ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Επιχείρηση αποπροσανατολισμού

Γρηγοριάδης Κώστας

Πυκνώνουν, το τελευταίο διάστημα, τα σενάρια για επικείμενο ανασχηματισμό της κυβέρνησης. Μάλιστα, κυβερνητικές πηγές διαρρέουν ότι τις «κρίσιμες αποφάσεις» ο πρωθυπουργός θα τις λάβει στην Πάρο κατά τη διάρκεια των διακοπών του. Το επόμενο διάστημα, και μέχρι τη ΔΕΘ, θα «χυθεί» πολύ «μελάνι» γύρω από τα «νέα πρόσωπα» που πιθανά θα στελεχώσουν το κυβερνητικό σχήμα. Πίσω από το καλοστημένο παιχνίδι του ανασχηματισμού κάθε αστικής κυβέρνησης - όταν επιδιώκει να αποπροσανατολίσει το λαό - υπάρχει και η πολιτική πραγματικότητα.

Τα δήθεν «νέα πρόσωπα» που θα έρθουν - όποτε αποφασίσει ο πρωθυπουργός - να καλύψουν τους υπουργικούς θώκους και θα επιχειρηθεί να εμφανιστούν ως φορείς ...«φιλολαϊκών πολιτικών» δε θα προέλθουν από «παρθενογένεση», αφού απλά θα μεταπηδήσουν από την κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ στο κυβερνητικό σχήμα. Θα πρόκειται για τους βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος που ψήφισαν το «μνημόνιο» στις 6 Μάη. Τους ίδιους που υπερψήφισαν το αντιασφαλιστικό τερατούργημα. Το νομοσχέδιο για τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων. Τους βουλευτές που πρόλαβαν μέσα σε εννιά μήνες να ψηφίσουν 46 αντιδραστικά νομοσχέδια! Μελλοντικοί υπουργοί θα είναι τα στελέχη που όλο αυτό το διάστημα στήριξαν τις αποφάσεις της κυβέρνησης για την «πολιτική επιστράτευση» των φορτηγατζήδων. Για την επιβολή «πράξης νομοθετικού περιεχομένου», ώστε να απαγορευτούν οι αυξήσεις στους μισθούς των εργαζομένων. Οσες φορές, λοιπόν, και αν αλλάξει τη σύνθεση του Υπουργικού Συμβουλίου ο Γ. Παπανδρέου, ένα πράγμα θα μείνει αναλλοίωτο: Η φύση του και η ταξική του τοποθέτηση. Οι «νέοι» υπουργοί, όπως και οι προκάτοχοί τους, την ίδια αντιλαϊκή και αντεργατική πολιτική θα υπηρετήσουν, προασπίζοντας τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας και με την ίδια βούληση θα εγκρίνουν νέα σκληρά νομοθετήματα, αφού υπηρετούν τα συμφέροντα της τάξης τους.

Η ομολογία, ομολογία...

Αφού πρώτα τα κυβερνητικά στελέχη κατασυκοφάντησαν τους απεργιακούς αγώνες των ιδιοκτητών φορτηγών και βυτιοφόρων ΔΧ και τα γνωστά «παπαγαλάκια» των αστικών ΜΜΕ δημιούργησαν μια ψευδεπίγραφη εικόνα για δήθεν «χιλιάδες ακυρώσεις» τουριστών που θα έρχονταν στη χώρα, χτες βγήκε ο υφυπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού Γ. Νικητιάδης στο ραδιόφωνο του «Φλας» και ομολόγησε: «Δεν υπάρχουν ακυρώσεις, δεν υπάρχουν προβλήματα που προκύψανε άμεσα από τη συγκεκριμένη απεργία (σ.σ. των οδηγών φορτηγών και βυτιοφόρων) και επίταξη που έγινε στη συνέχεια, απλά υπάρχει μια πολύ κακή εικόνα που διαμορφώνεται για τη χώρα εξαιτίας αυτών των γεγονότων. Μια εικόνα βεβαίως που δεν ανταποκρίνεται στο σύνολο της τουριστικής αγοράς, αλλά οπωσδήποτε κάνει τη ζημιά της. Περιμέναμε 25% έως 30% κάμψη στα έσοδα, αυτή τη στιγμή έχουμε μια κάμψη της τάξης του 9%»... Τι μας είπε ο υφυπουργός, ότι υπάρχει γενικά και αόριστα μια «κακή εικόνα» για τη χώρα από τις απεργιακές κινητοποιήσεις, η οποία ωστόσο όπως παραδέχτηκε δεν έχει επιφέρει σημαντική «κάμψη στα έσοδα της τουριστικής αγοράς» (άρα και στα κέρδη των εφοπλιστών και των μεγαλοξενοδόχων), όπως «πιπίλιζαν» όλο το προηγούμενο διάστημα οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι.

