ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 3 Μάρτη 2006
Σελ. /32
Ο πραγματικός εχθρός

Παπαγεωργίου Βασίλης

Οχτώ χρόνια έχουν περάσει από την ψήφιση του «Καποδίστρια», από την τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και συνεχίζει να αποτελεί αντικείμενο δικομματικής ανούσιας αντιπαράθεσης και μοχλό αποπροσανατολισμού των εργαζομένων. Λες και η συνεχής και εντεινόμενη υποβάθμιση και περιθωριοποίηση της περιφέρειας και, ιδιαίτερα, της υπαίθρου, θα σταματήσει ή, έστω, θα μειωθεί, εάν μείνουν «αυτόνομες» κάποιες λιγότερες ή περισσότερες κοινότητες ή μ' έναν διαφορετικό «Καποδίστρια». Κι όλ' αυτά, όχι τυχαία, λίγους μήνες πριν από τις ερχόμενες δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές και ενώ, στα συρτάρια της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ είναι ήδη έτοιμα τα σχέδια για νέα μείωση των δήμων, ώστε να επιτελέσουν αποτελεσματικότερα το ρόλο του διαχειριστή της αντιλαϊκής πολιτικής.

Η συνεχιζόμενη για δεκαετίες παραγωγική υποβάθμιση της υπαίθρου, οι εντεινόμενες συνεχώς δυσκολίες και προβλήματα των μικρο-μεσαίων αγροτών, η ανεργία και η ακρίβεια, οι μεγάλες ελλείψεις σε έργα υποδομής, το απαράδεκτο επίπεδο των υπηρεσιών Υγείας και Παιδείας και τόσα άλλα, που βασανίζουν τα λαϊκά στρώματα της υπαίθρου, οφείλονται πρώτα και κύρια στην αντιλαϊκή πολιτική όλων των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Αυτός είναι ο πραγματικός εχθρός τους. Κι αυτόν πρέπει να βάλουν στο στόχαστρό τους. Και σήμερα, και αύριο, και στις εκλογές του Οκτώβρη.

Ο «Καποδίστριας», τότε και τώρα

Ο «Καποδίστριας» ψηφίστηκε το 1998 επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, αλλά, προχτές, το τελευταίο αποχώρησε από τη Βουλή, όταν μπήκε για συζήτηση η τροπολογία της κυβέρνησης της ΝΔ, για εξαίρεση τεσσάρων κοινοτήτων. Προτίμησε τη φυγομαχία, από την υπεράσπιση του νομοθετικού «παιδιού» του. Η ΝΔ είχε συμφωνήσει ουσιαστικά με τον «Καποδίστρια» το 1998. Οι αντιρρήσεις της ήταν σε δευτερεύοντα ζητήματα. Ταυτόχρονα, όπως ολοφάνερα αποκαλύπτεται τώρα, «χάιδευε» τοπικιστικά και αποπροσανατολιστικά συνθήματα και μοίραζε προεκλογικές υποσχέσεις, περί εξαιρέσεων. Τώρα, όμως, έφερε τη γνωστή σε όλους τροπολογία. Οσο για το ΣΥΝ, το 1998 είχε συμφωνήσει και είχε ψηφίσει τον «Καποδίστρια» στη Βουλή, ως αρχή και ως λογική αναπτυξιακή και αυτοδιοικητική. Ας κάνουν σήμερα τον απολογισμό τους...

Μόνο το ΚΚΕ είχε διαφωνήσει ριζικά και είχε καταψηφίσει την πολιτική και λογική του «Καποδίστρια», λέγοντας, από τότε, ότι δεν πρόκειται να αντιμετωπίσει, αντίθετα θα οξύνει, τα σοβαρά προβλήματα, κυρίως της υπαίθρου. Και επέμενε από τότε στην ανάγκη εθελοντικής συνένωσης των κοινοτήτων. Συνεπές με την τότε στάση του και επιμένοντας στην τότε αντίθεσή του - πολύ περισσότερο, γιατί δικαιώνεται από την 8χρονη εφαρμογή του «Καποδίστρια» - ψήφισε την τροπολογία και ζήτησε την επέκτασή της σε όσες κοινότητες δε θέλουν τη συνένωση.

