Καταλάβαμε, επομένως, γιατί δεν προσκλήθηκε ο «Ρ» στη συγκεκριμένη εκδήλωση. Δεν καταλαβαίνουμε, όμως, ποιος έδωσε το δικαίωμα στον κάθε Αγορή να μετατρέπει έναν δημόσιο οργανισμό σε προεκλογικό του κέντρο και να ξοδεύει τα χρήματα του κρατικού προϋπολογισμού - του λαού δηλαδή - σε ψηφοθηρικές φιέστες. Σ' αυτό, ποιος θα μας απαντήσει; Ο αρμόδιος υπουργός τι έχει να πει;
Ο Δ. Σαλελές, πρώην διευθυντής του ΟΠΑΠ και ένας από τους δυο ανεπίσημους υποψήφιους δημάρχους Κερατσινίου του κυβερνώντος κόμματος, ψηφοθηρεί, διοργανώνοντας κρουαζιέρες, εκδρομές και βραδινά ψυχαγωγίας, με τζάμπα εισιτήρια για το «Δελφινάριο». Αλλοι εκμεταλλεύονται τη θέση τους στον κρατικό μηχανισμό. Οπως, η Ελλη Ιωαννίδου, διευθύντρια της νομαρχιακής μονάδας ΙΚΑ Πειραιά (Μπουμπουλίνας, 7ος όροφος, γραφείο 721), η οποία μοίραζε χτες στους ασφαλισμένους του ΙΚΑ, εν ώρα υπηρεσίας, ψηφοδέλτια της Φ. Γεννηματά, υποψήφιας υπερνομάρχη Αθήνας - Πειραιά και του Μ. Μπετενιώτη, υποψήφιου δημάρχου Πειραιά, υποστηριζομένων αμφοτέρων από το ΠΑΣΟΚ. Και όχι μόνον μοίραζε η ίδια, αλλά είχε επιστρατεύσει και δυο ακόμη υπαλλήλους του ΙΚΑ, για να τη βοηθήσουν στην ψηφοθηρία...
Φανταζόμαστε, ότι κάνοντας όλ' αυτά η κυρία διευθύντρια δεν εκτελούσε ανάλογες εντολές - τουλάχιστον επίσημες - των πολιτικών και φυσικών προϊσταμένων της. Το γεγονός, όμως, παραμένει και αποτελεί μια αισχρής μορφής ψηφοθηρία και όχι μόνον. Εχουν χρέος, λοιπόν, να τη συμμαζέψουν και να προβούν στα δέοντα.
«Ο σοσιαλισμός ξανάρχεται... - Σχέδιο 50.000 προσλήψεων για προώθηση του θεσμού της κοινωνικής εργασίας» ή μ' ένα σμπάρο πολλά τρυγόνια μαζί. Αναφερόμαστε στο χτεσινό πρωτοσέλιδο τίτλο της «Καθημερινής», η οποία χαρακτηρίζει ως σοσιαλιστικά τα κυβερνητικά μέτρα για τη δήθεν αντιμετώπιση της ανεργίας. Και μιλάμε, για σμπάρο, που στοχεύει πολλά τρυγόνια μαζί, γιατί, και το σοσιαλισμό συκοφαντεί, και κάνει κριτική στα κυβερνητικά μέτρα, απαιτώντας άλλα, ακόμη περισσότερο προσοδοφόρα για το μεγάλο κεφάλαιο, και συντηρεί και αναπαράγει τις δήθεν μεγάλες διάφορες μεταξύ των νεοφιλελεύθερων «μονομάχων» του δικομματισμού, του... σοσιαλιστικού ΠΑΣΟΚ και της... φιλελεύθερης ΝΔ.
Χρειάζεται, μήπως, να αναφέρουμε μια σειρά ανάλογα, «σοσιαλιστικά» παραδείγματα των πρώτων χρόνων του ΠΑΣΟΚ ή της ΝΔ, επί μακαρίτη Κ. Καραμανλή, ώστε να αποδείξουμε τα προηγούμενα; Αν τα έχουν «ξεχάσει», ας θυμηθούν το μεγάλο κόλπο της «εξυγίανσης» των «προβληματικών» και το φόρτωμα στις πλάτες του λάου των δανεικών και αγύριστων των κεφαλαιοκρατών, ή τις κρατικοποιήσεις του Καραμανλή και του «σοσιαλμανή» τότε υπουργού του, Π. Παπαληγούρα.
Χαμογελούν
γλυκά, ωραία
και λόγια λεν
μεγάλα, φίνα
«κούκλα» θα κάνω
τον Περαία,
«εγώ θα σώσω
την Αθήνα»
και κάποιοι παίζουνε
και μπάλα,
ε, τι προσόντα
να 'χουν άλλα!
* * *
Η μία είναι
από «τζάκι»,
οι άλλοι είχαν
υπουργεία
όλοι ...ταμάμ
για τον κοσμάκη
που τον θερίζει
η ανεργία,
μπρος ψήφισέ τους
βιοπάλη
να κρεμαστείς
αν θέλεις πάλι!
Γι' αυτή την πολιτική κομπορρημονεί ο Κ. Σημίτης. Με αυτή ταυτίζεται και ο Κ. Καραμανλής. «Μονοψήφιο το ποσοστό ανεργίας», διαλαλεί το κατόρθωμά του ο πρώτος. «Κρύβετε την πραγματικότητα», του απαντά ο έτερος. Κι όμως, και οι δύο, σάρκα από τη σάρκα της πλουτοκρατίας, δεκάρα τσακιστή δε δίνουν για τις 450.000 ανέργων. Δεν τους κόφτει ούτε για τις 250.000 μακροχρόνια ανέργων, ούτε για τις 300.000 και πλέον που δεν παίρνουν ούτε το επίδομα ανεργίας. Τους θυμήθηκαν μόνο μια βδομάδα πριν τις εκλογές. Θα τους ξεχάσουν και πάλι τη Δευτέρα, μετά τις εκλογές. Τότε και οι δύο θα επανακάμψουν στη γνωστή τους ρότα. Στις δεσμεύσεις της «ευρωπαϊκής πορείας» και στις υποχρεώσεις απέναντι στις αγορές.