... αλλά και η προβοκάτσια, προβοκάτσια

Βέβαια η ομολογία του, ότι δεν «υπάρχουν ακυρώσεις» και ότι η «κάμψη» στις τουριστικές αφίξεις κινείται σε μονοψήφια ποσοστά δεν τον εμπόδισε αμέσως μετά να αναπαράγει τη «γκαιμπελική» προπαγάνδα της κυβέρνησης γύρω από τη δήθεν ...«ζημιά» που προκαλούν οι απεργιακές κινητοποιήσεις στον τουρισμό. Εφτασε μάλιστα στο σημείο να αναφέρει: «Η κάμψη δεδομένου ότι είχαμε 3 νεκρούς, απεργιακές κινητοποιήσεις, παρεμπόδιση κρουαζιερόπλοιων να αράξουν στα λιμάνια, παρεμπόδιση τουριστών να εισέλθουν στα κρουαζιερόπλοια κλπ. αντιλαμβάνεστε ότι το 9% ή το 8% ή το ακόμα 5% - 4% που περιμένουμε να καταλήξουμε στο τέλος της περιόδου, είναι πραγματικά μια πάρα - πάρα πολύ καλή απόδοση». Η άκρως αισχρή τοποθέτηση του υπουργού αποτελεί ταυτόχρονα «βήμα» για την εξαγωγή χρήσιμων συμπερασμάτων για τους εργαζόμενους. Η κυβέρνηση προσπαθεί με κάθε μέσο και τρόπο να σπιλώσει τις κινητοποιήσεις των λαϊκών στρωμάτων και σ' αυτή την επιχείρηση δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει κάθε βρώμικο μέσο. Ο υφυπουργός ακόμα και όταν περιγράφει μια χρονιά με κέρδη - εν μέσω και της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης - για τους κεφαλαιοκράτες που δραστηριοποιούνται στον τουρισμό, δεν ξεχνάει να επιτεθεί με ταξικό μίσος στους εργαζόμενους που αγωνίζονται για την προάσπιση δικαιωμάτων και κατακτήσεων, που βάναυσα τους αφαίρεσε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Προαποφασισμένη η ένταση και η διάρκεια της επίθεσης

Καμία αμφιβολία δεν αφήνει η «Πράσινη Βίβλος για τις συντάξεις» της ΕΕ, σχετικά με το αν η ένταση και η διάρκεια της αντεργατικής επίθεσης συνδέεται μόνο ή εξαντλείται στην καπιταλιστική κρίση που βρίσκεται σε εξέλιξη. Μεταξύ άλλων το συγκεκριμένο ντοκουμέντο της ΕΕ, που παρουσίασε ο «Ρ» την περασμένη Κυριακή, σημειώνει πως: Δεν αρκούν οι μεταρρυθμίσεις που εδώ και χρόνια κατεδαφίζουν βασικές κατακτήσεις των εργαζομένων, «υπάρχει τώρα η ανάγκη να αναθεωρηθεί ριζικά το πλαίσιο της ΕΕ». Τα συστήματα Κοινωνικής Ασφάλισης αποτελούν «αναπόσπαστο τμήμα των χρηματοοικονομικών αγορών», δηλαδή εκείνο το μέρος του μόχθου των εργαζομένων που πρέπει να επαρκεί για μια αξιοπρεπή ζωή μετά τη συνταξιοδότηση, τίθεται κι αυτό στη διάθεση των αγορών, που χρειάζονται ρευστό χρήμα για τις εκάστοτε ανάγκες των μονοπωλίων. Οι «ηλικίες εξόδου από την αγορά εργασίας είναι ακόμη χαμηλές» γι' αυτό και «θα ήταν χρήσιμο να εξεταστούν κοινές αρχές και λύσεις», να συντονιστεί δηλαδή πανευρωπαϊκά η αντιασφαλιστική επίθεση.