Οι εργαζόμενοι ας βγάλουν τα συμπεράσματά τους.

Δημοτική Αστυνομία «χωροφύλακας»

Στον περιορισμό στοιχειωδών δημοκρατικών δικαιωμάτων επιδίδεται η Δημοτική Αστυνομία Καβάλας, κατ' εντολή της διοίκησης του δήμου. Ισως, η νεοδημοκρατική δημοτική αρχή της πόλης έχει αναλάβει να εφαρμόσει πρώτη σε όλη τη χώρα το ρόλο, που πραγματικά επιφυλάσσουν οι κρατούντες στη Δημοτική Αστυνομία. Στο πλαίσιο αυτό, η Δημοτική Αστυνομία Καβάλας, με την πλήρη κάλυψη του δημάρχου Στάθη Εριφυλλίδη επιχειρεί ουσιαστικά να επιβάλει καθεστώς απαγόρευσης στην ελεύθερη διακίνηση των ιδεών. Εμποδίζουν ακόμη και το μοίρασμα προκηρύξεων, στο κέντρο της πόλης, ελέγχουν το περιεχόμενο και ζητούν άδεια για τη διακίνηση του σχετικού υλικού. Ολα αυτά στο όνομα της «ευταξίας» και της «ευκοσμίας»...

Τον απαράδεκτο αντιδημοκρατικό κατήφορο κατήγγειλε στο Δημοτικό Συμβούλιο ο Βασίλης Λιόγκας, δημοτικός σύμβουλος της «Δημοτικής Αγωνιστικής Συσπείρωσης» και κάλεσε το λαό να μη νομιμοποιήσει και να καταδικάσει την αντιδημοκρατική πρακτική του δήμου και τους εργαζόμενους στην υπηρεσία της Δημοτικής Αστυνομίας να μην αποδεχτούν το ρόλο του «χωροφύλακα».

Περί ενότητας

Εχουμε κουραστεί να ακούμε στελέχη του ΣΥΝ και πρωτίστως τον πρόεδρό του να κατηγορούν το ΚΚΕ ότι αρνούμενο την ενότητα και τη συνεργασία (όπως αυτοί εννοούν την ενότητα και τη συνεργασία) ρίχνει νερό στο μύλο του συστήματος και βοηθά στο πέρασμα της νεοφιλελεύθερης πολιτικής. Οποιος, βέβαια, έχει μια σταλιά μυαλό μπορεί να καταλάβει ότι το «σύστημα» θα έδινε τη μισή του ζωή - τρόπος του λέγειν - για μια «ενότητα» όπως την εννοεί ο ΣΥΝ. Αυτό όμως είναι θέμα άλλου σχολίου. Τις προάλλες, ο υποψήφιος υπερνομάρχης Γ. Πανούσης, μια επιλογή που σηματοδοτεί το ενωτικό άνοιγμα του ΣΥΝ στις δυνάμεις της «ευρύτερης αριστεράς», δηλαδή του ΠΑΣΟΚ, είπε το ίδιο ακριβώς πράγμα. Οσο ο ΣΥΝ δε συνεργάζεται με το ΠΑΣΟΚ και τούμπαλιν τόσο βοηθιέται η νεοφιλελεύθερη πολιτική στην εφαρμογή της. Βρήκαν το δάσκαλό τους; Οχι. Ο άνθρωπος απλά λέει αυτά που πιστεύει και υπερασπίζεται αυτό που είναι. Γι' αυτό, εξάλλου, δεν τον επέλεξε κι ο ΣΥΝ να ηγηθεί του ψηφοδελτίου του για την υπερνομαρχία;

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Περί ... αντιπολίτευσης

Το τελευταίο διάστημα σε μια συντονισμένη επιχείρηση, στην οποία συμμετέχει μερίδα του Τύπου και των ηλεκτρονικών ΜΜΕ, γίνεται μια προσπάθεια να εμφανιστεί το ΠΑΣΟΚ και ο Γ. Παπανδρέου σαν «σκληρή αντιπολίτευση» απέναντι στην κυβέρνηση της ΝΔ και στον Κ. Καραμανλή. Η αλήθεια, όμως, που έχει βιώσει όλος ο ελληνικός λαός είναι πως η πλήρης ταύτιση του ΠΑΣΟΚ σε όλες τις στρατηγικές πολιτικές επιλογές της ΝΔ, στη λογική του «ευρωμονόδρομου» που τα δύο κόμματα υπηρετούν προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου, δεν αφήνει κανένα περιθώριο στους «σοσιαλιστές» για αντιπαράθεση επί της ουσίας με την κυβέρνηση.

