Με την απειλή - εκβιασμό ότι η χώρα έχει ανάγκη από μια ισχυρή κυβέρνηση, σε μια καθαρά προεκλογικού χαρακτήρα ομιλία, ο Κ. Καραμανλής ξεκαθάρισε και χτες την πρόθεση της ΝΔ να συνεχίσει την αντιδραστική της πολιτική για τη μεγιστοποίηση των υπερκερδών του κεφαλαίου, εντείνοντας ταυτόχρονα όλα τα μέτωπα της αντιλαϊκής της πολιτικής, με την παραπέρα καταλήστευση των λαϊκών εισοδημάτων. Μιλώντας από το βήμα της 72ης Διεθνούς Εκθεσης Θεσσαλονίκης, ο πρωθυπουργός ξεκαθάρισε ότι πρώτιστος στόχος της κυβέρνησης είναι η ενίσχυση της θέσης του κεφαλαίου, ενώ για τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα επιφυλάσσει μια πολιτική παραπέρα ανατροπών στο ασφαλιστικό σύστημα, ολοκληρωτική προσαρμογή της Παιδείας στις αξιώσεις των επιχειρηματικών ομίλων, αντιδραστικές αλλαγές στη δομή του κράτους. Πρόβαλε ως επιτυχία της κυβέρνησής του τον αναπτυξιακό - επενδυτικό νόμο και τη φορολογική «μεταρρύθμιση», που ενίσχυσαν τα κέρδη του κεφαλαίου, αλλά και τη μετατροπή της Ελλάδας σε ενεργειακό κόμβο, λόγω γεωστρατηγικού πλεονεκτήματος, όπως είπε, που την καθιστά πεδίο ανάπτυξης ενδομονοπωλιακών ανταγωνισμών με τους όποιους κινδύνους για το λαό και τη χώρα. Ο Κ. Καραμανλής, αφού επιχείρησε να κάνει απολογισμό για τα τριάμισι χρόνια διακυβέρνησης από τη ΝΔ, αναφέρθηκε σε πέντε άξονες κυβερνητικής πολιτικής.

Ο πρώτος άξονας αφορά στις αλλαγές στο κράτος. Επηρεασμένος από τα τεράστια κενά και την αδυναμία αντιμετώπισης σημαντικών προβλημάτων, όπως εμφανίστηκαν ειδικά το τελευταίο χρονικό διάστημα, ο Κ. Καραμανλής μίλησε για κράτος που «με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων εξελίχθηκε σε ένα "μεγάλο ασθενή"», υποστήριξε ότι στην περίοδο της διακυβέρνησης από τη ΝΔ έγιναν βήματα, αλλά κάτω από το βάρος της πραγματικότητας, υποστήριξε ότι «δεν έγιναν όλα τέλεια, παρουσιάστηκαν αδυναμίες, υπήρξαν και κάποιες καθυστερήσεις» και δικαιολόγησε την κατάσταση, λέγοντας ότι «η αλήθεια είναι ότι τόσο μεγάλα κενά δεν μπορούν να καλυφθούν από τη μια μέρα στην άλλη». Συνεχίζοντας, ανέφερε ότι η κυβέρνηση στοχεύει σε βαθιές αλλαγές με έμφαση:

• Στον περιορισμό των συναρμοδιοτήτων
• Στην αποτελεσματική λειτουργία της Δημόσιας Διοίκησης
• Στην αναβάθμιση της Πολιτικής Προστασίας
• Στην περαιτέρω εμπέδωση της διαφάνειας
• Στον περιορισμό της ανομίας.

Μίλησε, επίσης, για την αλλαγή στη διοικητική δομή της χώρας, δηλαδή τον «Καποδίστρια 2». Γεγονός που θα κάνει ακόμη πιο αποτελεσματική την επιχειρηματική δράση και την κερδοφορία του κεφαλαίου, τόσο σε τομείς της οικονομίας, όσο και στην παραπέρα εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών Υγείας, Πρόνοιας αλλά και στην εκπαίδευση.

Δεύτερος άξονας είναι η λεγόμενη ενίσχυση του κοινωνικού κράτους. Εδώ ο πρωθυπουργός ανέφερε ότι τα νομοσχέδια με τις προεκλογικές υποσχέσεις της κυβέρνησης θα ψηφιστούν από την επόμενη Βουλή, επανέλαβε τα περί σύστασης Εθνικού Ταμείου Κοινωνικής Συνοχής για τη στήριξη των νοικοκυριών που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας (δηλαδή, διαχείριση της πλήρους εξαθλίωσης και όχι εξάλειψή της), τα ειδικά μέτρα (από 1η Γενάρη 2008) για τις τρίτεκνες οικογένειες.

