Eurokinissi

Η κινέζικη «διείσδυση» σε Ελλάδα και Βαλκάνια βρέθηκε στο επίκεντρο της ημερίδας

Ανοίγοντας την ημερίδα, η πρόεδρος του «Hanns-Seidel», Ursula Maennle, είπε ότι η περιοχή μπήκε στο επίκεντρο της ευρωπαϊκής προσοχής με σκοπό να ενταχθεί στους κόλπους της ΕΕ, τόσο μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, όσο και το 2015 με την έξαρση του Προσφυγικού, ώστε να διασφαλιστεί η ασφάλεια. Οσον αφορά το σήμερα μίλησε για «αυξανόμενη επιρροή της Κίνας στην περιοχή» ως «πρόκληση» και «νέο θέμα που ανακύπτει» για την ΕΕ. Κάλεσε, δε, «να δούμε ποιες ευκαιρίες θα προκύψουν, αλλά και ποιοι κίνδυνοι» από τις εξελίξεις στην περιοχή.

Εξάλλου, η ημερίδα περιλάμβανε ειδική συνεδρία, με θέμα «Ο νέος δρόμος του μεταξιού: Οι δραστηριότητες της Κίνας στα Βαλκάνια».

Ο Jens Bastian, από το ΔΣ του SΟG, είπε ότι η πολυδιαφημισμένη επένδυση της Κίνας στο λιμάνι του Πειραιά είναι σε βάρος της ΕΕ και έβαλε ερώτημα τι κάνει η ΕΕ για να αντιπαρατεθεί στρατηγικά. Παρουσίασε στοιχεία ότι η κίνηση στο λιμάνι του Πειραιά αυξάνεται πλέον συνεχώς και μπορεί σε κάποια χρόνια να απειληθεί η πρωτοκαθεδρία του λιμανιού του Αμβούργου στον όγκο διεκπεραίωσης φορτίων. Τόνισε ότι οι Κινέζοι επενδύουν στρατηγικά - συστηματικά σε υποδομές λιμένων, σε Αίγυπτο, Ελλάδα και Τουρκία, μέχρι το Βέλγιο και παραπέρα, με σημαντικότερη - όπως τόνισε - την επένδυση στον Πειραιά, με όχημα διείσδυσής τους την ευχέρειά τους να ρίξουν «ζεστό» χρήμα σε ασθμαίνουσες οικονομίες, οι οποίες αυξάνουν την εξάρτησή τους από την Κίνα. Σε αυτήν τη βάση κάλεσε την ΕΕ να διευκολύνει την παροχή πιστώσεων στα κράτη - μέλη της περιοχής ή την πρόσβαση στις χρηματαγορές.

Είπε, ακόμα, ότι η Κίνα βλέπει τη ΝΑ Ευρώπη ως χώρο όπου δοκιμάζει τις δυνάμεις της, στην πορεία να αναπτύξει παραπέρα την οικονομική - εμπορική της ισχύ και ότι προετοιμάζει τη διείσδυση και άλλων μεγάλων εταιρειών της. Ακόμα, ότι οι Κινέζοι επενδύουν όχι μόνο στην αναβάθμιση των σιδηροδρομικών δικτύων π.χ. Βελιγραδίου - Βουδαπέστης, ώστε να διευκολυνθεί η διαμετακόμισή τους, αλλά και των οδικών.

Ο Γ. Τζογόπουλος, επιστημονικός συνεργάτης του Κέντρου Στρατηγικών Μελετών Begin-Sadat, είπε ότι ο Πειραιάς είναι για τους Κινέζους ό,τι οι ίδιοι αποκαλούν «η κεφαλή του δράκου» και ότι οι ιδιωτικοποιήσεις στην ελληνική οικονομία αποτελούν γι' αυτούς μεγάλη ευκαιρία, παραπέμποντας σε διείσδυσή τους και στον τομέα της Ενέργειας, επιδιώκοντας κοινοπραξίες με ελληνικές εταιρείες. Οτι η «Cosco» στον ΟΛΠ επενδύει και στην κρουαζιέρα, και στη ναυπηγοεπισκευή, προξενώντας ικανοποίηση στους κόλπους των Ελλήνων εφοπλιστών. Εκτίμησε, τέλος, ότι η Κίνα μελετά πολύ προσεκτικά τις ρωσικές κινήσεις και αποφεύγει λάθη που ενδεχομένως κάνει η Μόσχα. Για τις δε σχέσεις ΕΕ - Κίνας, θύμισε ότι το Πεκίνο ήταν ενάντια στην έξοδο της ελληνικής οικονομίας από το ευρώ, όπως και ενάντια στο Brexit, άρα στηρίζει την ευρωενωσιακή οντότητα, αλλά θέλει να διευρύνει τα επιχειρηματικά της πεδία και τη γεωπολιτική της ισχύ.