Το ΠΑΣΟΚ τάσσεται υπέρ των διαρθρωτικών αλλαγών, δηλώνει πίστη στους νόμους της αγοράς και στις πάσης φύσεως «απελευθερώσεις» και γι' αυτόν ακριβώς το λόγο δεν μπορεί να αντιπολιτευτεί επί της ουσίας την κυβέρνηση, η οποία έχει τα ίδια «πιστεύω» και υλοποιεί αυτή την πολιτική, σε κανένα επίπεδο, εκτός από αυτό των διαχειριστικών της ικανοτήτων. Η συζήτηση την προηγούμενη Δευτέρα στη Βουλή για την ανεργία είναι ενδεικτική της «αντιπολιτευτικής» τακτικής του ΠΑΣΟΚ. Ο Γ. Παπανδρέου εκεί κατηγόρησε τη νεοδημοκρατική διαχείριση, η οποία «φορτώνει βάρη στους πολλούς και εξασφαλίζει κέρδη στους λίγους». Ξέχασε, βέβαια, πως και η πολιτική που ασκούσε τα προηγούμενα χρόνια το ΠΑΣΟΚ τα ίδια ακριβώς αποτελέσματα παρήγαγε.

Η συγκεκριμένη συζήτηση συγχρόνως απέδειξε ότι ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και στη ΝΔ όχι μόνο δεν υπάρχουν διαχωριστικές γραμμές, αλλά ότι στην προκειμένη περίπτωση το ΠΑΣΟΚ από τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης βάζει πλάτη στην κυβέρνηση για την προώθηση κάθε αντιλαϊκού και αντεργατικού μέτρου. Ηταν ο ίδιος ο Γ. Παπανδρέου που, παραμονές των βουλευτικών εκλογών, είχε προτείνει οι νέοι άνεργοι να προσλαμβάνονται χωρίς οι εργοδότες να καταβάλλουν ασφαλιστικές εισφορές. Να σημειώσουμε πως στην ίδια συζήτηση ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ τάχτηκε υπέρ της ευελιξίας της «αγοράς εργασίας» και της «διευθέτησης του χρόνου εργασίας», χωρίς οι «νέες εργασιακές σχέσεις» να είναι υποχρεωτικές για τους εργαζόμενους αλλά να έχουν τη «συναίνεσή» τους! Το ΠΑΣΟΚ, λοιπόν, μοιράζει ανέξοδες υποσχέσεις στους εργαζόμενους με τη μορφή συνθημάτων για «σιγουριά», «εγγύηση» και «ασφάλεια», συνθήκες τις οποίες υπόσχεται πως είναι έτοιμο να προσφέρει στο λαό όταν γίνει κυβέρνηση, την ίδια στιγμή που ουσιαστικά στηρίζει όλες τις αντεργατικές πολιτικές της κυβέρνησης.

Για πολλοστή φορά γίνεται φανερό ότι οι εργαζόμενοι δεν έχουν να περιμένουν τίποτα όχι μόνο από τη ΝΔ αλλά και από το ΠΑΣΟΚ. Χρειάζεται να γυρίσουν την πλάτη και στα δύο αυτά κόμματα, να «μαυρίσουν» την κοινή πολιτική τους στους δρόμους του αγώνα αλλά και σ' όλες τις κάλπες που θα βρουν μπροστά τους: Των συνδικάτων, των επερχόμενων νομαρχιακών και δημοτικών εκλογών, των βουλευτικών εκλογών όποτε γίνουν. Να συρρικνώσουν αποφασιστικά την «πράσινη» και «μπλε» εκδοχή του ίδιου αντιλαϊκού «νομίσματος» και να ενισχύσουν μαζικά τα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ και των συνεργαζόμενων με αυτό δυνάμεων, δίνοντας δύναμη και προοπτική στο δικό τους αγώνα.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