«Θα συνεχίσουμε να αποκαλύπτουμε αυτή τη βάρβαρη πολιτική της πλουτοκρατίας και των κομμάτων της, να βάζουμε εμπόδια στην εφαρμογή της, κατακτώντας μικρές νίκες, σε αυτή τη φάση, ενισχύοντας την προσπάθεια αλλαγής του συσχετισμού δυνάμεων, για την τελική ανατροπή. Είμαστε σίγουροι ότι θα τα καταφέρουμε».

Τα παραπάνω σημειώνει ο Θεοδόσης Κωνσταντινίδης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, στη συνέντευξη που παραχώρησε στον «Ρ» για τη νέα πορεία του ΚΚΕ στο λαό με την πρότασή του για τη λαϊκή συμμαχία και εξουσία και την αποδοχή που βρίσκει στους εργαζόμενους, στα φτωχά λαϊκά στρώματα.

Ακόμη, αναφέρεται στις επιπτώσεις στην περιοχή της Μακεδονίας και της Θράκης από την υλοποίηση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, αλλά και στις επεμβάσεις των ιμπεριαλιστών στα Βαλκάνια, στη χρησιμοποίηση μειονοτικών ζητημάτων για την πυροδότηση της έντασης και τη δημιουργία προτεκτοράτων και πώς συνδέονται αυτά με την πολιτική δράση του Κόμματος για την εναλλακτική διέξοδο σε όφελος του λαού.

-- Το ΚΚΕ κήρυξε την έναρξη μιας νέας πορείας στο λαό προκειμένου να συζητήσει μαζί του την πρότασή του για λαϊκή συμμαχία και εξουσία. Πώς πρακτικά υλοποιείται από τις Κομματικές Οργανώσεις αυτή η νέα πορεία;

-- Αυτή η νέα πορεία αποτελεί συνέχεια της προσπάθειας που έχουν ήδη ξεκινήσει οι Οργανώσεις πριν από τις βουλευτικές εκλογές. Αποτελεί, θα λέγαμε, μια νέα πορεία στην ήδη χαραγμένη πορεία προς το λαό, στη διάρκεια της οποίας ήρθαμε πλατιά σε επαφή με λαϊκά στρώματα, ανοίξαμε δρόμους ώστε σήμερα με καλύτερους όρους να θέσουμε την πρόταση εξουσίας του Κόμματός μας. Σε ό,τι αφορά στο καθαρά πρακτικό μέρος, αυτό το πλατύ άνοιγμα με την πρόταση συμμαχίας για τη λαϊκή εξουσία πραγματοποιείται πολύμορφα, με όλα τα μέσα. Πέρα από τη μαζική προπαγάνδα, οι ΚΟΒ με συγκεκριμένο σχεδιασμό παρέμβασης στους χώρους δουλειάς, στις συνοικίες, στα χωριά, βρίσκονται ξανά και συζητούν με όσους ήρθαν σε επαφή από τις εκλογές μέχρι τώρα, αλλά και με νέους ανθρώπους που στον έναν ή στον άλλο βαθμό προβληματίζονται για τις πολιτικές εξελίξεις. Στο πλαίσιο αυτής της προσπάθειας μετράμε εκατοντάδες περιοδείες σε μεγάλους χώρους δουλειάς, μετράμε χιλιάδες εξορμήσεις σε συνοικίες, σε χωριά, σε όλη την περιοχή. Επίσης, εκατοντάδες μικρές συγκεντρώσεις, συσκέψεις, προσωπικές συζητήσεις. Στα μεγάλα αστικά κέντρα αξιοποιήσαμε παράλληλα και τη μορφή της πικετοφορίας στις γειτονιές, μια μορφή που έφερε σε ζωντανή - μαχητική επαφή την Οργάνωση με τον εργαζόμενο λαό στον τόπο κατοικίας του.

