ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 3 Οχτώβρη 2004
Σελ. /32
Πατριδογνωμόνιο
Στο πάρκο αγρίων ζώων

Θυμάμαι πριν από πολλά χρόνια που αποφάσισα να πάω ένα ταξίδι δημοσιογραφικό - προσωπικό, που σημαίνει ότι δεν ήξερα αν και ποιος θα δημοσίευε τη δουλιά μου. Δε δημοσιεύτηκε ποτέ. Πήγα να δω πώς λειτουργεί ο ...θεσμός των πάρκων διατήρησης ζώων αγρίων(!) στην Αφρική και μάλιστα για τουριστικούς λόγους... Είχα άλλωστε την πολιτική και επαγγελματική πεποίθηση ότι η μαύρη ήπειρος θα ενταθεί τις επόμενες δεκαετίες ως τόπος μαζικών εξοντώσεων πληθυσμών, φριχτών πειραμάτων κάθε λογής, όπως ιατρικών εταιριών, πετρελαϊκών συμφερόντων, αποτελεσματικών για τ' αφεντικά τους δικτατοριών και πάντα αποικιοκρατικής καταλήστευσης του πλούτου της ηπείρου. Ηταν η εποχή, πάνε είκοσι χρόνια, που όλοι θυμούνταν την Μπιάφρα και το λιμό, αλλά πλούτιζαν από ντοκιμαντέρ που χρηματοδοτούσαν εταιρίες και σωματεία αστών και λόρδων ευγενών(!) για τους ελέφαντες, τους γορίλες και τα ερπετά. Είχα πάει άλλες δυο φορές στην Αφρική και μάλιστα στη μόλις ανεξάρτητη πλέον Ναμίμπια. Ομως, ποτέ για τα ζώα της. Είχα όμως ήδη εμπεδώσει πως η ζωώδης, η κτηνώδης αποικιοκρατική πολιτική των δυτικών «δημοκράταρων» εφαρμοζόταν στους ανθρώπους ως πολιτική αφού προηγουμένως είχε δοκιμαστεί στα άγρια θηρία ως ...κυνήγι, χόμπι, περιπέτεια, επιστήμη(;), θέαμα.

Είχα την τύχη να βρω για ξεναγό έναν υπέροχο Αφρικανό Μασάι, που φόραγε παντελόνι και πουκάμισο αλλά ποτέ παπούτσια. Στα 40 του χρόνια, περπατούσε ξυπόλυτος, ήξερε κάθε σπιθαμή μιας ...τουριστικής περιοχής στο μέγεθος της Πελοποννήσου, σπούδαζε δυο παιδιά κτηνιάτρους κι είχε διεισδύσει στους «ειδικούς οδηγούς» - ιθαγενείς με στόχο να εντοπίσει λαθροθήρες και σαδιστές που εμφανίζονταν ως τουρίστες, για να στήσουν επιχειρήσεις κλέβοντας ελεφαντόδοντο ή πουλώντας παλάμες από δολοφονημένους γορίλες για τασάκια και μπιμπελό, ματσωμένων επιχειρηματιών. Με πλησίασε επειδή με φοβήθηκε γιατί κινήθηκα μόνη μου, εκτός τουριστικών γκρουπ και εν τέλει με βοήθησε και μ' εμπιστεύτηκε για ακριβώς τον ίδιο λόγο.

Παραμόνευσα ώρες λεοπαρδάλεις και λιοντάρια. Είδα ελέφαντες να χιμάνε πεθαμένοι από τη δίψα και να κάνουν λαμπόγυαλα μια πισίνα εξωτικού ξενοδοχείου στη μέση της ζούγκλας ποδοπατώντας ξαπλώστρες και τραπέζια με ακριβά κοκτέιλ. Είδα όρνια να τρώνε σκοτωμένες γαζέλες αλλά ν' αφήνουν κρέας και για τις ύαινες μόλις χόρτασαν. Φοβήθηκα και ντράπηκα για τους ανθρώπους πολλές φορές. Ιδίως όταν ξεναγήθηκα σ' ένα ...θέρετρο με σουίτες από ψάθα για πλούσιους τουρίστες. Στη μέση του τεχνητού χωριού είχε ένα πολυτελές μπάνιο στην αχυροκαλύβα, με καζανάκι και δούλους να κουβαλάνε ζεστό νερό με κουβάδες. Ειδικός χώρος για «επικίνδυνη διανυκτέρευση στη ζούγκλα» αυτό το χωριό. Αλλωστε το φύλαγαν λευκοί φρουροί - ξενοδοχοϋπάλληλοι με καραμπίνες.

