ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 3 Οχτώβρη 2007
Σελ. /28
Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Στους δρόμους του αγώνα τώρα

Χωρίς χρονοτριβή, με το «καλημέρα» της ανάληψης των καθηκόντων της, η κυβέρνηση της ΝΔ θέτει σε εφαρμογή ένα σχέδιο ιδιαίτερα επαχθές για την εργατική λαϊκή οικογένεια, το οποίο περιλαμβάνει μέτρα που πλήττουν βάναυσα το επίπεδο και τους όρους της ζωής της. Ούτε λεπτό δεν πρέπει να χάσουν και οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα από την προσπάθεια οργάνωσης της άμυνας αλλά και της αντεπίθεσής τους απέναντι σε μια πολιτική που τους καταδικάζει στην ανέχεια.

Οι κυβερνητικές εξαγγελίες του τελευταίου μόνο διημέρου πρέπει να εκληφθούν από το λαό ως κήρυξη πολέμου εναντίον των συμφερόντων του και να αντιμετωπιστούν ως τέτοια. Στο προσχέδιο του κρατικού προϋπολογισμού για το 2008 διατυπώνεται με σαφήνεια η συνέχιση της εισοδηματικής πολιτικής λιτότητας, περικοπές δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα, μεγάλες αυξήσεις φόρων, ανατιμήσεις σε εισιτήρια, διόδια, ενώ αναμένεται να δούμε πώς θα εξελιχθεί και η υπόθεση με το πετρέλαιο θέρμανσης. Συγχρόνως «ανοίγει» ο φάκελος της Κοινωνικής Ασφάλισης με σαρωτικές ανατροπές σε όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, στο ύψος των συντάξεων κ.α.

Την ίδια ώρα η εσωκομματική αντιπαράθεση στο ΠΑΣΟΚ απασχολεί τα αστικά ΜΜΕ λες και είναι το πρόβλημα των προβλημάτων. Θα διασπαστεί το ΠΑΣΟΚ; Αναρωτιούνται κάποιοι από τους δημοσιολόγους του συστήματος, προσκείμενοι στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Βγήκε ο Ε. Βενιζέλος με τις θέσεις του, προπαγανδίζουν άλλοι. Κεντροαριστερά ψάχνει, λένε. Οι άλλοι ψάχνουν την «αριστερή στροφή». Και τι τον νοιάζει τον εργαζόμενο αν διασπαστεί ή όχι; Τι τον νοιάζει το ψάξιμο της «κεντροαριστεράς» ή της «αριστερής στροφής», όταν την πολιτική του ΠΑΣΟΚ ο Ε. Βενιζέλος δεν την αμφισβήτησε. Ούτε οι άλλοι. Αυτή είναι δεδομένη απ' όλους. Στην υπηρεσία του συστήματος. Αλλωστε, το ψάξιμο αρχηγού γίνεται στο όνομα του καπάτσου που θα αντιμετωπίσει τον Καραμανλή και θα του αφαιρέσει την πρωθυπουργία. Δηλαδή, για τη διαχείριση της αντιλαϊκής πολιτικής. Τόσο βαθύς προβληματισμός.

