Πράγματι έχει ένα δίκιο ο κ. Δραγασάκης. Δέχεται τη συνέχεια του ελληνικού κράτους, του αστικού κράτους, το οποίο υπηρετούν κατά καιρούς κυβερνήσεις από διαφορετικά κόμματα, είτε μονοκομματικές είτε κυβερνήσεις συνεργασίας. Κόμματα που κινούνται στο ίδιο στρατηγικό πλαίσιο παρά τις διαφορές που έχουν στην πολιτική διαχείρισης. Αλλωστε και στο παράδειγμα των ΗΠΑ υπάρχουν διαφορές. Να θυμηθούμε το ζήτημα της υγείας και των μέτρων Ομπάμα, χωρίς να σημαίνει ότι η πολιτική υγείας του Ομπάμα είναι φιλολαϊκή, στα οποία διαφωνούσαν οι Ρεπουμπλικάνοι, ή πρόσφατα τον καθορισμό του ύψους του κρατικού χρέους με το οποίο διαφωνούσαν πάλι οι Ρεπουμπλικάνοι και επειδή δεν είχαν την απαιτούμενη πλειοψηφία οι Δημοκρατικοί για να αποφασίσουν μέχρι να επέλθει συμβιβασμός έκλεισαν για περίπου ένα μήνα οι δημόσιες υπηρεσίες.

Αν και δεν έχουν ταυτόσημη πολιτική διαχείρισης, και τα δύο κόμματα υπηρετούν τα γενικά συμφέροντα των μονοπωλίων. Οι μεταξύ τους αντιθέσεις, εκφράζουν αντιθέσεις συμφερόντων τμημάτων του κεφαλαίου στο εσωτερικό των ΗΠΑ, αντιθέσεις που έχουν σχέση και με τον ανταγωνισμό στη διεθνή αγορά. Για παράδειγμα η κυβέρνηση Ομπάμα παρεμβαίνει στην Ευρωζώνη, επιμένοντας να εφαρμόσει τη δική της πολιτική διαχείρισης της κρίσης κόντρα στη Γερμανία. Παρεμβαίνει δηλαδή στους εσωτερικούς ανταγωνισμούς στην Ευρωζώνη, κόντρα στη Γερμανία, σε όφελος των μονοπωλίων των ΗΠΑ που ανταγωνίζονται τα γερμανικά μονοπώλια. Ταυτόχρονα όμως βγήκε πρόσφατα ο προηγούμενος κεντρικός τραπεζίτης των ΗΠΑ, Αλ. Γκρίνσπαν, και δήλωσε οπαδός της οικονομικής πολιτικής της Γερμανίας. Συμφωνούν λοιπόν στο στρατηγικό πλαίσιο, και οι διαφορές τους δεν αφορούν το ποιος υπερασπίζει τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα και ποιος όχι. Θυμίζουμε ότι σε συνθήκες εφαρμογής της «πολιτικής Ομπάμα» είναι πολλά εκατομμύρια οι Αμερικάνοι που ζουν με τα συσσίτια, είναι άστεγοι, άνεργοι κλπ.

Ο κ. Δραγασάκης, με το παράδειγμά του, προβάλλοντας τη διαφορετικότητα της πολιτικής Ομπάμα - Μπους, συγκαλύπτει ότι και οι δύο υπηρετούν τα μονοπώλια, τις διαρκείς ανάγκες του κεφαλαίου, ομολογεί έτσι το χαρακτήρα των διαφορών που έχει η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ με αυτή της ΝΔ.

Τι προσπαθεί λοιπόν να κάνει ο κ. Δραγασάκης; Να εμφανίσει ως αλλαγή πολιτικής σε όφελος του λαού τη στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ, που θα υπηρετήσει το αστικό κράτος και τα μονοπώλια, ακριβώς γιατί παρά τη διαφορά με την κυβέρνηση στο μείγμα διαχείρισης κινείται στο ίδιο στρατηγικό πλαίσιο με την πολιτική της κυβέρνησης.

