ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΕΥΡΩΖΩΝΗ

Οι πιέσεις στη Γαλλία αντανακλούν ισχυρές αντιθέσεις

Η κρίση σε Ιταλία και Ισπανία επηρεάζει τη γαλλική οικονομία, που στοχοποιείται από την Κομισιόν για το υψηλό της έλλειμμα

Η προσαρμογή του ελλείμματος της Γαλλίας γίνεται μέσο πίεσης από τις ανταγωνιστικές οικονομίες και άλλοθι από την κυβέρνηση για νέα άγρια μέτρα

Μεγαλώνουν οι πιέσεις προς τη Γαλλία, για επιπλέον δημοσιονομικά μέτρα που θα μειώσουν το έλλειμμα στο προβλεπόμενο από τις ευρωπαϊκές συνθήκες όριο του 3% στο τέλος του 2014. Την περασμένη βδομάδα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είχε δημοσιεύσει τις προβλέψεις της για τη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωζώνης, κάνοντας λόγο για ανάπτυξη 0,1% για το 2013 και δημόσιο έλλειμμα 3,7%, παρά τις δεσμεύσεις της Γαλλίας να το περιορίσει στα όρια που ζητά η ΕΕ.

Στις πιέσεις για μέτρα μείωσης του ελλείμματος πρωτοστατεί η Γερμανία, δείχνοντας ότι ο ανταγωνισμός οξύνεται στο εσωτερικό της ΕΕ. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι και το Βέλγιο «δε βλέπει το λόγο γιατί η Γαλλία να τυγχάνει τόσο ευνοϊκής μεταχείρισης», όταν το ίδιο κινδυνεύει με κυρώσεις, εάν οι εγγυήσεις που δόθηκαν για τη διάσωση της τράπεζας Dexia προστεθούν στο έλλειμμα του προϋπολογισμού, το οποίο σε αυτήν την περίπτωση θα αυξηθεί από το 3% στο 3,7% με 3,8% το 2013, όπως δήλωσε πηγή στο Reuters.

Στον απόηχο της κόντρας για το έλλειμμα, η γερμανική Deutsche Welle έγραψε χτες ότι η οικονομική κρίση στην Ιταλία και την Ισπανία πλήττει σε μεγάλο βαθμό τη Γαλλία, η οποία θεωρείται από τους αστούς οικονομολόγους το κατ' εξοχήν «προβληματικό παιδί» της Ευρωζώνης. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, η Γαλλία είναι ιδιαίτερα στενά συνδεδεμένη με την ιταλική οικονομία. Η Ιταλία είναι για τα γαλλικά προϊόντα η δεύτερη σε μέγεθος αγορά μετά τη Γερμανία. Ο όγκος των γαλλικών εξαγωγών προς την Ιταλία έφτασε πέρσι τα 32 δισ. ευρώ, ενώ η Ισπανία ανήκει στο «top 5» των γαλλικών εξαγωγών.

Σαν συνέπεια της κρίσης, σε Ιταλία και Ισπανία, το 2012 η υποχώρηση της ζήτησης γαλλικών αυτοκινήτων ξεπέρασε το 19% και το 13%, αντίστοιχα. Η Γαλλία είναι, μεταξύ άλλων, αντιμέτωπη και με ένα τεράστιο έλλειμμα στο εμπορικό της ισοζύγιο, το οποίο έφτασε πέρσι τα 67,2 δισ. ευρώ. Την ίδια περίοδο, η Γερμανία σημείωνε εμπορικό πλεόνασμα που υπερέβαινε τα 188 δισ. ευρώ. Το χάσμα μεταξύ των δύο χωρών συνδέεται και με τον έγκαιρο προσανατολισμό των γερμανικών εξαγωγών προς τις χώρες του BRICS, σε αντίθεση με τις γαλλικές εταιρείες.

Σε ό,τι αφορά τη διαχείριση της κρίσης στην Κύπρο, οι χώρες της Ευρωζώνης εμφανίζονται ολοένα και πιο ανοιχτά να επιδιώκουν τη συμμετοχή ξένων επενδυτών, κύρια Ρώσων και Βρετανών, που έχουν καταθέσεις στη χώρα, στο κόστος του προγράμματος δανεισμού. «Τα κράτη της Ευρωζώνης θέλουν να συμπεριλάβουν εύπορους πολίτες και επιχειρήσεις, που έχουν επενδύσει τα χρήματά τους στην Κύπρο, στo κόστος ενός πακέτου βοήθειας προς τη χώρα», σημειώνει σε πρωτοσέλιδο δημοσίευμά της η Suddeutsche Zeitung του Μονάχου.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της εφημερίδας, αυτήν την ώρα βρίσκεται υπό συζήτηση το ενδεχόμενο να αυξηθεί η φορολογία στα κέρδη των επιχειρήσεων, στις αποδόσεις κεφαλαίων, σε βίλες και ακίνητη περιουσία, όπως επίσης και η καθιέρωση ενός περιουσιακού φόρου. Εξετάζεται, επίσης, το ενδεχόμενο της μετατροπής αξιώσεων επενδυτών από το εσωτερικό και εξωτερικό σε συμμετοχή στις προβληματικές τράπεζες.