«Πεθαίνει το Μασάι, πεθαίνει η Αφρική, Λιάνα. Τα ζώα δε γεννάνε πια. Δεν πολλαπλασιάζονται. Θα δεις κοπάδια - τα είδα - να τρέχουν πάνω-κάτω σαν τρελά, μακριά απ' την τροφή και το νερό τους. Αυτοκτονούν από τρόμο. Απ' όλα τα όπλα του ανθρώπου, τα άγρια θηρία ένα φοβούνται περισσότερο. Τα γιγάντια αερόστατα που περνάνε αργά από πάνω μας γεμάτα τύπους με κάμερες και φωτογραφικές μηχανές. Εχω δει λιοντάρι να αφήνει το φαΐ του και να τρέχει σα δαρμένο σκυλί μόλις το κάλυψε η σκιά του αερόστατου...». Ο Λούης κοίταζε πενήντα φορές τη μέρα τον ουρανό για να μη με οδηγήσει σε θεριά τρομοκρατημένα από τα αερόστατα.

Σύντροφοι, με το συμπάθιο η μακρά ιστορία. Ομως να, προχτές οδηγούσα στη Β. Σοφίας. Πενήντα μέτρα πριν απ' τη Βουλή των Ελλήνων, στην Αθήνα του 2004, μια γιγάντια σκιά μού 'κρυψε ξαφνικά τον ήλιο. Υστερα από μισό λεπτό την είδα να σκοτεινιάζει τη φρεσκοβαμμένη πρόσοψη των κτιρίων. Τρόμαξα. Φρενάρισα. Παρ' ολίγο να χτυπήσω τον μπροστινό μου οδηγό, ώσπου να συνειδητοποιήσω πως «απλώς» περνούσε χαμηλά κι αθόρυβα το «Ζέπελιν». Αισθάνθηκα σαν παγιδευμένο άγριο θηρίο κυνηγημένο απ' τη θεόρατη σκιά του. Θυμήθηκα το Λούη. Θυμήθηκα κι ότι είμαι άνθρωπος κι όχι ελάφι σε φευγιό. Και μάλιστα νομοθέτης άνθρωπος. Την ιστορία την είπα γιατί μου φάνηκε, ώσπου να μπω στο γκαράζ της Βουλής, ολότελα λογικό και νόμιμο να βγω στη μέση του δρόμου με μια καραμπίνα και να το ρίξω το «Ζέπελιν». Ομως, η ατομική μνήμη-σοκ με έφερε στα πολιτικά λογικά μου. Με μαζική φωνή σ' ογκώδες συλλαλητήριο, στις 9 του Οκτώβρη, το «Ζέπελιν» θα τυφλωθεί, θα κουφαθεί, θα αποπροσανατολιστεί κι ίσως ξεφουσκώσει. Αν δεν πέσει θα αναγκαστεί να προσγειωθεί. Φτάνει να μην το συνηθίσουμε κι αυτό. Λούη, ευχαριστώ.


Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ

Με μεράκι και φαντασία η προετοιμασία

Πέρα από το περιεχόμενο μιας κινητοποίησης, την κατεύθυνσή της και τον προσανατολισμό της, που είναι ουσιώδη στοιχεία της, υπάρχει πάντα και μια ακόμα παράμετρος. Αυτή της μορφής της. Οι στόχοι, το διεκδικητικό πλαίσιο του πανελλαδικού συλλαλητηρίου του ΚΚΕ στις 9 Οκτώβρη είναι γνωστά. Οπως γνωστή είναι και η πλούσια δραστηριότητα που αναπτύσσουν οι ΚΟ όλης της χώρας για να εξασφαλιστεί η μαζικότητά του. Το στοιχείο της «έκπληξης» αφορά στη μορφή του και στο πώς αυτή θα συμβαδίσει με το περιεχόμενό του. Στην εικόνα που θα εκπέμψει. Στο πώς θα δοθούν τα αιτήματα του συλλαλητηρίου με τρόπους ευφάνταστους. Αλλά και στο πώς θα διαταχθούν οι διαδηλωτές, αναλόγως των περιοχών από τις οποίες προέρχονται, απεικονίζοντας πληθυσμιακά την Ελλάδα στο Πεδίον του Αρεως.

Για το σκοπό αυτό μια ομάδα συντρόφων εργάζεται, ήδη, εδώ και καιρό. Προετοιμάζει πυρετωδώς άρματα, δρώμενα, καθορίζει το χώρο που θα καταλάβουν όσοι μεταβούν στην Αθήνα. Οι ιδέες πολλές κι αν και η πρακτική τους έκφραση δεν είναι πάντα εύκολη υπόθεση, καθώς απαιτείται ένα υψηλό επίπεδο αφαίρεσης, με διατήρηση των κυρίαρχων στοιχείων κάθε θέματος, γλαφυρότητα στην απεικόνιση κλπ., δίνουν τη μάχη με τις δυσκολίες επιστρατεύοντας κάθε δυνατότητα.

Στο συλλαλητήριο πρόκειται να συμμετάσχουν εργαζόμενοι διαφορετικών κλάδων, του χεριού και του πνεύματος, αγρότες, μικρομεσαίοι, νέοι και πολλοί ακόμα. Ολους αυτούς τους ενώνουν κοινά προβλήματα, κοινά αιτήματα, αλλά διατηρούν και τα ιδιαίτερα του χώρου τους. Ολα αυτά επιχειρείται να αποδοθούν σε εικόνες, σε χρώματα, να συμπυκνωθούν σε συνθήματα.