Για άλλη μια φορά επιβεβαιώνεται ότι η αντιπαράθεση του ΣΥΡΙΖΑ με τη ΝΔ αφορά αποκλειστικά (χωρίς καμία αναστολή πλέον εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ) το ποιο μείγμα καπιταλιστικής διαχείρισης θα προτιμηθεί για την έξοδο του κεφαλαίου από την κρίση του, με το λαό τσακισμένο, φτωχό, άνεργο, ανασφαλή, φοβισμένο. Το μείγμα της περιοριστικής οικονομικής πολιτικής, που προτάσσουν ΝΔ - Μέρκελ - ΕΕ, ή της επεκτατικής των ΣΥΡΙΖΑ - Ομπάμα - ΔΝΤ. Σ' αυτή την αντιπαράθεση δεν μπορεί και δεν πρέπει να εγκλωβιστεί ο λαός. Πρέπει να χαράξει το δικό του δρόμο.

Αλλαγή πολιτικής, ανάπτυξη προς όφελος του λαού, δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς αλλαγή της τάξης που βρίσκεται στην εξουσία. Η μόνη σύγχρονη και φιλολαϊκή λύση βρίσκεται στην πρόταση του ΚΚΕ, για μια συμμαχία της εργατικής τάξης με τα φτωχά λαϊκά στρώματα που θα ανατρέψουν την εξουσία των καπιταλιστών, θα πάρουν την εξουσία και την οικονομία στα χέρια τους, αποδεσμεύοντας τη χώρα από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, την ΕΕ, το ΝΑΤΟ.

Eurokinissi

«Αντιμνημονιακή» συνεργασία στο όνομα των «τοπικών κοινωνιών» εξετάζουν ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ

Στο πλαίσιο αυτό ο γραμματέας της ΚΠΕ της ΔΗΜΑΡ Σπ. Λυκούδης εξέφρασε χτες για μια ακόμα φορά τη δυσαρέσκειά του για την πολιτική γραμμή του κόμματός του. Μιλώντας στο ρ/σ «Βήμα» ανέφερε: «Αισθανόμαστε ότι είμαστε σε μια κάμψη και όποιος δεν το λέει, δεν είναι ειλικρινής (...) Νομίζω ότι αυτό που πρέπει να κάνει η ΔΗΜΑΡ στο συνέδριό της είναι να αποσαφηνίσει το πολιτικό της στίγμα (...) Τα πράγματα θα ξεκαθαρίσουν και νομίζω ότι έχουμε τις δυνατότητες να παρουσιάσουμε την καλύτερη εικόνα στην κοινωνία και θα εκπλήξουμε θετικά τον κόσμο στις κάλπες, υπό την προϋπόθεση ότι πραγματικά θα αποσαφηνίσουμε την πολιτική μας φυσιογνωμία και φιγούρα στο συνέδριο».

Υπενθυμίζεται ότι ο Σπ. Λυκούδης είναι από τα στελέχη του κόμματος που διαφώνησαν με την αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ απ' την κυβέρνηση με το σκεπτικό ότι δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή, αποστασιοποιήθηκε όμως καθαρά απ' την απόφαση του Φ. Κουβέλη να μην στηρίξει την «πρωτοβουλία των 58» για τη συγκρότηση ενός φορέα της κεντροαριστεράς με ορίζοντα τις ευρωεκλογές.

Στο μεταξύ, συνεργασίες με τον ΣΥΡΙΖΑ στις δημοτικές εκλογές προανήγγειλε μιλώντας στον ΣΚΑΪ ο βουλευτής των ΑΝΕΛ Ν. Μαριάς. Εκανε λόγο για «αντιμνημονιακό μέτωπο» που το κόμμα του θα επιδιώξει να φτιαχτεί μπροστά στις εκλογές για την Τοπική Διοίκηση και μάλιστα γνωστοποίησε ότι επίκειται συνάντηση «με τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ στο Ηράκλειο για ενδεχόμενη συνεργασία σε επίπεδο δήμων».

«Είχαμε πει ότι θα προσπαθήσουμε να έχουμε κοινές δράσεις με το ΣΥΡΙΖΑ σε θέματα Κοινοβουλίου, και σε θέματα υπεράσπισης της δημοκρατίας (...). Η θέση η δικιά μας είναι για ενδεχόμενη συνεργασία μετά τις εθνικές εκλογές που θα έχουμε αυτοδύναμη κάθοδο. Είναι θέμα του ΣΥΡΙΖΑ πώς θα ανταποκριθεί στις θέσεις και προτάσεις μας» δήλωσε χαρακτηριστικά ο Ν. Μαριάς.

