ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Κάνουν λαθροχειρία με το Πρόγραμμα του ΚΚΕ

Σε τηλεοπτική συζήτηση χτες στη ΝΕΤ, ο Γιάννης Τόλιος του ΣΥΡΙΖΑ, κάνοντας το τελευταίο σχόλιό του στην εκπομπή, επέλεξε να πει ότι το ΚΚΕ στο Πρόγραμμά του μιλάει για τη δυνατότητα μιας κυβέρνησης με την οποία δε θα συμφωνεί σε όλα... Την έχουν ξαναχρησιμοποιήσει αυτή την κομπίνα οι ΣΥΡΙΖΑίοι. Ε, δεν ξέρουν αυτοί καλύτερα το Πρόγραμμα του ΚΚΕ από το ίδιο το ΚΚΕ. Αλλά η αντιΚΚΕ εμπάθεια, το ψάρεμα στα θολά νερά, η συκοφάντηση και η διαστρέβλωση των θέσεων και της πολιτικής του ΚΚΕ είναι δεύτερη φύση τους, είναι η τακτική εξαπάτησης των εργαζομένων που φτάνει μέχρι το ψέμα.

Το Πρόγραμμα του ΚΚΕ, αφού έχει σαφώς καθορίσει το χαρακτήρα της επανάστασης και της συμμαχίας αντιιμπεριαλιστικών αντιμονοπωλιακών δυνάμεων στο πλαίσιο του Μετώπου, λέει: «Σε συνθήκες ταξικών αναμετρήσεων και μεγάλης φθοράς στην επιρροή των αστικών κομμάτων και των συμμάχων τους, μπορεί να προκύψει κυβέρνηση ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΑΝΤΙΜΟΝΟΠΩΛΙΑΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ με βάση το κοινοβούλιο χωρίς να έχουν διαμορφωθεί ακόμα οι όροι για το επαναστατικό πέρασμα». Επαναλαμβάνουμε για όσους δεν κατάλαβαν: Κυβέρνηση αντιιμπεριαλιστικών, αντιμονοπωλιακών δυνάμεων. Και παρακάτω μάλιστα, εξηγεί τι εξέλιξη μπορεί να έχει μια τέτοια κυβέρνηση, χωρίς μάλιστα να αυτοδεσμεύεται προγραμματικά ότι θα συμμετέχει σε μια τέτοια κυβέρνηση, αλλά παρουσιάζοντας καθαρά τη δική του επιδίωξη.

Λέει, επίσης, το Πρόγραμμα «σε συνθήκες ταξικών αναμετρήσεων και μεγάλης φθοράς στην επιρροή των αστικών κομμάτων και των συμμάχων τους». Αλήθεια, έχουμε τέτοιες ταξικές αναμετρήσεις σήμερα στην Ελλάδα αντίστοιχες των απαιτήσεων; Με το 1/3 των εργατών συνδικαλισμένο και με το 10% στην καλύτερη περίπτωση να συμμετέχει στους αγώνες; Και με το ΚΚΕ στο 8,5%; Η συγκεκριμένη προϋπόθεση σημαίνει ότι βρισκόμαστε στα πρόθυρα επαναστατικής κρίσης, επαναστατικής κατάστασης. Γιατί, διαφορετικά, αυτή η κυβέρνηση όχι μόνο δε θα μπορέσει να εναντιωθεί στο πολυεθνικό κεφάλαιο και τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, αλλά ούτε να δρομολογήσει μέτρα ανακούφισης του λαού, όπως λέει στη συνέχεια το Πρόγραμμα.

Λέει, λοιπόν, ως προς αυτό το Πρόγραμμα του ΚΚΕ στη συνέχεια:

«Η δρομολόγηση κυβερνητικών μέτρων που στοχεύουν στην ανακούφιση του λαού, ενάντια στο πολυεθνικό κεφάλαιο, στην εξάρτηση και τη συμμετοχή της χώρας στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, είναι δυνατόν να συσπειρώνει και να πείθει για την ανάγκη γενικότερης ρήξης.

