες φωτογραφίες των παιδιών που εμπορεύτηκε και κούρσεψε την αθωότητά τους, με κρεμασμένο το δράστη στην κορφή και για μπαλίτσες στα κλαδιά τις πιστωτικές κάρτες των 6.000 πελατών του.

Ξεχάστε το. Δε γράφονται και δε λέγονται γιορτάρες μέρες τέτοια γράμματα μεσηλίκων που θα 'θελαν να μεγαλώνουν τα παιδιά σε αληθινά, δίκαια, καθημερινά Χριστούγεννα. Απλά τ' ομολογώ. Οχι για να αλαφρύνω την ψυχή μου αλλά για να τη βαρύνω όσο χρειάζεται η αλήθεια της οργής. Αλλωστε, τα ειδησεογραφικά μελομακάρονα είχαν πάντα κινίνο κι άχνη - ζάχαρη στρυχνίνης οι κουραμπιέδες, χάριν παιδιάς.

Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ

«Ευχαριστούμε για την αλληλεγγύη σας»

Τις ευχαριστίες εκ μέρους της Επιτροπής Αλληλεγγύης στα θύματα των πολιτικών διώξεων στη Γερμανία, εκφράζει προς το ΚΚΕ, τους Ελληνες συντρόφους και συντρόφισσες για την αλληλεγγύη τους προς τα θύματα των διώξεων, με επιστολή του προς το σ. Σωκράτη Παπαδόπουλο, ο Εριχ Πόστλερ. Γράφει:

Αγαπητέ σύντροφε Σωκράτη,

Ευχαριστώ πολύ για το γράμμα σου. Το ότι σήμερα βρίσκεται μόνο ένας από τους συντρόφους μας στη φυλακή, ο Ερβιν Γκαβλ, είναι από τη μεγάλη διεθνή αλληλεγγύη που είχαμε και ιδιαιτέρως από τη δική σας δράση και αλληλεγγύη. Αυτή η διεθνιστική αλληλεγγύη θα συνεχίζεται μέχρι να απελευθερωθεί και ο τελευταίος πολιτικός κρατούμενος. Με συνεχιζόμενες δίκες, όπως ξέρεις, η γερμανική δικαιοσύνη συνεχίζει να «αλέθει στους μύλους» της, σιγά αλλά σταθερά όταν πρόκειται για την αγωνιστική Αριστερά.

Σε παρακαλώ πολύ να μεταβιβάσεις σε όλες τις συντρόφισσες και συντρόφους σου τις θερμές μας ευχαριστίες για όλες τις εκδηλώσεις αλληλεγγύης που εκφράζετε για τους Γερμανούς φίλους και συντρόφους σας. Ξέρουμε ότι μπορούμε να υπολογίζουμε και να πιστεύουμε σε αυτήν την υποστήριξη και αλληλεγγύη. Σας ευχόμαστε ολόψυχα να έχετε πολλές επιτυχίες στους αγώνες σας.

Με αδελφικούς χαιρετισμούς αλληλεγγύης για την Επιτροπή Αλληλεγγύης στα θύματα των πολιτικών διώξεων στη Γερμανία.

Εριχ Πόστλερ

Βερολίνο.

ΠΑΜΕ

Ο κ. Στεφανόπουλος... ξεναγός!

Την έντονη διαμαρτυρία εργατών, υπαλλήλων, Ελλήνων και μεταναστών όπως και ανέργων και απομάχων της δουλιάς, εκφράζει με ανακοίνωσή του το ΠΑΜΕ για την ξενάγηση που έκανε ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας στον Γλίξμπουργκ και την οικογένειά του. Σημειώνει χαρακτηριστικά: «Ο κ. Στεφανόπουλος ξενάγησε και τρατάρισε τον Γλίξμπουργκ σε δημόσιο κρατικό κτίριο ενώ θα όφειλε την ξενάγηση και τα αισθήματά του να του τα εκφράσει στο σπίτι του. Ακόμα όμως και τότε ο κ. Στεφανόπουλος θα κρινόταν όπως κρίνεται ο καθένας σ' αυτόν τον τόπο. Το ολίσθημα λοιπόν είναι σοβαρό. Υπάρχουν ευθύνες πολιτικές για τη στάση αυτή του κ. Στεφανόπουλου. Εντύπωση ταυτόχρονα προκαλεί ότι πρώτος απ' όλους, πριν ακόμα κι από τον κ. Καρατζαφέρη, βιάστηκε να απαλύνει την εικόνα ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κ. Γ. Παπανδρέου. Γιατί άραγε;».