ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 26 Νοέμβρη 2005
Σελ. /40
Κι άλλοι στρατιώτες στο Αφγανιστάν

Παπαγεωργίου Βασίλης

Μια ακόμη αποστολή της Πολεμικής Αεροπορίας, αποτελούμενη από 38 άτομα, αναχώρησε χτες για την Καμπούλ, πρωτεύουσα του Αφγανιστάν, όπως μάθαμε από ανακοίνωση του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας. Πληροφορηθήκαμε, επίσης, ότι το προσωπικό της ΠΑ θα αναλάβει τη διοίκηση του αεροδρομίου της Καμπούλ από 1η Δεκέμβρη 2005 και για τους επόμενους τέσσερις μήνες. Την ίδια στιγμή, οι ΝΑΤΟικές δυνάμεις κατοχής στο Αφγανιστάν - ανάμεσά τους και τα ελληνικά τμήματα - ετοιμάζονται να επεκτείνουν τον «ειρηνευτικό» τους ρόλο σε πολύ μεγαλύτερες περιοχές της πολύπαθης αυτής χώρας, ενώ συνεχίζεται η συζήτηση στο πλαίσιο της «λυκοσυμμαχίας» για την αλλαγή των όρων εμπλοκής των εκεί στρατιωτικών δυνάμεων.

Με δυο λόγια, ενώ η χώρα μας αυξάνει τις στρατιωτικές της δυνάμεις στο Αφγανιστάν, διαμορφώνονται προϋποθέσεις κλιμάκωσης των στρατιωτικών συγκρούσεων και, επομένως, των κάθε λογής κινδύνων. Προφανώς, όμως, δε σκαμπάζει από τέτοια η κυβέρνηση. Αλλωστε, όπως είπε και ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ στη Βουλή, Β. Πολύδωρας, τα ελληνικά ένοπλα τμήματα στο Αφγανιστάν ασκούν «αμυντική πολιτική»..!

Κροκοδείλια δάκρυα

Περισσεύουν οι κορόνες και τα κροκοδείλια δάκρυα για την Υγεία και το «κοινωνικό κράτος», στις ανακοινώσεις που κυκλοφόρησαν χτες οι πλειοψηφίες των ηγεσιών της Ομοσπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (ΟΕΝΓΕ) και της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία (ΠΟΕΔΗΝ), με αφορμή την κατάθεση του Κρατικού Προϋπολογισμού του 2006.

Η μεν ΟΕΝΓΕ, της συναίνεσης με την κυρίαρχη πολιτική στην Υγεία, διαμαρτύρεται γιατί ο προϋπολογισμός «διαμορφώνει συνθήκες πανωλεθρίας για το κοινωνικό κράτος»! Η δε ΠΟΕΔΗΝ μιλάει για δραματική μείωση των κοινωνικών δαπανών για την Υγεία και για «μη αξιοποίηση των πλούσιων υποδομών που παρέλαβε η κυβέρνηση». Είναι οι ίδιες ηγεσίες, που συστηματικά διαμορφώνουν αυταπάτες στους εργαζόμενους και τους γιατρούς, εγκλωβίζοντάς τους στο λεγόμενο κοινωνικό διάλογο και σε χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο κινητοποιήσεις. Κουβέντα δεν έχουν να πουν για τις αιτίες που παράγουν τα προβλήματα, για την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων και της στήριξης του ιδιωτικού τομέα, που προώθησαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και συνεχίζει η κυβέρνηση της ΝΔ. Γι' αυτό και εξαντλούνται σε «κορόνες», που, πέραν των άλλων, κάνουν και αβάντα ...στο «αντιπολιτευτικό» έργο του ΠΑΣΟΚ.

Δεν τελειώνει...

