ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 27 Γενάρη 2009
Σελ. /40
Οι «διαμαρτυρόμενοι»...

Γρηγοριάδης Κώστας

Δεν κατονόμασε ο Σωτ. Χατζηγάκης από ποιες «κοινωνικές ομάδες» δέχτηκε τηλεφωνήματα διαμαρτυρίας ότι τάχα η κυβέρνηση «έδωσε πολλά στους αγρότες», αλλά δεν είναι δα και τόσο δύσκολο να τους μαντέψουμε. Είναι κάτι απολύτως από βέβαιο ότι πήραν τηλέφωνο τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης για να διαμαρτυρηθούν οι τραπεζίτες, που εύλογα δε θέλουν να μοιραστούν τα 28 δισ. ευρώ με άλλους, οι μεγαλοβιομήχανοι και μεγαλέμποροι που χρόνια τώρα παίρνουν τζάμπα χρήμα με φοροαπαλλαγές, «αναπτυξιακά» κίνητρα, «επιδοτήσεις εργασίας» κ.ο.κ. Προφανώς διαμαρτυρήθηκαν οι εφοπλιστές, που παίρνουν χρυσές επιχορηγήσεις για τις ακτοπλοϊκές γραμμές, οι μεγαλοξενοδόχοι, κ.ά. Μάλλον δεν πήρε τηλέφωνο τον υπουργό ο Κ. Μίχαλος, επειδή, χρόνια τώρα, έχει αναλάβει να διαμαρτύρεται δημόσια σε κάθε λαϊκή κινητοποίηση, επιδιώκοντας να σύρει το χορό του «κοινωνικού αυτοματισμού»... Με άλλα λόγια, έχουν λόγο να διαμαρτύρονται όσοι δεκαετίες τώρα καρπώνονται τη μερίδα του λέοντος του παραγόμενου εγχώριου κοινωνικού πλούτου και έχουν συνηθίσει κάθε χρόνο να παίρνουν και μεγαλύτερο κομμάτι, αφήνοντας στους πολλούς, μεταξύ αυτών και οι αγρότες, απλώς μερικά ψίχουλα. Αν η κυβέρνηση δώσει λίγα ψίχουλα παραπάνω, τότε αρχίζουν να ωρύονται, ακριβώς για να συνεχίζουν ανενόχλητα τη «ληστεία». Κάποια στιγμή όμως τους παίρνουν χαμπάρι οι από κάτω και το παιχνίδι χαλάει...

Οι «παροχές»...

«Πανικό παροχών» διαπιστώνει η Κυριακάτικη «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ», η οποία τώρα, που κάποιοι θέλουν να δημιουργηθεί η εικόνα ότι η κυβέρνηση έχει ανοίξει τα ταμεία και μοιράζει χρήματα, μιλάει για κυβερνητικές αποφάσεις «σηματοδότησης της στροφής σε μια πιο φιλολαϊκή πολιτική». Σπεύδει, μάλιστα, να μετρήσει τα ψίχουλα που ανακοινώθηκαν για τους αγρότες, αλλά και το κόστος που υποτίθεται πως θα έχουν οι όποιες προσλήψεις στο δημόσιο, η κοροϊδία των 100 ευρώ επιδόματος θέρμανσης κλπ.

Για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους, το γεγονός ότι η κυβέρνηση κονδύλια που προορίζονται από τον ΕΛΓΑ για τους αγρότες (άντε και κάτι παραπάνω) τα παρουσίασε ως μέτρα στήριξης των αγροτών, δε δείχνει «πανικό παροχών». Αποτελεί περισσότερο επίδειξη αδιαλλαξίας από μια κυβέρνηση που αρνείται να δώσει την παραμικρή λύση στα οξυνόμενα προβλήματα των μικρομεσαίων αγροτών. Ούτε το ενδεχόμενο να προσληφθεί κάποιος αριθμός εργαζομένων στο δημόσιο, δείχνει αυτό που υποστηρίζει η εφημερίδα. Αν, μάλιστα, αναλογιστούμε αφ' ενός τα λειτουργικά κενά που υπάρχουν στο δημόσιο και αφ' ετέρου το γεγονός ότι αυτοί που πλέον βρίσκουν μεροκάματο στο δημόσιο, προσλαμβάνονται με τις νέες εργασιακές σχέσεις και ανά πάσα στιγμή μπορούν να βρεθούν στο δρόμο, μάλλον ομηρία «μυρίζει» το όλο θέμα, παρά παροχή.

... και η ανησυχία

Η ανησυχία όμως που εκπέμπει η εφημερίδα-στυλοβάτης του συστήματος και της άρχουσας τάξης, είναι κατανοητή. Αυτό που την ενοχλεί δεν είναι τα όποια κονδύλια μπορεί να διανεμηθούν σε κάποιες «ευπαθείς ομάδες», αλλά κάτι άλλο. Πρώτα και κύρια ότι αυτά είναι ποσά που θα μπορούσαν να εκχωρηθούν στην «πραγματική οικονομία», δηλαδή, σε διάφορους επιχειρηματίες. Αντί, σου λέει, να δοθούν τα 500 εκατομμύρια σε 900.000 περίπου αγρότες, που σημαίνει κάπου 550 ευρώ στον καθένα, ας δοθούν σε 1.000 επιχειρηματίες που θα τους έρθει από 500.000 ευρώ, για να πιάσουν τόπο. Το άλλο, που θορυβεί την «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ», είναι μην τυχόν και το παράδειγμα αντίστασης και διεκδίκησης των αγροτών, το ακολουθήσουν και άλλες κοινωνικές ομάδες. Και τότε όλοι θα διεκδικούν, κόντρα σε εκείνους τα συμφέροντα των οποίων υπηρετεί.

