ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 7 Μάη 2008
Σελ. /32
«Ναργκίς» όπως «Κατρίνα»

Γρηγοριάδης Κώστας

Αυτό κι αν είναι θράσος: Η σύζυγος του Αμερικανού Προέδρου Τζορτζ Μπους, Λόρα, κατηγόρησε τη χούντα της Μιανμάρ πως απέτυχε στην κύρια αποστολή της να ειδοποιήσει τον πληθυσμό για την επέλαση του κυκλώνα «Ναργκίς». Συγκεκριμένα, η Λόρα Μπους είπε: «Είναι λυπηρό που πολλοί κάτοικοι δεν πληροφορήθηκαν για την επαπειλούμενη καταστροφή παρά μόνον από ξένες πηγές, όπως το "Radio Free Asia" και το "Voice of America", που σήμαναν το συναγερμό. Ενώ είχαν γνώση για την απειλή, τα βιρμανικά μέσα ενημέρωσης δε σήμαναν έγκαιρα το συναγερμό για τους κατοίκους που βρίσκονταν στο δρόμο της καταιγίδας». Φυσικά και η χούντα της Βιρμανίας φέρει μεγάλη ευθύνη, αλλά στην παρέμβαση της κυρίας Μπους μας έρχεται στο νου το «Κοίτα ποιος μιλάει...», αφού δεν πέρασε τόσος πολύ καιρός που να μη θυμόμαστε έναν άλλο κυκλώνα, τον «Κατρίνα», σε μια πολύ πιο αναπτυγμένη οικονομικά χώρα απ' ό,τι η Βιρμανία, στις ΗΠΑ, που βρίσκονται στην κορυφή της ιμπεριαλιστικής πυραμίδας. Στη χώρα όπου και εκείνη την εποχή Πρόεδρος ήταν ο σύζυγος της κυρίας Μπους. Στη χώρα όπου δεν εξασφαλίστηκαν ούτε τα πιο στοιχειώδη για να μη θρηνήσουν χιλιάδες ανθρώπινα θύματα. Οπου και μετά την τεράστια ανθρωπιστική καταστροφή τα θύματα έμεναν να λιμοκτονούν δίπλα στα γκρεμισμένα σπίτια τους και στα πτώματα των δικών τους ανθρώπων. Και μετά την τραγωδία ήρθαν οι κερδοσκόποι για να τους πάρουν ό,τι τους απέμεινε όσο - όσο και να τους διώξουν από την περιοχή τους. Μάλλον θα έπρεπε να βουβαθεί και να μην κάνει δηλώσεις η κυρία Λόρα Μπους. Ελα όμως που οι εκπρόσωποι του ιμπεριαλισμού δεν ανοίγουν το στόμα τους τυχαία και όπως τα όρνια περιμένουν δυνατότητα να επωφεληθούν και απ' αυτή την καταστροφή.

«Φιάσκο» ή άλλοθι;

Το ότι το Λονδίνο τα τελευταία χρόνια είναι η «πρωτεύουσα της κάμερας» είναι γνωστό, αφού έχουν δημοσιευτεί και στατιστικές για τις εκατοντάδες φορές που βρίσκεται εγκλωβισμένος ο οποιοσδήποτε κυκλοφορεί στους δρόμους της βρετανικής πρωτεύουσας. Περίπου 4,2 εκατομμύρια κάμερες καλύπτουν τη χώρα, δηλαδή περίπου μία για κάθε 14 Βρετανούς, σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα δεδομένα, που χρονολογούνται από το 2003. Ετσι ένα πρόσωπο μπορεί να φωτογραφίζεται εν αγνοία του από κάμερες ως και 300 φορές την ημέρα. Υπολογίζεται πως από το 1994 ως το 2004, δημόσια κεφάλαια ύψους περίπου 500 εκατομμυρίων στερλινών (630 εκατομμύρια ευρώ) δαπανήθηκαν για το σκοπό αυτό. Επίσης, έχει επανειλημμένως χρησιμοποιηθεί σαν παράδειγμα και για τη χώρα μας για την αντιμετώπιση τάχα της εγκληματικότητας. Για να δούμε όμως τι λέει ο καθ' ύλην αρμόδιος Βρετανός γι' αυτήν την υπόθεση. Σε συνέντευξη Τύπου που έδωσε χτες στο Λονδίνο ο Μάικ Νέβιλ, υπεύθυνος του Γραφείου οπτικών εικόνων, ταυτοποιήσεων και εντοπίσεων (VIIDO) της Σκότλαντ Γιαρντ υποστήριξε: «Δισεκατομμύρια στερλίνες δαπανήθηκαν για το υλικό, αλλά δε σκεφτήκαμε τον τρόπο με τον οποίο η αστυνομία θα χρησιμοποιεί τις εικόνες και πώς θα παρουσιάζονται ενώπιον ενός δικαστηρίου. Είναι ένα πραγματικό φιάσκο». Επίσης, είπε πως «οι αστυνομικοί δε θέλουν να χρησιμοποιούν αυτές τις εικόνες επειδή απαιτούν πολλή δουλειά» και πως «οι κάμερες δεν έχουν ούτε προληπτικό ρόλο». Ηταν λοιπόν «φιάσκο» η σπατάλη τόσων χρημάτων όπως ισχυρίζεται ο Βρετανός αστυνομικός; Αν πραγματικά κρίνει την επιχείρηση από την πλευρά της εγκληματικότητας φυσικά και ήταν. Προφανώς όμως αν είναι «αθώος» δεν έχει καταλάβει πως από την αρχή τέτοιες επενδύσεις την εγκληματικότητα και μηχανισμούς σαν τους δικούς του μόνο για άλλοθι τους θέλουν οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου. Η ουσία είναι η παρακολούθηση του λαού για να τον ελέγχουν και με αυτό τον τρόπο. Ολα τ' άλλα που ακούγονται και στη χώρα μας, τα είπε πολύ πιο όμορφα αιώνες πριν η Χαλιμά...