-- Ηδη έχουν πραγματοποιηθεί στη Βόρεια Ελλάδα μια σειρά από συγκεντρώσεις, περιοδείες, κλπ. Πώς υποδέχονται οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα αυτή τη δραστηριότητα;

-- Πράγματι. Χτες, με τη συγκέντρωση στην Κοζάνη, ολοκληρώθηκε ο κύκλος των μεγάλων ανοιχτών συγκεντρώσεων που πραγματοποιήθηκαν τις προηγούμενες μέρες σε πρωτεύουσες των νομών της Μακεδονίας και της Θράκης. Αυτό δε σημαίνει ότι τελειώσαμε. Αποτελεί ένα δείγμα γραφής της δράσης μας, από το οποίο προέκυψαν θετικά, ποιοτικά αποτελέσματα. Θα συνεχίσουμε αυτή την προσπάθεια, κυρίως επικεντρώνοντας σε μικρές συγκεντρώσεις, συσκέψεις, συζητήσεις. Αλλωστε, όλη αυτή η δραστηριότητα, η επαφή με τον εργαζόμενο λαό, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, ανέδειξε ότι υπάρχει αυξημένο πολιτικό ενδιαφέρον. Και αυτό είναι θετικό. Παρουσιάζουμε τις επεξεργασμένες συγκεκριμένες προτάσεις του ΚΚΕ για τη λύση και των σημερινών προβλημάτων που απασχολούν την εργατική τάξη, τα πλατιά λαϊκά στρώματα. Προβλήματα που αφορούν στο εισόδημα, στις εργασιακές σχέσεις, στο Ασφαλιστικό, στις συνθήκες διαβίωσης των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων, στο περιβάλλον, στην αγροτιά. Συζητάμε και τις προτάσεις που έχουμε για τα μεγάλα προβλήματα όπως αυτά εκφράζονται σε κάθε νομό. Προτάσεις που απαντάνε στο σήμερα, αφού αφορούν στην ικανοποίηση άμεσων αναγκών στον ύψιστο επιτρεπτό βαθμό στις συγκεκριμένες συνθήκες καπιταλιστικής ανάπτυξης που υπάρχουν στη χώρα μας. Και παράλληλα δημιουργούν τις προϋποθέσεις να ανοίξει ο δρόμος για θετικές αλλαγές στο επίπεδο της οικονομίας, της εξουσίας.

Οι εργαζόμενοι δε μένουν απαθείς. Συμμετέχουν, συζητούν, κρίνουν, επικρίνουν και νομίζουμε ότι ακριβώς αυτό είναι το προνομιακό πεδίο πάνω στο οποίο θα πρέπει με μεγαλύτερη ένταση να κινηθούν οι Οργανώσεις του ΚΚΕ το επόμενο διάστημα. Αλλωστε, εμείς επιδιώκουμε τη συμμετοχή των εργαζομένων στις εξελίξεις, τη συμβολή τους στη διαμόρφωσή τους. Δεν ασκούμε πολιτική εκ των άνω. Θέλουμε μαζί με τους εργαζόμενους να ορθώσουμε τείχος αντίστασης στην ασκούμενη πολιτική, να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις συστράτευσης, για να ανοίξει ο δρόμος για τη διέξοδο που προτείνουμε.

Μέσα από αυτή την πορεία, εντοπίζουμε και τις δικές μας αδυναμίες. Τις αντιμετωπίζουμε. Δεν υποχωρούμε από το στόχο, όλα τα μέλη του Κόμματος, οι φίλοι και οι οπαδοί, να γίνουμε ικανοί να διαδώσουμε, με επάρκεια, πάθος και γνώση, την πρόταση πάλης, διεξόδου και ανατροπής.

-- Η ευρύτερη περιοχή έχει δοκιμαστεί σκληρά από τις συνέπειες των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, των πολιτικών που υπηρετούν την κερδοφορία του κεφαλαίου. Πώς δένεται αυτή η εμπειρία του λαού της περιοχής με την έως τώρα δραστηριότητα της Οργάνωσης για την πολιτική πρόταση του Κόμματος;

-- Οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις δεν έθεσαν σε δοκιμασία μόνο την περιοχή μας. Μέσα στο ευρύτερο πλαίσιο των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, έχουμε επιπρόσθετη επιβάρυνση, για τους εργαζόμενους, την εργατική τάξη, διότι η μεγάλη πλειοψηφία των επιχειρήσεων που μετακόμισαν για να εκμεταλλευτούν τη φθηνή εργατική δύναμη στις γειτονικές βαλκανικές χώρες ήταν από τη Βόρεια Ελλάδα. Παράλληλα, στο πλαίσιο της απελευθέρωσης των αγορών έκλεισαν ή συρρικνώνονται παραγωγικά μεγάλες βιομηχανίες (ΒΦΛ, ΕΛΒΟ, κλπ.), προχωρά η ιδιωτικοποίηση της ενέργειας, του λιμανιού, της ΕΥΑΘ κι άλλων τομέων στρατηγικής σημασίας. Η γεωργία και η κτηνοτροφία συγκεντρώνονται σε λίγα χέρια. Ενισχύεται το μοντέλο ανάπτυξης με επιχειρήσεις υπηρεσιών και διαμετακομιστικού εμπορίου. Η παραγωγική διάρθρωση άλλαξε. Το κεφάλαιο εξακολουθεί να κερδοφορεί προκλητικά.

Οι επιπτώσεις είναι εξουθενωτικές για τους εργαζόμενους, την αγροτιά, συνολικά τα φτωχά λαϊκά στρώματα, τη νεολαία. Κανένα πρόβλημα δεν έμεινε αναπάντητο από τις Κομματικές Οργανώσεις. Ως παράδειγμα μπορούμε να αναφέρουμε τη Νάουσα, όπου οι εργάτες, οι ΕΒΕ, συνολικά ο λαός της και κυρίως η νεολαία ζουν τις επιπτώσεις από τις εξελίξεις στον κλάδο της κλωστοϋφαντουργίας, τα παιχνίδια των επιχειρηματιών. Οταν το αίτημα που διατυπωνόταν - και οι εκλεκτοί του δικομματισμού το εμφάνιζαν δήθεν ως παλλαϊκό -, ήταν να δοθούν νέα κίνητρα για τη στήριξη των επιχειρηματιών, η παρέμβαση του ΚΚΕ και του ταξικού Εργατικού Κέντρου ήταν αυτή που προσανατόλισε τον αγώνα στην κατεύθυνση υπεράσπισης των συμφερόντων του εργαζόμενου λαού. Συνέβαλε να αναδειχτούν οι υπεύθυνοι της «κρίσης», να γίνει κατανοητό ότι αυτό που συμφέρει το λαό είναι η σχεδιασμένη ανάπτυξη, στο πλαίσιο μιας άλλης οικονομίας, με γνώμονα την αξιοποίηση όλων των πλουτοπαραγωγικών δυνατοτήτων και την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του λαού. Απέδειξε ότι η μόνη πρόταση που απαντάει συνολικά στην επίλυση των επιπτώσεων των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, της όλο και μεγαλύτερης δυσχέρειας στην οποία έχουν περιέλθει τα πλατιά λαϊκά στρώματα, εξαιτίας αυτής της πολιτικής, είναι η πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ.

Αυτή η πρόταση βρίσκει απήχηση στους εργαζόμενους που αξιοποιούν τις εμπειρίες τους για να βγάλουν συμπεράσματα. Αποτυπώνεται και μέσα από την αύξηση της συμμετοχής των εργαζομένων στους αγώνες που αναπτύσσονται. Π.χ., είναι μεγαλύτερη η συμμετοχή σε κινητοποιήσεις και σε αγώνες, εργαζομένων που το προηγούμενο διάστημα είχαν «πάει σπίτι τους» ή συμπαρατάσσονταν με τις συμβιβασμένες πλειοψηφίες των συνδικάτων. Επίσης, περισσότεροι είναι όσοι σήμερα απευθύνονται στις ΚΟΒ ή σε κομμουνιστές συνδικαλιστές και ζητούν συμπαράσταση για να αντιμετωπίσουν προβλήματα στο χώρο δουλειάς και κατοικίας, για να στηρίξουν και να περιφρουρήσουν απεργιακές και άλλες κινητοποιήσεις. Πληθαίνουν οι εργαζόμενοι που αναγνωρίζουν την αναγκαιότητα της ταξικής πάλης, της συσπείρωσης στο ΠΑΜΕ, όμως ακόμη δεν είναι έτοιμοι να εγκαταλείψουν αυτούς που τους οδηγούν στη συναίνεση και την υποταγή.

