Στην Αθήνα, η σκληρή μάχη είχε ξεκινήσει από τα χαράματα, με τους εργαζόμενους να πρωτοστατούν αποφασιστικά στη μάχη της περιφρούρησης σε διάφορους χώρους. Στο αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος», ξεχώρισε η μαχητικότητα των εργαζομένων στη «Newrest». Συμμετείχαν καθολικά στην απεργία. Βρέθηκαν στις πύλες της εταιρείας, μαζί με το επιχειρησιακό αλλά και το κλαδικό σωματείο αχρήστεψαν τους απεργοσπαστικούς μηχανισμούς της εργοδοσίας που προσπάθησε να βάλει μέσα κόσμο από «δουλεμπορικά» γραφεία, φώναξε μέχρι και την αστυνομία. Απάντηση πήραν οι μεθοδεύσεις και σε άλλους χώρους, όπως την «E-VALUE», όπου η εργοδοσία επιχείρησε να επιβάλλει υποχρεωτική άδεια στους εργαζόμενους αλλά μετά την παρέμβαση του κλαδικού συνδικάτου «μαζεύτηκε».

Η συγκέντρωση έγινε στο Σύνταγμα. Λίγα λεπτά πριν τις 10.30, από τις προσυγκεντρώσεις με πορεία τα πρώτα μπλοκ των διαδηλωτών μπήκαν στην πλατεία και πήραν θέση μπροστά από την εξέδρα.

Η συγκέντρωση ξεκίνησε με ένα κείμενο που υπέγραψαν 200 μετανάστες εργάτες γης στη Μανωλάδα, οι οποίοι πριν από λίγες μέρες χτυπήθηκαν βάρβαρα από τους μπράβους των μεγαλοτσιφλικάδων της φράουλας. Το κείμενο, ανάμεσα στα άλλα, σημείωνε: «Η Μανωλάδα μας βασανίζει εμάς τους μετανάστες εργαζόμενους, αλλά εμείς παλεύουμε μαζί με το ΠΑΜΕ και την Παγκόσμια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία για να σταματήσουμε να είμαστε οι δούλοι του 21ου αιώνα. Μας ανήκει μια ζωή με δικαιώματα. Να περπατάμε ελεύθεροι, να μας δώσουν χαρτιά, να μας πληρώνουν τον κόπο μας, τη δουλειά μας. Τα αφεντικά δεν δίνουν τζάμπα τις φράουλες στα μαγαζιά και στις λαϊκές. Στέλνουν τόνους φράουλες στο εξωτερικό. Μα εμάς μας θέλουν να δουλεύουμε τζάμπα και να μη μιλάμε».

Η Χίλντα Τσακόν, μέλος της Γραμματείας της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας και της οργάνωσης CTC Κούβας, τόνισε: «Είναι οι εργάτες που παράγουν τον πλούτο. Κι αυτόν τον πλούτο, αντί να χρησιμοποιείται για την ευημερία και την ανάπτυξη όλης της κοινωνίας, αυτόν τον πλούτο μας τον κλέβουν. Αυτή η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο είναι που δημιουργεί πλούτη για τους λίγους και μεγάλη φτώχεια και βάσανα για τους περισσότερους από εμάς. Είναι ο κλεμμένος μόχθος μας, που τους κάνει πλούσιους και δυνατούς».

Ο Αντρέας Σόρρης, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων της «ΜΕΒΓΑΛ» στο εργοστάσιο του Ασπροπύργου, όπου οι εργαζόμενοι βρίσκονται από τις 25 Απρίλη σε απεργιακές κινητοποιήσεις απαιτώντας την αποπληρωμή των δεδουλευμένων τους, τόνισε: «Σήμερα οι εργαζόμενοι πρέπει ενωμένοι αλλά και με σωστό προσανατολισμό συλλογικά να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους, να μπουν εμπόδιο στα κυβερνητικά - εργοδοτικά σχέδια που μας οδηγούν στην εργασιακή κόλαση που μας ετοίμασαν και εξαθλιώνουν τις οικογένειές μας».

Την κεντρική ομιλία έκανε ο Γιώργος Πέρρος, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ.

Αμέσως μετά τις ομιλίες ακολούθησε καλλιτεχνικό πρόγραμμα με εργατικό - λαϊκό τραγούδι από το συγκρότημα του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου και στη συνέχεια από το Γ. Σαρρή. Ακολούθησε ο ύμνος της Διεθνούς. Ολες οι γροθιές υψωμένες, όλες οι σημαίες ανεμίζουν. Οι αγώνες της εργατιάς συνεχίζονται για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Τέλος, κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή «για τους νεκρούς της τάξης μας». Με τη λέξη «Αθάνατοι», η συγκέντρωση ολοκληρώθηκε.

Στην απεργιακή συγκέντρωση παραβρέθηκε πολυμελής αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον Γενικό του Γραμματέα Δημήτρη Κουτσούμπα, ενώ μήνυμα αλληλεγγύης έστειλε η Γενική Ενωση Παλαιστινίων Εργατών.

