ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Απεργία με ερωτήματα

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ερωτηματικά προκαλεί η βιαστική και πρόχειρη - τουλάχιστον - προκήρυξη 24ωρης απεργίας των δημοσιογράφων της Αθήνας για αύριο, από το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ. Και αυτό για δυο κυρίως λόγους: Πρώτον, γιατί υπήρχαν σε εξέλιξη και σε θετική πορεία συνεννοήσεις για κοινό και συντονισμένο πρόγραμμα κινητοποιήσεων με όλα τα σωματεία των εργαζομένων στο χώρο των ηλεκτρονικών και έντυπων ΜΜΕ. Υπήρχε, μάλιστα, συγκεκριμένη πρόταση έναρξης του προγράμματος αυτού, με 24ωρη απεργία την επόμενη Τρίτη ή Πέμπτη. Δεύτερον, γιατί «η ποιότητα της ενημέρωσης και οι αναγκαίες προς τούτο ρυθμίσεις», που προβάλλονται ως βασικοί λόγοι της εσπευσμένης κήρυξης της απεργίας, είναι τουλάχιστον γενικόλογοι και αόριστοι. Υπάρχουν συγκεκριμένες ρυθμίσεις που έχει επεξεργαστεί και διεκδικεί το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ και ποιες είναι αυτές; Συμφωνεί ή όχι, για παράδειγμα, με τις ρυθμίσεις που εξάγγειλαν προχτές και για πολλοστή φορά ο πρωθυπουργός και ο αρμόδιος υπουργός; Κι αν αυτές είναι οι ρυθμίσεις που ζητά, τότε γιατί γίνεται η απεργία; Μόνο και μόνο για να διεκδικηθεί η πιο γρήγορη εφαρμογή τους; Αν όχι, για ποιές ρυθμίσεις, τέλος πάντων, απεργούμε αυριο;

Με λίγα λόγια, θα τονίζαμε ότι η πλειοψηφία του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ πρέπει να αντιμετωπίζει με πολύ μεγαλύτερη ευθύνη και σοβαρότητα - τουλάχιστον - τόσο την εκφρασμένη πολλές φορές ομόθυμη θέληση των δημοσιογράφων και των εργαζομένων στα ΜΜΕ για κοινή και συντονισμένη δράση, όσο και το ιερό όπλο της απεργίας.

ΥΓ: Περιττό, να σημειώσουμε πως όλα τα παραπάνω ισχύουν και για την ΠΟΕΣΥ, η οποία επεξέτεινε χτες την απεργία της ΕΣΗΕΑ σε όλη τη χώρα.

Μέχρι πού θα φτάσουν;

«Οσοι επικρίνουν την Τουρκία επικεντρώνονται υπερβολικά στη σημερινή κατάσταση στην Τουρκία και αγνοούν το δρόμο που ακολουθεί. Το θεμελιώδες είναι ο δημοκρατικός χαρακτήρας της Τουρκίας»! Οταν ο πολύς Αμερικανός αναπληρωτής υπουργός Αμυνας, Πολ Γούλφοβιτς, μιλά με αυτά τα λόγια για τη «δημοκρατική» Τουρκία, τι περιμένει άραγε ο Γ. Παπανδρέου και η κυβέρνηση Σημίτη από τον εφ' όλης της ύλης διάλογο που ξεκίνησε με την κυβέρνηση της γειτονικής χώρας και, μάλιστα, στη σκιά των ΗΠΑ και της ΕΕ; Μήπως, να τους δώσουν χείρα βοηθείας οι Βρυξέλλες ή να πιέσουν οι ΗΠΑ το καθεστώς της Αγκυρας να σεβαστεί το διεθνές δίκαιο; Και μια τελευταία απορία: Αφού γνωρίζει πολύ καλά τις διαθέσεις της Ουάσιγκτον απέναντι στην Τουρκία, όπως και το αρνητικό κλίμα και συσχετισμό δύναμης, γιατί προχώρησε σε αυτό το διάλογο, χωρίς καν να θέσει κάποιες ελάχιστες προϋποθέσεις και, μάλιστα, με δική της πρωτοβουλία; Μέχρι πού θα φτάσει η υποτέλειά τους;

