Μπροστά στις εκλογικές μάχες που έρχονται, οι νέοι και συνολικά ο λαός πρέπει να αξιοποιήσει όλες τις εμπειρίες από μια 20ετία γεμάτη ΕΕ. Κάθε ψήφος σε όλες τις εκλογικές μάχες (ευρωεκλογές, φοιτητικές εκλογές, δήμους και περιφέρειες) πρέπει να συνδεθεί με το ίδιο κριτήριο: Αν οι νέοι θα τσακίσουν οι ίδιοι τα όνειρα που είχαν σε όλη την πορεία της ενηλικίωσής τους ή θα συμβάλουν να πάει το κίνημα ένα βήμα μπροστά.

Είναι το κάλεσμα προς τους φοιτητές του Παντείου Πανεπιστημίου που απεύθυνε σε εκδήλωση την Πέμπτη ο Θανάσης Τζίμας, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ. Αξιοποιώντας τις δραματικές εξελίξεις στην Ουκρανία, ξετύλιξε το κουβάρι που συνθέτουν οι ιμπεριαλιστικοί άξονες και αντιάξονες σε μια καπιταλιστική χώρα, η οποία ανά πάσα στιγμή είναι έκθετη σε αναταράξεις. Την ίδια στιγμή ανέδειξε τη σημερινή κατάντια και δυστυχία ενός λαού που έζησε ειρηνικά επί δεκαετίες στην ΕΣΣΔ γνωρίζοντας την ευημερία, καθώς και τον καθοριστικό ρόλο της ΕΕ σε αυτή την ωμή επέμβαση, η οποία για πολλοστή φορά αποκαλύπτει το πραγματικό της πρόσωπο ως λυκοσυμμαχία της αστικής τάξης απέναντι στους λαούς.

«Το ότι δεν φάγαμε με χρυσά κουτάλια, το ότι η ΕΕ δεν ήταν το απάνεμο λιμάνι που έταξε η ελληνική αστική τάξη και τα κόμματά της, ότι δεν ήταν η μητέρα της δημοκρατίας είναι πια ηλίου φαεινότερον. Το βασικό όμως είναι ότι αποδείχθηκε πως η ΕΕ δεν ήταν ο καλύτερος, ο πιο ανθρώπινος καπιταλισμός που έταξαν τα ντόπια επιτελεία της αστικής τάξης, τα κόμματα και οι μηχανισμοί της. Φυσικά δεν έχασαν όλοι από τη συμμετοχή τους στην ΕΕ. Οι μεγάλες μονοπωλιακές επιχειρήσεις βρήκαν γερή πλάτη και ζεστό χρήμα και επέκτειναν την κερδοφορία τους. Ταυτόχρονα η ΕΕ αποτέλεσε για αυτούς τη μήτρα - με τη συμμετοχή φυσικά κάθε ελληνικής κυβέρνησης - κάθε αντιδραστικής κατεύθυνσης, νόμου, διάταξης, σχεδιασμού που εφαρμόστηκε στη χώρα μας.

Κάθε νέο χτύπημα, κάθε νέα απώλεια έχει και τη σφραγίδα της ΕΕ. Ιδιαίτερα στη νεολαία, η διάλυση του όποιου δωρεάν συστήματος εκπαίδευσης, το σχολείο-κάτεργο, οι εργασιακές σχέσεις-λάστιχο, οι μισθοί των 400 ευρώ είναι βγαλμένα από τις βασικές κατευθύνσεις της ΕΕ εδώ και χρόνια. Η μετατροπή των Πανεπιστημίων σε επιχειρήσεις πέρασε από συνόδους της Μπολόνια, η ΕΕ συνέβαλε και στην αλλαγή του περιεχομένου», υπογράμμισε ο Θ. Τζίμας.