Συνδικαλισμός για όλες τις χρήσεις

Οι κάτοικοι και το μαζικό κίνημα του Θριάσιου Πεδίου βρίσκονται το τελευταίο διάστημα αντιμέτωποι με τη νέα επίθεση του μεγάλου κεφαλαίου στην περιοχή, αντιδρώντας στα σχέδια για παραπέρα επέκταση - γιγάντωση των δραστηριοτήτων του. Ακριβώς αυτή την κρίσιμη στιγμή που το κίνημα φουντώνει, έρχεται ο εργοδοτικός κυβερνητικός συνδικαλισμός να παρέμβει σε βάρος των πραγματικών συμφερόντων του λαού και των εργαζομένων.

Ο λόγος για το Σωματείο Εργαζομένων στα «Ελληνικά Πετρέλαια» και για τη σχεδιαζόμενη επέκταση των εγκαταστάσεων της ΠΕΤΡΟΛΑ. Η πλειοψηφία του Σωματείου (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ) έσπευσε -μετά από συνάντηση και παραίνεση της διοίκησης των ΕΛΠΕ - να βγάλει τρισέλιδη ανακοίνωση για να υποστηρίξει όλους τους ισχυρισμούς της εργοδοσίας, με τους οποίους επιχειρεί να νομιμοποιήσει τη νέα επένδυση. Χρησιμοποιώντας τα ίδια επιχειρήματα με αυτά της επιχείρησης - μόνο φραστικές παραλλαγές υπάρχουν - η πλειοψηφία υποστηρίζει ότι η επένδυση θα μειώσει τη ρύπανση και είναι απαραίτητη.

Προκλητικά μάλιστα εγκαλεί την τοπική κοινωνία και τους φορείς γιατί εναντιώθηκαν αντί να «συμμετέχουν» στο σχεδιασμό της επέκτασης. Βέβαια, αυτό που δε λένε επιχείρηση και Σωματείο είναι ότι - εκτός όλων των άλλων - η επέκταση θα φέρει τα διυλιστήρια σε απόσταση αναπνοής από την αποθήκη πυρομαχικών της ΠΥΡΚΑΛ, βάζοντας φιτίλι στη βόμβα που ήδη υπάρχει στην περιοχή έτοιμη να τινάξει όλο το Θριάσιο στον αέρα! Για τους πρασινογάλαζους συνδικαλιστές προέχει όμως ο «εκσυγχρονισμός» των ιδιωτικοποιημένων πλέον ΕΛΠΕ, ώστε να εξασφαλιστεί η αύξηση των κερδών. Οταν η εργοδοσία έχει τέτοια σωματεία, τι άλλο να ζητήσει...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Βιβλία του σχολείου της αγοράς...