Εκπλήξεις...

Επισκεφτήκαμε το χώρο όπου προετοιμάζονται οι μικρές «εκπλήξεις». Χαρτόνια και ξύλα, πανιά, χρώματα, κάθε είδους υλικό δουλεύεται με μαεστρία, αλλά κυρίως με μεράκι, για να αποκτήσει τη μορφή αιτημάτων, για να σατιρίσει, να αποτυπώσει πραγματικότητες, να στείλει μηνύματα.

Παρότι δεν έχουμε σκοπό να αποκαλύψουμε και να περιγράψουμε επακριβώς το τι ετοιμάζεται, μπορούμε να πούμε πως τα βασικά άρματα θα είναι τρία, εμπνευσμένα από την κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει τα δημοκρατικά δικαιώματα, την ιμπεριαλιστική αποχαλίνωση, την Ολυμπιάδα των χορηγών. Ταυτόχρονα, στο χώρο της διαδήλωσης με διάφορους παραστατικούς τρόπους θα δεσπόζουν το πλαίσιο δράσης του Κόμματος, η ανάγκη υπεράσπισης των θέσεών του κ.ά.

Από μια τέτοια διαδήλωση δε θα μπορούσαν να λείπουν οι νεκροί της τάξης μας. Οι εργάτες που έχασαν τη ζωή τους στα Ολυμπιακά έργα θα είναι ούτως ή άλλως στο μυαλό μας, στην ψυχή και την καρδιά μας. Αλλά και θα τιμηθούν με έναν ιδιαίτερο τρόπο.

Πέρα από τα όσα προετοιμάζονται κεντρικά, μια σειρά Κομματικές Οργανώσεις επεξεργάζονται αυτοτελώς την παρουσία τους στο χώρο του συλλαλητηρίου και το πώς θα αναπαραστήσουν τα όσα απασχολούν το χώρο δράσης τους.

Σε ό,τι αφορά τη διάταξη των δυνάμεων που θα συμμετάσχουν, ήδη διευθετούνται οι τελευταίες λεπτομέρειες. Από το πού θα παρκάρουν τα πούλμαν που θα μεταφέρουν τους διαδηλωτές από όλη την Ελλάδα, έως το πώς αυτοί θα φτάσουν στο Πεδίον του Αρεως συγκροτημένα και ποια θέση θα καταλάβουν εκεί. Λόγω του όγκου που αναμένεται να έχει το συλλαλητήριο (τα μηνύματα από την ως τώρα δουλιά δείχνουν πως η συμμετοχή απ' όλη την Ελλάδα θα είναι μεγάλη), εκτιμάται πως θα εκτείνεται από την ΑΣΟΕΕ ως τα Χαυτεία, στην Αλεξάνδρας θα ξεπερνά την οδό Τρικούπη και η πλατεία θα είναι ασφυκτικά γεμάτη, οι εξέδρες θα είναι περισσότερες από μία. Η κεντρική θα στηθεί μπροστά από το κτίριο της ΓΣΕΕ, όπου και θα παραταχθούν οι διαδηλωτές από την Αθήνα. Πρόκειται να είναι μια λιτή, αλλά επιβλητική κατασκευή, με κυρίαρχο το κόκκινο χρώμα (διαστάσεων περίπου αυτής των ευρωεκλογών) και με κεντρικό σύνθημα: «Καμία ανοχή στην ανέχεια». Η δεύτερη εξέδρα θα στηθεί στην πλατεία Κλαυθμώνος και θα υποδηλώνει τη διεθνιστική αλληλεγγύη, εκεί θα βρίσκονται και οι αντιπροσωπείες των ξένων κομμάτων που θα βρίσκονται στην Ελλάδα, με την ευκαιρία της Διεθνούς Συνάντησης που διοργανώνει το ΚΚΕ εκείνο το Σαββατοκύριακο. Η τρίτη εξέδρα θα στηθεί στην πλατεία Συντάγματος και θα διαμηνύει τη συνέχιση του αγώνα.

Επικεφαλής της κινητοποίησης θα τεθούν τόσο οι ξένες αντιπροσωπείες που παίρνουν μέρος στη Διεθνή Συνάντηση Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων και θα συμμετέχουν στο συλλαλητήριο, όσο και οι διαδηλωτές που προέρχονται από χώρους και περιοχές που βρίσκονται σε αγωνιστικό αναβρασμό είτε λόγω επαπειλούμενων λουκέτων σε εργοστάσια, είτε λόγω απολύσεων.

Περιοδείες της Αλ. Παπαρήγα

Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, θα περιοδεύσει:

  • Την Τρίτη 5 Οκτώβρη στις 6.30 μ.μ., στην περιοχή «ΜΑΡΚΟΝΙ» του Βοτανικού.
  • Την Τετάρτη 6 Οκτώβρη στις 10 π.μ., στο εργοστάσιο του ΟΣΕ στον Πειραιά.


Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