ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 29 Σεπτέμβρη 2012 - 2η έκδοση
Σελ. /28
Μόνο νέα δεινά εντός του ευρωμονόδρομου

Γρηγοριάδης Κώστας

Ψεύδονται συνειδητά και εμπαίζουν ασύστολα το λαό οι κυβερνητικοί εταίροι όταν υπόσχονται ότι με την «πολιτική διαπραγμάτευση» που θα κάνουν τις επόμενες μέρες με τους εταίρους και δανειστές (ΕΕ - ΕΚΤ - ΔΝΤ) θα επιδιώξουν να κάνουν πιο «μαλακή» τη λαιμητόμο των μέτρων, μέσω τάχα της επιμήκυνσης και της «ρήτρας αντικατάστασης». Γιατί γνωρίζουν πολύ καλά ότι τα «αιτήματα» αυτά, εκτός των άλλων, είναι ασυμβίβαστα με τις υφιστάμενες συνθήκες και αποφάσεις των κυβερνήσεων της ΕΕ, που έχουν προσυπογράψει και οι εγχώριες κυβερνήσεις της πλουτοκρατίας.Το Δημοσιονομικό Σύμφωνο, για παράδειγμα, που ενέκριναν την περασμένη άνοιξη οι ηγέτες της Ευρωζώνης, προβλέπει τη διαρκή λήψη μέτρων στο όνομα της μείωσης όχι μόνο των ελλειμμάτων, αλλά και του χρέους. Ιδού τι προβλέπει για τα κράτη - μέλη που το χρέος τους ξεπερνά το 60% του ΑΕΠ: «Τα κράτη - μέλη με δημόσιο χρέος άνω του 60% του ΑΕΠ θα πρέπει να λαμβάνουν μέτρα για τη μείωση του χρέους (κανόνας του 1/20) το χρόνο». Στην περίπτωση της Ελλάδας - που ας σημειωθεί δεν προβλέπεται να μειώσει το χρέος κάτω από το 120% του ΑΕΠ ούτε μετά το 2020 - αυτό σημαίνει ότι κάθε χρόνο πρέπει να παίρνει νέα μέτρα 5% του ΑΕΠ, δηλαδή περί τα 12 δισ. Πιο απλά σημαίνει ότι κάθε χρόνο θα φέρνουν ένα πακέτο μέτρων όπως αυτό που αποφάσισαν προχτές οι πολιτικοί αρχηγοί που στηρίζουν την κυβέρνηση. Γενικότερα, όμως, όλες οι διατάξεις του δημοσιονομικού συμφώνου επιβάλλουν μέτρα άγριας λιτότητας διαρκείας που χρεοκοπούν μόνιμα και αιώνια το λαό. Σε κάθε περίπτωση, ο λαός πρέπει να απαλλαγεί από τις ψευδαισθήσεις ότι μπορεί να υπάρξει κάποια ανακούφιση ή σωτηρία στο πλαίσιο της μονόδρομου της ΕΕ και του καθεστώτος της δικτατορίας των μονοπωλίων.

Ο Σόρος ξέρει πού... βάζει λεφτά

Αστικές και οπορτουνιστικές δυνάμεις με αφορμή τις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ, που διεξάγονται στις 6 Νοέμβρη, συχνά εμφανίζουν τον Μπάρακ Ομπάμα των «Δημοκρατικών», που είναι εκ νέου υποψήφιος, ως τον πρόεδρο που «νοιάζεται για τους φτωχούς», σε αντίθεση με τον άλλο υποψήφιο των Ρεπουμπλικάνων Μιτ Ρόμνεϊ, που «ευνοεί τους πλούσιους».

Η είδηση ότι ο δισεκατομμυριούχος πολύς... Τζορτζ Σόρος δήλωσε πως θα καταθέσει τον... οβολό του, δηλαδή 1,5 εκατ. δολάρια, υπέρ του Ομπάμα, επιβεβαιώνει το αυτονόητο. Οτι ο πρόεδρος των ΗΠΑ είναι εκλεκτός του κεφαλαίου και ότι η δήθεν διαμάχη μεταξύ των δύο κομμάτων μπορεί να είναι μεν υπαρκτή αλλά στην ουσία εκφράζει τα αντιτιθέμενα συμφέροντα εντός της αμερικανικής αστικής τάξης. Αλλωστε το όλο πολιτικό σύστημα προβλέπει τη στήριξη χορηγών ενώ η διαπλοκή ανάμεσα στο πολιτικό προσωπικό και τους καπιταλιστές που ισχύει σε όλον το καπιταλιστικό κόσμο, στις ΗΠΑ είναι χωρίς προσχήματα και διατυμπανίζεται δημοσίως.

