ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ωρα για συμπεράσματα

Παπαγεωργίου Βασίλης

Περισσότερο σαφής δεν μπορούσε να ήταν ο μεγαλοβιομήχανος κ. Στ. Αργυρός, πρώην πρόεδρος του ΣΕΒ και ιδιοκτήτης - εκτός πολλών άλλων - των «Κλωστηρίων Πρεβέζης ΑΕ», στα οποία έβαλε λουκέτο τις προάλλες, πετώντας στο δρόμο 223 εργαζόμενους. Η επιχείρηση δεν ήταν ανταγωνιστική, σημειώνει στη σχετική ανακοίνωση. Και τι χρειαζόταν, για να επιτευχθεί αυτό; Περισσότερες απολύσεις, μικρότερα μεροκάματα στους εργάτες, περισσότερες κρατικές επιδοτήσεις κλπ, κλπ.

Βέβαια, δεν έγινε φτωχότερος ο κ. Αργυρός, επειδή έβαλε λουκέτο. Οπως δεν είχε γίνει φτωχότερος, όταν είχε κλείσει το άλλο εργοστάσιο της «Πειραϊκής Πατραϊκής» στις Φιλιάτες, που του είχαν χαρίσει οι τότε κυβερνώντες και το λειτούργησε μέχρι να εξαντληθούν τα αποθέματά του. Με κέρδος τα 'κλεισε. Χώρια τα όσα πολλά δισεκατομμύρια έχει συσσωρεύσει από το ξεζούμισμα των εργαζομένων και το άρμεγμα των πολύμορφων κρατικών παροχών και προνομίων, τόσες δεκαετίες τώρα. Οι εργάτες, όμως, που βρέθηκαν από τη μια στιγμή στην άλλη, στον Καιάδα της ανεργίας, έχουν χρέος να βγάλουν τα δικά τους, εξίσου σαφή, πολιτικά συμπεράσματα.

Επικοινωνιακή ... κατσαριδολογία

Την επικοινωνιακή τακτική της «κατσαρίδας», που επέλεξε στο παρελθόν ο νυν υφυπουργός Υγείας Αθανάσιος Γιαννόπουλος, φαίνεται πως επιλέγει και ο Γ. Σγουρός. Εδώ, η «κατσαρίδα» έβγαλε υφυπουργό, δε θα βγάλει νομάρχη; Αυτό φαίνεται ότι σκέφτηκε ο Γ. Σγουρός και έδωσε χτες στη δημοσιότητα τα αποτελέσματα ελέγχων της Νομαρχίας σε 25 δημόσια νοσοκομεία της Αττικής. Ιδιαίτερα, μάλιστα, επισημαίνει τις περιπτώσεις του νοσοκομείου «Ανδρέας Συγγρός» και του Λαϊκού, όπου βρέθηκαν «ζωντανές και νεκρές κατσαρίδες», όπως αναφέρει το δελτίο Τύπου.

Τσιμουδιά για την άγρια εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών Υγείας, τις μεγάλες και σοβαρές ελλείψεις προσωπικού, την εντεινόμενη ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών, την ανεπαρκέστατη -τουλάχιστον - χρηματοδότηση κλπ., κλπ., που βασανίζουν τα νοσοκομεία και οδηγούν σε πολύ σοβαρότερες παρενέργειες, απ' ό,τι οι κατσαρίδες, είτε είναι ζωντανές είτε νεκρές...

Είπαμε, όμως, για τη διατήρηση της καρέκλας ενδιαφέρεται ο άνθρωπος και όχι για την αλλαγή της «ανθυγιεινής» πολιτικής, που εφαρμόζει η κυβέρνηση στο χώρο της Υγείας. Αλλωστε, την ίδια πολιτική έχει και το δικό του κόμμα...

Αυτό εννοούσαν...