Σε ό,τι αφορά το σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης, προσπάθησε, μέσα από μια γενικόλογη τοποθέτηση, να συνδέσει την πολιτική που ακολουθήθηκε μέχρι σήμερα με την πολιτική των επόμενων χρόνων, λέγοντας ότι η κυβέρνηση τίμησε τις δεσμεύσεις που ανέλαβε και με βάση το «πρόγραμμα 8ετίας που καταθέσαμε το 2004, προχωρούμε στην κατεύθυνση της επίλυσης του ασφαλιστικού ζητήματος. Εξασφαλίζουμε πρόσθετους πόρους για το ασφαλιστικό σύστημα, μέσα από:

• Τον περιορισμό της σπατάλης
• Την ενοποίηση Ταμείων και Κλάδων
• Την αποτελεσματική αξιοποίηση της περιουσίας τους
• Την πάταξη της εισφοροδιαφυγής
• Την εξυγίανση των κλάδων Υγείας
• Την παροχή κινήτρων για την παραμονή στην εργασία όσων το επιθυμούν πέραν των ορίων συνταξιοδότησης.
• Την εξυγίανση του θεσμού των βαρέων και ανθυγιεινών. Επενδύουμε στην ανοδική πορεία της Οικονομίας μας, ώστε να έχουμε επαρκείς πόρους, χωρίς αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και χωρίς μείωση των συντάξεων».

Οπως είναι κατανοητό, μέσα από την πρωθυπουργική ομιλία, αυτή τη φορά, αφήνεται ανοιχτό το ενδεχόμενο και για την αύξηση των ορίων ηλικίας και για τη μείωση των συντάξεων, αφού σύμφωνα με τη διατύπωσή του, το ασφαλιστικό θα εξαρτηθεί από την «ανοδική πορεία της οικονομίας». Ενώ την ίδια στιγμή μπαίνουν στο τραπέζι τα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα, αλλά και οι πρόωρες συντάξεις, μέσα από την αντιμετώπιση των οποίων θα αυξηθούν τα όρια συνταξιοδότησης.

Τρίτος άξονας, θα είναι η συνέχιση της ανοδικής πορείας της Οικονομίας. Εδώ ο πρωθυπουργός παρουσίασε το σύνολο των μέτρων που η κυβέρνηση έχει πάρει για τη στήριξη του μεγάλου κεφαλαίου και δεσμεύτηκε ότι η πολιτική της ενίσχυσης της επιχειρηματικότητας αποτελεί αρχή για την κυβέρνηση. Ο Κ. Καραμανλής αναφέρθηκε στην πρόθεση της κυβέρνησης για πλήρη απαλλαγή της πρώτης κατοικίας από το φόρο μεταβίβασης και να καταργήσει το φόρο κληρονομιάς και γονικών παροχών ακινήτων, λέγοντας ότι θα αντικατασταθεί «με ένα τέλος 1%, επί της αξίας του ακινήτου». Εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι από την ομιλία δε διευκρινίστηκε ο χαρακτήρας αυτού του τέλους, αν, δηλαδή, θα είναι τέλος που θα αφορά τις μεταβιβάσεις των κληρονομικών, ή αν πρόκειται για τέλος με βάση το οποίο η κυβέρνηση προτίθεται να χαρατσώσει εκατομμύρια μικροϊδιοκτήτες ακινήτων.

Στο κεφάλαιο «ανάπτυξη», ο ομιλητής αναφέρθηκε στην Ανατολική και Περιφερειακή Οδό Πελοποννήσου, στον άξονα Ε65 της Κεντρικής Ελλάδας, στην Ιόνια Οδό, στους άξονες Ράχες - Μαλιακού, Κλειδί - Ημαθίας κ.λπ.

Τέταρτος άξονας των κυβερνητικών προτεραιοτήτων είναι η προστασία του Περιβάλλοντος. Επιχειρώντας να ταυτίσει το στόχο «ανάπτυξη με προστασία του περιβάλλοντος», ο πρωθυπουργός, έχοντας προφανώς στο μυαλό του την προωθούμενη αναθεώρηση του άρθρου 24 του Συντάγματος, στην ουσία δεν ανέλαβε την παραμικρή δέσμευση για πλήρεις και ολοκληρωμένες αναδασώσεις, για ολοκληρωμένο σύστημα προστασίας και παρακολούθησης των δασών ή για μέτρα περιορισμού της ρύπανσης από τη δράση του κεφαλαίου.

Πέμπτος άξονας είναι η Κοινωνία της Γνώσης, με τη συνολική «μεταρρύθμιση» στο χώρο της Παιδείας και την επερχόμενη «ολική αναθεώρηση του εκπαιδευτικού συστήματος στις τρεις βαθμίδες», με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για τη λογική της σύνδεσης της μάθησης και των σπουδών με τα διάφορα επιχειρηματικά κέντρα.