Η πραγματικότητα λοιπόν είναι ότι οι κυβερνήσεις στις ΗΠΑ, δουλεύουν για τους μονοπωλιακούς ομίλους, για την ισχυροποίησή τους στον ενδοϊμπεριαλιστικό ανταγωνισμό και όταν χρειάζεται προχωρούν σε επεμβάσεις ανά τον κόσμο αιματοκυλώντας λαούς, για την εξασφάλιση ενεργειακών πηγών, στρατηγικών θέσεων και αγορών. Οσες δυνάμεις και στη χώρα μας (όπως ο ΣΥΡΙΖΑ) μιλούσαν και μιλάνε για «άνεμο αλλαγής», πότε αναφερόμενοι στον μακελάρη της Γιουγκοσλαβίας Κλίντον και πότε στον «ειρηνιστή» Ομπάμα, που συνέχισε και διεύρυνε τις επεμβάσεις σε Αφγανιστάν, Ιράκ, Λιβύη κλπ, ρίχνουν «στάχτη στα μάτια» των λαών. Η πάλη ενάντια σε κάθε ιμπεριαλιστική συμμαχία, σημαίνει σύγκρουση με το κεφάλαιο, κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, ο λαός να πάρει την οικονομία στα χέρια του. Ολα τα άλλα είναι λόγια του αέρα.

Πού δίνει εξετάσεις;

Ενδιαφέρον και ερωτήματα προκαλεί η εκτίμηση της Γραμματέα της Εθνικής Ομοσπονδίας Τυφλών (ΕΟΤ), η οποία πρόσκειται στον ΣΥΡΙΖΑ για τη βάρβαρη, απάνθρωπη επίθεση των δυνάμεων καταστολής σε άτομα με αναπηρία, χρόνια πάσχοντες και τις οικογένειές τους έξω από τη Βουλή. Οπως είπε χτες η Γραμματέας, στο γενικό συμβούλιο της ΕΟΤ, η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Αναπήρων (ΣΕΑΑΝ) προκάλεσε επίτηδες τα επεισόδια με τα ΜΑΤ για να «το παίξουν ήρωες»! Το ενδιαφέρον είναι ότι η εν λόγω «αριστερή» γραμματέας δεν ενοχλήθηκε από την προκλητική παρουσία των ΜΑΤ στο παναναπηρικό συλλαλητήριο, ούτε από τις δυο κλούβες που έφραξαν την είσοδο της Βουλής για να εμποδίσουν αντιπροσωπεία των ΑμεΑ να παραδώσουν υπόμνημα στα κόμματα.

Τα ερωτήματα που προκαλούνται είναι τα εξής: Τι ακριβώς επιδιώκει κανείς και πού δίνει εξετάσεις όταν δείχνει τα «δόντια» του σε διαδηλωτές - μάλιστα σε ανήμπορους ανθρώπους - και όχι στην κυβέρνηση και τους κατασταλτικούς μηχανισμούς; Τι ακριβώς επιδιώκει ο ΣΥΡΙΖΑ, όταν στην ΕΟΤ οι δυνάμεις του συμμετέχουν σε κοινό ψηφοδέλτιο με τις δυνάμεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΛΑ.Ο.Σ.; Γιατί οι ίδιοι «αριστεροί» δεν είπαν κουβέντα, όταν η Εθνική Συνομοσπονδία ΑμεΑ λειτούργησε περίπου σαν την κυβέρνηση και εμπόδισε συνδικαλιστή της ΣΕΑΑΝ να πάρει το λόγο στη συγκέντρωση των ΑμεΑ στην Ομόνοια;

