ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Συναγερμός για τους μισθούς

Οι προκλητικές δηλώσεις του υπουργού Εργασίας για τους μισθούς πρέπει να χτυπήσουν καμπανάκι συναγερμού για τους εργαζόμενους. Η παρουσίαση εκ μέρους του του σφαγιασμού των κατώτερων μισθών με νόμο και στη συνέχεια της νομοθέτησης του μόνιμου μηχανισμού διαμόρφωσης του κατώτερου μισθού, μονομερώς από την κυβέρνηση, με την ταυτόχρονη κατάργηση της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, ως «μεγάλης μεταρρύθμισης» δείχνει τι εννοούν οι κυβερνώντες με τις περίφημες διαρθρωτικές αλλαγές. Το γεγονός, μάλιστα, ότι βασικό κριτήριο του μηχανισμού στη διαμόρφωση του κατώτερου μισθού είναι η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας και άρα η κερδοφορία των επιχειρήσεων, σημαίνει ότι οι μισθοί και τα μεροκάματα θα βρίσκονται κάτω από τη διαρκή πρέσα της κυβερνητικής πολιτικής και του κεφαλαίου. Οι διαβεβαιώσεις μετά από αυτά του υπουργού για μη περαιτέρω μείωση του κατώτερου μισθού, πέραν της προκλητικότητάς τους, μόνο ως αποπροσανατολισμός μπορεί να εκληφθούν.

Η κυβέρνηση έχει στρατηγική και αυτή περιγράφεται με μόνο μια λέξη: Ανταγωνιστικότητα. Η οποία είναι και καθοδηγητική αρχή όχι μόνο για τους εγχώριους κυβερνώντες και όσους τους στηρίζουν αλλά και για όλες τις κυβερνήσεις και την ίδια την Ευρωπαϊκή Ενωση. Στο βωμό αυτού του στόχου θυσιάζονται όλα τα εργατικά δικαιώματα. Για την επίτευξή του σαρώνονται οι εργατικές κατακτήσεις σε Ελλάδα και ΕΕ. Για την παραπέρα προώθησή του καταστρώνονται και νέα σχέδια. Νέα μέτρα για τους μισθούς, τις συντάξεις, την Υγεία, την Παιδεία, την Πρόνοια βρίσκονται στα σκαριά. Αλλωστε, οι εργοδότες διαθέτουν ήδη ένα τεράστιο νομικό οπλοστάσιο που τους επιτρέπει να πιέζουν, να εκβιάζουν και να επιβάλλουν τις αξιώσεις τους σε βάρος των εργατών. Στο έδαφος αυτό και στη συνεχώς αυξανόμενη ανεργία - που είναι και το μεγαλύτερο όπλο τους - με το βαρύ πυροβολικό της οικονομικής ισχύος τους, θα εντείνουν ακόμα πιο πολύ την επίθεσή τους, θα κλιμακώσουν τον ταξικό τους πόλεμο. Από αυτόν τον ολοκληρωτικό πόλεμο δεν μπορεί να ξεφύγει η εργατική τάξη. Κανένας εργαζόμενος δεν μπορεί να μείνει στο απυρόβλητο, είτε εργάζεται στον ιδιωτικό είτε στο δημόσιο τομέα, όπως δείχνουν και τα γεγονότα που εξελίσσονται αυτές τις μέρες σε βάρος των δημοσίων υπαλλήλων. Κάθε υποχώρηση, κάθε συμβιβασμός, θα πληρωθεί ακριβά από ολόκληρη την εργατική τάξη, θα φέρει και νέες απώλειες.