ΔΟΚΙΜΙΟ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΟΥ ΚΚΕ - Β' ΤΟΜΟΣ

Παρουσίαση στο χωριό «Μπελογιάννης»

Η Λέσχη Φίλων του ΚΚΕ στην Ουγγαρία διοργανώνει την Κυριακή 3/3 εκδήλωση - παρουσίαση του Δοκιμίου Ιστορίας του ΚΚΕ στο χωριό «Μπελογιάννης». Την παρουσίαση του Δοκιμίου σε αυτό το ιστορικό χωριό για το ΚΚΕ και το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα, θα κάνει ο Διονύσης Αρβανιτάκης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ. Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στο πολιτιστικό κέντρο του χωριού. Για τους φίλους του ΚΚΕ από τη Βουδαπέστη, θα δρομολογηθεί πούλμαν, που θα ξεκινήσει από το ξενοδοχείο «Actor Viola ut. 10», στις 10.30 το πρωί της 3ης Μαρτίου.

Πώς διαμορφώνεται το λιανεμπόριο;

-- Γιατί οι αυτοαπασχολούμενοι έμποροι έχουν αντικειμενικά συμφέρον να συμμαχήσουν με την εργατική τάξη ενάντια στα μονοπώλια;

Σύμφωνα με έρευνα της «Deloitte», μιας «αλυσίδας» εταιρειών ανά τον κόσμο, που παρέχουν συμβουλευτικές υπηρεσίες σε πολυεθνικές και μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, οι πωλήσεις των 250 μεγαλύτερων λιανεμπόρων παγκόσμια, το διάστημα Ιούνης 2011 - Ιούνης 2012, έφτασαν τα 4 τρισεκατομμύρια δολάρια, αυξημένες κατά 5% σε σχέση με το προηγούμενο έτος. H «Wal-Mart», αμερικανική πολυεθνική εταιρεία λιανικού εμπορίου, έχει παραπάνω από το 10% των συνολικών πωλήσεων των 250 μεγαλύτερων εταιρειών λιανικού εμπορίου παγκόσμια. Τα μεικτά έσοδα των 50 ταχύτερα αναπτυσσόμενων εμπόρων αυξήθηκαν κατά 22% σε ετήσια βάση την περίοδο 2006 - 2011 και τετραπλασιάστηκαν συγκριτικά με τα αντίστοιχα έσοδα των κορυφαίων 250 συνολικά. Τα στοιχεία αυτά επιβεβαιώνουν τον υψηλό βαθμό συγκέντρωσης στον κλάδο του λιανικού εμπορίου παγκόσμια, όπου κυριαρχούν στην κυριολεξία μια χούφτα μονοπώλια. Σύμφωνα με άλλη μελέτη, που επεξεργάζεται στοιχεία του 2008, η τάση συγκέντρωσης στον κλάδο του εμπορίου στην Ευρώπη, δεν είναι μεγαλύτερη από τις συγκεντρωτικές τάσεις που σημειώνονται σε άλλους κλάδους της οικονομίας. Για παράδειγμα, στη μεταποιητική βιομηχανία ο βαθμός συγκέντρωσης είναι πολύ μεγαλύτερος, ιδιαίτερα σε ορισμένες κατηγορίες προϊόντων. Ενδεικτικά, οι δύο μεγαλύτεροι παραγωγοί προϊόντων από δημητριακά, η «Nestle» και η «Kellog's», καλύπτουν το 70% της ευρωπαϊκής αγοράς και οι τρεις μεγαλύτεροι παραγωγοί απορρυπαντικών, το 84% της παγκόσμιας αγοράς. Επίσης, τα μερίδια αγοράς των τριών μεγαλύτερων παραγωγών αναψυκτικών, ανέρχονται στο 87% και της μπύρας στο 74%. Αντιστοίχως, στη Γαλλία οι τρεις μεγαλύτερες εμπορικές αλυσίδες έχουν μερίδιο αγοράς 55%, ενώ ανάλογα είναι τα ποσοστά στην Ισπανία (56%) και σε άλλες χώρες.