Το ΚΚΕ επιδιώκει μια τέτοια κυβέρνηση, με τη δράση της και τη γενικότερη λαϊκή παρέμβαση, να συμβάλει στην έναρξη της επαναστατικής διαδικασίας. Το διάστημα μέσα στο οποίο θα κριθεί αν η κυβέρνηση θα προχωρήσει προς τα εμπρός δε θα είναι μακρόχρονο. Η πείρα δείχνει ότι θα είναι βραχύχρονο. Αν οι εξελίξεις δεν πάρουν θετική πορεία, τότε η κυβέρνηση θα ανατραπεί, κάτω από την αντίδραση της κυρίαρχης τάξης και την ιμπεριαλιστική παρέμβαση. Η ανατροπή της δε σημαίνει υποχρεωτικά συνολικό πισωγύρισμα. Μπορεί να γίνει παράγοντας για να κατανοηθεί βαθύτερα η ανάγκη ριζικής ανατροπής του καπιταλιστικού συστήματος».

Ο ΣΥΡΙΖΑ, και όσοι άλλοι μιλούν στην ίδια λογική για το Πρόγραμμα του ΚΚΕ, αλλά και η ΔΗΜΑΡ όπως κι όποιοι άλλοι χωράνε κατά τον ΣΥΡΙΖΑ σε μια κυβέρνηση «της αριστεράς», αλήθεια, είναι αντιιμπεριαλιστικές, αντιμονοπωλιακές δυνάμεις; Μα έχουν στρατηγική δέσμευσης στους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς της ΕΕ και μάλιστα του πιο σκληρού πυρήνα της, της Ευρωζώνης. Δεσμεύονται στα μονοπώλια και έχουν πολιτική ενίσχυσης της λεγόμενης υγιούς επιχειρηματικότητας, άρα καπιταλιστικής ανάπτυξης. Δηλαδή, δεν εκφράζουν καμιά διάθεση ρήξης με τον ιμπεριαλισμό.

Επιπλέον, το ΚΚΕ λέει στο Πρόγραμμά του (πράγμα που λέει και τώρα και δεν έχει καμιά ανακολουθία) ότι τα όποια φιλολαϊκά μέτρα ανακούφισης του λαού προσπαθήσει να πάρει μια κυβέρνηση, θα πρέπει να είναι ενάντια στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις και θα τη φέρει σε ρήξη με αυτές. Βρισκόμαστε μπροστά σε μια τέτοια εξέλιξη τώρα; Οχι, βέβαια! Ο ΣΥΡΙΖΑ λέει ότι θα διαπραγματευτεί μέσα στην ιμπεριαλιστική ΕΕ, ότι ο λαός μας θα χρειαστεί να κάνει θυσίες και ότι η λύση για το λαό μας δε θα δοθεί στη χώρα μας, αλλά θα είναι «πανευρωπαϊκή», όταν η ΕΕ αλλάξει στρατηγική, δηλαδή όταν αυτοαναιρεθεί ως ιμπεριαλιστική Ενωση, δηλαδή... στη δευτέρα παρουσία! Να αφήσουν τις λαθροχειρίες με το Πρόγραμμα του ΚΚΕ. Το χρησιμοποιούν με άτιμο τρόπο για να συκοφαντήσουν το Κόμμα, να παραπλανήσουν το λαό και να υφαρπάξουν ψήφους.

ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ

Συμμαχεί με πρωτεργάτες σε αντιλαϊκές ανατροπές

Τα έργα και οι ημέρες της Κατσέλη και του Αρσένη, με τους οποίους ο Τσίπρας διεκδικεί την πρωτιά στη σοσιαλδημοκρατία

Ενα από τα κατορθώματα του υπουργού Παιδείας Αρσένη ήταν και η καταστολή των κινητοποιήσεων ενάντια στο ΑΣΕΠ

Στην πρεμούρα του να κατακτήσει τα πρωτεία στο χώρο της σοσιαλδημοκρατίας και στον υπό διαμόρφωση πόλο της «κεντροαριστεράς», ο ΣΥΡΙΖΑ «χωνεύει» πρώην στελέχη του ΠΑΣΟΚ, τα οποία παρουσιάζει στο ακροατήριό του απαλλαγμένα από τα «αμαρτήματα» της αντιλαϊκής πολιτικής που με συνέπεια υπηρέτησαν από υπουργικές και στελεχιακές θέσεις.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν τόσο η Λ. Κατσέλη, επικεφαλής σήμερα της «Κοινωνικής Συμφωνίας», όσο και ο Γερ. Αρσένης, ο οποίος προτάθηκε από τον Αλ. Τσίπρα για τη θέση του υπηρεσιακού πρωθυπουργού, στην τελευταία σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Η Λ. Κατσέλη, ως στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, ήταν από τους βασικούς συντελεστές στο πρόγραμμα του 2009, με το οποίο ανήλθε στη διακυβέρνηση. Ψήφισε το πρώτο μνημόνιο (μείωση μισθών Δημοσίου και συντάξεων) και ως υπουργός της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ πήρε μέρος στην εφαρμογή του, στην επεξεργασία και προώθηση αντεργατικών νόμων και μέτρων που απέρρεαν απ' αυτό. Συγκεκριμένα, ως υπουργός Εργασίας πρωτοστάτησε στην προώθηση των «ενεργητικών πολιτικών απασχόλησης», δηλαδή της οικονομικής ενίσχυσης των επιχειρήσεων με την παράλληλη υπονόμευση των εργασιακών σχέσεων.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η «κοινωφελής εργασία», την οποία στα λόγια μετά βδελυγμίας απορρίπτει ο ΣΥΡΙΖΑ. Ψήφισε τον πρώτο νόμο για τις «ειδικές επιχειρησιακές συμβάσεις», που ήταν το πρελούδιο του χτυπήματος των κλαδικών Συμβάσεων. Αρχισε την αναθεώρηση των προνοιακών επιδομάτων, ενώ συμμετείχε και στη δημιουργία του ΕΟΠΥΥ, ο οποίος αποτελεί εργαλείο υποβάθμισης των υπηρεσιών Υγείας στα Ταμεία.

Με τους εφοπλιστές και τους τραπεζίτες

Καθοριστική υπήρξε η «συμβολή» της Λ. Κατσέλη και ως υπουργού Οικονομίας Ανάπτυξης Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας στην προώθηση της στρατηγικής επιλογής της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ για ολόπλευρη στήριξη του κεφαλαίου και τη μετάθεση των συνεπειών της κρίσης στις πλάτες των λαϊκών στρωμάτων. Σταχυολογώντας κανείς το πλούσιο έργο που συντελέστηκε στους τομείς των οποίων ηγήθηκε, μπορεί να ξεχωρίσει ορισμένες μόνο δράσεις ως αρκούντως αποκαλυπτικές για την πολιτική στάση της προέδρου της «Κοινωνικής Συμφωνίας», η οποία δηλώνει «στη διάθεση του Αλ. Τσίπρα»:

