Μέγιστη σημασία αποδίδει η ηγεσία της ΝΔ στις επερχόμενες ευρωεκλογές και θα δώσει "τη μάχη όπως σε βουλευτικές εκλογές", επιχειρώντας από τώρα να οξύνει τη δικομματική αναμέτρηση για πολλούς λόγους, μεταξύ αυτών και η εξουδετέρωση του ενδεχόμενου ίδρυσης κόμματος από τον Δ. Αβραμόπουλο.

Η εκλογική τακτική του κόμματος συζητήθηκε χτες το βράδυ στη συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΝΔ υπό την προεδρία του Κ. Καραμανλή. Στην εισήγησή του ο πρόεδρος της ΝΔ, ξεκινώντας από την "αισιόδοξη" διαπίστωση ότι "βαδίζουμε σε οριστική ανατροπή του πολιτικού κλίματος που δημιουργήθηκε από τις αρχές της δεκαετίας του '80", προσέδωσε στις ευρωεκλογές χαρακτήρα δημοψηφίσματος υπέρ ή κατά της κυβέρνησης Σημίτη, επιχειρώντας με αυτό τον τρόπο να εμφανιστεί ως "αντίπαλος" της κυβερνητικής πολιτικής και να εισπράξει το μεγαλύτερο μέρος της λαϊκής δυσαρέσκειας και αγανάκτησης.

Οπως είπε χαρακτηριστικά ο Κ. Καραμανλής, "οι ευρωεκλογές θα είναι μια γενικευμένη μάχη με σύνθημα "ναι ή όχι στην πολιτική Σημίτη"". Η ΝΔ, συμπλήρωσε, θα δώσει τη μάχη σε όλα τα επίπεδα όπως στις εθνικές εκλογές.

Επισήμανε ότι η ιδιαιτερότητα των ευρωεκλογών είναι ότι ο κόσμος νομίζει πως δεν κρίνονται πολλά, αλλά για τη ΝΔ οι ευρωεκλογές είναι σημαντικές, γιατί "θα ξεκαθαριστεί το πολιτικό τοπίο". Νίκη στις ευρωεκλογές, είπε, θα καθορίσει και τη νίκη στις εθνικές εκλογές. Αναφερόμενος έμμεσα στον Δ. Αβραμόπουλο είπε ότι η διάκριση μεταξύ εθνικών εκλογών και ευρωεκλογών είναι πλασματική και γίνεται εκ του πονηρού.

Ο Κ. Καραμανλής υποστήριξε ότι η ΝΔ ξεκινά με υψηλή συσπείρωση της εκλογικής βάσης της, ενώ παρατηρείται και αυξημένη ροή δυσαρεστημένων ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ, πράγμα, που, όπως είπε, δικαιώνει την αντιπολιτευτική τακτική, η οποία παραμένει αμετάβλητη.

Από την πλευρά του ο Μ. Λιάπης υποστήριξε ότι στόχος του ΠΑΣΟΚ στις ευρωεκλογές είναι η συσπείρωση, άρα θα χρησιμοποιήσει υψηλούς τόνους, αριστερή ρητορεία και αναφορές στην ευρωπαϊκή προοπτική. Γι' αυτό, τόνισε, η αντιπαράθεση θα είναι εφ' όλης της ύλης.

Στα πρακτικά μέτρα, η ηγεσία της ΝΔ προχωρά στην ενεργοποίηση της επιτροπής εκλογικού αγώνα, σε προγράμματα περιοδειών και "οργώματος της επαρχίας", καθώς και σε ατομικές χρεώσεις σε βουλευτές και στελέχη.

Μα, είναι εικόνα αυτή χώρας που οδεύει προς την ΟΝΕ;

Είναι νοητόν οι αγροίκοι των κάμπων να βγαίνουν στους δρόμους, παρακωλύοντας την ομαλή διέλευση του κυρίου Πέτρου Κωστόπουλου, που θέλει να πάει στη μαμά του στο Βόλο και άμα βρει κανέναν Παττάκη στο δρόμο μπορεί να θολώσει το μάτι του, του ανθρώπου και να του αστράψει καμία με το περίστροφο;

Είναι πρέπον να διαμαρτύρονται οι γιατροί εντός των νοσοκομείων, δημιουργώντας στο συνάδελφο των "ΝΕΩΝ" ερωτηματικά μέχρι και για την ηθικήν υπόστασην του μάταιου κόσμου που ζούμε;

Είναι θέαμα, να γιουχάρονται υπουργοί, προκαλώντας το αίσθημα της ευπρέπειας, που διαπερνά - ως γνωστόν! - το "είναι" της πληθώρας των μαρκουτσοφόρων, τους εκ της πληθώρας των καναλιών μας προερχόμενους;

Είναι ανεκτόν να ζητούν οι μαθητές και κάθε λογής μυξιάρικο, να έχουν λόγο για το πώς θα είναι το σχολειό τους;

Είναι ήχοι αυτοί, που βγάζουν οι τραπεζοϋπάλληλοι κατά των προέδρων των προς ιδιωτικοποίηση τραπεζών;

Ε, όχι! Αυτό ξεπερνά τα όρια. Και, εν πάση περιπτώσει, λίγος πολιτισμός, βρε παιδιά. Λίγο τακτ. Θέλετε να διαμαρτυρηθείτε; Διαμαρτυρηθείτε. Αλλά πιο ...κομψά. Πιο...χαμηλόφωνα. Λιγότερα ...ανάγωγα.

***

Δε συμφωνούν όλοι. Οσοι διαφωνούν, δικαίως διαφωνούν από τη μεριά τους. Εχουν την άποψη ότι η αντίθεση, η διαμαρτυρία πρέπει να εκδηλώνεται με πιο ...πλάγιους ήχους. Προφανώς με τους ήχους που ανταποκρίνονται στη δική τους καλοθρεμμένη, καλοταϊσμένη, καλοπληρωμένη "ανατροφή".