Αυξήσεις κοροϊδίας

Χρειάζονται κι άλλες αποδείξεις -για όσους δεν έχουν ακόμη πειστεί- σχετικά με την άτεγκτη εμμονή της κυβέρνησης στις σκληρές και εντεινόμενα αντιλαϊκές πολιτικές της; Νομίζουμε πως όχι. Αναφερόμαστε στην προχτεσινή ανακοίνωση των ονομαστικών αυξήσεων, που θα δοθούν στους συνταξιούχους του Δημοσίου. Σύμφωνα με την κυβερνητική λογική, λοιπόν, οι συντάξεις μέχρι 136.000 δραχμές ή, αν προτιμάτε, 400 ευρώ θα πάρουν αύξηση 3,5%, από την οποία, στην πραγματικότητα, η μία ποσοστιαία μονάδα αποτελεί στην ουσία διορθωτικό ποσό, αφού τόσο υπερέβη ο περσινός πληθωρισμός τις αντίστοιχες αυξήσεις. Για το μέρος της σύνταξης πάνω από τις 136.000 και μέχρι τις 211.000 δραχμές η συνολική αύξηση θα είναι 1,5% (0,5% + 1%) και από κει και πάνω η συνολική αύξηση θα είναι τυπικά 0,75% και ουσιαστικά θα είναι αρνητική, αφού το ποσοστό αυτό είναι μικρότερο από το διορθωτικό 1%.

Πέρα απ' αυτά, η κυβέρνηση θεωρεί, προφανώς, πως το ποσό των 141.000 δραχμών (136.000 + 3,5%) είναι υπεραρκετό, για να ζήσει με στοιχειώδη αξιοπρέπεια ένας συνταξιούχος, έστω κι αν ζει μόνος του και δεν εξαρτάται κι άλλο άτομο από τη σύνταξή του. Είναι κι αυτή, μια ακόμη απόδειξη, για τη λογική που διέπει και την προετοιμαζόμενη ασφαλιστική μεταρρύθμιση.

Πάμε για νίλα

Τι διάλογο να κάνεις

με την Αγκυρα,

Αθήνα,

όταν είναι ΗΠΑ, ΝΑΤΟ

από πίσω

απ' την κουρτίνα;

***

Τι διάλογο να κάνεις;

Θα στο πω

στα ίσια, κοίτα,

με τους άθλιους

«προστάτες»

πας για νίλα,

πας για ήττα!

***

Το Αιγαίο θα σου φάνε

στο στημένο τους

παζάρι,

θα στο φαν

δίχως να πάρεις,

φουκαριάρα μου,

χαμπάρι,

τι διάλογο να κάνεις

με τους γκάνγκστερ

μες στη μέση;

Ο διάλογος σαν λήξει

ως τ' αυτιά

θα 'χεις το «φέσι»!

Ο οίστρος

Η λύση για τα ΤΕΙ

Τελικά τι γίνεται με τα ΤΕΙ; Οι καθηγητές «θέλουν να γυρίσουν στο προηγούμενο καθεστώς χωρίς προσόντα» ή το υπουργείο έχει «παράλογες απαιτήσεις»; Οι αλληλοεκτοξευόμενες κατηγορίες κυβέρνησης και εκπαιδευτικών λένε τη μισή αλήθεια για το πρόβλημα των ΤΕΙ και κρύβουν την άλλη μισή. Στο ίδιο μήκος κύματος κι οι δυο μεγάλες σπουδαστικές παρατάξεις (ΔΑΠ-ΠΑΣΠ), δήθεν στο πλευρό των σπουδαστών, «απαιτούν» να συνεχιστεί η εξεταστική τους, χωρίς να νοιάζονται για τα τεράστια προβλήματα που παραμένουν άλυτα στα ιδρύματα.