Η Luba von Hauff, επιστημονική συνεργάτιδα μιας από τις μεγαλύτερες «δεξαμενές σκέψης» στο Βερολίνο, της «Γερμανικής Εταιρείας για την Εξωτερική Πολιτική», είπε ότι μέσα από το νέο δρόμο του μεταξιού, και τις επενδύσεις της, η Κίνα επιχειρεί και επιτυγχάνει και διεύρυνση της πολιτικής επιρροής, σε χώρες - μέλη της ΕΕ (ανέφερε, για παράδειγμα, τις Ουγγαρία, Ελλάδα), λέγοντας ότι αυτό μακροπρόθεσμα θα έχει επιπτώσεις στην ΕΕ, που δε θα μπορέσει ποτέ ξανά να εμφανιστεί με μια φωνή απέναντι στο Πεκίνο. Μίλησε άλλωστε για διαφορετικά συμφέροντα μεταξύ των κρατών - μελών της ΕΕ, σε μια αποτύπωση των ενδοκαπιταλιστικών αντιθέσεων εντός της ιμπεριαλιστικής ένωσης.

Τέλος, ο Klaus Fiesinger, περιφερειακός διευθυντής ΝΑ Ευρώπης του ιδρύματος «Hanns Seidel», με έδρα το Ζάγκρεμπ, είπε ότι παρέμβαση στην περιοχή έχει και η Σαουδική Αραβία. Εξειδικεύοντας στην Κίνα, είπε ότι μπαίνει σε μια αγορά 120 εκατ. ανθρώπων στη ΝΑ Ευρώπη με επενδύσεις σε δίκτυα διαμετακόμισης και Ενέργειας.

Εγκάλεσε την ΕΕ ότι θα έπρεπε να παρουσιάσει μια ρεαλιστική στρατηγική ανάπτυξης των Δυτικών Βαλκανίων, με χρηματοδοτήσεις σε έργα συνδεσιμότητας κ.λπ., ώστε να μην εκμεταλλεύεται αυτό το «κενό» η Κίνα. Ως παράδειγμα κινεζικής διείσδυσης και τι συνεπάγεται στην πράξη, ο Fiesinger παρέπεμψε στις ογκώδεις κινεζικές επενδύσεις σε μια υποψήφια για ένταξη στην ΕΕ χώρα, την Αλβανία, δίνοντας τη δυνατότητα σε Αλβανούς πολιτικούς περίπου... να «βγάζουν γλώσσα» στις Βρυξέλλες λέγοντας ότι υπάρχουν και άλλα κέντρα όπου μπορούν να αποταθούν για οικονομική ή άλλη στήριξη. 'Η για μια χώρα ήδη ενταγμένη, την Κροατία, παρέπεμψε στη «στρατηγική ειδική σχέση» που έχει συνάψει με την Κίνα, την ανάπτυξη διμερών μπίζνες, π.χ. στον τουρισμό, την κατασκευή κομβικών οδικών υποδομών ή την Ενέργεια. Σημαντικές κινεζικές επενδύσεις είδε και στη Βουλγαρία.

Νωρίτερα, ο Ευ. Βενιζέλος, βασικός ομιλητής στην ημερίδα, είπε ότι τα Βαλκάνια βρίσκονται στο κατώφλι πάλι ενός αναθεωρητισμού, σε ό,τι αφορά τα σύνορα, αναφερόμενος σε «ασάφεια» και «αναποφασιστικότητα» που εκπέμπουν οι ΗΠΑ στην περιοχή, στην «έντονη δραστηριότητα» Ρωσίας και Τουρκίας που επιχειρούν να διατηρήσουν ή να διευρύνουν τα ερείσματά τους στην περιοχή, στην παρουσία της Κίνας και τη «στενή σχέση» με την Ελλάδα. Εμφανίστηκε, εξάλλου, επικριτικός προς την ΕΕ, καλώντας την «να αναλάβει τις ευθύνες της» απέναντι στην περιοχή, και χαρακτηρίζοντας την «ευρωατλαντική ολοκλήρωση» των Δυτικών Βαλκανίων «επιστέγασμα» της ασφάλειας...

Υπουργική συνάντηση Ελλάδας, Βουλγαρίας και Ρουμανίας διεξήχθη χτες στο Βουκουρέστι, με τη συμμετοχή του ΥΠΕΞ, Ν. Κοτζιά. Στο επίκεντρο των συζητήσεων βρέθηκαν «η ενδυνάμωση της συνεργασίας σε τομείς αμοιβαίου ενδιαφέροντος», όπως η Ενέργεια και οι μεταφορές, «η αναζήτηση τρόπων για την ενίσχυση της περιφερειακής σταθερότητας και ασφάλειας», καθώς και «η συνεργασία στο πλαίσιο της ΕΕ, με έμφαση στα Δυτικά Βαλκάνια», ώστε να «τρέξουν» απρόσκοπτα τα ευρωατλαντικά σχέδια και τα σχετικά επιχειρηματικά σχέδια στην περιοχή, σε αντιπαράθεση με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα.