Ο,τι λοιπόν και αν γίνει στο ΠΑΣΟΚ, δεν μπορεί να αντιπαρατεθεί στην κυβέρνηση από φιλολαϊκή σκοπιά γιατί η κυβερνητική πολιτική είναι και δική του πολιτική. Το ΠΑΣΟΚ δεν πρόκειται να αλλάξει. Γι' αυτό και κάθε άνθρωπος του μόχθου, που ακόμη ελπίζει μήπως αλλάξει το ΠΑΣΟΚ, πρέπει να το εγκαταλείψει. Και όλοι όσοι ψήφισαν τα κόμματα του δικομματισμού μπορούν τώρα να κάνουν το αποφασιστικό βήμα ενάντιά του. Το βήμα της καταδίκης της πολιτικής του στη συνείδησή τους και στους δρόμους του αγώνα. Εκεί και μόνο, με όρους ταξικού κινήματος, μπορούν να αποκρουστούν αντεργατικά - αντιλαϊκά μέτρα. Εκεί και μόνο και με τους ίδιους όρους μπορούν να προσδοκούν σε απόσπαση κατακτήσεων που θα τους ανακουφίζουν έστω από την οξύτητα των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν. Να συστρατευτούν στη μάχη για την ίδια τη ζωή τους με το ΚΚΕ, με τις ταξικές δυνάμεις του κινήματος, κάνοντας στην άκρη συμβιβασμένες συνδικαλιστικές πλειοψηφίες, που όπως στο παρελθόν έτσι και τώρα βάζουν πλάτη για το πέρασμα αυτής της πολιτικής.

Οι εργαζόμενοι μπορούν να «ποντάρουν» στην ενότητα και στην ανυποχώρητη πάλη τους. Θα έχουν σίγουρα κέρδη από μια τέτοια επιλογή. Θα συνειδητοποιούν την ανάγκη να τραβήξουν τον αγώνα τους ως το τέλος, ως την ανατροπή μιας πολιτικής - λίπασμα στα κέρδη της πλουτοκρατίας, ως τη λαϊκή εξουσία, το τελικό «έπαθλο» αυτής τους της πάλης.

Θιασώτες της φοροασυλίας του κεφαλαίου

«Είμαστε θιασώτες μιας πολιτικής που οδηγεί στη μείωση της φορολογίας», διακήρυσσε προεκλογικά ο Κ. Καραμανλής εκτοξεύοντας το πυροτέχνημα για απαλλαγή της πρώτης κατοικίας και της κατάργησης του φόρου κληρονομιάς. Ως συνήθως, ο πρωθυπουργός έλεγε τη μισή αλήθεια: η κυβέρνηση πράγματι μειώνει τους φόρους αλλά μόνο για τις επιχειρήσεις και την πλουτοκρατία. Αδιάψευστη απόδειξη η δραστική μείωση των φορολογικών συντελεστών την προηγούμενη τριετία για τις Ανώνυμες Εταιρείες, η κατάργηση του Φόρου Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας (ΦΜΑΠ) κ.ο.κ. Από την άλλη, έχουν αυξηθεί σημαντικά οι έμμεσοι φόροι - οι πιο επαχθείς για τα λαϊκά νοικοκυριά. Αυτή ακριβώς η τάση συνεχίζεται και στον προϋπολογισμό του 2008, όπου οι φόροι αυξάνονται κατά 12,3%, ενώ ο πληθωρισμός θα αυξηθεί κατά 2,6%. Ανεξάρτητα όμως από τα νούμερα, τα λαϊκά στρώματα αισθάνονται στο πετσί τους και τις φοροεπιδρομές του κράτους και την επέλαση των πολυεθνικών μέσω της «ελεύθερης» διαμόρφωσης των τιμών των προϊόντων λαϊκής κατανάλωσης... Γι' αυτό δεν έχουν άλλη επιλογή από την οργάνωση της πάλης τους ενάντια στη βάρβαρη επίθεση...

Τρέμει το σύστημα τον ΣΥΝ και ... το θαλασσινό νερό

Αντιγράφουμε απ' ευθείας από την ομιλία του Α. Αλαβάνου στην ΚΠΕ του ΣΥΝ σχετικά με την αναγκαιότητα πρότασης-προβολής ενός προγράμματος του ΣΥΝ σε ευρύτερες δυνάμεις, το οποίο προσδιορίζει ως εξής: «Ενα πρόγραμμα το οποίο δε θα είναι ένα πρόγραμμα -πρόσχημα, το οποίο θα λέει "θέλουμε την προστασία του περιβάλλοντος" ή "θέλουμε την αύξηση των μισθών"» ή "θέλουμε την αντιμετώπιση της ακρίβειας" ή "θέλουμε την απασχόληση και την ειρήνη". Ενα τέτοιο πρόγραμμα και η ΝΔ θα το υπέγραφε, για μην πω ότι θα το υπέγραφε και το ΛΑΟΣ. Εχει σημασία να συγκεντρώσουμε όλες αυτές τις αιχμές που ανοίγουν τα μεγάλα μέτωπα και που μπορούν να διαμορφώσουν μια ισχυρή δυναμική μέσα στην ελληνική κοινωνία, είτε αυτές αφορούν για παράδειγμα στα ζητήματα του περιβάλλοντος - θέματα κατάργησης οικοδομικών συνεταιρισμών, κατάργησης εκτός σχεδίου δόμησης, κατάργησης των γηπέδων γκολφ, οι πισίνες να λειτουργούν μόνο με νερό της θάλασσας - ή θέματα όπως η στήριξη του άρθρου 16, ή θέματα όπως τα δικαιώματα των μειονοτήτων, τα δικαιώματα για μια συμβίωση των ομοφυλόφιλων αντίστοιχη με τη συμβίωση που έχουν οι ετερόφυλοι, είτε αυτά αφορούν στην ιθαγένεια κάθε παιδιού που γεννιέται στην Ελλάδα, ανεξάρτητα αν οι γονείς του είναι από τη Νιγηρία ή είναι από την Ουκρανία ή από οπουδήποτε αλλού, είτε τον έλεγχο των τραπεζών».

Μάλλον δε χρειάζεται κανένα σχόλιο. Είμαστε βέβαιοι πως με τέτοιες ριζοσπαστικές προτάσεις το σύστημα έχει χάσει τον ύπνο του... Κοιτάει τώρα πλέον πώς θα επιβιώσει. Πρόκειται για καίρια χτυπήματα στα θεμέλιά του... Οχι απ' αυτά τα αιτήματα που θα υιοθετούσε όποιος-όποιος, αλλά μέχρι και ...πισίνες με θαλασσινό νερό!!!

Πωλητές πολέμου

Η πολεμική ατζέντα του Λευκού Οίκου είναι ο καλύτερος «πωλητής» για την αμερικανική στρατιωτική βιομηχανία καθώς για ακόμη μία χρονιά οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν πρώτες σε πωλήσεις όπλων το 2006 στις αναπτυσσόμενες χώρες, σύμφωνα με έκθεση της ανεξάρτητης Υπηρεσίας Ερευνών του Κογκρέσου.

Κατά την έκθεση το 36% των όπλων, αξίας 10,3 δισεκατομμυρίων δολαρίων, που αγοράστηκαν από τις αναπτυσσόμενες χώρες τον περασμένο χρόνο, προέρχονται από τις ΗΠΑ. Δεύτερη στις πωλήσεις όπλων ήταν η Ρωσία με 28% της αγοράς και όπλα αξίας 8,1 δισεκατομμυρίων δολαρίων και τρίτη η Βρετανία με 11% και 3,1 δισεκατομμύρια δολάρια. Η σειρά δεν άλλαξε καθόλου καθώς φαίνεται, αφού οι ίδιες χώρες κατείχαν τις τρεις πρώτες θέσεις και το 2005.

Από την έκθεση προκύπτει πως το Πακιστάν είναι ο υπ' αριθμόν ένα αγοραστής με 5,1 δισ. δολάρια το 2006 και ακολουθεί η Ινδία (3,5 δισ.) και η Σαουδική Αραβία (3,2 δισ.). Ποσοστό μεγαλύτερο του 60% της παγκόσμιας αγοράς όπλων, κατά 9% μεγαλύτερο του 2005 ή περίπου 28 δισεκατομμύρια δολάρια, αντιστοιχεί στις αναπτυσσόμενες χώρες.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