ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Λαϊκή αντεπίθεση

Με το σύνθημα «όλοι μαζί για να ξεπεράσουμε την κρίση», οι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί της άρχουσας τάξης έχουν ξεκινήσει μιαν εκστρατεία χειραγώγησης του ελληνικού λαού. Στόχος τους να τον εξαπατήσουν για μια ακόμα φορά και να εξασφαλίσουν τη συναίνεση των εργαζομένων για ό,τι θα ακολουθήσει σε βάρος τους, στο όνομα της αντιμετώπισης της κρίσης και υπέρ του «εθνικού συμφέροντος», που πάντα ταυτίζεται με τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας.

Θέλουν να αποκρύψουν τον ταξικό χαρακτήρα αυτής της πολιτικής και, συνολικά, του εκμεταλλευτικού συστήματος που γεννάει τέτοιες κρίσεις. Να αποκρύψουν την αλήθεια, που λέει ότι το καπιταλιστικό σύστημα αξιοποιεί - όταν δεν υπάρχει παρέμβαση της εργατικής τάξης - ακόμα και τις κρίσεις του, για να χτυπήσει τις εργατικές κατακτήσεις και τα λαϊκά δικαιώματα. Θέλουν να αποτρέψουν τους εργαζόμενους από το να τεθούν απέναντι σ' αυτές τις πολιτικές και διεκδικώντας όλα όσα τους ανήκουν να ανοίξουν έναν άλλο δρόμο.

Η κρίση του καπιταλιστικού συστήματος, όπως αυτή στοιχειοθετείται από την αντίφαση ανάμεσα στην κοινωνική παραγωγή και στην ατομική-καπιταλιστική ιδιοποίηση των αποτελεσμάτων της και που σημαίνει αναρχία στην παραγωγή γιατί η παραγωγή γίνεται για το κέρδος, όξυνση της φτώχειας και του περιορισμού της κατανάλωσης των μαζών, γεγονός που εμφανίζει υπερπαραγωγή, αλλά και υπερσυσσώρευση κεφαλαίου που αδυνατεί να επενδυθεί, επομένως επηρεάζει αρνητικά και την παραγωγή μέσων παραγωγής, δεν είναι μια εξωτερική, έξω δηλαδή από την κάθε χώρα, απειλή - παρά και τους εξωτερικούς παράγοντες που την επηρεάζουν. Πολύ περισσότερο δεν οφείλεται και στους εργαζόμενους, που τους καλούν σε «εθνική ομοψυχία» για την αντιμετώπισή της οι αστικές κυβερνήσεις. Πρόκειται για εσωτερική απειλή, ο εχθρός είναι στο εσωτερικό της κάθε χώρας, τον γεννάει το σύστημα, τον συναντάνε καθημερινά σε κάθε τους βήμα οι εργαζόμενοι και τα πλατιά λαϊκά στρώματα, που βιώνουν την εξουσία του κεφαλαίου και τη διαρκή τάση της πλουτοκρατίας για αύξηση της κερδοφορίας της, χρησιμοποιώντας κάθε μέσον και μη διστάζοντας να φορτώσουν όλες τις συνέπειες στη ζωή των λαϊκών μαζών.

Αυτό που είναι σίγουρο - το διδάσκει η Ιστορία - είναι πως αν η οικονομική κρίση αντιμετωπιστεί με «εθνική ομοψυχία», τότε θα πληρώσουν εξ ολοκλήρου την κρίση οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα. Στην πραγματικότητα, καμία κρίση δε θα έχει αντιμετωπιστεί, αφού δε θα έχουν θιγεί οι αιτίες που την προκαλούν, αλλά απλά θα έχει αξιοποιηθεί για να βελτιώσουν τη θέση τους οι πλουτοκράτες σε βάρος της εργατικής τάξης. Είναι επικίνδυνη και ολέθρια για το λαό η «συμπόρευση» με τα κόμματα του «ευρωμονόδρομου», που, υιοθετώντας τις τέσσερις ελευθερίες του Μάαστριχτ και την ΟΝΕ, άνοιξαν τις πόρτες για την επέλαση των μονοπωλίων, η οποία τώρα φέρνει τις συνέπειές της. Αντίθετα, αυτό που χρειάζεται, το απαιτούν οι συνθήκες, είναι όξυνση της ταξικής πάλης και της μετωπικής αντιπαράθεσης με τους μηχανισμούς του συστήματος.