Να σημειωθεί ότι ο Ν. Μαριάς πριν τους ΑΝΕΛ είχε συνεργαστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και ότι διαφωνίες εκδηλώνονται και στο εσωτερικό των ΑΝΕΛ, με τις πληροφορίες να φέρουν τον Τ. Κουίκ ένα βήμα πριν την έξοδο.

Απ' την πλευρά του, στον ίδιο ραδιοφωνικό σταθμό, ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ Π. Σκουρλέτης, απέκλεισε μεν κοινή κάθοδο στις βουλευτικές εκλογές ή κεντρική συμφωνία για την Τοπική Διοίκηση, ωστόσο πρόσθεσε, αφήνοντας όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά, ότι «δεν μπορούμε να καταργήσουμε την αυτονομία και τις ιδιαιτερότητες των τοπικών κοινωνιών».

Στο όνομα των «τοπικών κοινωνιών» ο ΣΥΡΙΖΑ επί σειρά ετών πρόκρινε ευρύτατες συνεργασίες κυρίως με το ΠΑΣΟΚ (και όχι μόνο) σε δήμους, νομούς, περιφέρειες, συμβάλλοντας στην υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής μέσω της Τοπικής Διοίκησης. Σε ό,τι αφορά τις βουλευτικές εκλογές μπορεί να αποκλείεται η κοινή κάθοδος, ωστόσο ο ίδιος ο Αλ. Τσίπρας έχει ανάψει πράσινο φως και στους ΑΝΕΛ για μετεκλογική συνεργασία.

Στο ΠΑΣΟΚ, μετά τη Θ. Τζάκρη που διαγράφηκε από την κοινοβουλευτική του ομάδα αφού υπερψήφισε την πρόταση δυσπιστίας που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ, σειρά βουλευτών του (όπως οι Μ. Κασσής και Θ. Μωραΐτης) εμφανίζονται να διαφωνούν και να δηλώνουν ότι θα καταψηφίσουν τροπολογίες και νομοσχέδια. Στο επίκεντρο μπαίνουν ο ενιαίος φόρος ακινήτων, το νομοσχέδιο για την «απελευθέρωση» των πλειστηριασμών και ο κρατικός προϋπολογισμός. Ο Κ. Σκανδαλίδης που από το βήμα της Βουλής έκανε λόγο για «υφαρπαγή ψήφου» εμπιστοσύνης, με νέες δηλώσεις του ξεκαθάρισε ότι «δεν μπορεί να πάρει την ευθύνη να ρίξει την κυβέρνηση».

Εξάλλου, χτες ο πρόεδρος της «Συμφωνίας για τη Νέα Ελλάδα» Αν. Λοβέρδος με συνέντευξη του στο «Βήμα Fm» δήλωσε ότι «το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται εκτός κεντροαριστεράς» εφόσον συνεχίζει να συνεργάζεται με τη ΝΔ. Φανερώνοντας μάλιστα τους διαγκωνισμούς στο χώρο της εγχώριας σοσιαλδημοκρατίας, υποστήριξε ότι όταν ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ στηρίζει την «πρωτοβουλία των 58» για την ανασυγκρότηση του χώρου της κεντροαριστεράς και «μετά κάνει συνεργασία με τη ΝΔ μακράς πνοής, τότε λειτουργεί ως πολιτικό εκκρεμές. Λειτουργεί με πολιτικό αλληθωρισμό. Δεν επιτρέπει στον εαυτό της η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ να συμμετάσχει στις διαδικασίες της κεντροαριστεράς».

Αμεση ήταν η αντίδραση του εκπροσώπου τύπου του ΠΑΣΟΚ Οδ. Κωνσταντινόπουλου που δήλωσε: «Θαύμα! Ο κ. Λοβέρδος που ήταν πιο μνημονιακός από τους τροϊκανούς και έφυγε γιατί το ΠΑΣΟΚ δε συμμετείχε στην κυβέρνηση Σαμαρά, έγινε τώρα αριστερός».