Συνέντευξη Τύπου έδωσε προχτές το απόγευμα στα τοπικά ΜΜΕ, στη Λάρισα, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα,στα πλαίσια περιοδείας της στη Θεσσαλία. Αναφερόμενη στις τελευταίες εξελίξεις στον οικονομικό τομέα και στις δηλώσεις του κ. Παπαντωνίου που είχαν προηγηθεί, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ τόνισε χαρακτηριστικά:

"Πανικοβλημένος, κυριολεκτικά, φάνηκε ο κ. υπουργός, όχι τόσο για την πώληση της Ιονικής, αλλά για τις εξελίξεις της διεθνούς κρίσης, όπως είπε, και για τις επιπτώσεις στην Ελλάδα. Προσπάθησε να διασκεδάσει τα πράγματα και για μια ακόμη φορά να κοροϊδέψει τον ελληνικό λαό, υπολογίζοντας ενδεχόμενα την άγνοια, την έλλειψη πληροφόρησης που ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού έχει.

Τι μας είπε; Μας είπε κατ' αρχήν ότι η ελληνική οικονομία πάει καλά. Θα συμφωνήσουμε ως προς το εξής σκέλος: Η ελληνική οικονομία πάει πολύ καλά για τα κέρδη και για τους τραπεζίτες, για τους βιομήχανους, για τους ιδιοκτήτες κατασκευαστικών εταιριών, για τους μιζαδόρους, γι' αυτούς που προσφέρονται να εξαγοράζονται. Γι' αυτούς πάει πολύ καλά η ελληνική οικονομία. Αλλά για τη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού, τους εργάτες, τους υπάλληλους, τη φτωχή αγροτιά, τους μικρομεσαίους, η ελληνική οικονομία δεν πάει καθόλου καλά, η τσέπη τους αδειάζει. Η ανασφάλεια, η ανεργία είναι πια καθημερινά φαινόμενα, με τα οποία δεν μπορούμε να συμβιβαστούμε. Ο κ. Παπαντωνίου είναι ευχαριστημένος από την ελληνική οικονομία διότι η κυβέρνηση αυτό το σκοπό έχει. Να τρέφει τα κέρδη, να διασφαλίζει τα κέρδη και να χαλιναγωγεί τους αγώνες με κάθε μέσο.

Το δεύτερο και το πιο σοβαρό: Είπε στον ελληνικό λαό ότι η κρίση πάνω στη δραχμή, η διαρροή συναλλάγματος, η φυγή κεφαλαίων είναι ένα φαινόμενο έξω απ' την Ελλάδα. Είναι ξενόφερτο. Είναι θέμα της Ρωσίας, είναι θέμα των άλλων χωρών. Λέει ψέματα και το λέει συνειδητά. Γιατί ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας δε νοείται να μη γνωρίζει τους στοιχειώδεις νόμους της οικονομίας.

Η κρίση που υπάρχει και στην Ελλάδα είναι, πριν απ' όλα, εσωτερική. Και οφείλεται όχι μόνο στην πολιτική που ακολουθείται αυτές τις μέρες αλλά στην πολιτική και τη στρατηγική που ακολουθείται πάρα πολλά χρόνια και οξύνεται, καθώς η δίψα για το κέρδος γίνεται ακόρεστη. Και όσο ακολουθείται αυτή η πολιτική, όσο συγκεντρώνονται κεφάλαια, όσο μεγαλώνει το κέρδος, θα γεννάει και την κρίση.

Βεβαίως, οξύνεται η κρίση ακριβώς γιατί η κυβέρνηση συμμετέχει ενεργά και στη χάραξη της διεθνούς οικονομικής πολιτικής και αποδέχεται όλες τις δεσμεύσεις των διεθνών οργανισμών. Και εκείνες, πώς να σας πω, οι οποίες όχι από κομμουνιστική πλευρά, όχι από προοδευτική πλευρά, αλλά από καθολική πλευρά δείχνουν ότι είναι δεσμεύσεις που έρχονται σε σύγκρουση με τα συμφέροντα της χώρας μας. Και επομένως δεν είναι μόνο το ρούβλι.

Βεβαίως είναι η πτώση που σημείωσε το ρούβλι, η υποτίμηση άλλων νομισμάτων οξύνει την κατάσταση και στην Ελλάδα. Αλλά δεν είναι ξενόφερτο και εισαγόμενο το πρόβλημα. Και αν θέλετε, επιβεβαιώνεται, επαληθεύεται η θέση του ΚΚΕ που λέει ότι όταν μία πολιτική προσαρμόζεται σε διεθνείς επιλογές με κριτήριο το κέρδος, όταν μια πολιτική οδηγεί στη συρρίκνωση της παραγωγικής βάσης της χώρας, στο ξεπούλημα και στην κυριαρχία και δικτατορία του μονοπωλιακού κεφαλαίου, είναι πολύ φυσικό να βήχει ο Γιέλτσιν και να κρυολογούμε στην Ελλάδα.

