που κομματιάζει το παιδί σ' όμοια πουλιά,

και το πουλί, ύστερα, σε μικρούτσικα αυγά^.

η οργή του φτωχού

έχει ένα λάδι ενάντια σε δυο ξίδια.

Η οργή που κομματιάζει το δέντρο σε φύλλα,

το φύλλο σ' ανόμοια κουμπιά

και το κουμπί σε τηλεσκοπικές ραβδώσεις^.

η οργή του φτωχού

έχει δυο ποτάμια ενάντια σε πολλές θάλασσες.

Η οργή που κομματιάζει το καλό σε αμφιβολίες,

την αμφιβολία σε τρία πανόμοια τόξα

και το τόξο, σε απρόβλεπτα μνήματα^.

η οργή του φτωχού

έχει ένα ατσάλι ενάντια σε δυο στιλέτα.

Η οργή που κομματιάζει την ψυχή σε σώματα,

το σώμα σ' ανόμοια όργανα

και τ' όργανο σε όγδοες σκέψεις^.

η οργή του φτωχού

έχει μια εστιακή φωτιά ενάντια σε δύο κρατήρες.

Καίσαρ Βαλιέχο - 27 Οκτώβρη 1937

(μετάφραση Ρήγας Καππάτος,

έκδοση οδεβ 1979)

Στις μάχες, αυτό που αγαπώ περισσότερο στους κομμουνιστές είναι η συλλογική ανάγκη για ποίηση και τραγούδι, το υψωμένο κεφάλι με το φωτισμένο κούτελο, το βάδισμα στον πραγματικό πολιτισμό της μάχης. Γιατί χωρίς πολιτισμό, χωρίς δίκιο κι ο πόλεμος άχρηστος είναι.

Ο σημερινός κομμουνιστής κι οι φυσικοί του σύμμαχοι, με την ύπαρξη και το δυνάμωμα του ΚΚΕ δικαιώνουν τον Αριστοτέλη. Ο άνθρωπος είναι ζώο πολιτικόν. Επομένως έλλογο. Δεν είναι πολιτικό κτήνος, όπως τον θέλει η «νέα τάξη πραγμάτων».

...«λάδι ενάντια σε δυο ξίδια»

του δικομματισμού.