Τη ... στενοχώρια της επειδή μετά το 1ο μνημόνιο δεν έγιναν οι απαραίτητες αναδιαρθρώσεις και γι' αυτό (όπως η ίδια είπε) η χώρα αναγκάστηκε να φτάσει στο 2ο μνημόνιο, εξέφρασε σε ραδιοφωνικό σταθμό, η υποψήφια βουλευτής ξανά με το ΠΑΣΟΚ Μιλένα Αποστολάκη. Η οποία - θυμίζουμε - ήταν ένα από τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που είχαν καταψηφίσει τη δεύτερη δανειακή συμφωνία, αφορμή που «άρπαξαν» φυσικά τότε τα αστικά ΜΜΕ για να αρχίσουν να «χύνουν» αυταπάτες στις λαϊκές συνειδήσεις. Και τι δεν έλεγαν τότε: ότι υπάρχουν «ρωγμές» στο ΠΑΣΟΚ, ότι στο εσωτερικό του υπάρχει κόσμος που προβληματίζεται και διαφωνεί με τις αντιλαϊκές επιλογές του, ότι υπάρχουν ελπίδες για ένα «καλύτερο» ΠΑΣΟΚ, ότι οι διαφωνούντες αποστασιοποιήθηκαν τότε επειδή αντιστέκονται στην αντιλαϊκή επίθεση.

Βέβαια, τίποτα από αυτά δεν ήταν αλήθεια. Αφού, όλα τα στελέχη που αποχώρησαν τότε από το ΠΑΣΟΚ είτε επέστρεψαν σε αυτό, είτε εντάχθηκαν σε άλλες πολιτικές δυνάμεις που αναλαμβάνουν το δικό τους ρόλο στην αναμόρφωση του αστικού πολιτικού σκηνικού για την ενσωμάτωση της λαϊκής δυσαρέσκειας και οργής (ΔΗΜΑΡ, ΣΥΡΙΖΑ, Αρμα Πολιτών). Αυτό που αξίζει να υπογραμμιστεί, πάντως, είναι ότι οι ίδιοι ομολογούν πως η «διαφωνία» τους τότε με το μνημόνιο, όχι μόνο δεν έγινε από την πλευρά στήριξης των λαϊκών αναγκών, αλλά ήταν και μέρος της επιχείρησης χειραγώγησης των εργαζομένων. Οπως διευκρίνισε η Μιλ. Αποστολάκη, οι αναδιαρθρώσεις που δεν έγιναν (με αποτέλεσμα κατά τη δική της εκτίμηση να έρθει το 2ο μνημόνιο) ήταν ιδιωτικοποιήσεις, αποκρατικοποιήσεις κτλ. Δηλαδή, τι λέει; Οτι δεν έγιναν όσα προβλέπει το ίδιο το μνημόνιο 2. Τόσο κατάμουτρα κοροϊδεύουν το λαό: λέγοντάς του ότι «διαφώνησαν» με ένα πλέγμα μέτρων επειδή ... αυτά δεν υλοποιήθηκαν νωρίτερα!... Και αφού κατά διαστήματα εμφανίζονται ως «διαφωνούντες» και αναβαπτίζονται στην Κολυμβήθρα του Σιλωάμ, επιστρέφουν στα πόστα τους, ως πρωταγωνιστές στην υλοποίηση και διαμόρφωση των μέτρων που τσακίζουν τη ζωή της λαϊκής οικογένειας.

Αποκαλυπτικά είναι τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η Eurostat αναφορικά με τη μερική απασχόληση. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι στην Ευρώπη το 2011 συνολικά 42 εκατομμύρια εργαζόμενοι δούλευαν με όρους μερικής απασχόλησης. Χαρακτηριστικό της κατάστασης που επικρατεί είναι ότι στην Ολλανδία το 49,1% των εργαζομένων (περίπου ένας στους δύο!) δουλεύουν με μερική απασχόληση, ενώ στην Ελλάδα το αντίστοιχο ποσοστό φτάνει στο 6,7%. Οταν λοιπόν οι ταγοί της ανταγωνιστικότητας λένε πως οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα δεν είναι ...ανταγωνιστικοί, προφανώς έχουν υπόψη τους και τα σχετικά «χαμηλά» ποσοστά της μερικής απασχόλησης, σε σύγκριση με τις «ανταγωνιστικές οικονομίες» της Ευρώπης. Ετσι, εκτός από την Ολλανδία, τα άλλα υψηλότερα ποσοστά της μερικής απασχόλησης καταγράφονται σε Μ. Βρετανία (26,7%), Γερμανία (26,5%), Σουηδία (26%), Δανία (25,9%), Αυστρία και Βέλγιο (25%). Δηλαδή, ο ένας στους τέσσερις δουλεύει με μερική απασχόληση...

Το αύριο που σχεδιάζουν για τους εργαζόμενους στην Ελλάδα είναι ακριβώς αυτό: Να αυξήσουν τη μερική απασχόληση, να μοιράσουν μία θέση εργασίας σε δύο, τρεις και τέσσερις εργαζόμενους. Με αυτόν τον τρόπο όχι μόνο θα εμφανίσουν ότι δήθεν μειώθηκε η ανεργία (τεράστιο ψέμα, αφού μερική απασχόληση στην πραγματικότητα σημαίνει στρατιές υποαπασχολούμενων), αλλά, ταυτόχρονα, θα πετύχουν να διασφαλίσουν τη λεγόμενη «ανταγωνιστικότητα» των μονοπωλίων πετσοκόβοντας τους μισθούς των εργαζομένων. Καθώς πλησιάζουμε στις εκλογές, οι εργαζόμενοι καλό θα είναι να έχουν υπόψη τους τι εννοούν ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, αλλά και συνολικά οι δυνάμεις του ευρωμονόδρομου όταν μιλούν για «ανταγωνιστικότητα». Η ανταγωνιστικότητα που θέλουν μονοπώλια και πολιτικοί τους εκπρόσωποι περνάει πάνω απ' τη συντριβή της ζωής των εργαζομένων και των παιδιών τους...

Στη συνάδελφο Κατερίνα Χονδρονάσιου και τον Κώστα Μαλτέζο ευχόμαστε να τους ζήσει το νέο εγγόνι που τους χάρισαν τα παιδιά τους Ευγενία και Θοδωρής χτες το μεσημέρι. Να είναι γεροί και να χαρούν και δισέγγονα!