ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Διαδικασία οπισθοδρόμησης

Γρηγοριάδης Κώστας

«Μόνο σε αυταρχικά ή κρυπτοαυταρχικά καθεστώτα έχει χρησιμοποιηθεί αυτή η ευρύτατη προσφυγή στις μάζες ή σε χώρες που δεν είχαν ισχυρό κομματικό πολιτισμό», σημείωσε ο καθηγητής της πολιτικής επιστήμης του Παντείου, Θαν. Διαμαντόπουλος, μιλώντας στο ρ/σ «Σκάι», σχετικά με τον τρόπο εκλογής του Γ. Παπανδρέου και πρόσθεσε: «Ακόμη και στις ΗΠΑ, που όλοι ξέρουμε πως η σχέση με την πολιτική είναι χαλαρή, μια σειρά από επιτροπές κατήργησαν για τα κόμματα τις ανοιχτές προκριματικές εκλογές, όπου ο κάθε πολίτης ενδιαφερόμενος ή μη, κινούμενος από όποια ιδιωτικά ή ιδιοτελή κίνητρα ή ενδεχομένως από ένα κλίμα που είχε δημιουργηθεί από τους επικοινωνιακούς μηχανισμούς, μπορούσε να πάει να ψηφίσει τους συνέδρους των κομμάτων, του Δημοκρατικού ή του Ρεπουμπλικανικού, που θα έβγαζαν στη συνέχεια τον υποψήφιο πρόεδρό τους...

...Αντίστοιχες αναφορές έκαναν ο Περόν και όλοι οι άλλοι, που χρησιμοποιούσαν την υποτιθέμενη προσφυγή στο λαό. Δεν υπάρχει κανείς θεσμός, υπάρχει μόνο ο λαός, για να καταργήσουν τα όργανα ουσιαστικής διαβούλευσης, ουσιαστικής συζήτησης, ουσιαστικής αντιπαράθεσης απόψεων που δεν είναι και δεν μπορεί να είναι άλλα από τα κόμματα...

...Κατ' ουσίαν, πρόκειται για μια διαδικασία οπισθοδρόμησης πολιτικών κεκτημένων αιώνων, επιβεβαιώνεται η απόλυτη υποκατάσταση της πολιτικής δύναμης από τους κατόχους επικοινωνιακής δύναμης».

Τα «παπαγαλάκια» της αρπαχτής!

Πραγματικά, είναι κάποιες στιγμές, που μελαγχολεί κανείς, όταν βέβαια δε βγαίνει από τα ρούχα του από οργή και αγανάκτηση, για το πώς διακονούν ορισμένοι το λειτούργημα του δημοσιογράφου. Θαυμάστε, λοιπόν, σχόλιο της χτεσινής «Ελευθεροτυπίας» από τη στήλη των Πολιτικών Παρασκηνίων και με τίτλο «Κακομοιριά με συνέπειες» με την υπογραφή Χ. ΤΖ.:

«Μετά τη συνέντευξη Τύπου για το Κτηματολόγιο, που ξεκινά και πάλι μετά τα πρόστιμα και τις "παιδικές ασθένειες", η Βάσω Παπανδρέου βρέθηκε σε δημοσιογραφικό πηγαδάκι, όπου κυριαρχούσαν - τι άλλο; - οι προβλέψεις για τις επικείμενες εκλογές. Η υπουργός ΠΕΧΩΔΕ δήλωσε αισιόδοξη για τη νίκη του ΠΑΣΟΚ, αλλά δεν παρέλειψε να παρατηρήσει: "Αν συνεχιστεί το κλίμα σκανδαλολογίας και οι λαϊκισμοί, όποια κυβέρνηση και να βγει, δε θα μπορέσει να προχωρήσει σε αναπτυξιακά προγράμματα". Δυστυχώς, έχει δίκιο, αφού, εκτός από την τροπολογία Πάχτα και τις συν αυτή, τα κατά καιρούς δημοσιεύματα, που αφορούν την αξιοποίηση του Ελληνικού, το ξενοδοχείο της Εκάλης και το τεχνολογικό πάρκο στις Αφίδνες, αποτελούν δείγματα "κιτρινισμού" και αποπνέουν κακομοιριά...».

Ωστε έτσι, λοιπόν. «Κακομοιριά, σκανδαλολογία και κιτρινισμός», η αποκάλυψη της αλήθειας! Μήπως, όμως, μπορεί να μας πει η συνάδελφος: Η υποτιθέμενη «ανάπτυξη» δε γίνεται χωρίς τη φιλοσοφία της αρπαχτής και τους αρΠάχτες, χωρίς «φωτογραφικές» (ν)τροπολογίες, προς όφελος - πάντα - των επωνύμων μεγαλοεπιχειρηματιών, χωρίς εκπτώσεις ηθικής, χωρίς ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και χωρίς αντισυνταγματικές νομοθετικές ρυθμίσεις καταστροφής του περιβάλλοντος; Και ακόμη, χωρίς λιβανιστήρια - ή «παπαγαλάκια» - της εξουσίας...

«Νέο» ύφος στο Γαλάτσι

Τώρα, τι από τα δύο να υποθέσουμε; Δεν έφτασε το σύνθημα περί «συμμετοχικής δημοκρατίας» στη δημοτική αρχή του Γαλατσίου ή, όχι μόνον έφτασε, αλλά πρόλαβε και εμπέδωσε κιόλας το πραγματικό του περιεχόμενο;

Οι απορίες μας αφορούν στο δήμαρχο του Γαλατσίου, κ. Τούντα, με εντολές του οποίου τα συνεργεία του δήμου «κατεβάζουν» συστηματικά τον τελευταίο καιρό πανό και αφίσες του ΚΚΕ, ενώ την περασμένη Δευτέρα «ξήλωσαν» ακόμη και το εκλογικό κέντρο του Κόμματος! Στη θέση του, μάλιστα, αναρτήθηκε πανό υποψήφιων βουλευτών του ΠΑΣΟΚ..!