Πέντε ολόκληρα χρόνια θα κλείσουν σε δυο βδομάδες από το τραγικό ναυάγιο του «Σαμίνα Εξπρές» και τον άδικο χαμό 81 ανθρώπων. Εχουν προηγηθεί εξαντλητικές έρευνες των αρμοδίων αρχών, ανακρίσεις κλπ. Και όμως, μόνο τώρα κατατέθηκαν στη σχετική δίκη αδιαμφισβήτητα και επίσημα αποδεικτικά στοιχεία, ότι το σαπιοκάραβο ταξίδευε παράνομα από τον Ιούλη ακόμη του 2000 μέχρι τη μέρα του ναυαγίου και με ευθύνη του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας και των αρμοδίων αρχών - από Λιμεναρχεία μέχρι τον Κλάδο Ελέγχου Επιθεώρησης Εμπορικών Πλοίων. Και, μάλιστα, τα στοιχεία ανευρεθήκανε και κατατέθηκαν στο δικαστήριο από τους δικηγόρους των οικογενειών των θυμάτων. Ούτε από το κράτος και τις αρμόδιες υπηρεσίες του, ούτε από την πλευρά όλων όσοι διενήργησαν τις σχετικές έρευνες και ανακρίσεις.

Προφανώς, αυτό εννοούσαν ο τότε πρωθυπουργός, Κ. Σημίτης, και ο τότε υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, Χρ. Παπουτσής, όταν διαβεβαίωναν προς κάθε κατεύθυνση, ότι «το μαχαίρι θα φτάσει στο κόκαλο»...

«Κτηνώδης αδιαφορία»...

«-- Μερικοί λένε ότι η μανία σας για την πολιτική είναι χόμπι.

-- Bullshit! (σ.σ. σκ..., βλακείες). Δηλαδή περπατάς στο δρόμο, σκοντάφτεις πάνω σε ερείπια κουκουλωμένα σε χαρτόκουτα και τι κάνεις; Τους προσπερνάς; Στην πραγματικότητα προσφέρω ελάχιστα. Η φαντασία ενός καλλιτέχνη είναι η γέφυρα που τον συνδέει με την πραγματικότητα. Γιατί, πόση φαντασία χρειάζεται κανείς για να "δει" το βάσανο μιας μάνας που δεν μπορεί να θρέψει το παιδί της μ' ένα κομμάτι ψωμί;

-- Και η αντίδρασή σου για τον καταστροφικό τυφώνα;

-- Αν υπάρχει ίχνος αξιοπρέπειας σ' αυτή τη χώρα, πρέπει να τους περάσουν από δικαστήριο. Η κτηνώδης αδιαφορία τους οφείλεται στο γενετικό, ρατσιστικό τους κώδικα. Αφού οι κάτοικοι της Ν. Ορλεάνης είναι μαύροι και φτωχοί, ας πεθάνουν μια ώρα νωρίτερα. Ο,τι έκαναν στη Ρουάντα, το κάνουν και στις ΗΠΑ.

-- Είστε επικίνδυνη...

-- Γι' αυτό οι τραπεζίτες που ελέγχουν το Χόλιγουντ μ' έχουν διαγράψει από τις λίστες».

Το απόσπασμα είναι από συνέντευξη της Αμερικανίδας ηθοποιού Σούζαν Σάραντον στον Δημήτρη Δανίκα και δημοσιεύτηκε στα χτεσινά «Νέα».

Συλλαλητήριο ταξικό

Με την παρουσίαση του πλαισίου διεκδικήσεων του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος για το 2006, ανοίγει σήμερα η αυλαία των πολύμορφων εκδηλώσεων που διοργανώνει το ΠΑΜΕ στη Θεσσαλονίκη, με αφορμή τα εγκαίνια της ΔΕΘ. Με ενδιάμεσο σταθμό την αυριανή συνάντηση εκπροσώπων από τα βαλκανικά ταξικά συνδικάτα η δράση κορυφώνεται το απόγευμα του Σαββάτου με το μεγάλο συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ, της ΠΑΣΥ και της ΣΕΑ ΕΒΕ στην κεντρική πύλη του λιμανιού. Τα μηνύματα από τους τόπους δουλιάς, όπως αποτυπώνονται στις καθημερινές εξορμήσεις σε όλους τους νομούς της Μακεδονίας και της Θράκης, είναι ενθαρρυντικά για την επιτυχία του πανεργατικού συλλαλητηρίου. Αντίστοιχη είναι η εικόνα που μεταφέρουν και οι συνδικαλιστές της ΠΑΣΥ, που όλο το προηγούμενο διάστημα «όργωσαν» την ύπαιθρο, μεταφέροντας το κάλεσμα αγώνα στη φτωχή αγροτιά.

