Σταθερά στο επίκεντρο της συζήτησης για τη διαχείριση της καπιταλιστικής κρίσης παραμένει το πότε θα ξεκινήσει η ελεγχόμενη χρεοκοπία της Ελλάδας και άλλων κρατών - μελών της ΕΕ, καθώς εκπρόσωποι της ευρωένωσης και των μονοπωλίων, εξακολουθούν να διευκρινίζουν ότι οι όποιες αποφάσεις στο πλαίσιο της ΕΕ, στην καλύτερη περίπτωση, απλά «κερδίζουν χρόνο» για μια ενδεχόμενη αναδιάρθρωση ή «κούρεμα» του χρέους.

Στο πλαίσιο αυτό, σύμφωνα με το ειδησεογραφικό πρακτορείο «Reuters», ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοοικονομικής Σταθερότητας, Κλάους Ρέγκλινγκ, φέρεται να δήλωσε σε Γερμανούς βουλευτές, ότι το ερώτημα κατά πόσον η Ελλάδα θα αναγκαστεί να αναδιαρθρώσει το χρέος της, δεν έχει ακόμα απαντηθεί.

Αντίστοιχα, ο Πίτερ Πράετ, υποψήφιο μέλος του εκτελεστικού συμβουλίου της ΕΚΤ, μιλώντας στην επιτροπή Οικονομικών υποθέσεων του ευρωκοινοβουλίου, τόνισε ότι «πρέπει να σκεφθούμε πολύ προσεκτικά για τις επιδράσεις εάν αφήσουμε να συμβεί μια κρατική χρεοκοπία μιας χώρας στην ΕΕ», σημειώνοντας ότι οι συνέπειες μιας αναδιάρθρωσης χρέους θα είναι πολύ επώδυνες. Πάντως, ζήτησε να «δώσουμε μια ευκαιρία στην Ελλάδα», συμπληρώνοντας, ωστόσο, ότι «είναι πολύ δύσκολο, αλλά η χώρα είναι πολύ αποφασισμένη».

Τέτοιες και άλλες παρόμοιες δηλώσεις, φανερώνουν από τη μια τα ανυπέρβλητα αδιέξοδα που συναντά το κεφάλαιο στην προσπάθεια να διαχειριστεί την κρίση που το ίδιο δημιούργησε και ταυτόχρονα αποκαλύπτουν ότι η πλουτοκρατία και το πολιτικό της προσωπικό δεν έχει άλλο δρόμο από το να τσακίσει εργασιακά και λαϊκά δικαιώματα, να απαξιώσει δηλαδή ζωντανή εργατική δύναμη, όπως γίνεται και στην Ελλάδα, για να ξεπεράσει έστω και πρόσκαιρα την κρίση.

Στο ίδιο πνεύμα, ο Γιορκ Βάρνκε, μάνατζερ επενδύσεων στην «Union Investment», μιλώντας στη γερμανική εφημερίδα «Sueddeutsche Zeitung», τοποθετεί το ζήτημα της αναδιάρθρωσης του χρέους μετά το 2013. Συγκεκριμένα, σημειώνει ότι «δεν υπολογίζω σε άμεσο "κούρεμα" δηλαδή σε αναδιάρθρωση χρέους που θα πλήξει τους πιστωτές», αφού μετά τις αποφάσεις της Συνόδου, «τα ομόλογα της ευρωπαϊκής περιφέρειας που λήγουν στα μέσα του 2013 προστατεύονται επαρκώς από το νέο πακέτο διάσωσης».

Από την πλευρά του, ο πρόεδρος της Κομισιόν, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, χαρακτήρισε «δίκαιη» την ευελιξία που προβλέπουν οι αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής σχετικά με τη μείωση του επιτοκίου δανεισμού και την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των δανείων για την Ελλάδα, καθώς «η Ελλάδα κάνει πολύ σημαντικές προσπάθειες». Ενίσχυσε, δηλαδή, το κλίμα πανηγυρισμών της κυβέρνησης και ταυτόχρονα, διευκρίνισε ότι οι όποιες, δήθεν, παραχωρήσεις δίνονται μόνο ως αντάλλαγμα και «επιβράβευση» των αστικών κυβερνήσεων που προωθούν τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις.

Να κερδίσουν ακόμα καλύτερες θέσεις στον ανταγωνισμό για τους κερδοφόρους τομείς που ανοίγει η κυβέρνηση στην Ελλάδα, στο πλαίσιο της εφαρμογής της στρατηγικής του μνημονίου, επιδιώκει το γερμανικό κεφάλαιο, ενισχύοντας τις κολεγιές με το ελληνικό κράτος και κατά συνέπεια με την ντόπια πλουτοκρατία.

Σύμφωνα με χτεσινά δημοσιεύματα στον ηλεκτρονικό Τύπο («Το Βήμα»), αντιπροσωπεία της ελληνική κυβέρνησης, με επικεφαλής την αναπληρώτρια υπουργό Εξωτερικών, Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, βρίσκεται ήδη στο Βερολίνο, προκειμένου να υπογράψει με τη Γερμανία «μνημόνιο συνεργασίας» σε μία σειρά τομείς, άμεσα συνδεδεμένους με τις αποκρατικοποιήσεις, τους σιδηροδρόμους, στις αστικές συγκοινωνίες και την ενέργεια.

Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, η επίσκεψη της αντιπροσωπείας στο Βερολίνο αποφασίστηκε κατά την πρόσφατη συνάντηση του Γ. Παπανδρέου με την Α. Μέρκελ, ενόψει τότε της Συνόδου Κορυφής της Ευρωζώνης, γεγονός που φανερώνει τα παζάρια που γίνονται στις πλάτες του λαού, πίσω από τις κλειστές πόρτες της Ευρωένωσης.

Είναι χαρακτηριστικό ότι στο ελληνογερμανικό «μνημόνιο συνεργασίας» αναμένεται να συμπεριληφθούν θέματα όπως η ανταλλαγή τεχνογνωσίας για τις αποκρατικοποιήσεις, η αναδιοργάνωση στη διαχείριση των νοσοκομείων, η διά βίου μάθηση, η στρατηγική συνεργασία για τους σιδηροδρόμους, την αξιοποίηση των αεροδρομίων, τις αστικές συγκοινωνίες, τις οδικές μεταφορές και τις εισηγμένες στο Χρηματιστήριο επιχειρήσεις, η συνεργασία στον τουριστικό τομέα, στην πολιτική προστασία, στην ανάπτυξη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και στη διαχείριση των λυμάτων.

Ξεχωριστής σημασίας είναι η πρόβλεψη να συγκροτηθεί «κοινό εργαστήριο» για την αναμόρφωση του Συνταξιοδοτικού και του Εργασιακού, γεγονός που παραπέμπει ευθέως σε νέα επώδυνα μέτρα για τους Ελληνες ασφαλισμένους, ανάλογα αυτών που εφαρμόστηκαν στη Γερμανία από τις αρχές της περασμένης δεκαετίας και τώρα γενικεύονται στην ΕΕ, μέσω και του «Συμφώνου για το Ευρώ».