Πρωτοστάτησε στην παράδοση του ΣΕΜΠΟ του ΟΛΠ στην κινεζική πολυεθνική «Cosco». Μαζί με ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ έκανε ό,τι μπορούσε για το τσάκισμα των κινητοποιήσεων των εργαζομένων ενάντια στη σύμβαση παραχώρησης.
Εβαλε τα θεμέλια για τη νομοθετική ολοκλήρωση της άρσης του καμποτάζ στην κρουαζιέρα, ανοίγοντας το δρόμο και για την ακτοπλοΐα, διαδικασία που είναι σε εξέλιξη.
Ηταν εκείνη που κατέθεσε στο Υπουργικό Συμβούλιο το πρώτο σχέδιο νόμου για την τροποποίηση του «αναπτυξιακού» (που βαφτίστηκε «επενδυτικός») νόμου, με το οποίο καθιστούσε σαφείς τις στοχεύσεις της κυβέρνησης για διάθεση δεκάδων δισ. ευρώ στο κεφάλαιο με πιο εύκολες, γρήγορες και αποτελεσματικές διαδικασίες.
Με νόμο, που παρουσίασε σαν «ανάσα» για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, εξασφάλισε στο κεφάλαιο την είσπραξη ενός μέρους από τις οφειλές δανειοληπτών με ανύπαρκτα ή ελάχιστα εισοδήματα, που δεν έχουν κανένα περιουσιακό στοιχείο για κατάσχεση και άρα οι τράπεζες δε θα είχαν άλλον τρόπο είσπραξης.
Επεξεργάστηκε την αλλαγή του τρόπου υλοποίησης του ΕΣΠΑ ώστε πολύ πιο γρήγορα και με τη σύμφωνη γνώμη της ΕΕ οι πόροι του να διοχετευτούν στους μεγαλοεπιχειρηματίες και τα μονοπώλια για τα οποία προορίζονται. Την ίδια στόχευση είχαν και οι αλλαγές που επεξεργάστηκε στις ΣΔΙΤ.

«Κάτσε καλά Γεράσιμε»!

Αντίστοιχα, η θητεία του Γερ. Αρσένη στο υπουργείο Παιδείας χαρακτηρίστηκε από το σαφή προσανατολισμό στην εφαρμογή των στρατηγικών επιλογών της ΕΕ, προκαλώντας γενικευμένες αντιδράσεις και αγώνες, στους οποίους επιτέθηκε με λύσσα.

Ο Γερ. Αρσένης διατέλεσε υπουργός Παιδείας της κυβέρνησης Σημίτη την περίοδο 1996 - 2000 και ανέλαβε να προωθήσει τη «μεταρρύθμιση» στην Παιδεία, η οποία δεν ήταν παρά μια ευρείας κλίμακας επίθεση στο μορφωτικό δικαίωμα. Το λύκειο μετατρεπόταν κυριολεκτικά σε εξεταστικό κέντρο με πανελλαδικές εξετάσεις σε όλα τα μαθήματα και στη Β' τάξη του, κάτι που γιγάντωσε την παραπαιδεία και έδειχνε την πόρτα της εξόδου από την εκπαίδευση για τα παιδιά των λαϊκών στρωμάτων, υποβαθμίζοντας παράλληλα το μορφωτικό ρόλο του σχολείου. Την ίδια περίοδο, ιδρύθηκαν τα ΤΕΕ - φτηνή μισοκατάρτιση για αποφοίτους του γυμνασίου - που μάλιστα λειτούργησαν με χίλια δυο προβλήματα υποδομών.

Χιλιάδες μαθητές βγήκαν τότε στους δρόμους, σε όλη τη χώρα, για να διεκδικήσουν το δικαίωμά τους στη μόρφωση, με πολύμορφες κινητοποιήσεις, μαζί με τους εκπαιδευτικούς και τους γονείς. Τότε ο Γερ. Αρσένης είχε κάνει λόγο για υποκινούμενους, επιδόθηκε σε δηλώσεις κατά του ΚΚΕ και της ΚΝΕ και - παράλληλα με την επιστράτευση μηχανισμών και απειλών - προωθήθηκε η κατάπτυστη πράξη νομοθετικού περιεχομένου που ποινικοποιεί τις μαθητικές καταλήψεις και για χρόνια έσερνε πρωτοπόρους μαθητές στα δικαστήρια.

Ενδεικτική για τη στάση του απέναντι στο κίνημα ήταν και η στάση του απέναντι στους εκπαιδευτικούς, καθώς στα δικαστήρια κατέληξε η απεργία των καθηγητών ενώ στα χημικά πνίγηκαν οι διεκδικήσεις τους, με αφορμή τη διενέργεια του πρώτου διαγωνισμού ΑΣΕΠ και τη γενίκευση από τότε της αδιοριστίας στην εκπαίδευση.