ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 2 Ιούλη 2011 - Κυριακή 3 Ιούλη 2011 - 2η έκδοση
Σελ. /32
Ντέιβιντ Κάμερον

Την αντιλαϊκή επίθεση κλιμακώνει η κυβέρνηση του Βρετανού πρωθυπουργού Ντέιβιντ Κάμερον, που εκτός από τις σαρωτικές περικοπές και τα μέτρα λιτότητας που ξεκίνησε από πέρσι για την αντιμετώπιση της κρίσης σε όφελος του κεφαλαίου προωθεί και τη «μεταρρύθμιση» του ασφαλιστικού συστήματος. Στόχος και να αυξήσει τις ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων και να αυξήσει τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, με σενάρια που κάνουν λόγο ακόμα και για τα 70 χρόνια.

Και στη Βρετανία, μια χώρα που δεν είναι στην ευρωζώνη, το πρόσχημα είναι ο περιορισμός του δημόσιου ελλείμματος, ωστόσο η ουσία είναι η προσπάθεια των καπιταλιστών να κάνουν ακόμα πιο φτηνή την τιμή της εργατικής δύναμης και να διευρύνουν την κερδοφορία τους, ρίχνοντας τα βάρη της καπιταλιστικής κρίσης στα λαϊκά στρώματα. Στην επίθεση αυτή μια πρώτη απάντηση δόθηκε την Πέμπτη με τη μαζική απεργιακή κινητοποίηση των δημοσίων υπαλλήλων, που έγινε και σε αντιπαράθεση με τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, που είναι συνδεδεμένες με τον άλλο διαχειριστή του συστήματος το Εργατικό Κόμμα. Η αντίδραση των εργαζομένων είναι μια θετική διεργασία ωστόσο για να έχει προοπτική δεν μπορεί να μένει στη διαχείριση αλλά να προχωρήσει στη σύγκρουση με τη στρατηγική του κεφαλαίου. Βασική προϋπόθεση ο ταξικός προσανατολισμός του εργατικού λαϊκού κινήματος.


Δ.Κ

Γεια σου, φίλε

Ανθολογία διηγημάτων για τη μετανάστευση.

Για παιδιά και νέους

Ενα φαινόμενο με ιδιαίτερα πολυποίκιλες εκφράσεις και εκφάνσεις και με τόσο μαζικά χαρακτηριστικά όπως η μετανάστευση δεν αφήνει αδιάφορους τους συγγραφείς, σε οποιονδήποτε χρόνο και τόπο. Κατά συνέπεια, και η σύγχρονη παραγωγή της ελληνικής λογοτεχνίας για παιδιά και νέους έχει να παρουσιάσει ικανό αριθμό σχετικών βιβλίων.

Προχωρώντας στην έκδοση Ανθολογίας Διηγημάτων με θέμα τη Μετανάστευση, η «Σύγχρονη Εποχή» δεν είχε σκοπό να προσθέσει έναν ακόμη τόμο στους πολλούς που ήδη υπάρχουν. Το συλλογικό αυτό έργο, αποτέλεσμα μιας προσεκτικής διαλογής κειμένων που συγκεντρώθηκαν ύστερα από πρόσκληση σε «συγγραφείς και όχι μόνο», φιλοδοξεί να αποτελέσει αφορμή συζήτησης και διαλόγου ανάμεσα σε παιδιά, γονείς και εκπαιδευτικούς.

Στόχος ήταν και παραμένει η αποσαφήνιση, μέσα από ένα πιο προσιτό μέσο, όπως η λογοτεχνία των πραγματικών αιτιών των κοινωνικών αντιθέσεων, που δε βρίσκονται στο χρώμα, στο φύλο ή στον τόπο καταγωγής, αλλά στην ταξική θέση κάθε ανθρώπου μέσα στα εκμεταλλευτικά συστήματα. Η χρήση της μυθοπλασίας θα κάνει ευκολότερη την ευόδωση της προσπάθειας αυτής. Η προσέγγιση του θέματος με πιο κατανοητούς στα παιδιά τρόπους είναι δυνατόν να συμβάλει στην ανάπτυξη του πνεύματος αλληλεγγύης μεταξύ των μεταναστών και των Ελλήνων εργαζομένων, να καλλιεργήσει το σεβασμό στη διαφορετικότητα και να προωθήσει τη φιλία ανάμεσα στους λαούς.