«Η αύξηση των πωλήσεων που επιτεύχθηκε και η μικρή αναπροσαρμογή που δόθηκε από 1η Σεπτεμβρίου στα τιμολόγια της επιχείρησης, δεν ήταν αρκετές να αντισταθμίσουν τη σοβαρή επιβάρυνση από την άνοδο των τιμών πετρελαίου και φυσικού αερίου, όπως και τη νέα περιβαλλοντική επιβάρυνση, που μας επιβλήθηκε για την αγορά δικαιωμάτων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα». Αυτά είπε τις προάλλες ο διευθύνων σύμβουλος της ΔΕΗ, Δ. Μανιατάκης, σχολιάζοντας τα αποτελέσματα εννεαμήνου της επιχείρησης, ενώ οι σχετικές πληροφορίες θέλουν τη διοίκησή της να ζητά και νέα αύξηση κατά 5,5%, πέραν της πρόσφατης, που κυμάνθηκε από 3 έως 6,5%. Και την ίδια μέρα, μιλώντας στην επιτροπή της Βουλής, σχετικά με το νομοσχέδιο «απελευθέρωσης της ηλεκτρικής ενέργειας», σημείωσε: «Δεν αισθάνομαι ότι είμαι σε απελευθερωμένη αγορά, όταν οι τιμές καθορίζονται από το υπουργείο...».

Οπως καταλαβαίνετε, η «απελευθέρωση» δεν τελειώνει με το υπό έγκριση στη Βουλή νομοσχέδιο. Εχει κι άλλα. Αλλωστε, όπως όλοι γνωρίζουν, η δίψα των κεφαλαιοκρατών για κέρδη είναι ακόρεστη...

Ο καταστροφικός εγκλωβισμός

Ακόμη και η Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία των ΜΜΕ («μικρομεσαίων» επιχειρήσεων) διαπιστώνει το πρόβλημα. Οπως ανέφερε στέλεχος της τελευταίας - σύμφωνα με τη ΓΣΕΒΕΕ - «η διοχέτευση των κρατικών ενισχύσεων μακριά από τους μη ανταγωνιστικούς βιομηχανικούς μονόλιθους» είναι κάτι αναγκαίο. Παράλληλα, η ευρωπαϊκή οργάνωση επισημαίνει τις σημαντικές δυσκολίες μικρών επιχειρήσεων στην αξιοποίηση διαφόρων προγραμμάτων, που απευθύνονται - τυπικά - και σ' αυτές.

Με άλλα λόγια, έστω και επιδερμικά, διαπιστώνουν τη φιλομονοπωλιακή πολιτική της ΕΕ, που ενισχύει πολύμορφα τη συγκέντρωση και συγκεντροποίηση του μεγάλου κεφαλαίου, σε μια πορεία σύνθλιψης των πολύ μικρών επιχειρήσεων, των αυτοαπασχολούμενων και των μικρών επαγγελματοβιοτεχνών και εμπόρων. Στο διά ταύτα, όμως, ζητούν απλά και μόνο κάποιες «διευκολύνσεις», κάποιο μικρό μερίδιο της «πίτας». Ανάλογα προσεγγίζει το θέμα και η ΓΣΕΒΕΕ, που περιορίζεται - στην καλύτερη των περιπτώσεων - σε φραστικές καταγγελίες. Δεν αμφισβητούν στο παραμικρό και παραμένουν εγκλωβισμένοι στην πολιτική του ευρωμονόδρομου, στους νόμους της αγοράς, τις κάθε λογής καπιταλιστικές διαρθρωτικές αλλαγές και «απελευθερώσεις». Και τα πράγματα, για τους αυτοαπασχολούμενους και τους ΕΒΕ, γίνονται κάθε χρόνο και χειρότερα...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Το «γαϊτανάκι» των πλημμυρών

Για άλλη μια φορά, τις τελευταίες μέρες, η κακοκαιρία - έστω κι αν δεν είχε την ένταση που προέβλεπε η ΕΜΥ, ώστε να μιλήσει κανείς για «θεομηνία» - προκάλεσε το θάνατο ενός ανθρώπου και τεράστιες υλικές καταστροφές. Για μια ακόμη φορά, ολόκληρες περιοχές της χώρας αποδείχτηκαν «ανοχύρωτες». Σήμερα, το «γαϊτανάκι» της καταστροφής έσυραν το Λεκανοπέδιο Αττικής, η Θεσσαλία, η Λακωνία, η Αργολίδα, η Λέσβος... Αύριο, ποιος ξέρει ποιες ακόμη θα ακολουθήσουν!