Το ζήτημα του περιεχομένου του σχολείου έρχεται και πάλι στο προσκήνιο με αφορμή τη δημοσιοποίηση έρευνας που δείχνει ότι οι εκπαιδευτικοί εμφανίζονται προβληματισμένοι για τα νέα βιβλία. Υπενθυμίζεται ότι τα νέα βιβλία που έχουν εισαχθεί στα σχολεία, συνοδεύτηκαν από μία ευρεία προσπάθεια προπαγάνδισής τους τάχα σαν κίνηση αναβάθμισης του σχολείου, εκσυγχρονισμού του, εισαγωγής καινοτομιών και μια σειρά άλλων θετικών στο αυτί χαρακτηρισμών, ειδικά σε μία στιγμή που τα περισσότερα σχολικά εγχειρίδια μετρούσαν αρκετές δεκαετίες στην εκπαίδευση. Οπως φάνηκε αυτές τις μέρες, παρά την προσπάθεια να πειστούν πρώτα από όλα οι εκπαιδευτικοί να υπηρετήσουν το εγχείρημα, σήμερα κυριαρχεί ο προβληματισμός.

Τα σχολικά βιβλία αντικατοπτρίζουν τους στόχους της εκπαίδευσης και αποτελούν εργαλεία μόρφωσης. Σήμερα, γίνονται εργαλείο προώθησης της αμορφωσιάς που θέλει το μεγάλο κεφάλαιο για την πλειοψηφία των παιδιών του λαού: Ιδεολογική μονομέρεια με προσπάθεια καλλιέργειας αντιλήψεων και συμπεριφορών στα μέτρα του συστήματος, αντιεπιστημονικότητα και χτύπημα του επιστημονικού τρόπου σκέψης, καλλιέργεια χρηστικών δεξιοτήτων αντί για στέρεη γνώση και κατανόηση των νόμων της φύσης και της κοινωνίας... είναι μερικά από τα βασικά χαρακτηριστικά που συναντά κανείς στα νέα βιβλία.

Βιβλία που συνάδουν απόλυτα με τη στόχευση του μεγάλου κεφαλαίου για σχολείο - φυτώριο «απασχολήσιμων», ανθρώπων κομμένων και ραμμένων στα μέτρα του. Τα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει αυτός ο εργαζόμενος καλλιεργούνται μέσα από το σχολείο το οποίο πάντα αναπαρήγαγε την κυρίαρχη ιδεολογία, σήμερα όμως περισσότερο από ποτέ προσανατολίζεται στενά στην εξυπηρέτηση των αναγκών του μεγάλου κεφαλαίου. Ετσι, αναλαμβάνει να φορτώσει τους νέους με το χρήσιμο για την παραγωγή μίνιμουμ δεξιοτήτων που θα επιτρέπει στον αυριανό εργαζόμενο να προσαρμόζεται ευέλικτα, να παρεμβαίνει από νωρίς στις συνειδήσεις της νεολαίας και να τις μπολιάζει με τις κάλπικες αξίες του καπιταλιστικού συστήματος, προκειμένου να «προληφθούν» ενοχλητικές για την παντοκρατορία των πολυεθνικών αμφισβητήσεις και διεκδικήσεις. Παράλληλα, προωθείται η κατηγοριοποίηση εντός του σχολείου και μεταξύ των σχολείων, οξύνονται οι ταξικοί φραγμοί. Στο πλαίσιο αυτό αλλάζει και ο ρόλος του εκπαιδευτικού, ο οποίος, μέσα από ένα πλέγμα μέτρων, καλείται να εφαρμόσει απαρέγκλιτα αυτή την αντιεκπαιδευτική πολιτική που απομακρύνει τον ίδιο από τον παιδαγωγικό του ρόλο.

Το σχολικό βιβλίο ταυτίζεται ουσιαστικά με το περιεχόμενο του σχολείου που οικοδομείται, «του σχολείου της αγοράς». Απέναντι σε αυτό, εργαζόμενοι, εκπαιδευτικοί, γονείς, μαθητές, όλοι οι εργαζόμενοι καλούνται να αντιπαραθέσουν το σχολείο των αναγκών τους. Ενα σχολείο που θα διαμορφώνει ολοκληρωμένες προσωπικότητες και όχι φοβισμένους μισο-αμόρφωτους υπηρέτες του συστήματος, δωρεάν και ενιαίο για όλα τα παιδιά, με βιβλία σύγχρονα, κατανοητά, μέσα από τα οποία οι μαθητές θα μάθουν να αγαπούν την πραγματική γνώση, που θα ενσωματώνουν τα επιτεύγματα της επιστήμης. Η σιωπή για την επίθεση στις συνειδήσεις της νεολαίας αποτελεί συνενοχή και η αντίσταση σε όσους υποθηκεύουν το μέλλον τους καθήκον.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