Οσο περισσότερο ζορίζουν τα πράγματα τόσο αγριεύει ο τσακωμός μεταξύ διαφόρων μερίδων του κεφαλαίου για το ποιος θα υποστεί τις λιγότερες ζημιές. Από αυτή τη σκοπιά πρέπει να ερμηνευτεί η χτεσινή δήλωση του προέδρου του ΕΒΕΑ με την οποία κηρύσσει ...αντίσταση στα νέα μέτρα «κατοχικής» λιτότητας, όπως αποκαλεί τη νέα βάρβαρη επίθεση κατά του λαού. «Σ' αυτήν την πολιτική, οι υγιείς επιχειρηματίες θα αντισταθούν και θα ορθώσουν φωνή διαμαρτυρίας. Και θα έχουν συμμάχους και τους εργαζομένους τους», διακηρύσσει ο Κ. Μίχαλος, ζητώντας αλλαγή του μείγματος πολιτικής. «Ηρθε η ώρα των μεγάλων ανατροπών», είναι το διά ταύτα της χτεσινής του δήλωσης. Αν και αποφεύγει, σκόπιμα, να προσδιορίσει σε ποιες ανατροπές αναφέρεται, ωστόσο είναι γνωστό ποιες αντιλαϊκές και αντιδραστικές ανατροπές επιδιώκουν να προωθήσουν οι εμποροβιομήχανοι. Θέλουν εκ περιτροπής εργασία και ευέλικτες εργασιακές σχέσεις για να μπορούν να συμπιέζουν διαρκώς την τιμή της εργατικής δύναμης, θέλουν φοροαπαλλαγές και εισφοροαπαλλαγές, θέλουν να «τελειώνουν» με τις κοινωνικές δαπάνες, σαρωτικές αποκρατικοποιήσεις και εκποίηση της δημόσιας περιουσίας κ.ο.κ. Με άλλα λόγια, θέλουν αυτά που κάνει πράξη ήδη η κυβέρνηση, αλλά θέλουν ακόμα περισσότερα προκειμένου να διασφαλιστεί η απρόσκοπτη κερδοφορία των μεγάλων επιχειρήσεων. Οι διαμαρτυρίες της ηγεσίας του ΕΒΕΑ είναι ψεύτικες και υποκριτικές, καθώς θέλει να ρίξει στάχτη στα μάτια χιλιάδων αυτοαπασχολούμενων και μικρών επιχειρήσεων που οδηγούνται μαζικά στα «λουκέτα» και στη βίαιη προλεταριοποίηση. Αυτό για το οποίο πράγματι έχει έρθει η ώρα είναι οι εργαζόμενοι και οι αυτοαπασχολούμενοι να πάψουν να κάνουν θυσίες για την πλουτοκρατία.

Τα στοιχεία που καταφθάνουν διαρκώς από τη Γερμανία επιβεβαιώνουν πανηγυρικά ότι πίσω από το «οικονομικό θαύμα» κρύβεται η άγρια υπερεκμετάλλευση των εργαζομένων και η μαζική φτώχεια και εξαθλίωση των λαϊκών στρωμάτων. Δεν έχουν περάσει λίγες μέρες από τότε που έγινε γνωστό ότι στην μεγαλύτερη οικονομία της ΕΕ που προβάλλεται μάλιστα ως «πρότυπο» για τις χώρες της ευρωζώνης, οι εργαζόμενοι μερικής απασχόλησης που αμείβονται με 400 ευρώ το μήνα αυξάνονται αλματωδώς και πλέον ξεπερνούν τα 7 εκατομμύρια ανθρώπους και τώρα γίνεται γνωστό ότι οι συνταξιούχοι έχουν βουλιάξει στην εξαθλίωση. Οπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στην ηλεκτρονική έκδοση της «Ντόιτσε Βέλε»: «για εκατομμύρια συνταξιούχους στη Γερμανία έχει επιστρέψει προ πολλού η μεταπολεμική εποχή: το διαιτολόγιό τους αποτελείται από πατάτες και καρότα τουλάχιστον για μία βδομάδα, διότι η σύνταξη φθάνει για τρεις και όχι για τέσσερις βδομάδες». Σύμφωνα με το ίδιο ρεπορτάζ «δύο είναι οι βασικές αιτίες αυτής της αύξησης: πρώτον, η μείωση των μισθών και των εισφορών στα ταμεία στην επόμενη γενιά εργαζομένων και δεύτερον η διεύρυνση της περιορισμένης απασχόλησης με χαμηλό ωρομίσθιο και χαμηλές ή καθόλου εισφορές στα ταμεία αρωγής γήρατος». Η κατάσταση θα επιδεινωθεί ραγδαία τα επόμενα χρόνια καθώς προωθείται από την κυβέρνηση πρόταση για σύνταξη στα 70, ρύθμιση που εκτιμάται ότι θα οδηγήσει στην ανέχεια 11 εκατομμύρια συνταξιούχους. Είναι ολοφάνερο ότι η διέξοδος για τον εργαζόμενο δε βρίσκεται σε ένα «αναπτυξιακό θαύμα» τύπου Γερμανίας, όπως υποστηρίζουν τα φερέφωνα της πλουτοκρατίας, αλλά στην ανατροπή της δικτατορίας των μονοπωλίων και στην λαϊκή εξουσία, που θα εφαρμόσει έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης με γνώμονα τις ανάγκες του λαού.