Οσο πιο πολύ βάζει πλάτες στην κυβέρνηση για να περάσουν τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα τόσο περισσότερο παίζει θέατρο και δημαγωγεί ασύστολα ο πρόεδρος της ΝΔ βάζοντας τη μάσκα του «φίλου του λαού». Η δήλωση όμως που έκανε χτες κατά τη διάρκεια της προεκλογικού χαρακτήρα περιοδείας του στα μαγαζιά της Νέας Ιωνίας ξεπέρασε κάθε προηγούμενο σε υποκρισία και λαϊκισμό. Χύνοντας ψεύτικα δάκρυα για τα μικρομάγαζα, που όπως είπε «δεν μπαίνει σήμερα άνθρωπος μέσα», κατήγγειλε την κυβέρνηση που δεν αλλάζει την «ανάλγητη οικονομική πολιτική, η οποία δημιουργεί φοβερή έλλειψη συνοχής». Προφανώς ο Α. Σαμαράς θέλει να ξεχάσουν τα λαϊκά στρώματα ότι αυτή την «ανάλγητη οικονομική πολιτική» ο ίδιος και το κόμμα του την στηρίζουν μέχρι κεραίας. Εχει υπερψηφίσει πάνω από τα μισά νομοσχέδια που έχει φέρει η κυβέρνηση, έχει σιγοντάρει στη σφαγή των μισθών και των συντάξεων, στην κατεδάφιση των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, ενώ πλειοδοτεί στην ιδιωτικοποίηση των πάντων. Ειδικά για τα μικρομάγαζα ο πρόεδρος της ΝΔ υπερασπίζεται μετά πάθους την πολιτική της απελευθέρωσης των αγορών, δηλαδή της συγκεντροποίησης και της ισχυροποίησης των μονοπωλιακών ομίλων, την πολιτική δηλαδή που φέρνει τα λουκέτα, που με μέγιστη υποκρισία κατά τ' άλλα καταγγέλλει. Αδίστακτος όμως ο πρόεδρος της ΝΔ επισφράγισε την κοροϊδία απευθύνοντας έκκληση στον «απλό άνθρωπο» (!) τώρα που πλησιάζει το Πάσχα να ξοδέψει στη γειτονιά του!! Μόνο ως θρασύτατη πρόκληση και εμπαιγμός πρέπει να εκληφθεί αυτή η έκκληση και ως τέτοια να πάρει την απάντηση που της αξίζει.
Το συμφέρον των μικρομεσαίων αγροτών βρίσκεται στην πρόταση του ΚΚΕ για κεντρικό σχεδιασμό με λαϊκό έλεγχο. Αυτό στην πράξη σημαίνει ότι θα παράγονται οι ποσότητες που χρειάζονται, για να καλυφθούν οι λαϊκές ανάγκες και όπου υπάρχει δυνατότητα, θα γίνονται εξαγωγές. Σημαίνει κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων που δραστηριοποιούνται στον τομέα της βιομηχανίας αγροτικών εφοδίων, δηλαδή λιπάσματα, φυτοφάρμακα, ενέργεια, μηχανήματα κλπ., αλλά και της μεταποιητικής βιομηχανίας. Μόνο έτσι τα αγροτικά εφόδια θα είναι φθηνότερα, γιατί δεν θα υπάρχει το καπιταλιστικό κέρδος. Παράλληλα η παραγωγή σίγουρα θα απορροφηθεί από τα κρατικά εργοστάσια με την κατάργηση της καπιταλιστικής αγροτικής εκμετάλλευσης και τη συνεταιριστικοποίηση της αγροτικής παραγωγής, από τη δημιουργία και στήριξη παραγωγικών συνεταιρισμών των μικρομεσαίων αγροτών που θα ενοποιούν τις μικροϊδιοκτησίες στη μεγάλη συνεταιριστική, με κοινές καλλιεργητικές φροντίδες και συλλογή, με κρατική επιστημονική στήριξη. Αυτό σημαίνει ότι κανένας μικρομεσαίος αγρότης δεν θα ξεκληριστεί. Οι μικρομεσαίοι αγρότες δεν θα έχουν καμία αγωνία σε τι τιμή θα αγοράσουν λιπάσματα, φυτοφάρμακα και ό,τι χρειαστούν και σε τι τιμές θα πουλήσουν τα προϊόντα (π.χ. ροδάκινα, ζαχαρότευτλα, λάδι και άλλα). Θα εργάζονται ανθρώπινα στον παραγωγικό συνεταιρισμό ή στο εργοστάσιο και, φυσικά, καμιά αβεβαιότητα δεν θα υπάρχει στους εργαζόμενους στα εργοστάσια, που θα είναι κοινωνικοποιημένα. Αυτός ο τρόπος παραγωγής θα σχεδιάζεται για κάθε προϊόν και κλάδο και για την κτηνοτροφία, για παραγωγή εγχώριων, φθηνών, ποιοτικών τροφίμων, καλύπτοντας τις διατροφικές και άλλες ανάγκες του λαού. Αυτός ο παραγωγικός τρόπος εξασφαλίζει δουλειά και όχι ανεργία, εγγυάται ανάπτυξη παραγωγικών δυνάμεων σε όφελος της λαϊκής ευημερίας, δίνει προοπτική και συμφέρει τους μικρομεσαίους αγρότες, εργατοϋπάλληλους, μικροεπαγγελματίες και νέους. Γι' αυτό ο παλλαϊκός ξεσηκωμός είναι ανάγκη σήμερα, για να σαρώσει σαν ορμητικό τσουνάμι τους δυνάστες και την εξουσία του κεφαλαίου και τους εκπροσώπους του, την καπιταλιστική σαπίλα και τα αδιέξοδά του.