Εδώ επαληθεύεται η πρόβλεψη και η πολιτική του ΚΚΕ. Γιατί αν υπήρχε μια διαφορετική πολιτική στην Ελλάδα, βεβαίως θα υπήρχαν κάποιες επιπτώσεις - δε ζει η Ελλάδα σ' ένα φρούριο απομονωμένη - αλλά δε θα ήταν τέτοιες και τόσες.

Επομένως, για το ΚΚΕ, προ πολλού, αλλά νομίζουμε και για τον ελληνικό λαό, ήρθε η ώρα να αποφασίσει και να κάνει μια συνειδητή επιλογή και να ακολουθήσει μία συνειδητά σχεδιασμένη γραμμή σύγκρουσης με αυτή την πολιτική. Και ας μην ξεχνάει ότι το ΚΚΕ έχει επαληθευτεί. Θα πω ένα συγκεκριμένο παράδειγμα που έχει μεγάλη σημασία. Ολες αυτές οι περίφημες μεγάλες και ισχυρές οικονομίες στηρίχτηκαν στα εξής δεδομένα: Οτι, προκειμένου να γίνουν ανταγωνιστικές, οι χώρες της Νοτιανατολικής Ασίας και άλλες χώρες έπρεπε να ρίξουν τα μεροκάματα, να ανατρέψουν τις εργασιακές σχέσεις, να εφαρμόσουν τη μερική απασχόληση. Μα ακριβώς αυτές οι χώρες που είχαν φτηνή εργατική δύναμη δεν έχουν ούτε καν ξεκινήσει. Επομένως τα "φάρμακα" που προτείνουν εδώ στην Ελλάδα έχουν αποδειχθεί ότι είναι φάρμακα μόνο για το κέρδος και όχι για τους λαούς.

Εμάς δε μας εκπλήσσουν αυτές οι εξελίξεις, τις περιμέναμε και προειδοποιούμε τον ελληνικό λαό ότι έρχονται ακόμα χειρότερες μέρες. Μπορούν να 'ρθουν καλύτερες αν πραγματικά στην Ελλάδα ξεσηκωθεί κυριολεκτικά ο λαός συγκροτημένα και διαμορφώσει το δικό του μέτωπο συσπείρωσης και οργανώσει τη μετωπική αντιπαράθεση με αυτή την πολιτική, που εδώ που τα λέμε, δεν είναι μόνο κυβερνητική, αφορά και τις επιλογές της ΕΕ και αφορά και άλλες πολιτικές δυνάμεις που όσο κι αν κάνουν κριτική στην κυβέρνηση δεν τολμούν να πουν ΟΧΙ σε αυτή την πολιτική της λεγόμενης ελευθερίας της αγοράς.

Στην πρώτη μετά τις καλοκαιρινές διακοπές προχτεσινή συνεδρίαση του Εκτελεστικού Γραφείου του ΠΑΣΟΚ επανεμφανίστηκε και η εσωκομματική "αντιπολίτευση", υπό τον υπουργό Αμυνας, Ακη Τσοχατζόπουλο. Θέμα της διαφοροποίησης, ένα διαδικαστικό θέμα, η ημερομηνία διεξαγωγής του συνεδρίου, που όμως υποκρύπτει πολιτικές σκοπιμότητες. Ο πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Κ. Σημίτης, πρότεινε να γίνει το συνέδριο στα τέλη του επόμενου Μάρτη, όμως ο Α. Τσοχατζόπουλος πρότεινε να γίνει αργότερα και πάντως μετά τις ευρωεκλογές, που αναμένεται να διεξαχθούν τον Ιούνη του '99.

Ο υπουργός Εθνικής Αμυνας σε χτεσινές δηλώσεις του έκανε λόγο για την ανάγκη να δοθούν από το ΠΑΣΟΚ "νέες λύσεις, νέες απαντήσεις" και εντόπισε "λάθη στο περιεχόμενο των πολιτικών". Υποστήριξε ότι η πρότασή του για αλλαγή της ημερομηνίας του συνεδρίου έχει να κάνει με την καλύτερη διεξαγωγή της προσυνεδριακής συζήτησης, χωρίς αυτή να εμπλέκεται με τις προεκλογικές δραστηριότητες. Ωστόσο, στελέχη του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος αποδίδουν στον Α. Τσοχατζόπουλο τη σκοπιμότητα να αξιοποιήσει μια πιθανή δεύτερη εκλογική αποτυχία, μετά τις δημοτικές, και στις ευρωεκλογές, για την προώθηση των θέσεών του. Οπως και να 'χει, το θέμα θα συζητηθεί και στην Κεντρική Επιτροπή του ΠΑΣΟΚ, που θα αποφασίσει και για την ημερομηνία του συνεδρίου.

Είναι σαφές ότι ο υπουργός Εθνικής Αμυνας, που δείχνει διάθεση να αναλάβει και πάλι επισήμως το ρόλο του ηγέτη της εσωκομματικής αντιπολίτευσης, μετά από ένα διάστημα συνεργασίας με τον Κ. Σημίτη, θα ακολουθήσει προς το παρόν τακτική αναμονής με μικρές μάχες στα μετόπισθεν, ενόψει των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών, στις οποίες αναμένεται η λαϊκή αποδοκιμασία της κυβερνητικής πολιτικής.