ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ο... δημοκράτης Ν. Μπερνς

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ανετος και ούλτρα δημοκράτης «το 'παιξε» ο Ν. Μπερνς μπροστά στα κανάλια, ενώ την ίδια στιγμή αποδοκιμαζόταν από εκατοντάδες διαδηλωτές έξω από τη Νομαρχία Ιωαννίνων. «θα ήταν απογοήτευση για μένα, αν δεν υπήρχαν διαδηλωτές. Το περιμένω σε μια δημοκρατική χώρα», δήλωσε στα κανάλια. Το πόσο δημοκράτης είναι, το έχει αποδείξει, εκτός των άλλων, κατά την επίσκεψη τού αρχιδολοφόνου Μπ. Κλίντον, όταν κίνησε θεούς και δαίμονες για να βάλει την Αθήνα στο γύψο και να απαγορεύσει τη διαδήλωση των φιλειρηνικών και αντιιμπεριαλιστικών αισθημάτων του ελληνικού λαού. Επίσης, έχει αποδείξει το πόσο δημοκράτης είναι με την απροσχημάτιστη επιδίωξη να ληφθούν «αντιτρομοκρατικά» μέτρα, τα οποία στην πραγματικότητα έχουν στο στόχαστρό τους λαϊκούς αγώνες και όσους αντιστέκονται στη νέα τάξη.

Με την ευκαιρία, πάντως, θέλουμε να τον διαβεβαιώσουμε ότι θα φροντίσουμε όσο περνά από το χέρι μας να μην απογοητευτεί σε καμία «περιοδεία» του και να υπάρχουν παντού διαδηλωτές...

Εκσυγχρονιστική απερήμωση

Διαστάσεις προκλητικής κοροϊδίας αποκτά η επιλεκτική «ευαισθησία» που επιδεικνύει τελευταία η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας, αναφορικά με το θέμα της απερήμωσης και της εξάντλησης των υδάτινων πόρων. Ούτε λίγο ούτε πολύ, για τα «δεινά» αυτά καταδεικνύονται σκόπιμα ως μοναδικοί υπαίτιοι οι αγρότες, που σπαταλούν, όπως λέγεται, αλόγιστα το νερό. Και η εκσυγχρονιστική κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ που δεν ανέχεται... σπατάλες και περιβαλλοντικές καταστροφές, βρήκε τη λύση, για να «καμουφλάρει» την ολέθρια πολιτική της: θα «στύψει» τους μικρομεσαίους αγρότες με την επιβολή μεγάλων προστίμων και δραστικών περιορισμών στις καλλιέργειες, όπως άλλωστε επιτάσσουν τα επιτελεία των Βρυξελλών και η «Ατζέντα 2000».

Το συμπέρασμα πάντως, που βγαίνει είναι ότι η εκσυγχρονιστική κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θα χρησιμοποιήσει ως αντίδοτο για την καταπολέμηση της απερήμωσης, την ερήμωση των χωριών και της υπαίθρου από αγρότες!

Υπουργικές ομολογίες

Ο επί των Οικονομικών, υπουργός της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, Γιάννος Παπαντωνίου, όταν βρίσκεται στο εξωτερικό και απευθύνεται σε εκπροσώπους που υπηρετούν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, λέει τα πράγματα με το όνομά τους και όχι περιτυλιγμένα με τα ΠΑΣΟΚικά «φρου φρου και αρώματα», όπως συνηθίζει να κάνει όταν βρίσκεται στην Ελλάδα και απευθύνεται στον απλό εργαζόμενο ελληνικό λαό.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα, τα όσα είπε προχτές στο Παρίσι, στην ετήσια σύνοδο του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ). Ενημερώνοντας τους συναδέλφους του, υπουργούς Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, των άλλων χωρών - μελών του ΟΟΣΑ, για το τι έκανε μέχρι σήμερα η κυβέρνηση Σημίτη, προκειμένου να επιβάλει την πολιτική του «λιγότερου κράτους», ο Γ. Παπαντωνίου ήταν ιδιαίτερα αποκαλυπτικός και απολογητικός. Αναφερόμενος στην εκποίηση των δημόσιων επιχειρήσεων και οργανισμών, που στην Ελλάδα την αποκαλεί «μετοχοποίηση» ή «κεφαλαιοποίηση», δήλωσε χωρίς μισόλογα και περιστροφές, για «ιδιωτικοποιήσεις» και ότι η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων αποτελεί την πρώτη κατεύθυνση της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ.