Το ΠΑΜΕ δίνει το σύνθημα του πανεργατικού ξεσηκωμού. Ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική συνολικά, στο κεφάλαιο, τους πολιτικούς και συνδικαλιστικούς εκφραστές του. Με τους απεργιακούς αγώνες του προηγούμενου διαστήματος. Με τις πολύμορφες παρεμβάσεις και κινητοποιήσεις, με την αξιοποίηση όλων των μορφών πάλης. Δεν υπάρχει μικρή ή μεγάλη αναμέτρηση της εργατικής τάξης με την κυρίαρχη πολιτική που να μη φέρει ανεξίτηλη τη σφραγίδα των ταξικών δυνάμεων. Με όπλο αιτήματα και στόχους πάλης στο ύψος των σύγχρονων και πραγματικών αναγκών των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Το ΠΑΜΕ δε «χάρισε κάστανα» σε κανένα από τα αντιλαϊκά μέτρα που προώθησαν οι κυβερνήσεις του δικομματισμού. Δεν ανακάτεψε ούτε στιγμή το αγωνιστικό κρασί του με το νερό της συναίνεσης και του κοινωνικού εταιρισμού, που διαπερνά από την κορφή ως τα νύχια τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες.

Σε συνθήκες έντασης της επιθετικότητας του κεφαλαίου και της κυβέρνησης, το συλλαλητήριο του Σαββάτου αποκτά ιδιαίτερη σημασία. Αποτελεί πρόκριμα για το Πανελλαδικό Συλλαλητήριο που διοργανώνει το ΠΑΜΕ στις 12 του Νοέμβρη στην Αθήνα. Είναι το αντίπαλο δέος στην ομοφωνία της συναίνεσης που θα κυριαρχήσει τις επόμενες μέρες στη Θεσσαλονίκη, με πρωταγωνιστές την κυβέρνηση, το ΣΕΒ, το ΠΑΣΟΚ, τις συνδικαλιστικές παρατάξεις των ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - «Αυτόνομη Παρέμβαση». Είναι όλοι συνένοχοι στο αντιλαϊκό κρεσέντο. Την ώρα που οι βιομήχανοι θα χειροκροτούν τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού, οι πλειοψηφίες στη ΓΣΕΕ, την ΑΔΕΔΥ και το ΕΚΘ θα «διαδηλώνουν» ανέξοδα, με αιτήματα και πανό που δεν ξεφεύγουν ούτε στο ελάχιστο από τις στρατηγικές επιλογές και κατευθύνσεις του κεφαλαίου.

Γι' αυτό η θέση των εργαζόμενων είναι το Σάββατο με το ΠΑΜΕ. Με τις σημαίες του ανυπότακτου αγώνα στο κοινό μέτωπο με τους φτωχούς αγρότες, τη νεολαία, τους μικρούς ΕΒΕ. Και από την επόμενη ακόμα πιο θαρρετά, ακόμα πιο δυναμικά, στο δρόμο για τις 12 του Νοέμβρη. Με δουλιά στα συνδικάτα, για την ισχυροποίηση του ΠΑΜΕ και το βάθεμα της πολιτικής δράσης των εργαζομένων. Για να βρει ισχυρό ανάχωμα η αντιλαϊκή επέλαση. Για να μπουν οι βάσεις της ταξικής αντεπίθεσης, να ανοίξει ο δρόμος για πιο ριζοσπαστικές αλλαγές, προς όφελος της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων.