ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 3 Δεκέμβρη 2010
Σελ. /32
Μαθήματα ιδεολογικής τρομοκρατίας

Γρηγοριάδης Κώστας

Μαθήματα προπαγάνδας για το πώς θα περάσουν τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα τους επόμενους μήνες με τις μικρότερες κοινωνικές αντιδράσεις και το μικρότερο πολιτικό κόστος παραδίδει το ΔΝΤ σε κυβέρνηση, επιχειρηματίες και δημοσιογραφικά παπαγαλάκια. Οπως αναφέρει το χθεσινό «Ποντίκι», «με την αναχώρηση της τρόικας από την Ελλάδα και την ανεπίσημη ενημέρωση προς το Μαξίμου ότι το πρόγραμμα κρέμεται από μια κλωστή, άρχισαν και τα ιδιαίτερα μαθήματα των ιθυνόντων του ΔΝΤ προς συγκεκριμένα κυβερνητικά στελέχη, think tanks, δημοσιογράφους, στελέχη τραπεζών και επιχειρήσεων, εργοδοτικών και επιχειρηματικών ενώσεων για το πώς θα χειριστούν επικοινωνιακά τη χιονοστιβάδα των εξελίξεων που έρχονται». Η πρώτη οδηγία που δόθηκε, σύμφωνα με την εφημερίδα, είναι να βομβαρδιστεί η κοινή γνώμη με την κινδυνολογία πως οι επόμενες 60 μέρες είναι «πολύ κρίσιμες» και από αυτές θα εξαρτηθεί η τέταρτη δόση του δανείου. Δεύτερη οδηγία φέρει την κωδική ονομασία «ξαφνικός θάνατος» και αφορά τον επικοινωνιακό χειρισμό των βάρβαρων διαρθρωτικών αλλαγών, όπως το κλείσιμο ΔΕΚΟ, τις απολύσεις στο δημόσιο, τις ιδιωτικοποιήσεις, κ.ο.κ. Οπως αναφέρεται χαρακτηριστικά «οι επικοινωνιολόγοι και συμβουλάτορες που πλαισιώνουν το Μαξίμου έχουν συστήσει - και η κυβέρνηση, όπως αναμενόταν, έχει συμφωνήσει - πως οτιδήποτε αποφασίζεται (κλείσιμο ΔΕΚΟ, απολύσεις, κλπ.) θα ανακοινώνεται και θα εφαρμόζεται μέσα σε 24 ώρες. Μπαμ και κάτω». Ετσι πιστεύουν ότι «δεν θα δίνεται περιθώριο αντίδρασης από πλευράς κοινωνίας αλλά και δεν θα ανοίγει πολιτική συζήτηση, η οποία μπορεί να αποδυναμώσει την κυβέρνηση»... Είναι μακριά νυχτωμένοι αν νομίζουν με τέτοια επικοινωνιακά κόλπα ότι θα τρομοκρατήσουν το λαό και θα τον κάνουν να σκύψει το κεφάλι...

Βεβαρημένο αντεργατικό παρελθόν

Κανέναν δεν πείθουν οι δήθεν κατηγορηματικές διαψεύσεις του προέδρου της ΓΣΕΕ ότι τάχα δεν είχε μυστική συνάντηση με την ηγεσία του ΣΕΒ για τον τρόπο εφαρμογής του μνημονίου όσον αφορά την υπερίσχυση των επιχειρησιακών συμβάσεων. Τον «κάρφωσε» άλλωστε ο ίδιος ο συνεταίρος του, ο πρόεδρος του ΣΕΒ, δηλώνοντας χτες ότι η συμβιβασμένη πλειοψηφία της ΓΣΕΕ «ήταν παρούσα στα γραφεία του ΣΕΒ και διαπραγματευόταν ο ίδιος μαζί της επί έξι ώρες»(!). Το πλέον σημαντικό όμως είναι ότι οι εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ έχουν αποδείξει στην πράξη ότι είναι πρόθυμοι εταίροι του κεφαλαίου και πρωτοστατούν για να πληρώσουν τα βάρη της κρίσης οι ίδιοι οι εργαζόμενοι! Το παρελθόν της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ είναι εξαιρετικά βεβαρημένο και δεν αφήνει κανένα περιθώριο στους εργαζόμενους να τους δείξουν την παραμικρή εμπιστοσύνη και ανοχή. Για να σταθούμε μόνο στο συγκεκριμένο, πρέπει να επισημανθεί ότι από την αρχή η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ δήλωνε ότι είναι έτοιμη να αποδεχθεί μείωση μισθών για να μη γίνουν τάχα απολύσεις, «ευλογούσε» τη σύναψη επιχειρησιακών συμβάσεων στο όνομα της διάσωσης της επιχείρησης, ενώ γενικότερα γνώμονας των αποφάσεών της ήταν και παραμένει η ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου. Το επιβεβαίωσε, άλλωστε, πανηγυρικά ο Γ. Παναγόπουλος, δηλώνοντας χτες σε ραδιοφωνική συνέντευξή του ότι είναι έτοιμος να προσυπογράψει «έναν οδικό χάρτη για τις υποχρεώσεις όλων των συμμετεχόντων σε μια επιχείρηση ώστε να σωθεί μια επιχείρηση που κινδυνεύει»...

Εχθροί των λαϊκών συμφερόντων

Την κατεδάφιση των συλλογικών συμβάσεων σιγοντάρει όπως μπορεί η ηγεσία της ΝΔ, η οποία άλλωστε έχει ταχθεί από την πρώτη στιγμή με σαφήνεια υπέρ της ευελιξίας στις εργασιακές σχέσεις στο όνομα της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου. Το επιβεβαίωσε για ακόμα μια φορά ο Ν. Μηταράκης, αφήνοντας σαφώς να εννοηθεί ότι το κόμμα του ευνοεί τις επιχειρησιακές και ατομικές συμβάσεις. Η φραστική υποστήριξη στην εθνική συλλογική σύμβαση εργασίας είναι υποκριτική γιατί το κυρίαρχο στη θέση της ΝΔ είναι η υποστήριξη των επιχειρησιακών συμβάσεων. «Εμείς πιστεύουμε ότι γενικότερα για τα εργασιακά η εθνική συλλογική σύμβαση εργασίας πρέπει να είναι το μίνιμουμ, το οποίο θα διέπει τις εργασιακές σχέσεις. Και από εκεί και πέρα σε επίπεδο επιχειρησιακών συμβάσεων και σε σχέση με τις κλαδικές συμβάσεις πλέον πιστεύουμε στην ικανότητα της ελεύθερης διαπραγμάτευσης εργαζομένων εργοδοτών στο να καθορίσουν τις λεπτομέρειες», είναι η θέση της ΝΔ με τα λόγια του αναπληρωτή τομεάρχη οικονομικών χτες στο ραδιόφωνο της ΝΕΤ. Επιπλέον, το στέλεχος της ΝΔ απέφυγε να σχολιάσει τις θρασύτατες προτάσεις του ΣΕΒ με τις οποίες θέλει να κανονίζουν «ελεύθερα» οι εργοδότες το χρόνο εργασίας και το μισθό πείνας που θα δίνουν στους εργαζόμενους. Δεν πρόκειται βέβαια για τυχαία παράλειψη, καθώς καμία ανακοίνωση δεν έχει βγει επίσημα από τη ΝΔ, ακριβώς γιατί συμφωνούν πλήρως και στηρίζουν τις αξιώσεις των μεγαλοβιομηχάνων. Αποτελούν άλλωστε αναπόσπαστο μέρος των «αναπτυξιακών μέτρων» που προτείνουν τόσο η ΝΔ όσο και η κυβέρνηση.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Τόλμη απέναντι στο θράσος

Η θρασύτατη παρέμβαση των μεγαλοβιομηχάνων που αξιώνουν απαλλαγή από 250 «εμπόδια στην επιχειρηματικότητα» στοχεύει στην εξασφάλιση συνθηκών ασύδοτης δράσης τους. Θέλουν να σαρώσουν συλλογικές συμβάσεις και εργατικές αμοιβές, επιδιώκουν να καταργήσουν το πενθήμερο και την κυριακάτικη αργία, αξιώνουν διεύρυνση της λεγόμενης διευθέτησης του χρόνου εργασίας, ώστε να μην πληρώνουν την υπερωριακή απασχόληση, απαιτούν να απασχολούν τον εργάτη χωρίς χρονικούς περιορισμούς και άλλα πολλά. Παρότι το εύρος του αντιδραστικού τους πονήματος είναι εξαιρετικά μεγάλο, παραπέμποντας σε πολύ περισσότερες παρεμβάσεις από τις 250 - μόνο η κατάργηση των χρεώσεων υπέρ τρίτων ξεπερνά τις 30 διαφορετικές περιπτώσεις - η συνδυαστική του δυναμική είναι επικίνδυνα πολλαπλασιαστική και οι συνέπειες ανυπολόγιστες. Κάθε πρόταση του ΣΕΒ έχει πολλές «ουρές» και «ψιλά γράμματα», που οδηγούν σε μια πλήρη αναθεώρηση του θεσμικού πλαισίου για την επιχειρηματική δραστηριότητα, με τέτοιον τρόπο, ώστε όχι μόνο να απαλλάσσει τις μεγάλες επιχειρήσεις από οικονομικά, φορολογικά, χρηματοδοτικά και διοικητικά βάρη, αλλά να τα μεταφέρει επίσης στους αυτοαπασχολούμενους και μικρούς επαγγελματοβιοτέχνες και εμπόρους, την αγροτιά, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα ένα βαθιά αντιδραστικό και οπισθοδρομικό εργασιακό καθεστώς.

