Αν και η πρόταση αποσύρθηκε, κάτω από την έντονη αντίδραση που προκάλεσε, δείχνει τις «φιλάνθρωπες» προθέσεις αυτών που κυβερνούν την ΕΕ.
Αν άκουγε κανείς τον υπουργό Ανάπτυξης, κ. Α. Τσοχατζόπουλο, να παρουσιάζει σε συνέντευξη Τύπου, το βράδυ της Τετάρτης στη Θεσσαλονίκη, τις πολιτικές του υπουργείου για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, θα νόμιζε ότι βρισκόταν σε άλλη χώρα και σε άλλη εποχή.
«Η ελληνική οικονομία βρίσκεται σε ένα δυναμικό στάδιο εξέλιξης», τόνισε ο κ. υπουργός και πρόσθεσε ότι υπάρχει πραγματική αύξηση των εισοδημάτων και της ανταγωνιστικότητας. Ο υπουργός δεν έκρυψε, βέβαια, ότι υπάρχει πρόβλημα με τα ελλείμματα. Αφού έκανε λόγο για «μικρή αύξηση του ελλείμματος», πρόσθεσε με νόημα πως αυτή «δεν είναι σημαντική», διότι - όπως είπε - οργανώνουμε και Ολυμπιακούς Αγώνες και μέχρι την έναρξη των Αγώνων πρέπει να καταβάλουμε στις ανάδοχες εταιρίες 1,8 δισ. ευρώ για την εκτέλεση των Ολυμπιακών έργων!
Αρκετά μεγάλη δημοσιότητα βρήκαν χτες τα αποτελέσματα έρευνας του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών, η οποία επιχείρησε να καταγράψει τις αντιδράσεις των πολιτών σε μια σειρά από ...σύγχρονα προβλήματα (σχετικό ρεπορτάζ είχε και ο χτεσινός «Ρ»). Αρκετές εφημερίδες, μάλιστα, πρόβαλαν την έρευνα από την πρώτη τους σελίδα, ενώ σημείωναν ιδιαίτερα την επισήμανση του συντονιστή, ότι «η Ελλάδα προχωρά πιο γρήγορα από τους Ελληνες. Υπάρχει ένα χάσμα, η χώρα κατακτά πολιτική σταθερότητα, ασφαλές πλαίσιο συμμαχιών, ισχυρό νόμισμα και οι πολίτες εμφανίζονται αμήχανοι, επιφυλακτικοί, αν όχι απειλούμενοι από τη νέα εποχή».
Το σημειώνουμε, γιατί δεν μπορούμε να καταλάβουμε, πού βρίσκεται η αντίφαση ή το περίεργο. Η «πολιτική σταθερότητα» είναι η κυριαρχία του δικομματισμού και της λογικής του «ευρω-μονοδρόμου», η οποία κοστίζει βαριά στην πολύ μεγάλη πλειοψηφία του λαού μας. Το «ασφαλές πλαίσιο συμμαχιών» είναι η γνωστή «αντιτρομοκρατική» συμμαχία και γενικότερα η ΝΑΤΟική νέα τάξη. Με άλλα λόγια, οι ιμπεριαλιστικές, πολύμορφες επεμβάσεις, οι πόλεμοι και η καταπάτηση των δικαιωμάτων των λαών. Και δε νομίζουμε, πως χρειάζεται να πούμε κάτι για το «ισχυρό νόμισμα». Γιατί, λοιπόν, παραξενεύονται, που «οι πολίτες εμφανίζονται αμήχανοι, επιφυλακτικοί, αν όχι απειλούμενοι από τη νέα εποχή»;
Εμείς, βέβαια, θα θέλαμε η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών να έχει ξεκάθαρη γνώμη, για τον άκρως απειλητικό χαρακτήρα της «νέας εποχής» και να τάσσεται ενάντιά της. Το γεγονός αυτό, όμως, δε σημαίνει πως θεωρούμε και ανεξήγητα τα αποτελέσματα της έρευνας. Κάθε άλλο. Αλλωστε, ένας από τους πολλούς παράγοντες που διαμορφώνουν τη σημερινή κατάσταση, σημειώνεται στην ίδια έρευνα και αναδείχνεται με συγκεκριμένα στοιχεία.
Περισσότεροι από τον έναν στους δύο Ελληνες (52,1%) βλέπουν καθημερινά δυόμισι τουλάχιστον ώρες τηλεόραση, ενώ άλλο ένα 30% βλέπει καθημερινά από μια έως δυόμισι ώρες. Την ίδια στιγμή, μόνον 6,6% διαθέτει τουλάχιστον μία ώρα καθημερινά για το διάβασμα εφημερίδας, ενώ το 64,5% δεν παρακολουθεί καθόλου τον ημερήσιο Τύπο. Ουσιαστικά, δηλαδή, η συντριπτικά μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών ενημερώνεται - και σ' ένα βαθμό «διαπλάθεται» - αποκλειστικά και μόνον από την τηλεόραση και, μάλιστα - παίρνοντας υπόψη τις σχετικές μετρήσεις τηλεθέασης - κατά κύριο λόγο, από τα ιδιωτικά τηλεοπτικά κανάλια.
Στη θέση των μεγάλων κοινωνικών κατακτήσεων, τώρα ζωντανεύουν: Η ανεργία και υποαπασχόληση που είχε εκλείψει επί σοσιαλιστικού καθεστώτος, και τσακίζει το μισό σχεδόν πληθυσμό. Αντί για δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες που τους έταζαν, οι εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν τη στυγνή καπιταλιστική εκμετάλλευση της ολιγαρχίας του πλούτου. Η φτώχεια και εξαθλίωση αγκαλιάζει τεράστιες μάζες των λαών ενώ, την ίδια στιγμή, η ληστεία του κοινωνικού πλούτου, που ξεπουλιέται στην ολιγαρχία, ντόπια και ξένη, γίνεται το σήμα κατατεθέν του νέου εκμεταλλευτικού καπιταλιστικού καθεστώτος.