Αυτό που χρειάζεται είναι λαϊκή αντεπίθεση για να πληρώσουν οι τράπεζες, τα μονοπώλια, την κρίση τους, σε ρότα αγώνα για την κατάργησή τους. Στον αγώνα αυτό, το ΚΚΕ καλεί το λαό να εμπιστευτεί τη δύναμή του και να οικοδομήσει με αποφασιστικά βήματα την κοινωνική του συμμαχία, το λαϊκό μέτωπο της πάλης κατά της ΕΕ και της αντιλαϊκής πολιτικής του κεφαλαίου, με στόχο την ανατροπή της.

109 σκοτωμένοι σε δέκα μήνες

Γρηγοριάδης Κώστας

Τέσσερα νέα εργατικά «ατυχήματα» καταγράφει το σημερινό ρεπορτάζ του «Ριζοσπάστη», δυο από τα οποία κόστισαν τη ζωή δυο εργατών πριν καν συμπληρώσουν τα τριάντα τους χρόνια. Στα άλλα δύο οι εργαζόμενοι, που τραυματίστηκαν, τη γλίτωσαν παρά τρίχα. Είναι χαρακτηριστικά τα όσα καταγγέλλονται για το ένα από αυτά και συγκεκριμένα για την πτώση ενός εργαζόμενου που δούλευε στις 2.30 το βράδυ σε γέφυρα της Εγνατίας Οδού, στο τμήμα της Σκάλας - Παραμυθιάς στην Ηγουμενίτσα.

Από την επικοινωνία του «Ριζοσπάστη» με το ΚΕΠΕΚ της Πάτρας προκύπτει ζήτημα επίσπευσης (και άρα εντατικοποίησης) των εργασιών, προκειμένου να ολοκληρωθεί το έργο και να ετοιμαστούν οι φιέστες των εγκαινίων. Ο έλεγχος για τα μέτρα ασφάλειας στο έργο θα γινόταν σήμερα, πέντε μέρες μετά το «ατύχημα» η Αστυνομική Διεύθυνση Παραμυθιάς δήλωνε άγνοια μέχρι και χτες, ενώ η αρμόδια Επιθεώρηση Εργασίας ενημερώθηκε από το Εργατικό Κέντρο Θεσπρωτίας (ΕΚΘ). Σε επικοινωνία του προέδρου του ΕΚΘ Σωτήρη Γκίκα με την εργοδοσία του συγκεκριμένου έργου, ο εργοδηγός αποφάνθηκε ότι ο εργαζόμενος άνοιξε την πόρτα του αυτοκινήτου και γλίστρησε!

Αυτά είναι μερικά μόνο από τα στοιχεία που φανερώνουν τις συνθήκες οι οποίες επικρατούν στους τόπους δουλειάς. Αλλά και τον τρόπο με τον οποίο οι αρμόδιες υπηρεσίες αντιδρούν μετά από ένα «ατύχημα», αφήνοντας επί της ουσίας όλο το έδαφος στην εργοδοσία να συνεχίσει να σκοτώνει εργάτες στο όνομα του κέρδους. Μετά απ' όλα αυτά δεν είναι να απορεί κανείς για το ότι από το Γενάρη του 2008, 109 εργάτες έχουν ήδη χάσει τη ζωή τους πάνω στο μεροκάματο.