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Το επίπεδο των τιμών

Το επίπεδο των τιμών αποτελεί σημαντικό πρόβλημα για τις εργατικές και λαϊκές οικογένειες, των οποίων το εισόδημα μειώνεται και λεηλατείται με διάφορους τρόπους, μήνα το μήνα, όλο και περισσότερο. Η λίστα των αναγκών που δεν καλύπτονται μεγαλώνει διαρκώς. Ξέροντας πόσο βασανιστική έχει κάνει, με την πολιτική της τη διαβίωση για εκατομμύρια οικογένειες, για τους άνεργους, αλλά και για πάρα πολλούς εργαζόμενους και συνταξιούχους, η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ- ΔΗΜΑΡ, επιχειρώντας να εμφανιστεί ως αποτελεσματικός διαχειριστής της κρίσης, ανακαλύπτει, κατά καιρούς, διάφορες τιμές που «έπεσαν». Τις πιο πολλές φορές δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο, αλλά και στις περιπτώσεις που μετά από μεγάλες ανατιμήσεις υπήρξε κάποια μείωση τιμής, πρόκειται για δευτερεύουσας σημασίας προϊόντα και υπηρεσίες ή για μειώσεις που δυστυχώς δεν μπορούν να αξιοποιηθούν πλέον από τα «τσακισμένα» νοικοκυριά. Μέσα σε αυτή την πραγματικότητα, η θέση-δήλωση του ΣΕΒ ότι επιβαρυντικοί παράγοντες κόστους «δεν επιτρέπουν τη μείωση των τιμών», αποτελεί πρόκληση και εμπαιγμό για το δοκιμαζόμενο λαό. Αποκάλυψη - ξανά - του πραγματικού αποκρουστικού προσώπου του μεγάλου κεφαλαίου. Επιβεβαίωση και πάλι ότι η εξυπηρέτηση της κερδοφορίας της πλουτοκρατίας πάει κόντρα, θέτει σε κίνδυνο ακόμη και τη φυσική ύπαρξη των εργαζομένων.

Η διατήρηση των υψηλών τιμών σε συνθήκες βαθιάς οικονομικής κρίσης φαντάζει ...«παρασπονδία» για την αστική πολιτική οικονομία και την οικονομία της αγοράς, όπου υποτίθεται ισχύει ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης. Η ζήτηση, μετά από τέσσερα χρόνια κρίσης, έχει πέσει στα Τάρταρα, οι τιμές όμως παραμένουν υψηλές. Το γεγονός ότι ο ΣΕΒ επικαλείται μια σειρά επί μέρους παράγοντες, προκειμένου να δικαιολογήσει την αδυναμία των βιομηχανιών να μειώσουν τις τιμές τους, αποδεικνύει την απόλυτη προσήλωσή τους στην υπόθεση του κέρδους και της συσσώρευσης κεφαλαίου. Οι μεγαλοεπιχειρηματίες λένε ότι δεν μπορούν να μειώσουν τις τιμές, ωστόσο στην πραγματικότητα δεν θέλουν κάτι τέτοιο. Εχοντας συσσωρεύσει αμύθητα κέρδη, όλες τις προηγούμενες δεκαετίες, σήμερα είναι σε θέση να εξακολουθούν να κερδίζουν ποντάροντας όχι στους μεγάλους τζίρους, αλλά στις υψηλές τιμές. Ετσι, οι μονάδες που αντέχουν εξακολουθούν να είναι κερδοφόρες, ενώ παράλληλα διευκολύνεται και η διαδικασία «καταστροφής κεφαλαίων», αφού κάποιες άλλες επιχειρήσεις δεν θα αντέξουν τελικά τον ανταγωνισμό και θα κλείσουν.

Βέβαια, απώτερος στόχος των μεγαλοεπιχειρηματιών, στόχος μόνιμος και χωρίς παρεκκλίσεις, είναι η ακόμη μεγαλύτερη μείωση των μισθών, παρότι στα λόγια μπορεί να υποστηρίζεται ότι η μείωση του λεγόμενου εργατικού κόστους δεν αποτελεί λύση για τη μείωση των τιμών. Οταν ο ΣΕΒ θεωρεί ότι μια αύξηση 20% του κόστους ηλεκτρικής ενέργειας για τις ενεργοβόρες βιομηχανίες μπορεί να αντισταθμιστεί μόνο με τη μείωση μισθολογικού κόστους κατά 80%, δίνει ένα έμμεσο, αλλά σαφές δείγμα των διαθέσεων των μεγαλοβιομηχάνων. Αυτό δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό από την εργατική τάξη και τους συμμάχους της. Η φρίκη που αντιπροσωπεύουν οι αξιώσεις των μεγαλοεπιχειρηματιών και τα συναφή σχέδια συγκυβέρνησης - τρόικας δεν μπορεί και δεν πρέπει να γίνει πραγματικότητα. Εργαζόμενοι, αυτοαπασχολούμενοι και μικροί ΕΒΕ, μικρομεσαίοι αγρότες, άνεργοι, συνταξιούχοι, νέοι, όλοι μαζί οφείλουν και μπορούν να αποτελέσουν ένα ισχυρό μέτωπο αντίστασης που θα τσακίσει τα σχέδια της άρχουσας τάξης. Υπάρχει καιρός, υπάρχει και λύση, με λαϊκή οικονομία και λαϊκή εξουσία.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