Διεκδικώντας, προφανώς τα εύσημα των συναδέλφων του από τις άλλες χώρες - μέλη του ΟΟΣΑ για τις «ιδιωτικοποιήσεις», εξήγησε πως από τις 33 επιχειρήσεις που είχε δεσμευτεί να πουλήσει η κυβέρνηση Σημίτη, «έχει πραγματοποιήσει μέχρι σήμερα 17 ιδιωτικοποιήσεις και μετοχοποιήσεις δημόσιων επιχειρήσεων και τραπεζών» και δεσμεύτηκε ότι οι άλλες 16 ιδιωτικοποιήσεις «που απομένουν, θα πραγματοποιηθούν στους επόμενους μήνες».

Μπράβο κύριε υπουργέ! Η κυβέρνησή σας και εσείς προσωπικά είσαστε «καλοί στο ξεπούλημα»...

Απεργία στην Αυστρία

Associated Press

Μπορεί η ελληνική κυβέρνηση να επεξεργάζεται ακόμη τα αντιασφαλιστικά της σχέδια και να προετοιμάζει το έδαφος για την επίθεσή της, αλλά η κυβέρνηση της Αυστρίας ξεκίνησε και επιχειρεί τη δική της «μεταρρύθμιση», ξεκινώντας από το δημόσιο τομέα και στοχεύοντας, ανάμεσα σε άλλα και στην αύξηση των ορίων ηλικίας για συνταξιοδότηση. Η αντίδραση των εργαζομένων, βέβαια, ήταν άμεση, όπως ήταν φυσικό και αναμενόμενο. Οι Αυστριακοί δημόσιοι υπάλληλοι προχώρησαν σε απεργία, στην οποία συμμετείχαν, ακόμη και οι αστυνομικοί. Αδιάψευστος μάρτυρας η φωτογραφία, η οποία δείχνει απεργούς αστυνομικούς να μοιράζουν την προκήρυξη του συνδικάτου τους.

Απολύτως δίκαιη η αντίδραση των εκεί εργαζομένων. Στο κάτω κάτω της γραφής, είναι και παράλογο να ζητάς από τους εργαζόμενους την εγκατάλειψη μιας σειράς κατακτήσεών τους, ενώ την ίδια στιγμή ο παραγόμενος απ' αυτούς πλούτος της κοινωνίας είναι μεγαλύτερος απ' ό,τι πριν μερικά μόνο χρόνια και πολλές φορές μεγαλύτερος από τη χρονική στιγμή που οι κατακτήσεις αυτές κατοχυρώθηκαν.

Αγώνας για την Παιδεία

Το τέλος των εξετάσεων και της σχολικής χρονιάς, μαζί με τη σίγουρη ανακούφιση, τη λογική αγωνία και την ανασφάλεια για τους μαθητές, αποτελεί αφορμή για εκτιμήσεις και συμπεράσματα, καθώς φέτος ήταν πρώτη χρονιά πλήρους εφαρμογής της «μεταρρύθμισης» στο Λύκειο. Είχε προηγηθεί μια σχολική χρονιά με τους μαθητές στους δρόμους να καταγγέλλουν και να αποκαλύπτουν αυτούς που τους στερούν το δικαίωμα στη μόρφωση και την απάντηση να έρχεται με τη φασιστικής έμπνευσης πράξη νομοθετικού περιεχομένου, στην οποία η κυβέρνηση επιμένει. Μία χρονιά με τους μαθητές να «μοιράζονται» ανάμεσα στα φροντιστήρια και στο σχολείο, να κυνηγούν τη γνώση μέσα σε ένα πρωτοφανές κλίμα ανταγωνιστικότητας, με το οποίο επιφόρτισε το σχολείο η «μεταρρύθμιση». Μία «μεταρρύθμιση» την οποία μάλιστα κλήθηκαν να επαινέσουν και εν μέσω εξετάσεων, όταν τέθηκε ως ζήτημα στο μάθημα της Εκθεσης.