Στη Θεσσαλονίκη, η μάχη της απεργίας ξεκίνησε από νωρίς με μαζικές εξορμήσεις των ταξικών δυνάμεων στη Βιομηχανική Περιοχή και περιφρούρηση της απεργίας σε μεγάλα εμπορικά καταστήματα (ΦΩΚΑ, ΖΑΡΑ, ΧΟΝΤΟΣ, ΝΟΤΟΣ, Σούπερ Μάρκετ ΑΡΒΑΝΙΤΙΔΗΣ) και τράπεζες στο κέντρο της Θεσσαλονίκης.

Στην απεργιακή συγκέντρωση στο Αγαλμα Βενιζέλου αντάμωσαν χιλιάδες εργάτες από τον κλάδο του Μετάλλου, από τα 5μηνα προγράμματα Κοινωφελούς Εργασίας που δουλεύουν χωρίς εργατικά δικαιώματα και ακόμη -3 μήνες μετά- περιμένουν να πληρωθούν, εργαζόμενοι από τις επιχειρήσεις τροφίμων και εμφιαλωμένων ποτών, από τον κλάδο της Υγείας, οικοδόμοι, από μια σειρά χώρους και κλάδους δουλειάς του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα.

Στη συγκέντρωση μίλησαν ο Μπάμπης Μανουσαρίδης, ταμίας της ΠΟΕΕΠ και ο Σ. Ζαριανόπουλος από την Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ.

Ακολούθησε μαχητική πορεία στους δρόμους της πόλης, η οποία κατέληξε στο χώρο θυσίας των εργατών το Μάη του '36, στη συμβολή των οδών Εγνατία και Βενιζέλου. Εκεί έγινε κατάθεση στεφάνων από εκπροσώπους του ΚΚΕ, της ΚΝΕ, του ΠΑΜΕ, της ΠΑΣΕΒΕ, της ΠΑΣΥ, της ΟΓΕ, του ΜΑΣ, της ΠΟΕΕΠ, του σωματείου καπνεργατών «Πανγκαπνεργατικό» καθώς και πολλών άλλων εργατικών σωματείων και μαζικών φορέων.

Στην απεργιακή συγκέντρωση και πορεία παραβρέθηκε κλιμάκιο της ΚΕ του ΚΚΕ με επικεφαλής τον Κώστα Αβραμόπουλο, μέλος του ΠΓ, καθώς και οι βουλευτές Θεοδόσης Κωνσταντινίδης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, και Ελένη Γερασιμίδου.

Στον Πειραιά από τα χαράματα δινόταν η μάχη της απεργίας της Πρωτομαγιάς. Οι μαζικές ομάδες περιφρούρησης των ταξικών δυνάμεων ήταν ήδη στους καταπέλτες των πλοίων, στο πλευρό των ναυτεργατών που κουρέλιασαν ξανά την πολιτική επιστράτευση, αλλά και χώρους δουλειάς της στεριάς.

Στο εμπορικό πολυκατάστημα SPRIDER ομάδα του Σωματείου Εμποροϋπαλλήλων έκανε εξόρμηση για να δώσει κουράγιο τους εργαζόμενους να αντιμετωπίσουν το κλίμα τρομοκρατίας. Και ένα πρώτο βήμα έγινε. Ο προϊστάμενος άνοιξε τις πόρτες του καταστήματος κάνοντας νόημα στους εργαζόμενους να περάσουν μέσα. Ωστόσο οι εργαζόμενοι παρέμεναν στον προαύλιο χώρο του καταστήματος με τους συνδικαλιστές του σωματείου τους. «Από 1.000 παίρνω 600 ευρώ. Με δύο παιδιά πώς να τα φέρνω βόλτα. Θα γίνει και νέα μείωση στο μισθό... Τι έχει μείνει να χάσω αν κάνω απεργία και με απολύσουν;», ανέφερε μία εργαζόμενη.

Τη συγκέντρωση, στην πλατεία Καραϊσκάκη «άνοιξε» η θεατρική ομάδα του ΠΑΜΕ με το έργο «Ποιος φοβάται την Σοφία». Κεντρικός ομιλητής ήταν ο Νίκος Ξουράφης, επικεφαλής της Γραμματείας Πειραιά του ΠΑΜΕ και πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου. Από νεολαίους εργάτες έγινε παρουσίαση χρονικού από απεργίες της 1ης Μάη, ενώ από μουσικό συγκρότημα ακούστηκαν μελοποιημένοι στίχοι από τον «Επιτάφιο» του Γιάννη Ρίτσου.

Με προμετωπίδα το πανό του ΠΑΜΕ, που έγραφε «Οχι στα σύγχρονα κάτεργα. Η εξέγερση των εργατών του Σικάγου δείχνει το δρόμο» οι συγκεντρωμένοι ξεκίνησαν γεμάτη παλμό πορεία, που κατέληξε στο μνημείο των 11 νεκρών εργατών, από τη μεγάλη απεργία του 1923. Παρουσιάστηκε το χρονικό της απεργίας και έγινε κατάθεση στεφανιών.