Γιατί για τη συγκεκριμένη εφημερίδα, όπως για τις περισσότερες από τις υπόλοιπες, το ζήτημα δεν είναι να δίνονται ή όχι κρατικά κονδύλια. Το θέμα είναι πού πάνε τα κονδύλια αυτά. Γι' αυτό και όταν δόθηκαν τα 28 δισ. στους τραπεζίτες, οι κύριοι αυτοί δεν έβγαλαν άχνα. Γι' αυτό οι παροχές προς το κεφάλαιο, που συνεχώς αυξάνονται, ονοματίζονται κίνητρα και επιχορηγήσεις. Γιατί, κατά τη γνώμη τους, όταν τα δισεκατομμύρια δίνονται με τη σέσουλα στους εκπροσώπους του κεφαλαίου, τότε δεν υπάρχει «πανικός παροχών», αλλά... κινήσεις αναθέρμανσης της οικονομίας.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Να τους φοβίσουμε κι άλλο

Από τη συζήτηση για το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών δε θα μπορούσε να λείπει η κινδυνολογία και η επίκληση εκβιαστικών διλημμάτων. Η άρχουσα τάξη με όλους της τους μηχανισμούς δουλεύει με σχέδιο για τον αποπροσανατολισμό και τη χειραγώγηση των λαϊκών συνειδήσεων, με στόχο να ανακόψει ριζοσπαστικές διεργασίες και να εγκλωβίσει το λαό στη δικομματική στρούγκα, όποτε κι αν στηθούν οι κάλπες, και το προσπαθεί με δεδομένο ότι η κρίση μπορεί να βγάλει στο διεκδικητικό αγώνα νέες λαϊκές δυνάμεις, πράγμα που θέλει να εμποδίσει, αν όχι να αποτρέψει.

Ετσι, είναι απολύτως αναμενόμενα δημοσιεύματα στον αστικό Τύπο, σύμφωνα με τα οποία αν οι εκλογές γίνουν με το υπάρχον εκλογικό σύστημα η χώρα οδεύει σε ακυβερνησία, αναρχία και αστάθεια και μάλιστα μεσούσης μιας οικονομικής κρίσης. Προτρέπουν δε τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ μπροστά σ' αυτόν τον κίνδυνο (για ποιον άραγε; ο λαός δεν έχει τίποτα να χάσει από μια αδύναμη κυβέρνηση ή ακόμη και από τη μη αυτοδυναμία κανενός από τα κόμματα της πλουτοκρατίας) να συμφωνήσουν σήμερα κιόλας σε αλλαγή του εκλογικού νόμου, επαναφορά σε ένα σύστημα ενισχυμένης αναλογικής, γιατί η χώρα «χρειάζεται ισχυρή κυβέρνηση και ισχυρή αντιπολίτευση», ρόλοι τους οποίους μοιράζουν εκ των προτέρων στα δύο αυτά κόμματα.

Η αλήθεια βέβαια για το λαό και τα συμφέροντά του μακράν απέχει από τέτοιες αναλύσεις. Τα λαϊκά συμφέροντα επιτάσσουν όποτε κι αν γίνουν εκλογές να εκφραστούν μαζικά και αποφασιστικά στην κάλπη η λαϊκή οργή και δυσαρέσκεια, η απόφαση για τη δρομολόγηση εξελίξεων προς όφελος των εργαζομένων, των μικρομεσαίων αγροτών, των αυτοαπασχολούμενων, καθενός που πλήττεται από την εφαρμοζόμενη χρόνια τώρα από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ πολιτική. Την κομμένη και ραμμένη στα μέτρα του «ευρωμονόδρομου», τον οποίο ασπάζονται και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και ο ΛΑ.Ο.Σ. Να εκφραστεί έμπρακτα η στήριξη και στην κάλπη της μόνης πραγματικά εναλλακτικής πολιτικής πρότασης, αυτής του ΚΚΕ.

Ο λαός πρέπει έγκαιρα να κλείσει τα αυτιά σε κινδυνολογίες και εκβιασμούς. Γνωρίζει από την πείρα του πως οι ισχυρές κυβερνήσεις από τα κόμματα που πολιτικά εκπροσωπούν την άρχουσα τάξη, στρέφουν την ισχύ τους αποκλειστικά εναντίον του, καρατομώντας δικαιώματά του. Οφείλει να καταδικάσει τα κόμματα αυτά. Οσο πιο αποδυναμωμένα, τόσο καλύτερα για τον ίδιο, τόσο καλύτερη η θέση από την οποία θα διεκδικήσει και θα αποσπάσει μέτρα για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του.

Να μη φοβηθεί. Ούτε την κρίση, ούτε το ενδεχόμενο μη αυτοδύναμης κυβέρνησης. Με την πάλη του, κάθε μέρα, στους δρόμους του αγώνα και στην κάλπη να διαμορφώσει τις προϋποθέσεις της αντεπίθεσής του, να φοβίσει όσους ευθύνονται για την κατάσταση που βιώνει. Αν αγωνιστικά πορευτεί, διεκδικώντας ανάμεσα σε άλλα και την καθιέρωση της απλής αναλογικής ως πάγιου εκλογικού συστήματος, αν συστρατευτεί με το ΚΚΕ, τότε και μόνο τότε μπορεί να ελπίζει. Αυτό χρειάζεται ο λαός και ο τόπος, ισχυρό κίνημα, ισχυρό ΚΚΕ.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