-- Η κατάσταση που διαμορφώνεται στα Βαλκάνια, μετά και τη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ, το Κόσσοβο, το ζήτημα με την ονομασία της ΠΓΔΜ κ.ά., απασχολούν και πώς συνδέονται με την πολιτική δράση του Κόμματος για την εναλλακτική διέξοδο σε όφελος του λαού; Πώς το αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι;

-- Η κατάσταση στην περιοχή των Βαλκανίων είναι ιδιαίτερα ανησυχητική. Ολη αυτή η αναταραχή και η ανησυχία προέρχονται από την παρουσία των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στην περιοχή και από τη διαπάλη τους για να καθορίσουν η καθεμιά σφαίρες επιρροής που εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους. Ιδιαίτερα μας ανησυχεί το γεγονός ανεξαρτητοποίησης του Κοσσόβου. Εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για τους λαούς, πυροδοτώντας αλλαγές συνόρων, απειλώντας να συμπαρασύρει όλη την περιοχή σε ένα νέο γύρο αντιπαραθέσεων, πολέμων και ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και δημιουργώντας ένα επικίνδυνο διεθνές προηγούμενο.

Φαίνεται πια ολοκάθαρα ότι υπάρχει γενικευμένη παρέμβαση και κινητικότητα των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων που δρουν αποσταθεροποιητικά στην περιοχή και προσπαθούν να ανακινήσουν ζητήματα μειονοτήτων, σχεδόν σε όλες τις χώρες της Βαλκανικής. Δρουν στην κατεύθυνση δημιουργίας θυλάκων, τους οποίους θα αξιοποιούν για την υλοποίηση των σχεδιασμών τους. Η Ευρωπαϊκή Ενωση ακολουθεί μια πολύ επικίνδυνη πολιτική στα Βαλκάνια. Από αυτή τη δράση των ιμπεριαλιστών δε μένει ανέπαφη η χώρα μας. Ξέρετε, έχουμε καταδίκη της χώρας μας από το Ευρωδικαστήριο για τη μη αναγνώριση σωματείων, συλλόγων που αυτοπροσδιορίζονται με τον όρο τουρκικό-ή. Αυτή η απόφαση, που λήφθηκε στο όνομα του δικαιώματος του αυτοπροσδιορισμού, προβάλλεται έντονα από κόμματα και φορείς που προσπαθούν να ανακινήσουν θέμα αναγνώρισης και άλλων μειονοτήτων - πέρα από τη μουσουλμανική - στη χώρα μας. Φορείς και κόμματα που βρίσκουν στέγη κάτω από το κόμμα της Ευρωπαϊκής Ελεύθερης Συμμαχίας εκδίδουν ανακοινώσεις καταδίκης της Ελλάδας για καταπάτηση δικαιωμάτων των μειονοτήτων. Βλέπουμε να υπάρχει και ένας συντονισμός της δράσης. Να μην έχουμε αυταπάτες. Το ζήτημα του αυτοπροσδιορισμού αξιοποιείται από τους ιμπεριαλιστές για την υποδαύλιση υπαρκτών ή ανύπαρκτων μειονοτικών ζητημάτων. Η Ευρωπαϊκή Ενωση χρηματοδοτεί και στην Ελλάδα και στα Βαλκάνια υπαρκτές ή αυτοπροσδιοριζόμενες μειονότητες, μετανάστες, με αυτόν ακριβώς το στόχο. Ο συλλογικός αυτοπροσδιορισμός, σε συγκεκριμένες συνθήκες, σε μια περίοδο που δημιουργούνται κράτη - προτεκτοράτα, μπορεί να ενισχύσει σχέδια αυτονόμησης περιοχών.

Ταυτόχρονα, την ίδια περίοδο αναπτύσσεται μια παραφιλολογία πως τάχα είναι ξεπερασμένες οι Συνθήκες της Λοζάνης και του Βουκουρεστίου, που αναγνωρίζουν τη μειονότητα της Θράκης ως μουσουλμανική και καθορίζουν τα σύνορα στα Βαλκάνια.