Ενα είναι το σίγουρο: Οι θάνατοι και οι καταστροφές δεν είναι το μοιραίο αποτέλεσμα μιας καταρρακτώδους βροχής. Είναι το φυσικό επακόλουθο μιας πολιτικής - που ακολουθούν με θρησκευτική ευλάβεια οι κυβερνήσεις, τόσο της ΝΔ, όσο και του ΠΑΣΟΚ - που υποτάσσει τη ζωή, το συλλογικό συμφέρον του λαού στους νόμους του κέρδους, στα συμφέροντα του κεφαλαίου. Ο βασικός ένοχος είναι αυτή η πολιτική που: Προώθησε και προωθεί συνειδητά την αλόγιστη επέκταση των πόλεων προς όφελος των κερδοσκόπων γης, χωρίς μάλιστα την εξασφάλιση των αναγκαίων έργων υποδομής. Επέτρεψε και νομιμοποίησε την καταπάτηση, το μπάζωμα και το χτίσιμο των ρεμάτων. Με τους αντιδασικούς νόμους και με τις αλλεπάλληλες εξαιρέσεις από την αναδάσωση, επέτρεψε την οικοπεδοποίηση των δασών και των δασικών εκτάσεων, αλείφοντας διαρκώς «βούτυρο στο ψωμί» των εμπρηστών. Αντί να προστατεύσει, προχωρεί στην τσιμεντοποίηση και των τελευταίων ελεύθερων χώρων των πόλεων, και κυρίως της Αττικής.

Τόσο η προηγούμενη κυβέρνηση, όσο και η σημερινή, «δεσμεύονται» κάθε φορά μετά τις καταστροφές, για την εκτέλεση αντιπλημμυρικών έργων. Ολα αυτά, όμως, αποδεικνύονται στην πράξη ότι αποτελούν λόγια του ...αέρα. Παράδειγμα, ο φετινός προϋπολογισμός, που δεν περιέχει καν κωδικό για τέτοιου είδους έργα, παρά τις δεσμεύσεις της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΧΩΔΕ. Ακόμη, όμως, και όταν εκτελούνται κάποια έργα, αυτά είτε είναι μηδαμινά σε σχέση με τις ανάγκες, είτε δεν εντάσσονται σε ένα ενιαίο πρόγραμμα με δεσμευτικό χρονικό ορίζοντα υλοποίησης, είτε κατασκευάζονται με προδιαγραφές που ικανοποιούν μόνο τα συμφέροντα των εργολάβων. Απτό παράδειγμα των ημερών ο Μαραθώνας, που μεταβλήθηκε σχεδόν ολόκληρος σε λίμνη, εξαιτίας ενός ...αντιπλημμυρικού έργου!

Το ΚΚΕ επανειλημμένα έχει θέσει το πρόβλημα, ενώ πριν από ένα χρόνο κατέθεσε ολοκληρωμένες προτάσεις για την αντιπλημμυρική θωράκιση της χώρας, καλώντας το λαό να απαιτήσει την υλοποίησή τους. Επισήμανε, πριν απ' όλα, ότι χρειάζεται ένας συνολικός επικαιροποιημένος σχεδιασμός για τη συνολική και σε πανελλαδικό επίπεδο αντιμετώπιση του προβλήματος. Βέβαια, κανείς δεν πρέπει να τρέφει αυταπάτες. Ζούμε σε ένα κοινωνικό σύστημα, όπου οι δημόσιες επενδύσεις θεωρούνται παραγωγικές μόνον όταν συνδυάζονται με το κέρδος των λίγων κι όχι με τις πραγματικές ανάγκες της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Και το πρόβλημα των πλημμυρών, επομένως, είναι πρόβλημα βαθιά πολιτικό. Απαιτεί για τη λύση του μιαν άλλη πολιτική. Απαιτεί κεντρικό σχεδιασμό και αντιμετώπιση. Απαιτεί Λαϊκή Εξουσία και Οικονομία. Αλλιώς, μοιραία, με την πρώτη βροχή θα πνιγόμαστε, με το πρώτο χιόνι θα παραλύουμε και με την πρώτη ζέστη θα ασφυκτιούμε...



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