Το σενάριο της διάλυσης της Ευρωζώνης «αργά ή γρήγορα» αναπαράγουν οι Financial Times, θεωρώντας αναπόφευκτη μια τέτοια εξέλιξη. Σημειώνουν ακόμα ότι από την ίδρυση της Ευρωζώνης το 1999, το λεγόμενο «κόστος εργασίας» στη Γερμανία αυξήθηκε αθροιστικά λιγότερο από 13%, ενώ το μοναδιαίο κόστος εργασίας σε Ελλάδα, Ισπανία και Πορτογαλία ενισχύθηκε κατά 20% με 30%. Στην Ιταλία, η αύξηση ήταν ακόμα μεγαλύτερη.

Νέο "κούρεμα" του ελληνικού χρέους προβλέπει από την πλευρά της η γερμανική εφημερίδα Die Zeit και κατηγορεί την κυβέρνηση Μέρκελ ότι κρύβει σκόπιμα τις προθέσεις της. Οπως αναφέρει η εφημερίδα, «το αργότερο το Νοέμβρη η γερμανική κυβέρνηση θα πρέπει να παραδεχθεί ενώπιον των Γερμανών ότι η Ελλάδα δε θα μπορέσει ποτέ να αποπληρώσει ένα μέρος των χρεών της. Εκείνη την περίοδο θα επιστρέψουν στην Ελλάδα οι ελεγκτές της ΕΕ και του ΔΝΤ. Το ΔΝΤ ήδη αφήνει να διαφανεί τι πρόκειται να ανακοινώσουν: Η χώρα πρέπει να ελαφρυνθεί κατά τουλάχιστον 7,5 δισεκατομμύρια ευρώ, ώστε να μπορέσει να ορθοποδήσει».

Σε μια παράλληλη εξέλιξη, η Βραζιλία ζητά την αναθεώρηση των «προγραμμάτων διάσωσης» των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου, και ειδικά της Ελλάδας, ώστε να γίνουν βιώσιμα, ασκώντας πιέσεις για να φορτωθεί η ζημιά της κρίσης στις ανταγωνίστριες οικονομίες - μέλη της Ευρωζώνης. Ο υπουργός Οικονομικών της χώρας, Γκ. Μαντέγκα σε συνέντευξή του στους Financial Times, ζητά «να γίνει πιο ρεαλιστικό» το ελληνικό πρόγραμμα, επειδή «τα προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής που δημιουργήθηκαν από την Ευρώπη σε γενικές γραμμές είναι υπερβολικά, είναι πολύ αυστηρά».

Η τοποθέτηση του Βραζιλιάνου υπουργού δείχνει ότι κάθε άλλο παρά αβάσιμη ήταν η στάση του εκπροσώπου της χώρας Ν. Μπατίστα στην τελευταία συνεδρίαση του ΔΝΤ για το δάνειο στην Ελλάδα, όταν απείχε από την ψηφοφορία, διαμαρτυρόμενος ότι το πρόγραμμα δεν εξασφαλίζει την εξυπηρέτηση του χρέους. Να σημειωθεί, επίσης, πως ο Μπατίστα θα παραμείνει στη θέση του ως εκπρόσωπος της Βραζιλίας στο ΔΝΤ, που σημαίνει ότι συνεχίζει να εκφράζει τις θέσεις της στο Ταμείο.

Στο μεταξύ, επιτάχυνση της οικονομικής ανάκαμψης σε Ευρώπη, ΗΠΑ και Ιαπωνία τους προσεχείς μήνες καταγράφουν οι δείκτες leading indicators που καταρτίζει ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), ενώ αντίθετα εμφανίζουν επιβράδυνση της ανάπτυξης στην Κίνα και άλλες μεγάλες αναπτυσσόμενες οικονομίες. Οι leading indicators εμφανίζουν αλλαγή στις «κινητήριες δυνάμεις» της παγκόσμιας ανάπτυξης, που μέχρι πρόσφατα ήταν οι λεγόμενες «αναπτυσσόμενες οικονομίες».

Στην Κίνα, η κυβέρνηση προλειαίνει το έδαφος για πιθανή χρήση κρατικών κεφαλαίων για διασώσεις τραπεζών, δημιουργώντας ένα νέο νομικό πλαίσιο που θα κάνει φτηνότερη για το δημόσιο την όλη διαδικασία. Το νέο πλαίσιο θα επιτρέπει στις τράπεζες της Κίνας να πωλούν κομμάτια του δανειακού τους χαρτοφυλακίου σε μία ευρεία γκάμα επενδυτών (μη-τραπεζικούς χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς και μεγάλες εταιρείες), σύμφωνα με το Reuters.

Με το μέχρι στιγμής ισχύον πλαίσιο, οι τράπεζες έχουν μόνο δύο επιλογές: Είτε να πωλήσουν μη εξυπηρετούμενα δάνεια σε μεγάλες υπό κρατικό έλεγχο εταιρείες διαχείρισης κεφαλαίων, είτε να συνεχίζουν να τα ανακυκλώνουν επ' αόριστον, για να αποφύγουν να εγγράψουν ζημιές. Οι περισσότεροι αναλυτές, σημειώνει μεταξύ άλλων το δημοσίευμα, πιστεύουν ότι τελικά το Πεκίνο θα υποχρεωθεί να χρησιμοποιήσει κρατικά κεφάλαια για διάσωση τραπεζών, και η νέα αυτή πλατφόρμα θα επιτρέψει να περιοριστεί η επιβάρυνση στα οικονομικά του δημοσίου, καθώς προηγουμένως οι τράπεζες θα έχουν απαλλαγεί από προβληματικά στοιχεία του χαρτοφυλακίου τους.

Παράγοντες της αγοράς υποψιάζονται ότι το μέγεθος του προβλήματος των επισφαλών δανείων για τις κινεζικές τράπεζες είναι πολύ μεγαλύτερο από το 1% που δείχνουν τα επίσημα στοιχεία, σχολιάζει μεταξύ άλλων το Reuters. Ειδικά ο δανεισμός των τοπικών κυβερνήσεων έχει αρχίσει όλο και πιο έντονα να αναδεικνύεται σε παράγοντα σοβαρού κινδύνου για την καπιταλιστική οικονομία της Κίνας.

Στην Ιαπωνία, τέλος, το χρέος εκτοξεύεται σε δυσθεώρητα ύψη, ξεπερνώντας για πρώτη φορά τα 1.000 τρισ. γεν. Σύμφωνα με τα στοιχεία που ανακοίνωσε το υπουργείο Οικονομικών, το χρέος της Ιαπωνίας αναρριχήθηκε στα 1.008,6 τρισ. γεν (δηλ. 10,46 τρισ. δολάρια) στις 30 Ιούνη, αυξημένο κατά 1,7% συγκριτικά με το προηγούμενο τρίμηνο. Εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι τα συνολικά ομόλογα του ιαπωνικού κράτους ανέρχονται σε 830,5 τρισ. γεν, ποσό που ξεπερνά το αθροιστικό μέγεθος των οικονομιών των Γερμανίας, Γαλλίας και Μ. Βρετανίας.