Μόνο, που η δική τους εσωτερική αταραξία, το "νιρβάνα" τους, πηγάζει από την ενασχόλησή τους με άλλου είδους προβλήματα. Ο κ. Πρετεντέρης, ας πούμε, έχει κάθε λόγο να ενοχλείται με τον Γαβρήλο και τους συμμαθητές του, που πετάνε συνθήματα κατά του Αρσένη. Να πέταγε κανένα μπουκάλι σε κανέναν διαιτητή ο Γαβρήλος, θα το καταλάβαινε ο κ. Πρετεντέρης. Αλλά τώρα;

Και κείνοι οι γιατροί; Μα, να φωνασκούν κατά του κ. Παπαδήμου; Και να τους ακούνε οι ασθενείς του δημόσιου νοσοκομείου; Απρεπέστατον, λένε αυτοί. Ανεπαρκέστατον, λέμε εμείς. Θα 'πρεπε να διαμαρτύρονται (και) έξω από το Ιατρικό Κέντρο οι γιατροί. Ομως, πάλι θα θιγόταν η αισθητική εκείνων, που η οικονομική τους επιφάνεια δεν τους έκανε να αγωνιούν ποτέ για αν έχουν θεωρημένο το βιβλιάριο υγείας τους. Αν συμβεί κάτι - χτύπα ξύλο - αυτοί έτσι κι αλλιώς στον ιδιώτη "δόκτορα" θα πάνε να γιατρευτούν. Αλλά, παρεμπιπτόντως, πού να πηγαίνουν να διαμαρτύρονται οι γιατροί; Εχουν να υποδείξουν κατάλληλο μέρος οι κονδυλοφόροι εκείνοι, που θυμούνται τους ασθενείς μόνο όταν φωνάζουν οι γιατροί, αλλά ποτέ όταν κατατίθενται τα κονδύλια του προϋπολογισμού για την Υγεία; Και στα πόσα ...ντεσιμπέλ διαμαρτυρίας δεν "κακοποιείται" το αισθητικό πρότυπο των αυτόκλητων υπερασπιστών της ευπρέπειας;

Για τους αγρότες τα 'παμε. Εδώ υπάρχει αβυσσαλέα απόσταση. Λογικό. Τι μπορεί να ενώσει τους αστέρες των εκατομμυρίων της μικρής οθόνης, που βυσσοδομούν κατά των "εκατομμυριούχων κομμουνιστών" χωριαταραίων; Οι πρώτοι, παράλληλα, αισθάνονται την ίδια αποστροφή και κατά εκείνων, που - εκτός των άλλων - τολμούν να αποδοκιμάζουν τα κυβερνητικά κλιμάκια στις περιοδείες τους. Ειδικά τότε, τους σηκώνεται η τρίχα.

***

• Γιατί οι τόσο ευαίσθητες χορδές ορισμένων δεν πάλλονται και δε "δυσανασχετούν" στο κλάμα των παιδιών της Καρδίτσας, που βλέπουν τους πατεράδες τους να μεταναστεύουν για να ζήσουν τις οικογένειές τους;
• Γιατί οι "ήχοι" που έβγαλε το "Δύστος", όταν έγινε θρύψαλα στα κύματα της εφοπλιστικής ασυδοσίας, δεν τους συγκίνησαν;
• Τι πιστεύουν; Οι ήχοι που βγάζουν τα γκλομπ της Αστυνομίας, όταν πέφτουν πάνω στα κεφάλια των συνταξιούχων και λοιπών "εκατομμυριούχων", είναι ...ποιητικοί;
• Οι ήχοι από τους γρυλισμούς του ασφαλίτη στο σχολείο της Γκράβας και από το ψαλίδι του ΜΑΤατζή που έκοψε τα μαλλιά του παιδιού στο Τμήμα, είναι όσο χρειάζεται εκλεπτυσμένοι;
• Οι ήχοι από τα ξεκοιλιασμένα λάστιχα των τρακτέρ είναι αντίστοιχοι του πολιτισμού που υπηρετούν, γι' αυτό δεν ενοχλούνται;
• Αλήθεια, ο ήχος που βγήκε από το λοστάρι, καθώς έπεφτε πάνω στο κεφάλι του καθηγητή Τεμπονέρα ήταν τόσο υπόκωφος, όσο θα ήθελαν, για να μην ταράζονται από την ησυχία τους;
• Είναι ο ήχος που βγάζει το "φακελάκι", τόσο ...ήσυχος, όσο θέλουν οι θεματοφύλακες του "να αφήσουμε τα πάντα ως έχουν";
• Οι ήχοι των εκρήξεων στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη του Περάματος, που στέλνουν στην αιώνια σιωπή ολάκερες οικογένειες, ανταποκρίνονται στην αισθητική τους;
• Οι ήχοι ενός συστήματος, που κομματιάζει εργάτες στις κυλινδρομηχανές της "DΙΑΝΑ", δε φτάνουν στ' αυτιά τους;

***

Εμείς δε θα πάψουμε να υπερασπίζουμε αυτούς τους ήχους. Αυτή είναι η αισθητική που μας ταιριάζει. Δε θα διαφωνήσουμε με τους φίλους. Πράγματι. Εχουμε αντίθετα αισθητικά πρότυπα. Αλλα τα ταξικά συμφέροντα που εκπροσωπούμε, βλέπετε. Αλλη η καταγωγή της αισθητικής των "μπλόκων" και άλλη η αισθητική της αναισθησίας. Αλλοι πολιτισμοί, δηλαδή.

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