Φυσικά η «άγνοια» του προέδρου δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια πρόφαση για να κρυφτούν τα εξελισσόμενα ιμπεριαλιστικά σχέδια στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής, που σχετίζονται και με τον ανταγωνισμό στην Ενέργεια και τις γεωστρατηγικές επιδιώξεις του κεφαλαίου των ΗΠΑ και των άλλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Οι μακελάρηδες των λαών σε όλο τον κόσμο, που έχουν σπείρει τα στρατεύματά τους παντού, πάει πολύ να μας δουλεύουν κατάμουτρα...
Οι θριαμβολογίες της κυβέρνησης για το «νέο Σχέδιο Μάρσαλ» - τη φορά αυτή έρχεται από την ΕΕ μετά τις αποφάσεις της τελευταίας Συνόδου Κορυφής και όχι από τις ΗΠΑ - δεν είναι ικανές για να θολώσουν την ιστορική πραγματικότητα και το γεγονός ότι πλευρές του παλιού «Σχεδίου Μάρσαλ» πληρώνει ακόμα ο ελληνικός λαός και αποτελούν μέρος του χρέους για την αντιμετώπιση του οποίου υποτίθεται θα υπάρξει το νέο «Σχέδιο Μάρσαλ».
Οπως είναι γνωστό και από την Ιστορία, το «Σχέδιο Μάρσαλ» - στην ουσία αποτέλεσε μέρος - ήταν σε εφαρμογή του περιβόητου «Δόγματος Τρούμαν» για «ανάσχεση της κομμουνιστικής απειλής». Σε εφαρμογή, λοιπόν, αυτών των σχεδίων ήρθε η λεγόμενη «Αμερικανική Στρατιωτική Βοήθεια», που υλοποιήθηκε με τα προγράμματα FMF. Αυτή η «βοήθεια» ήταν δανεισμός από τις αμερικανικές τράπεζες που με την πάροδο του χρόνου εξελίχθηκε σε υψηλότοκα δάνεια, η ουρά των οποίων φθάνει μέχρι το σημερινό δημόσιο χρέος, για το οποίο γίνεται λόγος και πάνω του στήνεται η επιχείρηση ισοπέδωσης των λαϊκών κατακτήσεων. Γι' αυτά τα προγράμματα ποτέ δε δόθηκαν ολοκληρωμένα επίσημα στοιχεία γιατί τα διαχειρίζονταν κατευθείαν οι Αμερικανοί και μόνο κατά καιρούς υπήρξαν ορισμένες αναφορές.
Το έτος 2000 το συσσωρευμένο χρέος προς τράπεζες των ΗΠΑ, εξαιτίας αυτού του λόγου, ξεπερνούσε τα 6,3 δισ. δολάρια (δάνεια και τόκοι). Το 2002 ο τότε υπουργός Εθνικής Αμυνας είχε δηλώσει στη Βουλή απαντώντας σε Ερώτηση βουλευτών του ΚΚΕ ότι η κυβέρνηση δε διαθέτει στοιχεία πέρα από αυτά που έχουν οι ΗΠΑ και πιο συγκεκριμένα ότι: «Τα στοιχεία του χρέους από το έτος 1994 και μετά τηρούνται από το υπουργείο Οικονομικών. Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία που μας έχουν κοινοποιηθεί από τις ΗΠΑ, τα οφειλόμενα τοκοχρεολύσια για δάνεια FMF (για το έτος 2001) ανέρχονται σε 523,25 εκατομμύρια δολάρια. Διευκρινίζεται ότι οι παρατηρούμενες αυξήσεις, σε σχέση με τον αρχικό σχεδιασμό, οφείλονται στη μεγάλη διαφοροποίηση της ισοτιμίας του δολαρίου με τη δραχμή»!
Ιδιαίτερα αποκαλυπτικός για το θέμα αυτό ήταν και o πρώην αρχηγός ΓΕΣ, στρατηγός Κ. Παναγιωτάκης, ο οποίος καταθέτοντας στις 17/11/2008, ως μάρτυρας σε Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής, που διερευνούσε τις προμήθειες εξοπλιστικών προγραμμάτων, που έγιναν επί υπουργίας των Α. Τσοχατζόπουλου και Γ. Παπαντωνίου, είχε πει ότι η Ελλάδα επί πολλά χρόνια δεχόταν από τις ΗΠΑ ό,τι περίσσευε, αφού «παίρναμε οπλικά συστήματα τα οποία ήταν σάπια, με τις λεγόμενες βοήθειες και τα προγράμματα FMF. Ο,τι περίσσευε μας δίνανε».
Τα συμπεράσματα είναι εύκολα για το τι επιφυλάσσουν στον ελληνικό λαό με το «νέο Σχέδιο Μάρσαλ». Εξήντα τουλάχιστον χρόνια πισωγύρισμα και μηδενισμό του «κοντέρ» των κατακτήσεών του. Και τότε και τώρα προορισμός αυτών των χρημάτων είναι τα ταμεία του μεγάλου κεφαλαίου και των πολυεθνικών. Εκτός εάν με την οργανωμένη πάλη του ο λαός, το ταξικό κίνημα βάλουν φραγμό και οδηγήσουν στην ανατροπή αυτών των σχεδίων.
Υπερασπίζονται το εγκληματικό νομοσχέδιο με κροκοδείλια δάκρυα: Για τους χρήστες που μπαίνουν στη φυλακή. Με την ισχύουσα νομοθεσία, η πλειοψηφία των χρηστών που συλλαμβάνονται με ποσότητες ναρκωτικών για προσωπική χρήση δεν μπαίνουν φυλακή. Η δική τους αστική Δικαιοσύνη είναι αυτή που στέλνει στη φυλακή ακόμη και τα παιδιά που έχουν απεξαρτηθεί από τα ναρκωτικά, επειδή έκλεψαν μια ζάντα αυτοκινήτου ή ένα πορτοφόλι όταν ήταν στη χρήση. Το ΚΚΕ θέλει τους χρήστες μακριά από τη φυλακή, σε προγράμματα απεξάρτησης και ενταγμένους στην κοινωνία.
Αποκωδικοποιώντας ψέματα και ιδεολογήματα, ο στόχος τους μένει απογυμνωμένος. Να βάλουν στο χέρι το μυαλό και την ψυχή της νεολαίας. Να θεσμοθετήσουν ένα νόμιμο κοινωνικό περιθώριο, δημιουργώντας στρατιές μόνιμων και νόμιμων εξαρτημένων που θα μένουν αμέτοχες και αδρανείς απέναντι στην πολιτική λαιμητόμο που έχουν στήσει και κατακρεουργούν δικαιώματα, κατακτήσεις, ελευθερίες, την ίδια τη ζωή.