Ο Ν. Κοτζιάς, εξάλλου, σε δηλώσεις του στο τέλος της Συνόδου, είπε ότι ήδη από τη δεκαετία του '90 «κοιτάξαμε να φτιάξουμε τις σχέσεις μας πάλι εδώ στα Βαλκάνια, τα δίκτυά μας τα επενδυτικά, τα τραπεζικά, τα ανθρώπινα». Οτι η χτεσινή συνάντηση στόχο είχε «να γίνει όλη η περιοχή κράτη - μέλη της ΕΕ, αλλά και να αναπτύξουμε τις μεταξύ μας σχέσεις» και, σε αυτό το πλαίσιο, «προέβλεψε» ότι «θα βρισκόμαστε συχνά μαζί για να υλοποιήσουμε τις πρωτοβουλίες μας για τις χώρες της Ανατολικής Γειτονίας, για τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων».

Προηγούμενα, ο Ελληνας ΥΠΕΞ είπε (στην εφημερίδα «Documento») ότι οι πιθανότητες να βρεθεί μια λύση στο Σκοπιανό «είναι μεγαλύτερες απ' ό,τι τα προηγούμενα χρόνια». Ως προς τη βελτίωση των διμερών σχέσεων παρέπεμψε π.χ. στα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης που εγκαινίασε η κυβέρνηση το 2015 και αφορούν, όπως είπε, πολλαπλούς τομείς κοινωνικής και οικονομικής δράσης, όπως τη δημιουργία νέου αγωγού μεταφοράς φυσικού αερίου και καθαρισμού του υπάρχοντος αγωγού πετρελαίου.

Για τη δε αλλαγή του Συντάγματος της ΠΓΔΜ, που δεν θέλει η σκοπιανή πλευρά, ο Ν. Κοτζιάς είπε ότι «σημαίνει, πρώτον, την υλοποίηση του erga omnes, δηλαδή της χρήσης του νέου ονόματος σε όλες τις περιπτώσεις, διεθνώς και εσωτερικώς, καθώς και την αποφυγή μελλοντικών τριβών που θα προέκυπταν χωρίς αυτήν την αλλαγή. Δεύτερον, ότι αποφεύγεται στο μέλλον μια διαφορετική κυβέρνηση στη γείτονα να ζητήσει λογαριασμό για παραβίαση του Συντάγματος εφόσον η διεθνής συμφωνία θα "παρεκκλίνει" από τις προβλέψεις του».

Τάχθηκε, επίσης, υπέρ μιας συμφωνίας - πακέτο: «Να εμπεριέχει ζητήματα που συζητάμε με τον OHE, την εξάλειψη των αλυτρωτισμών και την πρόβλεψη μέτρων και συνθηκών μη επανεμφάνισής τους, τη στήριξη της ένταξης της γείτονος στους διεθνείς οργανισμούς, κοινές δράσεις. Οι τελευταίες μαζί με τα σημερινά ΜΟΕ θα συμπτυχθούν σε ένα σχέδιο δράσης στο οποίο θα συμπεριλαμβάνονται θετικά στοιχεία της μελλοντικής μας συνεργασίας σε όλους τους τομείς διεθνούς πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής (...) Ολα αυτά ασφαλώς και χρειάζονται χρονοδιαγράμματα προκειμένου να υλοποιηθούν. Ο κόσμος δεν αλλάζει σε μια μέρα», πρόσθεσε, δείχνοντας ότι μεθοδεύεται παραπομπή των όποιων αλλαγών στις ελληνικές καλένδες, προκειμένου να ενταχθεί η ΠΓΔΜ σε ΝΑΤΟ και ΕΕ.

Εξάλλου, άφησε ανοικτό και το ενδεχόμενο μιας διεθνούς συμφωνίας ανάμεσα στις δυο χώρες, προκειμένου να μη χρειαστεί η ΠΓΔΜ να προχωρήσει σε συνταγματικές αλλαγές, αν και έβαλε ενστάσεις, όπως ότι υπάρχουν «αποφάσεις εθνικών συνταγματικών δικαστηρίων κρατών - μελών της EE ως προς την υποταγή ή μη της εθνικής νομοθεσίας στην ευρωπαϊκή σε ζητήματα που άπτονται του σκληρού πυρήνα του Συντάγματος, και το όνομα είναι τέτοιο. Σύμφωνα με αυτές, το Σύνταγμα κατισχύει κάθε διεθνούς συμφωνίας».

Σε κάθε περίπτωση, επανέλαβε την «απόφαση» της κυβέρνησης να λύσει «όποια εκκρεμότητα υπάρχει», με ΠΓΔΜ αλλά και Αλβανία, για «να συγκεντρώσουμε την προσοχή μας στα πραγματικά δύσκολα προβλήματα», Τουρκία, Αιγαίο, ΑΟΖ, Κυπριακό κ.λπ.