Δεν υπάρχουν λεφτά για τους ανέργους

Δε φτάνει που η κυβέρνηση χρόνια τώρα ακολουθεί σκληρή πολιτική λιτότητας για τους εργαζόμενους και συνταξιούχους. Δεν τους αρκεί που στο όνομα της κρίσης επιχειρεί να φορτώσει τα βάρη και πάλι στα λαϊκά στρώματα. Την ίδια στιγμή, χωρίς ίχνος ντροπής, επιδιώκει με επικοινωνιακές μπλόφες να έχει και κομματικά οφέλη, καλλιεργώντας την ψεύτικη εικόνα μιας κυβέρνησης που δήθεν πασχίζει για τους χαμηλόμισθους και χαμηλοσυνταξιούχους. Ετσι τις προηγούμενες ημέρες στα δημοσιογραφικά γραφεία διέρρεε η «πληροφορία» για μέτρα ενίσχυσης όλων αυτών των ομάδων. Ομως χτες όλα αυτά διαψεύστηκαν παταγωδώς. Ερωτηθείς, μάλιστα, η υπουργός Απασχόλησης σε πρωινή ενημερωτική εκπομπή της ΝΕΤ για το αν θα αυξηθεί το επίδομα ανεργίας, απάντησε σαφώς αρνητικά και ισχυρίστηκε ότι: «Δεν υπάρχουν ατέλειωτοι πόροι»! Επανέλαβε, μάλιστα, τη γνωστή συνταγή της κυβερνητικής πολιτικής η οποία θα συνεχιστεί και η οποία αντικαθιστά την επιδότηση των ανέργων με την επιδότηση των επιχειρήσεων με ζεστό χρήμα, στο όνομα αντιμετώπισης της ανεργίας. Μια συνταγή που είχε δοκιμαστεί και επί ΠΑΣΟΚ και έχει οδηγήσει στην εξής πραγματικότητα: Επιχειρήσεις να δέχονται πακτωλό χρημάτων και οι εργαζόμενοι να οδηγούνται και πάλι στην ανεργία με το τέλος του προγράμματος. Αρα το μόνο απτό αποτέλεσμα είναι η συγκάλυψη του ποσοστού ανεργίας.

Το «ευχαριστώ» των τραπεζών...

Γρηγοριάδης Κώστας

Ηχηρό χαστούκι δέχτηκε η κυβέρνηση από τις τράπεζες, που κονιορτοποίησαν ταυτόχρονα τους αστείους ισχυρισμούς της ότι το πακέτο των 28 δισ. ευρώ που τους πρόσφερε δεν πάει στις τράπεζες και στους τραπεζίτες αλλά «σε όλους τους Ελληνες πολίτες». Πριν καλά καλά ψηφιστεί το νομοσχέδιο για τη στήριξή τους, οι τράπεζες δε δίστασαν να διαμηνύσουν στην κυβέρνηση ότι δε δέχονται ούτε να διεκπεραιώνουν τα στεγαστικά δάνεια του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας (ΟΕΚ) από τα οποία βέβαια κερδίζουν. Οπως παραδέχτηκε χτες η Φάνη Πάλλη Πετραλιά, «αρκετές τράπεζες με τις οποίες είχαμε συμβληθεί, έστειλαν επιστολή και λένε ότι δεν μπορούν να ανταποκριθούν για τα νέα δάνεια» (σ.σ. του ΟΕΚ) με πρώτη και καλύτερη την Εθνική Τράπεζα. Μπορεί η υπουργός να υποστήριξε ότι από τα 28 δισ. ευρώ που δίνονται στις τράπεζες «τα 15 δισ. τα δίνει η κυβέρνηση ως εγγύηση στις τράπεζες με ένα και μόνο σκοπό και στόχο, να δώσουν τα δάνεια στις συγκεκριμένες κατηγορίες ανθρώπων», αλλά το βέβαιο είναι ότι οι τράπεζες δεν το αντελήφθησαν... Οι εργαζόμενοι πάντως δεν πρέπει να επιτρέψουν τον εμπαιγμό. Χρειάζεται να «στοιχηθούν» πίσω από στόχους πάλης που υπερασπίζονται τα συμφέροντά τους, όπως η μείωση των επιτοκίων χορηγήσεων για στεγαστικά και καταναλωτικά δάνεια, το πάγωμα όλων των δανείων που έχουν λάβει οι σημερινοί και αυριανοί άνεργοι, τη διακοπή κάθε πλειστηριασμού και κατάσχεσης περιουσιακών στοιχείων των εργαζομένων για χρέη στεγαστικών δανείων που αφορούν την κύρια κατοικία, κ.ο.κ. Ας τα πάρουν από την υπερκερδοφορία των τραπεζών.