Αντίστοιχη είναι η εικόνα και στην Ελλάδα. Από στοιχεία της ICAP (2008), προκύπτει ότι οι τέσσερις πρώτες επιχειρήσεις του κλάδου των μεγάλων καταστημάτων τροφίμων βάσει αξίας πωλήσεων, κατέχουν μερίδιο 66% περίπου στην αγορά, από 51,4% το 2000. Επίσης, ο αριθμός των καταστημάτων super markets, αυξήθηκε από 2.815 το 2000 σε 4.500 το 2008, ενώ το ποσοστό της κατηγορίας των «μεμονωμένων super markets» και αυτών με 3 έως 5 καταστήματα, μειώθηκε από 38% το 2000 σε 20% περίπου το 2008, με αντίστοιχη άνοδο των «αλυσίδων super markets» από 63% το 2000 σε 78% το 2008. Είναι δηλαδή εμφανής και στην Ελλάδα η τάση συγκέντρωσης του λιανικού εμπορίου σε ολοένα και λιγότερα χέρια. Η τάση αυτή είναι βέβαιο ότι ενισχύθηκε με την κρίση. Ο τζίρος των 74 αλυσίδων σούπερ μάρκετ έφτασε το 2008 στα 10,24 δισ. ευρώ, ενώ αυξάνονταν και όλα τα προηγούμενα χρόνια. Ακόμα και στην περίοδο της κρίσης, τα διαθέσιμα στοιχεία για το 2009 και το 2010, καθώς και για τους πρώτους μήνες του 2011, σε μια περίοδο που τα λαϊκά νοικοκυριά έχουν δει το εισόδημά τους να βυθίζεται ακόμα και πάνω από 40%, δείχνουν ότι το λιανεμπορικό κεφάλαιο «αντέχει» και επεκτείνει τη δράση του. Το 2010, ο τζίρος των δέκα μεγαλύτερων ομίλων κατέγραψε αύξηση κατά 73,3 εκατ. ευρώ (ποσοστό 0,92%), με μεγαλύτερη αυτή των «ΑΒ Βασιλόπουλος» κατά 101,3 εκατ. ευρώ (6,88%). Αν εξαιρεθεί από τη δεκάδα η «Carrefour Μαρινόπουλος», που για πρώτη χρονιά είχε πτώση τζίρου, και τα «Dia» που τη χρονιά αυτή εξαγοράστηκαν από την «Carrefour Μαρινόπουλος», τότε η αύξηση του τζίρου ανέρχεται σε 3,31%. Σύμφωνα με την ICAP την ίδια χρονιά, με τον όγκο των πωλήσεων να καταγράφει επίσημη μείωση κατά 5,5%, 81 σούπερ μάρκετ είχαν αύξηση τζίρου κατά 1,1% (μέσος όρος), ενώ διατήρησαν αλώβητη ουσιαστικά την κερδοφορία τους στα επίπεδα περίπου του 2009 και 3 αλυσίδες ελέγχουν το 51% της συνολικής αγοράς. Με βάση τα οικονομικά αποτελέσματα 41 επιχειρήσεων που είχαν δημοσιοποιηθεί μέσα στο πρώτο τετράμηνο του 2012, τα μονοπώλια αυτά είδαν τον τζίρο τους να αυξάνεται κατά 3,06%.

Αυτή είναι η κατάσταση που διαμορφώνεται στο λιανεμπόριο. Η μονοπώληση του κλάδου έχει ήδη οδηγήσει σε συντριβή τους αυτοαπασχολούμενους και μικρούς ΕΒΕ, ενώ και αυτοί που έχουν απομείνει, τουλάχιστον στον τομέα της πώλησης προϊόντων βασικών για την επιβίωση της λαϊκής οικογένειας, είναι θέμα χρόνου να σβήσουν από την αγορά. Το γεγονός εξάλλου ότι ο τζίρος συγκεντρώνεται σε ολοένα και λιγότερα χέρια, αντισταθμίζει για τα μονοπώλια την πτώση της κατανάλωσης εξαιτίας της συρρίκνωσης των εισοδημάτων και τα κάνει πιο επιθετικά απέναντι στους μικρούς που έχουν απομείνει. Είναι φανερό ότι τα συμφέροντα των αυτοαπασχολούμενων και μικρών λιανεμπόρων δεν μπορεί να ταυτίζονται με αυτά των μονοπωλίων και του πολιτικού τους προσωπικού, που τους συντρίβει με νόμους υπέρ των μεγάλων. Τα συμφέροντά τους είναι κοινά με τους εργαζόμενους που απασχολούνται στον κλάδο, σε μικρά και μεγάλα καταστήματα και τους εκμεταλλεύονται στυγνά τα μονοπώλια. Ο υψηλός βαθμός συγκέντρωσης του λιανεμπορίου, αλλά και του κλάδου τροφίμων και ποτών στην Ελλάδα, κάνει ώριμη την ανάγκη για κοινωνικοποίησή τους στο πλαίσιο μιας λαϊκής εξουσίας, που θα οργανώσει με κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό έλεγχο την οικονομία. Σε συνδυασμό με την ανάπτυξη του αγροτικού παραγωγικού συνεταιρισμού, δίπλα στον κοινωνικοποιημένο τομέα της παραγωγής, η λαϊκή εξουσία μπορεί να διασφαλίσει φθηνά, επαρκή και ποιοτικά προϊόντα για τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα, να εγγυηθεί την ευημερία τους σε αντίθεση με τον καπιταλισμό που τους εξοντώνει.

ΚΟ ΣΑΜΟΥ ΤΟΥ ΚΚΕ

Εκδήλωση για το 19ο Συνέδριο

Η ΚΟ Σάμου του ΚΚΕ διοργανώνει εκδήλωση - συζήτηση για το 19ο Συνέδριο και την πολιτική πρόταση του Κόμματος, αύριο Παρασκευή, στις 7 μ.μ. σε αίθουσα του ξενοδοχείου «ΣΑΜΟΣ».