Απέναντι σε αυτόν τον πόλεμο μόνο μια λύση υπάρχει: Οργάνωση, πάλη, αντεπίθεση. Κάθε επιχείρηση, κάθε εργοστάσιο, κάθε τόπος δουλειάς να γίνει μετερίζι του αγώνα. Με όπλο την αλληλεγγύη, με πίστη στο δίκιο και στη δύναμη της εργατικής τάξης να μπούνε εμπόδια στην αντεργατική λαίλαπα. Κάθε εργάτης, κάθε Συνδικάτο, κάθε συνδικαλιστής που τιμά την αποστολή του έχει λόγο και υποχρέωση να στρατευθεί σε αυτή την κοινή υπόθεση. Σήμερα δεν χωρά καμιά αναμονή, η αντεργατική επίθεση δεν θα σταματήσει αλλά θα οξυνθεί ακόμα περισσότερο. Στο κέντρο αυτής της επίθεσης θα βρίσκονται πάντα οι μισθοί, για να γίνει η τιμή της εργατικής δύναμης ακόμα φθηνότερη. Γι' αυτό η πάλη για να ανακοπούν νέα μέτρα, για να ματαιωθεί η εφαρμογή παλιότερων και μέσα σε αυτή την πάλη ο αγώνας για να μην περάσουν οι μειώσεις μισθών, για να υπογραφούν νέα Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας και Κλαδικές Συλλογικές Συμβάσεις, παντού, με βάση την πρόταση που έχει διατυπώσει το ΠΑΜΕ, είναι πρώτιστο καθήκον για όλους τους εργαζόμενους και τα Συνδικάτα.

Καλύτερα να σιωπήσουν στον ΣΥΡΙΖΑ

Αποτελεί απίστευτη πρόκληση και απύθμενο θράσος να κάνουν οι του ΣΥΡΙΖΑ και της «Αυγής» μαθήματα ηθικής στο ΚΚΕ με αφορμή την πώληση του «902» που, όπως εξήγησε από την πρώτη στιγμή και με κάθε ειλικρίνεια το Κόμμα, έγινε για να καλυφθούν οι υποχρεώσεις προς τους εργαζόμενους και τα ασφαλιστικά ταμεία, έστω και αν αυτό στερεί από το ΚΚΕ ένα μέσο επικοινωνίας με το λαό και διάδοσης της πολιτικής του.

Η αδιαφάνεια, οι ίντριγκες, τα πολιτικά παιχνίδια, η διπροσωπία και διγλωσσία, τα οποία προσάπτουν στο ΚΚΕ, είναι δικό τους προνόμιο και δεν πρόκειται να τους το πάρει κανένας. Αυτό ήταν πάντα το ποιόν τους. Αυτό κάνουν απροκάλυπτα σήμερα που συναγελάζονται με τους βιομήχανους στις δεξιώσεις και τις γιορτές του κεφαλαίου, συναντιούνται με εκπροσώπους του ιμπεριαλισμού πίσω από κλειστές πόρτες, αποθεώνουν τον υγιή καπιταλισμό και τους υγιείς επιχειρηματίες (σε λίγο θα πούνε και αριστεροί επιχειρηματίες) και φιγουράρουν στα πρωτοσέλιδα των ΜΜΕ του συστήματος. Που αποθεώνουν την ΕΕ, για να παίρνουν σημαντικά ποσά με τα οποία η ΕΕ χρηματοδοτεί και στηρίζει τα ευρωπαϊκά κόμματα (όπως το Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς, στο προεδρείο του οποίου συμμετέχει ο ΣΥΡΙΖΑ), τα οποία δίνουν όρκους πίστης σε αυτήν.

Αυτό έκαναν και παλιότερα, το 1991, τότε που προσπαθούσαν μαζί με όλα τα μαντρόσκυλα του συστήματος να διαλύσουν το ΚΚΕ, να το μετατρέψουν σε σοσιαλδημοκρατικό μόρφωμα και επειδή δεν τα κατάφεραν προσπάθησαν να το πλήξουν οικονομικά. Το ΚΚΕ και τότε έδωσε τη μάχη για να τα καταφέρει οικονομικά, έστω και αν αναγκάστηκε να κάνει αιματηρές θυσίες. Τις ίδιες θυσίες θα κάνουν και τώρα οι κομμουνιστές, αν χρειαστεί. Δήλωση μετανοίας στο σύστημα ούτε έκαναν ούτε θα κάνουν.