Εμείς βλέπουμε τις μειονότητες με την ταξική τους διάρθρωση. Τις θεωρούμε αναπόσπαστο κομμάτι της κοινωνίας, με την ταξική τους διαστρωμάτωση και μας ενδιαφέρει, οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, ενωμένοι στη βάση των κοινών τους συμφερόντων, να αντιπαρατεθούν με την εξουσία του κεφαλαίου, τον ιμπεριαλισμό.

Το ΚΚΕ από θέση αρχών σέβεται και αγωνίζεται για τα δικαιώματα των μειονοτήτων. Δικαιώματα που έχουν να κάνουν με τη διαφορετική καταγωγή, γλώσσα ή θρησκεία, που προστατεύονται από συγκεκριμένες διεθνείς ή διμερείς συμφωνίες. Στη βάση της ταξικής αντιιμπεριαλιστικής ενότητας μπορούν να υπάρξουν και ειδικότερα μέτρα για την αντιμετώπιση των μειονοτικών προβλημάτων εκεί που υπάρχουν και όχι εκεί που τεχνητά δημιουργούνται με παραχάραξη ακόμα και της Ιστορίας.

Σχετικά με τη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι, και το δειλό «όχι» της κυβέρνησης για την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ, εξαιτίας της μη επίλυσης του ζητήματος της ονομασίας, αυτό που επιβεβαιώθηκε είναι ότι η χώρα μας - μέσω των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ - παραμένει και ενεργά στηρίζει τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και δράσεις. Αλλωστε, είναι από τους συναυτουργούς, ηθικούς και φυσικούς, του διαμελισμού της Γιουγκοσλαβίας που άνοιξε τον «ασκό του Αιόλου» στα Βαλκάνια.

Το ΚΚΕ, από τότε, τοποθετήθηκε ξεκάθαρα. Δεν μπήκε στη λογική να επιλέξει με ποιον από τους ιμπεριαλιστές θα ταχθεί ενάντια στον άλλο. Διαχρονικά η θέση του κομμουνιστικού κινήματος στα Βαλκάνια, και του ΚΚΕ, ήταν σταθερή, με αντιιμπεριαλιστικό προσανατολισμό. Διακήρυττε ότι καμία συμφωνία δεν μπορεί να διασφαλίσει την ειρηνική συμβίωση των λαών, την ανάπτυξη σχέσεων φιλίας και συνεργασίας μεταξύ των χωρών και των λαών τους, στα Βαλκάνια και την ευρύτερη περιοχή, όσο δεν αντιμετωπίζονται αποφασιστικά οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και σχεδιασμοί.

Από το 1992, στη βάση αυτών των αρχών και ενάντια στο κλίμα που καλλιεργήθηκε από ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ, που συντάχθηκαν με τα εθνικιστικά συλλαλητήρια, το ΚΚΕ υποστήριξε ότι η εμμονή στην ονοματολογία ήταν και είναι επικίνδυνη και αδιέξοδη πολιτική. Οτι σε μια διαπραγμάτευση για εξεύρεση κοινά αποδεκτής λύσης, στην οποία περιλαμβάνεται με οποιονδήποτε τρόπο το όνομα «Μακεδονία» και όποια παράγωγα, θα πρέπει ρητά να γίνει αποδεκτό μόνο ως γεωγραφικός προσδιορισμός. Να μπει τέλος στην αλυτρωτική προπαγάνδα, να υπάρξει αμοιβαία αναγνώριση του απαραβίαστου των συνόρων, της εδαφικής ακεραιότητας και κυριαρχίας των δύο κρατών.

Σήμερα, όλοι αυτοί έρχονται να υιοθετήσουν τη θέση του ΚΚΕ, προσπαθούν να πετάξουν τις ευθύνες από πάνω τους. Ορισμένοι μάλιστα, σήμερα, ανακαλύπτουν «φωτισμένα μυαλά» για να ρίξουν σκιές στη θέση που είχαν το 1992 και στη συμμετοχή τους στα αντισκοπιανά συλλαλητήρια. Βέβαια, δικαίωμά τους είναι να αλλάξουν θέση. Πρέπει όμως να πουν στον ελληνικό λαό τι ήταν αυτό που οδήγησε στο σημερινό αδιέξοδο την πολιτική της ονοματολογίας και με βάση ποιες εκτιμήσεις αλλάζουν θέση σήμερα. Από τη στιγμή που δεν το λένε, επιβεβαιώνουν τον καιροσκοπισμό τους.