Οι εκπαιδευτικοί των ΤΕΙ βρίσκονται πράγματι σε δυσμενή θέση, έχοντας μόνο την υποχρέωση να διδάσκουν και κανένα άλλο δικαίωμα, ούτε καν αυτό της συμμετοχής σε συλλογικά όργανα των ιδρυμάτων που αποφασίζουν για την εκπαιδευτική διαδικασία. Η κυβέρνηση περιορίζεται σε γενικόλογες υποσχέσεις χωρίς να δημιουργεί τις πρακτικές προϋποθέσεις αναβάθμισης του εκπαιδευτικού προσωπικού. Παραπέρα, η υποδομή των ιδρυμάτων παραμένει τραγικά ελλιπής, η δυνατότητα διεξαγωγής έρευνας είναι ανύπαρκτη, ενώ ακόμα κι αν δοθεί, είναι τέτοια η στενότητα ορισμένων επιστημονικών αντικειμένων των ΤΕΙ όπου δεν μπορεί πραγματικά να γίνει επιστημονική έρευνα. Οσο για τα πτυχία, παραμένουν υποβαθμισμένα και τα επαγγελματικά δικαιώματα υπό εξαφάνιση.

Ολα αυτά δεν είναι απόρροια μιας ξαφνικής κυβερνητικής αδιαλλαξίας ή μερικών «κακών» σημείων στο νόμο. Αντίθετα, αποτελούν τραγικές συνέπειες της γενικότερης πολιτικής που υποβαθμίζει την εκπαίδευση, που αντιγράφει τις ευρω-αποφάσεις της Μπολόνια και της Πράγας και διαλύει ό,τι γνωρίζαμε μέχρι σήμερα ως ανώτατη εκπαίδευση, βάζοντας στη θέση της μια σωρεία φθηνών καταρτίσεων. Τα ΤΕΙ «ανωτατοποιήθηκαν», αλλά υποβαθμίστηκαν ακόμα περισσότερο, παραμένουν ιδρύματα β΄ κατηγορίας πλάι στα πανεπιστήμια, τα οποία επίσης υποβαθμίζονται με διάφορες ρυθμίσεις, που αποστεώνουν τον προπτυχιακό κύκλο από την πραγματική επιστημονική γνώση και ειδίκευση.

Το πρόβλημα των εκπαιδευτικών κι η αναταραχή που έχει ξεσπάσει στο χώρο φέρνουν έντονα στην επιφάνεια την ουσία του προβλήματος των ΤΕΙ: Τη διαιώνιση του αναχρονιστικού διαχωρισμού τους από τα πανεπιστήμια, του ανυπόστατου διαχωρισμού της ίδιας της επιστήμης σε θεωρία και εφαρμογή. Εκεί ακριβώς βρίσκεται και η πραγματική λύση: Στην κατάργηση αυτού του διαχωρισμού, στη δημιουργία Ενιαίας Ανώτατης Εκπαίδευσης, με πλήρεις επιστημονικές σπουδές θεωρίας και εφαρμογής, γενικής γνώσης και ειδίκευσης, με επιστημονική έρευνα στην υπηρεσία των κοινωνικών αναγκών και της ανάπτυξης της επιστήμης. Η πλειοψηφία των εκπαιδευτικών των ΤΕΙ - που είχαν στηρίξει την κυβέρνηση πέρσι στην ψήφιση του νόμου - καταλαβαίνει σήμερα ότι η «ανωτατοποίηση» είναι μια απάτη. Χρειάζεται, όμως, να κατανοηθεί από όλους πια η ουσία του προβλήματος κι η λύση του. Κι αυτή η λύση είναι ρεαλιστική, γιατί πατάει στις ανάγκες εξέλιξης της κοινωνίας. Γι' αυτό και δεν αφορά μόνο τα ΤΕΙ, αλλά όλο το λαό και παλλαϊκός αντίστοιχα πρέπει να είναι ο αγώνας για την κατάκτηση της Ενιαίας Ανώτατης Εκπαίδευσης.