Αποκαλυπτικό είναι το σκεπτικό με το οποίο τα επιτελεία του ευρωενωσιακού κεφαλαίου επιδιώκουν να καθαγιάσουν τις επόμενες ανατροπές που ετοιμάζουν. «Οι νέες τεχνολογίες και υπηρεσίες που επιτρέπουν την εφαρμογή ευέλικτων ρυθμίσεων εργασίας μέσω της τηλεργασίας και της αναβάθμισης των δεξιοτήτων, μπορούν να συμβάλουν στη μεγαλύτερη παραμονή των εργαζομένων μεγαλύτερης ηλικίας στην εργασία» επισημαίνεται χαρακτηριστικά. Δηλαδή, το κεφάλαιο καλλιεργεί την άποψη ότι αυτονόητο και (..;) «φυσιολογικό» είναι η εξέλιξη της τεχνολογίας και η γοργή ανάπτυξη των μέσων παραγωγής να εξασφαλίζει στους εργαζόμενους περισσότερα χρόνια εργασίας. Αν όμως αυτή η πρόοδος υπηρετούσε τα συμφέροντα και τη βελτίωση της ζωής των εργαζομένων, θα μπορούσε να οδηγήσει μεταξύ άλλων στη μείωση των ωρών εργασίας, στη διασφάλιση 7ωρου (και 6ωρου για κλάδους όπως αυτούς που αφορούν Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα) για κάθε εργαζόμενο, με ταυτόχρονη αύξηση των θέσεων εργασίας.

Δεν αρκεί για το κεφάλαιο ότι τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης ανέβηκαν για όλους τους εργαζόμενους στα 65 χρόνια ή ότι οι συντάξεις αντικαθίστανται πλέον με «προνοιακά επιδόματα» που ούτε κι αυτά είναι απόλυτα διασφαλισμένα. Αυτό που απαιτούν τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου είναι η πλήρης προσαρμογή των συνθηκών εργασίας, συνταξιοδότησης, συνολικά της ζωής της λαϊκής οικογένειας στην αύξηση της κερδοφορίας των πολυεθνικών. Είναι χαρακτηριστικό πως η «Πράσινη Βίβλος» θέτει και ζήτημα για το αν θα «πρέπει να περιληφθούν στα μέτρα της ΕΕ τα εκ του νόμου υποχρεωτικά κεφαλαιοποιητικά συστήματα».

Ολα τα παραπάνω επιβεβαιώνουν πως αυτό που έχει στήσει στο απόσπασμα τα δικαιώματα και τις ανάγκες των εργαζομένων, δεν είναι κάποιες «έκτακτες» αποφάσεις που «αναγκάζονται» να πάρουν κυβερνήσεις «προσωρινά», για να αντιμετωπιστεί η κρίση. Είναι ένα μόνο μέρος της ολομέτωπης και σχεδιασμένης επίθεσης που δέχεται ο εργαζόμενος λαός, αφού η αμείωτη χειροτέρευση της ζωής του είναι απαραίτητη για την υπεράσπιση των ταξικών συμφερόντων των μονοπωλίων. Γι' αυτό και στο στόχαστρο των εργαζομένων πρέπει να μπει συνολικά η πολιτική που αντιμετωπίζει τη ζωή τους ως «κόστος». Να απομονώσουν αποφασιστικά και τα πολιτικά κόμματα και τις συνδικαλιστικές δυνάμεις, που υπηρετούν το κεφάλαιο και παρουσιάζουν ως αναπόφευκτη την υποταγή στα αδιέξοδα, που συνεπάγεται η εξουσία των μονοπωλίων.