Κόντρα σ' αυτό το κλίμα, ο εργαζόμενος λαός στέκεται και παλεύει έχοντας ισχυρό το αντιιμπεριαλιστικό - αντιαμερικανικό αίσθημα. Εκφράστηκε πολύμορφα ενάντια στις επεμβάσεις των ιμπεριαλιστών στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, και με ακόμη μεγαλύτερη ένταση και πρωτοβουλία ενάντια στο βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας, με αποτέλεσμα τα οχήματα της KFOR και οι στρατιώτες της ΝΑΤΟικής δύναμης να μην μπορούν να κυκλοφορήσουν χωρίς συνοδεία. Ο λαός έδινε χρήσιμες πληροφορίες για τις μετακινήσεις των ΝΑΤΟικών, στήριζε πολύμορφα τη δράση των κομμουνιστών, συμμετείχε στα μπλόκα που έστησαν στις στρατιωτικές φάλαγγες, κλπ. Αποδείχτηκε τότε, και παραμένει σε ισχύ σήμερα, ότι αυτή η συνεπής, πραγματικά φιλειρηνική, αντιιμπεριαλιστική πολιτική του ΚΚΕ βρίσκει απήχηση στο λαό. Γίνεται ολοένα και περισσότερο καθαρό ότι προοπτική διεξόδου για το λαό, τους λαούς των Βαλκανίων δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς σύγκρουση και ρήξη με τους ιμπεριαλιστές, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ του κεφαλαίου.

-- Σε ποιες άλλες δραστηριότητες, πρωτοβουλίες προσανατολίζεται η Οργάνωση; Πώς σκέπτεται να κρατήσει ανοιχτό αυτό το διάλογο με τα λαϊκά στρώματα;

-- Συνεχίζουμε το άνοιγμα, το διάλογο με το λαό με τις μορφές που είπαμε. Τις επόμενες μέρες οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες επικεντρώνουμε τη δράση μας στην επιτυχία της απεργίας στις 16 του Απρίλη. Με πείσμα και αποφασιστικότητα δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις ώστε να συμμετάσχουν μαζικά στην απεργία οι εργαζόμενοι που εκφράζονται από τις Ομοσπονδίες, τα Εργατικά Κέντρα και τα Σωματεία που πήραν απόφαση κλιμάκωσης του αγώνα για το Ασφαλιστικό, τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, τη νέα επίθεση που ετοιμάζεται ενάντια στα εργασιακά δικαιώματα.

Παράλληλα, συνεχίζουμε και κλιμακώνουμε τις πρωτοβουλίες και τις παρεμβάσεις που ξεκινήσαμε το προηγούμενο διάστημα με στόχο να φέρουμε στο επίκεντρο της συζήτησης και της διεκδίκησης τα μεγάλα προβλήματα που απασχολούν πλατιά τα λαϊκά στρώματα. Προβλήματα που σχετίζονται με την Παιδεία, τα ζητήματα Υγείας - Πρόνοιας, της αγροτικής ανάπτυξης, την αντισεισμική και αντιπλημμυρική θωράκιση, τη δασοπροστασία, τη διαχείριση των υδάτινων πόρων, την ενέργεια, κ.ά.

Με τα αισιόδοξα μηνύματα που αναδείχτηκαν από όλη την προηγούμενη έντονη δραστηριότητα, αξιοποιώντας τις δυνατότητες που ανοίχτηκαν, συνεχίζουμε με ακόμη μεγαλύτερη αποφασιστικότητα. Θα συνεχίσουμε να αποκαλύπτουμε αυτή τη βάρβαρη πολιτική της πλουτοκρατίας και των κομμάτων της, να βάζουμε εμπόδια στην εφαρμογή της, κατακτώντας μικρές νίκες, σε αυτή τη φάση, ενισχύοντας την προσπάθεια αλλαγής του συσχετισμού δυνάμεων, για την τελική ανατροπή. Είμαστε σίγουροι ότι θα τα καταφέρουμε. Στην εργατική τάξη και το λαό μένει να καθορίσει το πότε.