«Πανικό παροχών» διαπιστώνει η Κυριακάτικη «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ», η οποία τώρα, που κάποιοι θέλουν να δημιουργηθεί η εικόνα ότι η κυβέρνηση έχει ανοίξει τα ταμεία και μοιράζει χρήματα, μιλάει για κυβερνητικές αποφάσεις «σηματοδότησης της στροφής σε μια πιο φιλολαϊκή πολιτική». Σπεύδει, μάλιστα, να μετρήσει τα ψίχουλα που ανακοινώθηκαν για τους αγρότες, αλλά και το κόστος που υποτίθεται πως θα έχουν οι όποιες προσλήψεις στο δημόσιο, η κοροϊδία των 100 ευρώ επιδόματος θέρμανσης κλπ.
Για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους, το γεγονός ότι η κυβέρνηση κονδύλια που προορίζονται από τον ΕΛΓΑ για τους αγρότες (άντε και κάτι παραπάνω) τα παρουσίασε ως μέτρα στήριξης των αγροτών, δε δείχνει «πανικό παροχών». Αποτελεί περισσότερο επίδειξη αδιαλλαξίας από μια κυβέρνηση που αρνείται να δώσει την παραμικρή λύση στα οξυνόμενα προβλήματα των μικρομεσαίων αγροτών. Ούτε το ενδεχόμενο να προσληφθεί κάποιος αριθμός εργαζομένων στο δημόσιο, δείχνει αυτό που υποστηρίζει η εφημερίδα. Αν, μάλιστα, αναλογιστούμε αφ' ενός τα λειτουργικά κενά που υπάρχουν στο δημόσιο και αφ' ετέρου το γεγονός ότι αυτοί που πλέον βρίσκουν μεροκάματο στο δημόσιο, προσλαμβάνονται με τις νέες εργασιακές σχέσεις και ανά πάσα στιγμή μπορούν να βρεθούν στο δρόμο, μάλλον ομηρία «μυρίζει» το όλο θέμα, παρά παροχή.
Η ανησυχία όμως που εκπέμπει η εφημερίδα-στυλοβάτης του συστήματος και της άρχουσας τάξης, είναι κατανοητή. Αυτό που την ενοχλεί δεν είναι τα όποια κονδύλια μπορεί να διανεμηθούν σε κάποιες «ευπαθείς ομάδες», αλλά κάτι άλλο. Πρώτα και κύρια ότι αυτά είναι ποσά που θα μπορούσαν να εκχωρηθούν στην «πραγματική οικονομία», δηλαδή, σε διάφορους επιχειρηματίες. Αντί, σου λέει, να δοθούν τα 500 εκατομμύρια σε 900.000 περίπου αγρότες, που σημαίνει κάπου 550 ευρώ στον καθένα, ας δοθούν σε 1.000 επιχειρηματίες που θα τους έρθει από 500.000 ευρώ, για να πιάσουν τόπο. Το άλλο, που θορυβεί την «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ», είναι μην τυχόν και το παράδειγμα αντίστασης και διεκδίκησης των αγροτών, το ακολουθήσουν και άλλες κοινωνικές ομάδες. Και τότε όλοι θα διεκδικούν, κόντρα σε εκείνους τα συμφέροντα των οποίων υπηρετεί.
Γιατί για τη συγκεκριμένη εφημερίδα, όπως για τις περισσότερες από τις υπόλοιπες, το ζήτημα δεν είναι να δίνονται ή όχι κρατικά κονδύλια. Το θέμα είναι πού πάνε τα κονδύλια αυτά. Γι' αυτό και όταν δόθηκαν τα 28 δισ. στους τραπεζίτες, οι κύριοι αυτοί δεν έβγαλαν άχνα. Γι' αυτό οι παροχές προς το κεφάλαιο, που συνεχώς αυξάνονται, ονοματίζονται κίνητρα και επιχορηγήσεις. Γιατί, κατά τη γνώμη τους, όταν τα δισεκατομμύρια δίνονται με τη σέσουλα στους εκπροσώπους του κεφαλαίου, τότε δεν υπάρχει «πανικός παροχών», αλλά... κινήσεις αναθέρμανσης της οικονομίας.