Αν και οι μεγαλοεπιχειρηματίες προσεγγίζουν «τεχνοκρατικά» τις προκλητικές απαιτήσεις τους, τα πράγματα δεν είναι έτσι. Ουσιαστικά είναι μια πρόταση για την αντιμετώπιση της κρίσης σε βάρος των εργαζομένων και βεβαίως για την επόμενη μέρα της κρίσης, που με μόνιμα πλέον μέτρα υπερεκμετάλλευσης των εργαζομένων θα διασφαλίσουν την απρόσκοπτη κερδοφορία τους με τις μεγάλες «μεταρρυθμίσεις» του μνημονίου και της φιλομονοπωλιακής κυβερνητικής πολιτικής. Εξάλλου, η θρασύτητά τους έχει άμεση σχέση με τη στάση της κυβέρνησης, αλλά και της ΝΔ και των κομμάτων του κεφαλαίου. Τροφοδοτήθηκε όλους τους προηγούμενους μήνες από την αντιλαϊκή πολιτική και τις διακηρύξεις υπέρ της «ανταγωνιστικότητας» και της «ανάπτυξης», από τα μέτρα υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου και σε βάρος της εργατικής τάξης. Πυροδοτήθηκε εκ νέου από τις τελευταίες τοποθετήσεις του Γ. Παπανδρέου και των υπουργών του. Επικυρώθηκε από τα συγχαρητήρια του Μ. Χρυσοχοΐδη που ενθουσιάστηκε από τη συμβολή τους στο νέο «εθνικό σύμφωνο για την ανάπτυξη».

Μεταξύ τους τα σκέφτονται και τα συμφωνούν. Ενωμένοι στον ίδιο στόχο. Προκλητικοί, άδικοι, αδίστακτοι και υποκριτές, ασκούν κριτική στο παρελθόν που οι ίδιοι διαμόρφωσαν, σύμφωνα με τα συμφέροντά τους, για να δημιουργήσουν μια κατάσταση που τους εξυπηρετεί ακόμη καλύτερα σε αυτήν τη φάση του καπιταλισμού. Το θράσος των μεγαλοβιομηχάνων μπορεί να απαντηθεί μόνο μέσω της τόλμης των εργατοϋπαλλήλων και των συμμάχων τους. Τα 250 «εμπόδια» στην επιχειρηματικότητα που παρουσίασε ο ΣΕΒ, πρέπει να μετεξελιχθούν σε εκατομμύρια «εμπόδια» για την εφαρμογή τους. Τα εκατομμύρια των εργατών, των αυτοαπασχολούμενων και μικρών ΕΒΕ, των φτωχομεσαίων αγροτών, των νέων ανθρώπων, των συνταξιούχων, του λαού θα τα ορθώσουν διεκδικώντας να ζουν ανθρώπινα τη ζωή τους. Και θα καταφέρουν όχι μόνο να αμυνθούν, όχι μόνο να καθυστερήσουν τις οδυνηρές επιπτώσεις της πολιτικής ΕΕ - κυβέρνησης - μεγάλου κεφαλαίου, αλλά και να αποτελέσουν ένα μόνιμο, αξεπέραστο εμπόδιο στο μεγάλο κεφάλαιο και στις πολιτικές που ασκεί εναντίον της εργατικής τάξης. Που διεκδικώντας ικανοποίηση όλων των αναγκών των οικογενειών τους θα βάζουν ρότα για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, για λαϊκή εξουσία και λαϊκή οικονομία.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