Η «Καθημερινή» και η νομιμότητα του ΚΚΕ

Παπαγεωργίου Βασίλης

Στη χτεσινή «Καθημερινή», σε άρθρο που υπογράφει ο πρόθυμος για τέτοιες δουλειές Μπ. Παπαδημητρίου, αναφέρεται ότι το ΚΚΕ «βρίσκεται με το ένα πόδι στη νομιμότητα»!

Δεν είναι η πρώτη, δεν θα είναι η τελευταία. Η «Καθημερινή» συχνά πυκνά αναφέρεται στο ΚΚΕ σαν κόμμα που δε δικαιούται να υπάρχει. Εχει μακρά ιστορία αυτή η θέση. Η αστική τάξη δε συμβιβάστηκε ποτέ με το αποτέλεσμα της λαϊκής πάλης, που επανέφερε το ΚΚΕ στη νομιμότητα μετά από 27 χρόνια βαθιάς παρανομίας στο οποίο το είχαν ρίξει οι αστοί το 1947. Η αστική τάξη αναγνωρίζει ότι στον πυρήνα της λαϊκής αντίστασης απέναντι σε κάθε αντεργατικό - αντιλαϊκό σχέδιο βρίσκεται η ανυποχώρητη στάση και δράση του ΚΚΕ, η ακτινοβολία και αποδοχή των θέσεών του από ευρύτερα λαϊκά στρώματα. Η αστική τάξη αναγνωρίζει στο ΚΚΕ τον εχθρό της. Ετσι συχνά πυκνά φροντίζει να θυμίζει ότι για την αστική τάξη αυτό το κόμμα δεν έχει θέση στη νομιμότητα της, αφού η πολιτική και η δράση του στoχεύουν στην κατάργηση της εκμετάλλευσης από την οποία θρέφονται οι αστοί κλέβοντας με τη «νομιμότητά» τους το μόχθο της εργατικής τάξης, του λαού, στοχεύουν να καταργήσουν αυτήν τη νομιμότητα που ρίχνει στην εξαθλίωση το λαό. Ξέρουν καλά ότι η πολιτική και η δράση του ΚΚΕ εκπαιδεύουν την εργατική τάξη, έτσι που να γίνεται ικανή να διεκδικήσει την εξουσία για τον εαυτό της, για να καταργήσει την καπιταλιστική ιδιοκτησία, μετατρέποντάς την σε λαϊκή ιδιοκτησία, καταργώντας τη «νόμιμη» κλοπή του λαϊκού μόχθου. Αλλά η δημοκρατία και η ελευθερία για την οποία κόπτεται ο συγκεκριμένος δημοσιολόγος περιέχει μόνο μίσος, ταξικό μίσος για τους εργάτες και το κόμμα τους.

Κατανοητός, λοιπόν, ο υπαινιγμός περί «νομιμότητας» (τι υπαινιγμός, δηλαδή; χοντροειδέστατη απειλή σκουριασμένων ιδεών και σάπιων αξιών). Ας βάλουν καλά στο μυαλό τους: Τη νομιμότητα οι κομμουνιστές την έχουν κατακτήσει με ποταμούς αίματος. Τη νομιμότητα του ΚΚΕ την επέβαλε η λαϊκή πάλη. Τη νομιμότητα του ΚΚΕ την περιφρουρεί η εργατική τάξη, που συνεχίζει να διαδηλώνει με ένταση «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη». Και είναι αυτός ο εργάτης που γνωρίζει πως το δίκιο του θα γίνεται όλο και πιο ισχυρός νόμος όσο πιο ισχυρό είναι το ΚΚΕ.