Πάντως, εάν διαβάσετε παρακάτω τις απαντήσεις που έδωσε ο δήμαρχος στις διαμαρτυρίες της τοπικής Κομματικής Οργάνωσης του ΚΚΕ, θα καταλάβετε, ότι, και έφτασε το σύνθημα στο Γαλάτσι, και οι εκεί «κυβερνητικοί υπάλληλοι» εφαρμόζουν το πραγματικό του περιεχόμενο.

«Κατέβηκαν τα πανό; Αρα, η υπηρεσία καθαριότητας λειτουργεί θαυμάσια!» ήταν η απάντηση του δημάρχου και για να μην αφήσει καμιά αμφιβολία συμπλήρωσε: «Εσείς θα τα βάζετε, εμείς θα τα βγάζουμε...».

Η «συμμετοχική δημοκρατία», το «νέο ύφος και ήθος» σε όλη τους τη μεγαλοπρέπεια....

Είναι ίδιοι!

Η ανακοίνωση του προγράμματος της ΝΔ για την οικονομία ξεσήκωσε τις αναμενόμενες αντιδράσεις από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ και των στελεχών του στο στρατόπεδο των «κοινωνικών εταίρων». Αντιδράσεις που αποφεύγουν την ουσία όπως «ο διάβολος το λιβάνι» και περιορίζονται απλώς να δημιουργούν θόρυβο, ώστε να πείσουν την κοινή γνώμη ότι υπάρχει αντικείμενο αντιπαράθεσης, τη στιγμή που η ομοιότητα της πολιτικής τους έγινε για μια ακόμη φορά πασιφανής και στον οικονομικό τομέα. Τις τελευταίες μέρες η φράση «μας αντιγράψατε» κυριάρχησε στις πολιτικές κοκορομαχίες των εκπροσώπων του δικομματισμού. Το οικονομικό πρόγραμμα της ΝΔ επιβεβαίωσε την αλήθεια αυτής της αλληλοκατηγορίας, παρ' ότι θα φαινόταν λογική η προσπάθεια να εμφανιστούν σ' αυτό κάποιες διαφορές.

Αλλά κι η τέχνη της παραπλάνησης έχει τα όριά της. Το συγκεκριμένο πρόγραμμα ανέδειξε το δημαγωγικό αδιέξοδο του δικομματισμού. Κι επειδή είναι τόσο εμφανής η ομοιότητά τους, η επόμενη φάση ήταν η τεχνητή πόλωση με αφορμή το ασφαλιστικό. Η θέση της ΝΔ ότι θα εφαρμόσει με τις απαραίτητες μετατροπές το νομοθετικό έργο της περιόδου 1990 - 93, αποτέλεσε «κόκκινο πανί» για τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, παρ' όλο που οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ που διαδέχτηκαν αυτή της ΝΔ βασίστηκαν στο αντιασφαλιστικό έργο της και το συνέχισαν. Κανείς δεν πρέπει να ξεχνά ότι το επιχείρημα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ για τη μη κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων της ΝΔ, ήταν πως είχαν πλέον δημιουργηθεί δεδομένα που δεν μπορούσαν να ανατραπούν. Ακόμη περισσότερο, η κοινή πολιτική που υιοθετούν τα δύο κόμματα βασίζεται στις κατευθύνσεις της Κομισιόν, από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ μέχρι και τις πρόσφατες επικαιροποιήσεις της. Κάτι που εξηγεί και τους αντιασφαλιστικούς νόμους του ΠΑΣΟΚ.

Η ταύτιση ΠΑΣΟΚ και ΝΔ δεν είναι μόνο δεδομένη, αλλά και φανερή. Λένε «ναι» στην ενίσχυση του μεγάλου κεφαλαίου, υιοθετώντας όλες τις πολιτικές έννοιες που την επιβάλλουν και τη δικαιολογούν. Λένε «ναι» στην «επιχειρηματικότητα» υπονομεύοντας τις μη «βιώσιμες» μικρές επιχειρήσεις. Πλειοδοτούν στην προώθηση μέτρων ενίσχυσης της «ευελιξίας» στην εργασία. Αντιγράφουν τις ντιρεκτίβες της ΕΕ για τη δήθεν μείωση της ανεργίας μέσα από «ενεργητικά» μέτρα που στερούν κάθε στήριξη από τους άνεργους. Χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για το εισόδημα των εργαζομένων και μιλούν για σύγκλιση με την ΕΕ, αλλά με κάθε ευκαιρία προειδοποιούν ότι οι αυξήσεις στις αποδοχές δεν επιτρέπεται να αναιρέσουν τη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας. Υπερθεματίζουν και οι δυο για τις ιδιωτικοποιήσεις.

Ας αφήσουν λοιπόν τα παραμύθια. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Μιας κάλπικης λίρας που δεν μπορεί και δεν πρέπει να συνεχίσει να εξαπατά τους εργαζόμενους. Η υπερψήφιση του ΚΚΕ είναι εκτός των άλλων η έμπρακτη επιλογή μιας εντελώς διαφορετικής πρότασης ανάπτυξης που θα έχει στο επίκεντρό της τον απλό άνθρωπο του μόχθου.