«Για όλα αυτά τα γεγονότα που σήμερα βιώνουμε» σημείωσε, «το Κομμουνιστικό Κόμμα είχε προειδοποιήσει από την πρώτη στιγμή. Τότε λοιδορήθηκε από διάφορους ότι δεν πιάνει τα σημεία των καιρών, ότι δεν αντιλαμβάνεται τις κοσμογονικές αλλαγές. Κατηγορήθηκε ότι κινδυνολογεί, ότι δεν βλέπει τις ευκαιρίες της παγκοσμιοποίησης. Τέτοια ήταν η στάση και του ΣΥΡΙΖΑ. Ορισμένοι μάλιστα, που τότε άνοιγαν σαμπάνιες, τώρα το παίζουν όψιμοι κριτές της ή συνεχίζουν το ίδιο ψέμα, ότι δήθεν το τερατούργημα μπορεί να βελτιωθεί, να αναμορφωθεί».

«Η ΝΔ προσάρμοσε το κράτος στα μέτρα και τις απαιτήσεις των επιχειρηματιών. Τσάκισε τους μισθούς, απελευθέρωσε τη δυνατότητα απολύσεων, ενέτεινε τη φοροληστεία. Η ανάπτυξη και η έξοδος από την κρίση γίνεται πάνω στα αποκαΐδια των λαϊκών δικαιωμάτων, στη γιγάντωση της ανεργίας. Δεν αρκεί να φύγει ο προηγούμενος. Σε αυτήν τη χώρα έφυγαν πολλοί προηγούμενοι. Το ΠΑΣΟΚ κυβέρνησε 30 χρόνια, ρίχνοντας το λαό στα βράχια, πριν φτάσει στο τέλος να συνεργάζεται με τη ΝΔ. Δηλώνουμε απερίφραστα ότι η επόμενη κυβέρνηση, είτε ΝΔ, είτε ΣΥΡΙΖΑ, δεν μπορεί να αλλάξει την κατεύθυνση της πολιτικής που εφαρμόζεται», σημείωσε ο Θ. Τζίμας.

Αναφερόμενος στο ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ, επισήμανε ότι έχει ήδη δώσει δείγματα γραφής: «Η κατάργηση του μνημονίου έγινε διαπραγμάτευση, τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ δίνει τη μάχη για να πάρουν οι βιομήχανοι φτηνό ρεύμα, χαϊδεύει την ελληνική φαρμακοβιομηχανία στην κόντρα της με την ξένη (...) Είναι ήδη δοκιμασμένος και στη διοίκηση. Δικά του στελέχη έχουν διοικήσει δήμους και περιφέρειες, με τα ίδια ακριβώς αποτελέσματα. Μιλούν για ενότητα και κάνουν προτάσεις για συμμαχία με το ΚΚΕ. Η "αριστερή συγκυβέρνηση" είναι πρόταση μπλόφα. Δεν τους ευνοεί, γιατί γνωρίζουν ότι το ΚΚΕ δεν υπάρχει καμιά περίπτωση να εφαρμόσει αντιλαϊκά μέτρα».

Αναπτύσσοντας την πολιτική πρόταση του ΚΚΕ για την εργατική λαϊκή εξουσία, σημείωσε ότι «φέρνει στο προσκήνιο τη μόνη δύναμη που μπορεί να δώσει λύση, που δεν είναι άλλη από τον οργανωμένο λαό. Ο οργανωμένος λαός είναι αυτός που μπορεί να κοινωνικοποιήσει τα μέσα παραγωγής, να αποδεσμεύσει τη χώρα από την ΕΕ, χαράσσοντας πολιτική υπέρ του λαού, με άξονα τις δικές του ανάγκες και όχι τα κέρδη των μονοπωλίων. Αυτός που δεν δείχνει εμπιστοσύνη στη δύναμη του λαού, το λαό που χτίζει τα πάντα σε αυτήν τη χώρα, δεν μπορεί να θεωρείται "αριστερός". Είναι αντιδραστικός».