Ας μην κρίνουν, λοιπόν, εξ ιδίων τα αλλότρια, γιατί το ΚΚΕ δεν είναι σαν τα μούτρα τους. Καλά θα κάνουν να το βουλώσουν και να μην κουνάνε το δάχτυλο στο ΚΚΕ, κάνοντας μαθήματα ηθικής. Εχουμε πολλά ράμματα για τη γούνα τους, για τα έργα και τις ημέρες τους, το τι κάνανε και τι λέγανε το 1991, όταν προσπαθούσαν να διαλύσουν το ΚΚΕ και να το πλήξουν με κάθε τρόπο.

Χύτρα έψαχνε, την Αντιτρομοκρατική βρήκε!

Και οι πέτρες γνωρίζουν πια ότι στον ιντερνετικό ωκεανό αλωνίζουν και ψαρεύουν άπασες οι μυστικές υπηρεσίες, άπαντες οι μηχανισμοί που διαθέτει στην υπηρεσία του το σύστημα. Οτι παρακολουθούνται τα πάντα: Αναρτήσεις, ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, αναζητήσεις στα διάφορα διαδικτυακά «ψαχτήρια»... Κάπως έτσι, λοιπόν, μια αναζήτηση στο Google ήταν αρκετή για να βρεθεί μια οικογένεια από το Long Island της Νέας Υόρκης αντιμέτωπη με άνδρες της Αντιτρομοκρατικής στην πόρτα της και να θεωρηθεί ύποπτη ακόμα και για τρομοκρατικό χτύπημα στις ΗΠΑ!

Πριν από λίγες μέρες η μητέρα της οικογένειας έβαλε στη μηχανή αναζήτησης τη λέξη χύτρα, ο πατέρας έβαλε τη λέξη σακίδιο και ο 20χρονος γιος παράλληλα πλοηγούνταν σε ιστοσελίδες σχετικές με όσα συνέβησαν στο μαραθώνιο της Βοστόνης, πατώντας links σχετικά με βόμβες. Ολα αυτά συνέθεσαν το κατάλληλο προφίλ ενός επικείμενου τρομοκράτη.

Μιλώντας στη βρετανική εφημερίδα «The Guardian» η μητέρα της οικογένειας περιγράφει τι έγινε μετά: «Ολα έγιναν γύρω στις 9 το πρωί, όταν ο σύζυγός μου έτυχε να είναι στο σπίτι. Καθόταν στο σαλόνι παρέα με τους δύο σκύλους μας, όταν άκουσε αυτοκίνητα να σταματούν έξω από το σπίτι μας. Κοίταξε έξω από το παράθυρο και είδε τρία μαύρα SUV στην είσοδο του γκαράζ. Εξι άνδρες κατέβηκαν από τα αυτοκίνητα, φορώντας πολιτικά και οι δύο κατευθύνθηκαν στο πλάι του σπιτιού, δύο στο πίσω μέρος και οι άλλοι χτύπησαν το κουδούνι.

Η αλήθεια είναι ότι ένα εκατομμύριο πράγματα πέρασαν από το μυαλό του συζύγου μου, αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν περίμενε κάτι τέτοιο. Του έδειξαν τα διαπιστευτήριά τους ενώ σε εμφανές σημείο βρίσκονταν και τα όπλα τους. Κατόπιν τον ρώτησαν εάν θα μπορούσαν να μπουν στο σπίτι και εκείνος τους απάντησε "φυσικά".

Μπήκαν μέσα και άρχισαν να κοιτούν το σαλόνι, τα έπιπλά μας, κοίταξαν στη βιβλιοθήκη, δεν είδαν κάποια βιβλία σχετικά με την κατασκευή βομβών, ούτε κάποιο βιβλίο σχετικό με την αναρχία. Πήγαν στο υπνοδωμάτιό μας, χάιδεψαν τα σκυλάκια μας και μάλιστα όταν ρώτησαν εάν μπορούν να δουν το δωμάτιο του γιου μας και ο άνδρας μου τους απάντησε ότι κοιμόταν, εκείνοι έδειξαν κατανόηση.

Μετά άρχισαν οι ερωτήσεις για το πού δουλεύει ο άνδρας μου, από πού είναι, πού ζουν οι γονείς του και άλλα. Αυτό όμως που ήταν αρκετά αστείο ήταν όταν έκαναν την εξής ερώτηση: "Εχετε κάποια βόμβα; Μήπως έχετε κάποια χύτρα;"»...