«Στον αέρα» η ιδεολογική τρομοκρατία

Οσο προχωράει η εφαρμογή των βάρβαρων μέτρων τόσο πιο πολύ πέφτουν στο κενό οι εκβιασμοί και η ιδεολογική τρομοκρατία περί χρεοκοπίας, ακριβώς γιατί τα λαϊκά στρώματα βιώνουν ήδη τη χρεοκοπία στην πράξη. Η τρομοκρατική, για παράδειγμα, περιγραφή που έκανε για πολλοστή φορά ο πρωθυπουργός στη Βουλή για τις τρομακτικές συνέπειες μιας στάσης πληρωμών, φοβίζει ολοένα και λιγότερους. Είπε συγκεκριμένα: «Εχω πολλές φορές πει ότι η στάση πληρωμών θα σήμαινε παραδείγματος χάρη την ανάγκη να αναστείλουμε τη λειτουργία όλων (!) των νοσοκομείων, όλου(!) του ΕΣΥ, για να μειώσουμε ακαριαία και βίαια τις δαπάνες μας, αφού κανείς δεν μας δάνειζε. Να κλείσουμε τα σχολεία των Ελληνόπουλων, να μειώσουμε τις συντάξεις όλων (!) των συνταξιούχων κατά 70-80% ή να σταματήσουμε τους μισθούς όλων(!) των δημοσίων υπαλλήλων». Είναι ολοφάνερο ότι στόχος είναι να σκύψει ο λαός το κεφάλι και να αποδεχθεί τα εξοντωτικά μέτρα. Στο όνομα της πλήρους «καταστροφής» να αποδεχθεί, για παράδειγμα, την κατάργηση 14.000 κλινών στα νοσοκομεία, το λουκέτο σε χιλιάδες σχολεία, το πετσόκομμα τριών - τεσσάρων μισθών και συντάξεων, τη διάλυση της Κοινωνικής Ασφάλισης, την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας κ.ο.κ. Ομως αν όλα αυτά έχουν γίνει μόνο στον πρώτο χρόνο του γενικευμένου πολέμου της πλουτοκρατίας κατά του λαού, ο λαός αντιλαμβάνεται ότι τον οδηγούν σε πλήρη καταστροφή, δηλαδή σε απόλυτη φτώχεια και εξαθλίωση, με τον «μπαμπούλα» της στάσης πληρωμών, όταν ήδη συζητούν για την ελεγχόμενη χρεοκοπία, προκειμένου να υποτάξουν το λαό στην πολιτική που του κάνει τη ζωή κόλαση. Είναι τόσο άγρια η αντιλαϊκή επιδρομή και τόσο καταστροφικές για τη ζωή του λαού οι συνέπειες των βάρβαρων μέτρων που η τρομοκρατία περί χρεοκοπίας επιστρέφει ως μπούμερανγκ στους εμπνευστές της.

Γδέρνουν το λαό με «δόσεις»

Πριν καλά καλά ψηφιστούν από τη Βουλή το «μεσοπρόθεσμο» και ο εφαρμοστικός νόμος, που είχαν τεθεί ως προϋπόθεση για την 5η δόση, άρχισαν κιόλας τα «όργανα» και οι εκβιασμοί για την ...6η δόση του Σεπτέμβρη. Ενδεικτικό από την άποψη αυτή είναι προχτεσινό άρθρο στους «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Νέο ελληνικό δράμα τον Σεπτέμβριο;», στο οποίο αφού επισημαίνεται ότι «η δόση του Ιουλίου θα περάσει γιατί η Ελλάδα δεσμεύθηκε να προχωρήσει σε αύξηση φορολογίας, μείωση δαπανών και σε ένα τεράστιο πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων», τίθεται το ερώτημα: «Τι θα γίνει όμως, αν παρ' όλα αυτά, η Αθήνα εξακολουθεί να μην φτάνει τους στόχους για τη μείωση του χρέους και του ελλείμματος;». Οπως επισημαίνει ο αρθρογράφος, το Σεπτέμβρη «οι διεθνείς δανειστές θα πρέπει να ανοίξουν και πάλι τα ελληνικά βιβλία και να δουν αν η Αθήνα βρίσκεται στο σωστό δρόμο ώστε να γίνει η εκταμίευση και της επόμενης δόσης, των 8,5 δισ. ευρώ από την ΕΕ και των 2,2 δισ. ευρώ από το ΔΝΤ». Και καταλήγει: «Ορισμένοι θεωρούν πως τα μέτρα του νέου προγράμματος είναι μη ρεαλιστικά. Εάν η Ελλάδα δεν μπορέσει να συμμορφωθεί με τους στόχους, τότε ένα ακόμη πακέτο λιτότητας - και μία ακόμη αγωνιώδης ψηφοφορία στη βουλή - μπορεί να πραγματοποιηθεί στο άμεσο μέλλον». Ο λαός πρέπει να βγάλει τα συμπεράσματά του. Δεν πρέπει να αφήνει να τον γδέρνουν και να περνάνε ολοένα και πιο άγρια αντιλαϊκά μέτρα επισείοντας την επόμενη δόση του δανείου, που ποτέ δεν φτάνει σε αυτόν. Πρέπει να περάσει στην αντεπίθεση, εμπιστευόμενος και συμπλέοντας με το ΚΚΕ, βάζοντας στο στόχο τη λαϊκή εξουσία.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