Το ίδιο ανιαρό και απωθητικό «έργο» εδώ και δεκαετίες. Κάθε φορά που ψηφιζόταν ένα νέο φορολογικό νομοσχέδιο που έβαζε πιο βαθιά το χέρι στην «τσέπη» των μισθωτών και των συνταξιούχων και συνάμα ελάφρυνε περισσότερο τις επιχειρήσεις και τα κέρδη των καπιταλιστών, η εκάστοτε κυβέρνηση ξεκινούσε «πόλεμο κατά της φοροδιαφυγής», προαναγγέλλοντας «σκληρές ποινές», «χειροπέδες», φυλάκιση για τους φοροφυγάδες και άλλα τέτοια άγρια. Ακόμα ηχούν στα αυτιά μας οι φοβερές απειλές των (εκάστοτε) υπουργών Οικονομικών ότι οι «φοροφυγάδες θα χάσουν τον ύπνο τους», ενώ δεκάδες εκατομμύρια ξοδεύτηκαν σε διαφημιστικές καμπάνιες ηθικοπλαστικού χαρακτήρα γύρω από «το έγκλημα της φοροδιαφυγής». Το ίδιο ακριβώς «έργο» ξαναπαίζεται και τώρα με τον νυν υπουργό Οικονομικών να λεονταρίζει ότι οι φοροφυγάδες «αν δεν πληρώνουν θα πηγαίνουν φυλακή». Μέχρι τότε βέβαια θα συνεχιστεί με εντατικότερους ρυθμούς η σίγουρη λύση, του άγριου γδαρσίματος και της λεηλασίας των λαϊκών νοικοκυριών, που πλέον φτάνει σε επίπεδα απροσχημάτιστης ληστείας. Την ίδια στιγμή που οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι θεωρούνται πλούσιοι και φορολογούνται με «αντίστοιχους» συντελεστές, ο πρωθυπουργός δεσμεύεται στο Ελληνοαμερικανικό Επιμελητήριο απέναντι στα μεγάλα αφεντικά ότι «σύντομα θα μπορέσουμε να κάνουμε πραγματικότητα το 15% φόρο στα κέρδη, στο σύνολο των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων»(!). Ο ίδιος στη συνέντευξή του στη γερμανική «Μπίλντ» αποφαίνεται ότι η φοροδιαφυγή είναι «ένα από τα μεγαλύτερα διαρθρωτικά προβλήματα της χώρας». Δεν τολμά βέβαια να αναφέρει την αιτία, ότι δηλαδή η φοροδιαφυγή αφορά το μεγάλο κεφάλαιο και δε «συλλαμβάνεται». Και εκτός απ' αυτό, μιλά για φοροδιαφυγή γιατί πρέπει να συγκαλύψει τις φοροαπαλλαγές των επιχειρήσεων με τη βούλα του νόμου όπως και την ελευθερία διακίνησης των κεφαλαίων, τη δημιουργία «εξωχώριων εταιρειών» (οφ σορ), κ.ά...

Ερώτηση: «Ηταν πολιτική απόφαση η επέμβαση των ΜΑΤ στη Χαλυβουργία, την επιχείρηση του κ. Μάνεση, στον Ασπρόπυργο;. Υπουργός Δημόσιας Τάξης: «Θα μπορούσα να σας πω όχι, αλλά θέλω να είμαι ειλικρινής μαζί σας. Η απάντηση είναι ναι, ήταν μια πολιτική απόφαση». Ερώτηση: «Εχετε μετανιώσει γι' αυτό;». Υπουργός Δημόσιας Τάξης: «Καθόλου...». Ερώτηση: «Πάντως πολύ εύκολα θα μπορούσε κανείς να σας ρωτήσει: παρενέβη η Ελληνική Αστυνομία για να προστατέψει τα συμφέροντα ενός επιχειρηματία απέναντι στους εργαζόμενους, την κέρδισε τη μάχη, και πριν από λίγο καιρό ο κ. Μάνεσης ανακοίνωσε ότι θα κλείσει η Χαλυβουργία. Τώρα θα ξαναπάνε τα ΜΑΤ να ανοίξουν το εργοστάσιο για να μπουν οι εργαζόμενοι να δουλέψουν;». Υπουργός Δημόσιας Τάξης: «Αδικο. Η Ελληνική Αστυνομία τι πρέπει να κάνει; Να εφαρμόζει τη νομιμότητα. Εκεί υπήρχε εισαγγελική παραγγελία»(!). Ιδιαίτερα αποκαλυπτικός ο παραπάνω διάλογος από τη συνέντευξη του υπουργού Δημόσιας Τάξης Ν. Δένδια στο περιοδικό «UNFOLLOW». Οχι τόσο επειδή ο υπουργός επιβεβαιώνει προκλητικά ότι η απόφαση για επέμβαση των ΜΑΤ κατά των χαλυβουργών ήταν «μια πολιτική απόφαση», άλλωστε το Μέγαρο Μαξίμου το διαφήμιζε από τότε ότι η επέμβαση έγινε με εντολή του πρωθυπουργού. Ούτε επειδή καταρρέουν παταγωδώς τα φαιδρά επιχειρήματα που πρόβαλε τότε ο πρωθυπουργός κοπτόμενος ότι «υπερασπίζεται το πιο ιερό δικαίωμα, το δικαίωμα στην εργασία», άλλωστε δεν έβγαλε κιχ όταν ο Μάνεσης έβγαλε τους εργάτες σε υποχρεωτική διαθεσιμότητα. Αλλά κυρίως γιατί δείχνει πόσο αδίστακτη είναι η κυβέρνηση να κλιμακώσει την καταστολή σε βάρος του εργατικού - λαϊκού κινήματος προκειμένου να περάσει τη βάρβαρη πολιτική της. Δεν πρόκειται να τους περάσει.