Προσπάθεια αποκατάστασης του αποτρόπαιου προσώπου της Ευρωπαϊκής Ενωσης, εν όψει και των ευρωεκλογών, επιχείρησαν οι δεκαπέντε ηγέτες των κρατών μελών στη Σύνοδο της Κολωνίας, δηλαδή ένα "λίφτινγκ" όπως ονομάζεται στη γλώσσα της μικροχειρουργικής.

Μάταιος κόπος. Η θέση και η στάση της Ευρωπαϊκής Ενωσης στην επιδρομή κατά της Γιουγκοσλαβίας, η συνεχώς αυξανόμενη ανεργία, η κατά μέτωπον επίθεση στα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων, η πολιτική εξανδραποδισμού των μικρομεσαίων στρωμάτων, η επιβολή του καθεστώτος της παρακολούθησης και της καταστολής τύπου "Σένγκεν", ανέδειξαν, όχι μόνο την τελευταία περίοδο, αλλά τα τελευταία οκτώ χρόνια, το πραγματικό πρόσωπο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ενός μηχανισμού που δεν επιδέχεται βελτιώσεων.

Το μήνυμα που θέλησαν να στείλουν οι "δεκαπέντε" από την Κολωνία ήταν πως έχουν την πρόθεση να προχωρήσουν στη διαμόρφωση μιας ισχυρής πολιτικής ταυτότητας της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που θα είναι ικανή να τη διαφοροποιεί στο παγκόσμιο σύστημα της "νέας τάξης", να την οδηγήσει στον απογαλακτισμό από την οικονομική, πολιτική και στρατιωτική κυριαρχία των Ηνωμένων Πολιτειών.Αν ξεπεράσουμε το ερώτημα: "Θέλει πραγματικά η ΕΕ μια τέτοια ταυτότητα;", πράγμα για το οποίο υπάρχουν σοβαρές αντιρρήσεις ανάμεσα και στους ιθύνοντες, θα βρεθούμε μπροστά στο ερώτημα: "Μπορεί η ΕΕ να αποκτήσει μια τέτοια ταυτότητα;". Εδώ η απάντηση είναι κατηγορηματικά αρνητική.

Στην Κολωνία διαφημίστηκε ιδιαιτέρως η πρόθεση των "δεκαπέντε" να διαμορφώσουν μια κοινή αμυντική πολιτική και πολιτική ασφάλειας, που θα είναι ξεχωριστή απ' αυτή των Ηνωμένων Πολιτειών. Λόγια που είχαν ξανακουστεί στο Μάαστριχτ και το Αμστερνταμ και σκορπίστηκαν στους πέντε ανέμους, με την επιδρομή του ΝΑΤΟ κατά της Γιουγκοσλαβίας. Οχι, γιατί η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν είχε κοινή εξωτερική πολιτική και κοινή πολιτική άμυνας, όπως διατείνονταν όσοι ήθελαν να την αποενοχοποιήσουν, αλλά για το τελείως αντίθετο. Η ΕΕ απέδειξε ότι έχει και κοινή εξωτερική πολιτική και κοινή πολιτική άμυνας, πολιτικές που συνδιαμορφώνει με τις ΗΠΑ στα πλαίσια των κοινών στόχων και επιδιώξεων του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού.Αν χρειάζεται, πάντως, και μια γραπτή απόδειξη γι' αυτή την εκτίμηση δεν έχουμε παρά να ανατρέξουμε στο κοινό ανακοινωθέν των δεκαεννιά ηγετών του ΝΑΤΟ στην Ουάσιγκτον για το νέο δόγμα της Συμμαχίας. "Αναγνωρίζουμε, γράφει το ανακοινωθέν, τη σταθερή απόφαση της Ευρωπαϊκής Ενωσης να έχει την ικανότητα αυτόνομης δράσης, ώστε να μπορεί να πάρει αποφάσεις και να εγκρίνει στρατιωτική δράση εκεί όπου η Συμμαχία δεν είναι συνολικά δεσμευμένη". Δηλαδή, με λίγα λόγια, η ΕΕ θα έχει τη δυνατότητα "αυτόνομης δράσης" μόνο κατόπιν εγκρίσεως των ΗΠΑ. Και για να γίνει πιο σαφές, στο ίδιο κείμενο αναφέρεται: "Επιβεβαιώνουμε ότι ένας ισχυρότερος ρόλος της Ευρώπης θα συμβάλει στη ζωτικότητα της Συμμαχίας μας τον 21ο αιώνα, η οποία αποτελεί το θεμέλιο της συλλογικής άμυνας των μελών της". Ολα τα παραπάνω και άλλα πολλά ακόμη έχουν τις υπογραφές των κυρίων Σρέντερ, Σιράκ, Ντ' Αλέμα, Σημίτη και των άλλων ηγετών της ΕΕ, που προχθές πανηγύριζαν στην Κολωνία γιατί δήθεν δρομολόγησαν τις διαδικασίες για την έκδοση μια ξεχωριστής, από τις ΗΠΑ, πολιτικής ταυτότητας για την ευρωπαϊκή άμυνα...

Οι Ελληνες εργαζόμενοι, που με την καθολική συμμετοχή τους στις αντιπολεμικές, αντιΝΑΤΟικές και αντιιμπεριαλιστικές κινητοποιήσεις του τελευταίου διαστήματος, έδειξαν ότι γνωρίζουν και τον ένοχο και την αιτία. Την άλλη Κυριακή με την ψήφο τους θα δώσουν την απάντησή τους και στην Ευρωπαϊκή Ενωση του πολέμου, θα δώσουν την απάντησή τους σ' αυτούς που δηλώνουν απερίφραστα την υποστήριξή τους σ' αυτή την Ενωση, αλλά και σε όσους υποκριτικά επιμένουν ότι αυτή η Ενωση μπορεί ν' αλλάξει.

Δάνης ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