Οπρωτοφανής σε διάρκεια εξεταστικός μαραθώνιος που βίωσαν οι μαθητές, οι οικογένειές τους και οι εκπαιδευτικοί, αποτελεί και αυτός ένα από τα μέσα για την εκπλήρωση του βασικού στόχου της «μεταρρύθμισης» της κυβέρνησης, που ταυτίζεται με το στρατηγικό στόχο του κεφαλαίου στη χώρα μας. Και αυτός δεν είναι άλλος από τη μείωση του αριθμού των νέων που θα έχουν ολοκληρωμένη μόρφωση, για τη διοχέτευση ακόμα νωρίτερα και ακόμα μεγαλύτερου αριθμού μαθητών στη φτηνή τεχνική επαγγελματική κατάρτιση και στενή εξειδίκευση μιας χρήσης. Το μοντέλο δηλαδή της εκπαίδευσης αναγκαστικά πρέπει να προσαρμοστεί στο μοντέλο της οικονομίας της αγοράς, του «απασχολήσιμου» και του εύκολα χειραγωγήσιμου εργαζόμενου.

Στην πορεία της εφαρμογής αυτών των μέτρων γκρεμίστηκαν και τα επιχειρήματα των νομοθετών της «μεταρρύθμισης» για «Παιδεία ανοιχτών οριζόντων», για αντιμετώπιση του «σχολείου της ήσσονος προσπάθειας», για υψηλού επιπέδου τεχνική επαγγελματική εκπαίδευση. Το Λύκειο, κατά γενική ομολογία, δεν έγινε καλύτερο, αλλά ανέπτυξε πιο έντονα τα ταξικά χαρακτηριστικά του. Η πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση δεν άνοιξε, αλλά αντίθετα έκλεισε και αυτή την πρόσβαση στο Λύκειο. Οσο για τα σχολεία δεύτερης κατηγορίας, τα λεγόμενα Τεχνικά Επαγγελματικά Εκπαιδευτήρια (ΤΕΕ), ούτε λόγος να γίνεται. Λειτουργούν με ανύπαρκτη υποδομή, χωρίς προγράμματα σε βασικές ειδικότητες, χωρίς βιβλία, με ελλείψεις σε εκπαιδευτικούς, αίθουσες και εργαστήρια. Φυσικά επίσης χωρίς καμιά εξασφάλιση για τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων τους.

Τα σχέδια αυτά έγκαιρα είχε αποκαλύψει και καταγγείλει το ΚΚΕ. Οταν ακόμα ήταν αποτυπωμένα στα ντοκουμέντα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, του ΟΟΣΑ, των ιμπεριαλιστικών οργανισμών, που σχεδιάζουν και δίνουν τις ντιρεκτίβες για την επίθεση στα θεμελιώδη δικαιώματα και λαϊκές κατακτήσεις. Πρόκειται για μέτρα που συνδέονται άμεσα με τις επιλογές του κεφαλαίου για το σημερινό νέο και αυριανό αναλώσιμο εργατικό δυναμικό, που απαιτείται για την ακόμα μεγαλύτερη κερδοφορία των κεφαλαιοκρατών.

Αλλά και οι ίδιοι οι φορείς της εκπαιδευτικής κοινότητας και οι εργαζόμενοι - τουλάχιστον το συνεπές εκείνο αγωνιστικό, ταξικό κομμάτι τους, σε αντίθεση με τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες - αποκάλυψαν με τους αγώνες τους το βαθιά ταξικό και αντιλαϊκό χαρακτήρα αυτής της πολιτικής. Οι αγώνες της χρονιάς, που έκλεισε με τις τελευταίες εξετάσεις, δείχνουν την ανάγκη της συνέχισης του συντονισμένου αγώνα. Δε χρειάζεται λοιπόν καμιά επανάπαυση, αλλά προετοιμασία από την επόμενη χρονιά για την αναχαίτιση του «νέου εκσυγχρονιστικού κύματος» για την ανατροπή της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής, από ένα λαϊκό και μαζικό αγωνιστικό μέτωπο.

Αντιθέσεις

Ανακαλύψεις

χίλιες δυο,

θαύματα

κάθε μέρα,

μα δεν αλλάζουν

τίποτε

στον κόσμο μας,

στη σφαίρα

κι ενώ πια

εκπορθήσαμε

τα μυστικά