Αυτό, λοιπόν, είναι το «τετράωρο στο Δημόσιο», που διαφημίζει ο τίτλος του σχετικού ρεπορτάζ. Από έναν πρόχειρο συσχετισμό των αναγκών που πραγματικά πρέπει να καλυφθούν στο Δημόσιο και των τετράωρων «απασχόλησης» που εξαγγέλλει η κυβέρνηση, προκύπτει πως το σύνολο του πληθυσμού θα μπορεί να βρίσκεται σε διαρκή εργασιακή κινητικότητα για να καλύπτει αυτά τα τετράωρα. Είναι μία από τις μεθόδους του ΠΑΣΟΚ για να υφαρπάξει και πάλι την ψήφο των θυμάτων του.
Ομως, τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα: Η όλη μεθόδευση αξιοποιείται μεν προεκλογικά από το ΠΑΣΟΚ, δεν είναι, όμως, τίποτα άλλο από την ικανοποίηση μιας κεντρικής αξίωσης του μεγάλου κεφαλαίου. Που θέλει όσο το δυνατόν περισσότερους εργάτες, με όσο το δυνατόν πιο άθλιες σχέσεις εργασίας κι ακόμη αθλιότερες αμοιβές. Και το Δημόσιο, το καπιταλιστικό κράτος δηλαδή, αναλαμβάνει την προώθηση και καθιέρωση στην πράξη της αξίωσης αυτής των κεφαλαιοκρατών.
Δημοψήφισμα για την ένταξη της Πολωνίας στην ΕΕ θα διενεργηθεί στην προαναφερόμενη χώρα, στις 7 - 8 Ιούνη και, καθώς πληθαίνουν τα ανησυχητικά για τις Βρυξέλλες μαντάτα, οι δυνάμεις του «ευρωπαϊκού προσανατολισμού» - όπως θα 'λεγε και η ηγεσία του ΣΥΝ - παίρνουν τα μέτρα τους. Βλέπετε, τα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα του πολωνικού λαού οξύνονται μέρα με τη μέρα, η ανεργία έχει φτάσει στο 20%, οι αγρότες, που αποτελούν ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού, αντιμετωπίζουν με έντονο προβληματισμό την ένταξη της χώρας στην ΕΕ και τα φιλοκοινοτικά συνθήματα δεν καταφέρνουν να αντιστρέψουν το γενικότερο κλίμα δυσπιστίας.
Είδαν και απόειδαν, λοιπόν, οι δυνάμεις του «ευρωπαϊκού προσανατολισμού» κι έβαλαν μπροστά τα «μεγάλα μέσα». Στις 2 Μάη οι επίσκοποι της πολωνικής καθολικής εκκλησίας συνέταξαν μια επιστολή - στη διάρκεια τριήμερου συνεδρίου τους - που θα διαβαστεί σε όλες τις εκκλησίες της χώρας την 1η Ιούνη και θα καλεί το λαό να ψηφίσει υπέρ της ένταξης της χώρας στην ΕΕ, με κύριο επιχείρημα, ότι αυτή είναι η επιθυμία του Πάπα, Ιωάννη Παύλου ΙΙ, ο οποίος συμβαίνει να έχει και πολωνική καταγωγή. Είναι ο ίδιος, που πριν από 15 και πλέον χρόνια, στήριζε πολύμορφα την «Αλληλεγγύη», το Λεχ Βαλέσα και τις αντισοσιαλιστικές τους δραστηριότητες...
«Δουλεύουμε περισσότερο, έχουμε λιγότερες διακοπές και εισπράττουμε ελάχιστα. Ισαμε κάτω από το μισό του μέσου Ευρωπαίου. Περίπου είμαστε ο ...Χασάν των ΗΠΕ. Το τριτοκοσμικό αμοιβολόγιο και η γυμναστική ...θεραπεία των Ελλήνων για να αποδώσουν κάποιους καρπούς, πρέπει η Διοίκηση να κόψει τον ομφάλιο λώρο από το οθωμανικό σουλτανάτο. Απλό. Μπα, σου λένε οι εκσυγχρονιστές του δικομματισμού. Τρελοί είμαστε να χάσουμε την εργολαβία και να εγκαταλείψουμε την πελατεία; Χωρίς αυτά τα ...αγαθά τι θα απογίνει η κομματική νομενκλατούρα; Θα κοπανάει μύγες; Ως εκ τούτου, μία λύση μένει. Ο Γκαργκάνας. Ετσι, το αφεντικό της Τραπέζης της Ελλάδος, με το κύρος της αυθεντίας διατάσσει περισσότερη εργασιοθεραπεία και σταθερές - δηλαδή χαμηλότερες - αμοιβές. Περίπου σκάσε και κολύμπα. Μα προεκλογικά; Ναι, προεκλογικά. Διότι ο Γκαργκάνας είναι το μαστίγιο και ο Σημίτης το καρότο. Δοκιμασμένη η συνταγή. Ο πρώτος βαράει, ο δεύτερος απλώνει τη χούφτα με το στάρι και ο τρίτος τρέχει. Λαό τον ανεβάζουνε, μουλάρι τον καβαλάνε!». Του Δημήτρη Δανίκα από τη «στήλη άλατος» των χτεσινών «Νέων».
Μισή θέση εργασίας
ο καθείς πια θα λαμβάνει
η μισή δική σου, Κώστα,
κι η μισή δική σου, Γιάννη,
κι ο μισθός κι αυτός στη μέση
κι όποιος ζήσει και πεθάνει!
* * *
Λίγες ώρες ο καθένας
στο εξής πια θα δουλεύει,
απασχόληση κανείς σας
παραπάνω μη γυρεύει,
ο καθένας από λίγο
και ζωή σαν τον κολίγο!
Μια τέτοια απαράδεκτη πολιτική εκβιαστικών διλημμάτων και τεχνητών κρίσεων έχει φτάσει τα 4,5 εκατομμύρια των κατοίκων της Αττικής να μην ξέρουν πού να αποθέσουν τα σκουπίδια τους μετά το 2004, όταν η χωματερή των Ανω Λιοσίων θα έχει υπερκορεστεί. Κι ας μην κάνουν τους αφελείς οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης, προσπαθώντας να ρίξουν σε άλλους τις δικές τους αποκλειστικές ευθύνες.